Kontrola i monitoring

1. W celu monitorowania parametrów, warunków i stężeń masowych ważnych dla procesu spalania lub współspalania zostanie zainstalowany sprzęt pomiarowy i będą stosowane techniki pomiarowe.

2. Wymagania pomiarowe zostaną ustanowione w pozwoleniu lub w warunkach dołączonych do pozwolenia wydanego przez właściwy organ.

3. Prawidłowość zainstalowania i funkcjonowania automatycznego sprzętu monitorowania emisji do powietrza i wód podlega kontroli i corocznym badaniom sprawdzającym. Kalibrację należy przeprowadzać co najmniej raz na trzy lata w drodze pomiarów analogicznych do metod odniesienia.

4. Właściwy organ określi lokalizację punktu pobierania próbek lub pomiarów.

5. Okresowe pomiary emisji do powietrza i wód będą prowadzone zgodnie z Aneksem III, punkt 1 i 2.

 W zakładzie spalającym i współspalającym będą prowadzone następujące pomiary zanieczyszczeń powietrza zgodnie z Aneksem III:

1. ciągłe pomiary następujących substancji: NO_X, pod warunkiem, że są ustalone dopuszczalne wartości emisji, CO, całkowitego pyłu, całkowitej zawartości węgla organicznego, HCl, HF i SO₂;

2. ciągłe pomiary następujących parametrów eksploatacyjnych procesu: temperatury w pobliżu wewnętrznej ściany lub w innym reprezentatywnym punkcie komory spalania zatwierdzonym przez właściwy organ, stężenia tlenu, ciśnienia, temperatury gazów odlotowych i zawartości w nich pary wodnej;

3. co najmniej dwa pomiary rocznie metali ciężkich, dioksyn i furanów; z tym, że w ciągu pierwszych 12 miesięcy eksploatacji zostanie przeprowadzony co najmniej jeden pomiar raz na trzy miesiące. Państwa Członkowskie mogą ustalić okresy pomiarowe dla miejsc, dla których określiły dopuszczalne wartości emisji dotyczące wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych lub innych substancji zanieczyszczających.

 Czas przebywania. jak również minimalna temperatura i zawartość tlenu w gazach odlotowych podlega właściwej weryfikacji, co najmniej przy oddawaniu zakładu spalającego lub współspalającego do eksploatacji oraz w przewidywanych najbardziej niekorzystnych warunkach eksploatacyjnych.

 Ciągłych pomiarów HF można nie przeprowadzać, jeżeli stosuje się stopnie oczyszczania HCl, które zapewniają nieprzekraczanie wartości dopuszczalnej dla HCl. W takim przypadku emisja HF podlega okresowym pomiarom określonym w ust. 2(c).

 Ciągły pomiar zawartości pary wodnej nie jest wymagany, jeżeli badany gaz odlotowy został osuszony przed wykonaniem analiz emisji,

 Właściwy organ może dopuścić w pozwoleniu dla zakładów spalających i współspalających okresowe pomiary określone w ust. 2(c) dla HCl, HF i SO₂ zamiast pomiarów ciągłych, jeżeli operator jest w stanie wykazać, że emisje powyższych substancji zanieczyszczających w żadnych okolicznościach nie będą wyższe niż ustalone w przepisach dopuszczalne wartości ich emisji.

 Właściwy organ może dopuścić w pozwoleniu zmniejszenie częstotliwości wykonywania okresowych pomiarów metali ciężkich z dwukrotnej w ciągu roku do jednorazowej w roku, pod warunkiem, że emisje wynikające ze współspalania lub spalania wynoszą mniej niż 50% dopuszczalnych wartości emisji wyznaczonych zgodnie z Aneksem II lub Aneksem V, oraz że dostępne są kryteria ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 17 dla wymagań, które maja zostać spełnione. Kryteria te będą oparte co najmniej na postanowieniach zawartych w pkt. a i d w drugim akapicie poniżej.

