Monitorowanie statków
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego z dnia 23 kwietnia 2009 zmieniająca dyrektywę 2002/59/EC ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków. Przez wiele lat Unia Europejska prowadziła politykę bezpieczeństwa morskiego na rzecz poprawy bezpieczeństwa żeglugi, życia oraz ochrony środowiska. W 2002 r. Komisja przedstawiła wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków który stał się dyrektywą 2002/59/EC. Po wielu latach okazało się że istnieje potrzeba nowelizacji ze względu na dostępne technologie i możliwości oraz reorganizację narzędzi kontroli statków. Ustanawia środki koordynacji pomiędzy władzami krajowymi. Pozwala to lepiej zapobiegać sytuacjom niebezpiecznym oraz w razie ich zaistnienia lepiej na nie reagować. Nowelizacja uwzględnia systemy automatycznej identyfikacji statków (AIS), technologie satelitarne oraz plany przyjmowania statków w niebezpieczeństwie w miejscach schronienia.
System AIS (Automatic Identification System) jest doskonałym narzędziem dla nadbrzeżnych stacji monitorowania statków. Zapewnia automatyczną informację bez opóźnienia o statkach w zasięgu działania stacji VHF. Powstawał również globalny system LRIT (Long-Range Identification and Tracking) pozwalający lepiej wypełnić zadania związane z bezpieczeństwem żeglugi oraz akcji poszukiwawczo-ratowniczych (Search And Rescue), ochronie środowiska i zapobieganiem aktom przestępstwa na morzu i w portach. System ten początkowo rozszerzał bezpieczeństwo państwom nadbrzeżnym oraz portom dostarczając informacji o ruchu statków pozwalając przedsięwziąć odpowiednie działania. Ponadto znana będzie bieżąca pozycja i ruch statków ułatwiająca akcje poszukiwawczo-ratownicze oraz medyczne. System LRIT dostarczy prawie w czasie rzeczywistym bazę statków umożliwiającą informowanie o statkach wchodzących na wody danego państwa, pomagać w wyłącznej strefie ekonomicznej (EEZ) i monitorować szczególnie wrażliwe obszary morza (PSSA). Może również odstraszać próbom zanieczyszczenia środowiska jak i pomagać w identyfikacji sprawców. W wielu wypadkach system LRIT może być jedyną metodą dla stacji nadbrzeżnych do monitorowania tranzyt statków na ich wodach terytorialnych lub EEZ.
System LRIT powinien zapewnić globalną identyfikację i monitoring odpowiednio wyposażonych statków poza obszarami „pokrycia” przez nabrzeżne stacje AIS pracujących w paśmie VHF. Zgodnie z regulacją SOLAS V/19-1 „system identyfikacji i śledzenia dalekiego zasięgu statków” następujące typy statków uczestniczących w transporcie międzynarodowym powinny być wyposażone w ten system:
statki pasażerskie, włącznie z szybkimi statkami pasażerskimi i ruchomymi przybrzeżnymi stacjami wiertniczymi
statki towarowe włącznie z szybkimi statkami towarowymi, o tonażu brutto 300 i więcej
Celem systemu monitoringu ruchu statków i informacji (VTMIS) Uni Europejskiej jest polepszenie bezpieczeństwa morskiego i usprawnienie ruchu statków, reagowania władz na incydenty, wypadki oraz groźne sytuacje. Centralny komponent stanowi komputerowy system wymiany informacji