Oznaczanie cynku techniką polarografii stałoprądowej metodą krzywej wzorcowej

Wykonawca ćwiczenia:

Przemysław Pisarek

TCh-1

Wykonanie ćwiczenia

W sześciu kolbkach o pojemności 50 ml wlaliśmy po 20 ml roztworu 2,0M KCl i 2,5 ml 0,2% roztworu żelatyny oraz kolejno: 0; 3; 6; 9; 12; 15 ml roztworu wzorcowego cynku 0,015M ZnSO₄, po czym dopełniliśmy kolbki do kreski (do objętości 50ml). Wykonaliśmy polarogramy dla wszystkich roztworów wzorcowych w zakresie potencjałów od -0,8V do

-2,0V.

Następnie do otrzymanej próbki (w kolbie o pojemności 50 ml) o nieznanej zawartości cynku dodałem analogiczne jak w roztworach wzorcowych objętości roztworów KCl i żelatyny i dopełniłem do kreski. Wykonałem polarogram przy analogicznych parametrach jak w przypadku roztworów wzorcowych. Zmierzyłem wysokość fali polarograficzne metodą graficzną, otrzymując wysokość 6,5 cm.

Obliczenia

Masa cynku w poszczególnych roztworach wynosi:

Przykład obliczeń dla objętości 3 ml roztworu 0,015M ZnSO₄:

Tabela z wartościami wzorcowymi:

VZnSO4 [ml]	mZn [mg]	h [mm]
0	0	0
3	2,943	23
6	5,885	57
9	8,828	97
12	11,770	122
15	14,713	163

Następnie narysowałem wykres wzorcowy zależności wysokości fali polarograficznej od masy cynku:

Za pomocą arkusza kalkulacyjnego otrzymałem równanie linii trendu (prostej korelacyjnej):

h = 11,186m - 5,2874

Po przekształceniu:

Zmierzona wysokość fali polarograficznej badanego roztworu:

65mm.

Masa cynku wynosi:

Wniosek

Badana próbka zawierała 6,284mg cynku.

---