Do dnia 1 stycznia 2005 roku można dopuścić zmniejszenie częstotliwości pomiarów nawet wówczas, gdy takie kryteria nie są dostępne, pod warunkiem, że:

1. odpady, które mają. zostać spalone lub współspalone, składają. się tylko z niektórych, wysortowanych, nadających się do spalenia frakcji odpadów innych niż odpady niebezpieczne, które nie nadają się do recyklingu i wykazują określone właściwości oraz które są dokładniej określone na podstawie oceny, o której mowa w punkcie d;

2. dla tych odpadów dostępne są krajowe kryteria jakości, które zostały przedstawione Komisji;

3. współspalanie lub spalanie tych odpadów jest zgodne z odpowiednimi planami gospodarki odpadami, o których mowa w art. 7 Dyrektywy 75/442/EWG;

4. operator może wykazać wobec właściwego organu, że emisje we wszelkich okolicznościach są znacząco niższe niż dopuszczalne wartości emisji określone w Aneksie II i Aneksie V dla metali ciężkich, dioksyn i furanów; taka ocena będzie opierać się zarówno na informacjach o jakości przedmiotowych odpadów, jak i na pomiarach emisji powyższych substancji zanieczyszczających;

5. kryteria jakości i nowy okres dla pomiarów okresowych ustalono w pozwoleniu; oraz

6. wszystkie decyzje dotyczące częstotliwości pomiarów, o których mowa w niniejszym ustępie, uzupełnione informacjami o ilości i jakości przedmiotowych odpadów, będą corocznie przekazywane Komisji.

 Wyniki pomiarów wykonanych w celu zweryfikowania zgodności z dopuszczalnymi wartościami emisji będą znormalizowane dla następujących warunków, a dla tlenu zgodnie ze wzorem podanym w Aneksie VI:

1. temperatura w gazach odlotowych z zakładów spalających 273 K, ciśnienie 101,3 kPa, 11% tlenu, gaz suchy;

2. temperatura 273 K w gazach odlotowych ze spalania olejów odpadowych określonych w Dyrektywie 75/439/EWG, ciśnienie 101,3 kPa, 11% tlenu, gaz suchy;

3. w przypadku spalania i współspalania odpadów w atmosferze wzbogaconej w tlen, wyniki pomiarów można normalizować dla zawartości tlenu ustalonej przez właściwy organ, odzwierciedlającej specyficzne okoliczności indywidualnego przypadku;

4. w przypadku współspalania wyniki pomiarów będą znormalizowane dla całkowitej zawartości tlenu, obliczonej jak w Aneksie II.

Jeżeli emisje zanieczyszczeń są obniżane w wyniku oczyszczania gazów odlotowych w zakładach spalających lub współspalających odpady niebezpieczne, normalizacja dla zawartości tlenu, o której mowa w poprzednim punkcie będzie przeprowadzona tylko wówczas, gdy zawartość tlenu zmierzona w takim samym okresie jak dla przedmiotowej substancji zanieczyszczajacej przekracza odpowiednią. standardową zawartość tlenu.

 Wszystkie wyniki pomiarów będą rejestrowane, przetwarzane i przedstawiane w odpowiedniej formie, w celu umożliwienia właściwym organom zweryfikowanie zgodności z dozwolonymi warunkami eksploatacyjnymi i dopuszczalnymi wartościami emisji ustanowionymi w niniejszej Dyrektywie, zgodnie z procedurami, o których organy te postanowią.

 Dopuszczalne wartości emisji do powietrza będą uważane za spełnione, jeżeli:

1. * żadna z dobowych wartości średnich nie przekracza żadnych dopuszczalnych wartości emisji określonych w Aneksie V (a) lub Aneksie II,
   * 97% dobowych wartości średnich w ciągu roku nie przekracza dopuszczalnej wartości emisji określonej w pierwszym akapicie w Aneksie V (e);

2. albo żadna z półgodzinnych wartości średnich nie przekracza żadnych dopuszczalnych wartości emisji określonych w Aneksie V (b), kolumna A, albo tam gdzie to właściwe, 97% półgodzinnych wartości średnich w ciągu roku nie przekracza żadnych dopuszczalnych wartości emisji określonych w Aneksie V (b), kolumna B;

3. żadna z wartości średnich w okresie pomiarowym ustalonym dla metali ciężkich oraz dioksyn i furanów nie przekracza dopuszczalnych wartości emisji określonych w Aneksie V (c) i (d) lub w Aneksie II;

4. spełnione są postanowienia Aneksu V (e), drugi akapit, lub Aneksu II.

