Politechnika Wrocławska
|
Jakub Kliszcz |
|
Laboratorium Podstaw Fizyki |
||
Wydział Elektryczny
|
Badanie efektu Halla |
11.12.2010 |
Cel ćwiczenia;
1.1. Wstęp teoretyczny;
Jeżeli płytkę z metalu włączymy w obwód prądu stałego i umieścimy w polu magnetycznym , którego wektor indukcji B jest prostopadły do powierzchni płytki i do kierunku płynącego prądu elektrycznego , to między punktami A i B wytworzy się różnica potencjałów UH , zwana napięciem Halla.
Załóżmy , że nośnikami prądu są elektrony. Jeżeli do punktów C i D przyłożymy napięcie , to w razie braku pola magnetycznego przez próbkę będzie płynąc prąd o natężeniu I. Wytworzone w próbce pole elektryczne o natężeniu Ex będzie skierowane zgodnie z kierunkiem płynącego prądu , natomiast elektrony poruszać się będą w kierunku przeciwnym polu z prędkością Vx. Gęstość prądu płynącego przez płytkę jest określona wzorem :
j = e n Vx.
Natężenie prądu I można określić jako iloczyn gęstości prądu j i powierzchni S prostopadłej do wektora gęstości prądu
, czyli :
I = e n Vx a d.
W obecności pola magnetycznego o indukcji B , na elektrony poruszające się w tym polu z prędkością Vx , działa siła Lorentza :
.
przy czym e jest ładunkiem elementarnym. Zatem każdy elektron w płytce, poruszający się z prędkością v, zostanie odchylony od swego początkowego kierunku ruchu zgodnie ze wzorem (57.1). Wskutek zakrzywienia torów elek-trony gromadzą się na jednej krawędzi płytki, natomiast na drugiej wytwarza się niedobór elektronów (rys. 57.1). Dzięki temu w płytce powstaje poprzecz-ne, w przybliżeniu jednorodne pole elektryczne o natężeniu E (jest ono analo-giczne do pola w kondensatorze płaskim). Pole to działa na elektrony siłą
Fe=−EE
Proces gromadzenia się elektronów trwa dopóty, dopóki |FL|>|FE|
Dla warunków równowagi możemy zapisać
FL=FE
i wówczas napięcie Halla określa równanie
UH=γIsB
gdzie
przy czym n oznacza koncentrację elektronów swobodnych, d zaś jest grubo-ścią płytki. Mierząc natężenie prądu Is płynącego przez próbkę, napięcie Hal-la UH oraz znając współczynnik proporcjonalności γ można, korzystając z zależności (57.4), wyznaczyć indukcję magnetyczną B. Urządzenie służące do pomiaru indukcji magnetycznej, wykorzystujące efekt Halla, nazywa się hallo-tronem, współczynnik γ zaś jest czułością hallotronu.
1.2. Cel ćwiczenia;
- Obliczyć czułość hallotronu oraz koncentrację elektronów swobodnych.
- Oszacować błędy Δγ/γ oraz Δn/n metodą różniczki logarytmicznej.
Tabela pomiarów i wykresy;
α0 = 275̊ <=>I = 5 mA <=> U=0,0000V
Prąd |
Napięcie |
Kąt |
[mA] |
[V] |
[ . ] |
5 |
0,0000 |
275 |
5 |
0,0285 |
290 |
5 |
0,0514 |
305 |
5 |
0,0703 |
320 |
5 |
0,0838 |
335 |
5 |
0,0914 |
350 |
5 |
0,0926 |
5 |
5 |
0,0884 |
20 |
5 |
0,0762 |
35 |
5 |
0,0600 |
50 |
5 |
0,0381 |
65 |
5 |
0,0132 |
80 |
5 |
-0,0141 |
95 |
5 |
-0,0400 |
110 |
5 |
-0,0628 |
125 |
5 |
-0,0820 |
140 |
5 |
-0,0959 |
155 |
5 |
-0,1040 |
170 |
5 |
-0,1059 |
185 |
5 |
-0,1008 |
200 |
5 |
-0,0902 |
215 |
5 |
-0,0734 |
230 |
5 |
-0,0504 |
245 |
5 |
-0,0248 |
260 |
5 |
-0,0001 |
275 |
Prąd |
Napięcie |
Czułość γ |
[mA] |
[V] |
|
5,0 |
0,0945 |
37,80 |
4,5 |
0,0852 |
37,87 |
4,0 |
0,0760 |
37,90 |
3,5 |
0,0664 |
38,00 |
3,0 |
0,0566 |
37,73 |
2,5 |
0,0474 |
37,92 |
2,0 |
0,0379 |
37,90 |
1,5 |
0,0284 |
37,87 |
1,0 |
0,0186 |
37,20 |
0,5 |
0,0092 |
36,80 |
Średnia |
|
37,70 |
Obliczanie współczynnika a i b z regresji liniowej
3.1 Oszacowanie błędu współczynników a i b;
3.2 Obliczenie napięcia Halla;
3.3 Obliczanie czułości Hallotronu;
B=0,5T
Średnia wartość czułości Hallotronu;
5.5 Błąd średniej - odchylenie standardowe średniej;
Wnioski
Zjawisko Halla znalazło zastosowanie w hallotronach które służą:
do pomiaru wielkości elektromagnetycznych takich jak indukcja magnetyczna, natężenie prądu, moc czy opór,
do pomiaru wielkości innych niż elektryczne, np. kąt obrotu (na części wirującej zamocowany jest magnes współpracujący z nieruchomym hallotronem), przesunięcie, drgania mechaniczne, ciśnienie,
w układach wykonujących operacje matematyczne i logiczne,
jako kompas.
Z wyników widać że napięcie mierzone jest w przybliżeniu równe napięciu Halla, wykres zależności napięcia Halla od kąta przy I = const. przyjmuje kształt sinusoidy, natomiast wykres zależności napięcia Halla od prądu jest linią prostą o czym świadczy współczynnik R2 który powinien się mieścić od 0,8 - 1,0 1,0- idealne dopasowanie, wykres ten zastał sporządzony w programie Microsoft Excel. Widać również że czułość hallotronu dla wszystkich mierzonych wartości jest w przybliżeniu równa 0,04
.