 Półgodzinne wartości średnie i wartości średnie 10-minutowe zostaną wyznaczone podczas rzeczywistej eksploatacji (poza okresami rozruchu i wyłączania, jeżeli odpady nie są spalane) z wartości zmierzonych, po odjęciu od nich wartości przedziału ufności określonej w punkcie 3 Aneksu III. Z tak uzgodnionych wartości średnich zostaną wyznaczone dobowe wartości średnie.

W celu uzyskania ważnej średniej wartości dobowej, z powodu awarii lub konserwacji systemu pomiarów ciągłych nie może zostać odrzuconych więcej niż pięć średnich wartości półgodzinnych w ciągu jednej doby. Nie może zostać odrzuconych więcej niż 10 dobowych wartości średnich w ciągu jednego roku z powodu awarii lub konserwacji systemu pomiarów ciągłych.

 Średnie wartości w okresie pomiarowym oraz średnie wartości w przypadku pomiarów okresowych HF, HCl i SO₂ zostaną wyznaczone zgodnie z wymaganiami art. 10(2) i (4) oraz Aneksu III.

 Komisja, działając zgodnie z procedurą ustanowiona w art. 17, określi, gdy tylko odpowiednie techniki pomiarowe staną się dostępne we Wspólnocie, termin, od którego będą prowadzone zgodnie z Aneksem III pomiary ciągłe dopuszczalnych wartości emisji metali ciężkich, dioksyn i furanów.

 W punkcie zrzutu ścieków będą prowadzone następujące pomiary:

1. ciągłe pomiary parametrów, o których mowa w art. 8(6)(b);

2. pomiary całkowitych zawiesin stałych w punktach pobierania próbek dobowych; Państwa Członkowskie mogą podjąć odmienne postanowienie o pomiarach reprezentatywnej próbki, proporcjonalnych do przepływu w okresie 24 godzin;

3. co najmniej comiesięczne pomiary reprezentatywnej próbki, proporcjonalne do przepływu, odprowadzanych w ciągu 24 godzin substancji zanieczyszczających, o których mowa w art. 8(3), w odniesieniu do punktów od 2 do 10 Aneksu IV;

4. co najmniej cosześciomiesięczne pomiary dioksyn i furanów; jednakże, w ciągu pierwszych 12 miesięcy eksploatacji zostanie przeprowadzony co najmniej jeden pomiar raz na trzy miesiące. Państwa Członkowskie mogą ustalić okresy pomiarowe dla miejsc, dla których ustaliły dopuszczalne wartości emisji dotyczące wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych lub innych substancji zanieczyszczających.

 Będzie prowadzony monitoring masy zanieczyszczeń w oczyszczonych ściekach zgodnie z przepisami Wspólnoty oraz będzie on określony w pozwoleniu, łącznie z częstotliwością pomiarów.

 Dopuszczalne wartości emisji dla wód będą uważane za spełnione, jeżeli:

1. w przypadku całkowitych zawiesin stałych (substancja zanieczyszczająca nr 1) 95% i 100% wartości zmierzonych nie przekracza odpowiednich dopuszczalnych wartości emisji ustalonych w Aneksie IV;

2. w przypadku metali ciężkich (substancje zanieczyszczające nr 2 do 10), nie więcej niż jeden wynik pomiaru w ciągu roku przekracza dopuszczalne wartości emisji, ustalone w Aneksie IV; lub, jeżeli Państwa Członkowskie postanowią o pobraniu 20 próbek w ciągu roku, nie więcej niż 5% tych próbek przekracza dopuszczalne wartości emisji ustalone w Aneksie IV;

3. w przypadku dioksyn i furanów (substancja zanieczyszczająca nr 11), wyniki dwukrotnych pomiarów w ciągu roku nie przekraczają dopuszczalnej wartości emisji ustalonej w Aneksie IV.

 W przypadku, gdy wykonane pomiary wykażą przekroczenie ustalonych w niniejszej Dyrektywie dopuszczalnych wartości emisji do powietrza lub wód, właściwe organy zostaną o tym bezzwłocznie powiadomione.

ANEKS II

WYZNACZANIE DOPUSZCZALNYCH WARTOŚCI EMISJI DLA WSPÓŁSPALANIA ODPADÓW

Niżej podany wzór (regułę mieszania) należy stosować zawsze wówczas, gdy w którejkolwiek tabeli w niniejszym Aneksie nie ustalono specyficznej wartości całkowitej emisji dopuszczalnej 'C'.

Wartość dopuszczalną dla każdej danej substancji zanieczyszczającej i tlenku węgla w gazach odlotowych powstających ze współspalania odpadów oblicza się w następujący sposób:

Vodp * Codp + Vproc * C proc Vodp + Vproc

=

C

gdzie:

V_odp objętość gazów odlotowych powstających podczas spalania odpadów, wyznaczona tylko dla odpadów o najniższej wartości kalorycznej określonej w pozwoleniu oraz znormalizowana dla warunków podanych w niniejszej Dyrektywie.

Jeżeli wynikowe uwolnienie ciepła ze spalania odpadów niebezpiecznych wynosi poniżej 10% całkowitego ciepła uwolnionego z zakładu, V_odp należy wyznaczyć z (obliczeniowej) ilości odpadów, która podczas spalania odpowiadałaby 10-procentowemu uwolnieniu ciepła, przy ustalonym całkowitym uwolnieniu ciepła.

C_odp dopuszczalne wartości emisji dla zakładów spalających, ustalone w Aneksie V dla substancji zanieczyszczających i tlenku węgla.

V_proc objętość gazów odlotowych powstających podczas procesu prowadzonego w zakładzie, obejmującego spalanie dopuszczonych paliw normalnie stosowanych w zakładzie (z wyłączeniem odpadów), która została wyznaczona w oparciu o zawartość tlenu, dla której, według przepisów Wspólnotowych i krajowych, należy normalizować emisje. W przypadku braku regulacji dla tego rodzaju zakładów, należy przyjąć rzeczywistą zawartość tlenu w gazach odlotowych, nie rozrzedzonych dodatkiem powietrza niepotrzebnego w tym procesie. Normalizację dla innych warunków podano w niniejszej Dyrektywie.

C_proc dopuszczalne wartości emisji podane w tabelach niniejszego Aneksu dla pewnych sektorów przemysłu lub w przypadku braku takiej tabeli albo takich wartości, dopuszczalne wartości emisji dla danych substancji zanieczyszczających i tlenku węgla w gazach spalinowych z zakładów spełniających przepisy ustaw i rozporządzeń prawa krajowego oraz przepisy administracyjne dla takich zakładów, podczas spalania dopuszczonych paliw normalnie stosowanych w zakładzie (z wyłączeniem odpadów). W przypadku braku takich regulacji, przyjmuje się dopuszczalne wartości emisji ustanowione w pozwoleniu. W przypadku braku takich wartości w pozwoleniu, należy przyjąć rzeczywiste stężenia masowe.

C dopuszczalne wartości emisji całkowitej i zawartości tlenu, podane w tabelach niniejszego Aneksu dla niektórych sektorów przemysłu i niektórych substancji zanieczyszczających, lub w przypadku braku takich tabel albo takich wartości, wartości emisji całkowitej dla CO i danych substancji zanieczyszczających. zastępujące dopuszczalne wartości emisji ustanowione w odpowiednich Aneksach do niniejszej Dyrektywy. Całkowitą zawartość tlenu, która ma zastąpić zawartość tlenu dla normalizacji, oblicza się na podstawie powyższej zawartości z uwzględnieniem objętości cząstkowych.

Państwa Członkowskie mogą ustanowić reguły przyznawania wyłączeń przewidzianych w niniejszym Aneksie.

II.1. Szczególne postanowienia dotyczące pieców cementowych

Średnie wartości dobowe (dla pomiarów ciągłych), okresy pobierania próbek i inne wymagania pomiarowe - jak w art. 7. Wszystkie wartości w mg/m³ (dla dioksyn i furanów w ng/m³). Średnie wartości dobowe oblicza się tylko w oparciu o średnie wartości półgodzinne.

Wyniki pomiarów wykonanych w celu sprawdzenia zgodności z dopuszczalnymi wartościami emisji podlegają, normalizacji dla następujących warunków: temperatura 273 K, ciśnienie 101,3 kPa, 10% tlenu, gaz suchy.

II.1.1.C - dopuszczalne wartości emisji całkowitych:

Zanieczyszczenia	C
Pył całkowity	30
HCl	10
HF	1
NOX dla istniejących zakładów NOX dla nowych zakładów	800 500(^1)
Cd + Tl	0,05
Hg	0,05
Sb + As + Pb + Cr + Co + Cu + Mn + Ni + V	0,5
Dioksyny i furany	0,1
(^1) W zakresie wdrażania dopuszczalnych wartości emisji NOX, piece cementowe, które znajdują się, w eksploatacji i posiadają wymagane pozwolenie zgodnie z obowiązującymi przepisami Wspólnoty i które rozpoczną współspalanie odpadów po terminie, o którym mowa w art. 20(3), nie będą traktowane jako nowe zakłady

Do dnia 1 stycznia 2008 r., właściwy organ może przyznawać wyłączenia dla NO_X w przypadku istniejących mokrych procesów w piecach cementowych, lub dla pieców cementowych spalających poniżej trzech ton odpadów na godzinę, pod warunkiem, że pozwolenie przewiduje dopuszczalne wartości emisji całkowitej dla NO_X nie większe niż 1200 mg/m³.

Do dnia 1 stycznia 2008 r., właściwy organ może przyznawać wyłączenia dla pyłu w przypadku pieców cementowych spalających poniżej trzech ton odpadów na godzinę, pod warunkiem, że pozwolenie przewiduje dopuszczalne wartości emisji całkowitej nie większe niż 50 mg/m³.

II.1.2.C - dopuszczalne wartości emisji całkowitych dla SO₂ i całkowitego węgla organicznego (TOC):

Zanieczyszczenia	C
SO2	50
TOC	10

Właściwy organ może przyznać wyłączenia w przypadkach, gdy TOC i S02 nie powstają w wyniku spalania odpadów.

II.1.3. Dopuszczalna wartość emisji dla CO:

Dopuszczalne wartości emisji dla CO mogą być ustalane przez właściwy organ.

II. 2. Szczególne postanowienia dotyczące zakładów energetycznego spalania paliw, które współspalają odpady

II.2.1. Średnie wartości dobowe

Bez naruszenia postanowień Dyrektywy 88/609/EWG oraz w przypadku, gdy dla dużych zakładów energetycznego spalania paliw ustalono bardziej rygorystyczne dopuszczalne wartości emisji zgodnie z przyszłym ustawodawstwem Wspólnoty, te ostatnie zastąpią, dla danych zakładów i substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości emisji ustanowione w poniższych tabelach (C_proc). W takim przypadku, podane niżej tabele zostaną bez zbędnej zwłoki dostosowane do tych bardziej rygorystycznych dopuszczalnych wartości emisji, zgodnie z procedurą ustanowiona w art. 17.

Średnie wartości dobowe oblicza się tylko na podstawie średnich wartości półgodzinnych.

C_proc
Wartości C _proc dla paliw stałych wyrażone w mg/Nm3 (zawartość O₂ 6%)

Zanieczyszczenia	 50 MWt	50 do 100 MWt	100 do 300 MWt	> 300 MWt
SO2
Przypadek ogólny		850	850 do 200 (spadek liniowy ze 100 do 300 MWt)	200
Paliwa miejscowe		lub stopień odsiarczenia ≥ 	lub stopień odsiarczenia ≥	lub stopień odsiarczenia ≥ 
NOX		400	300	200
Pył	50	50	30	30

Do dnia 1 stycznia 2007 roku i bez naruszenia mocy prawnej odpowiednich przepisów Wspólnoty, dopuszczalna wartość emisji dla NO_X nie stosuje się do zakładów tylko współspalających odpady niebezpieczne

Do dnia 1 stycznia 2008 roku właściwy organ może przyznać wyłączenia dla NO_X i SO₂ w przypadku istniejących zakładów współspalających o wydajności od 100 do 300 MWt, które stosują technologię złoża fluidalnego i spalają paliwa stałe, pod warunkiem, że pozwolenie przewiduje wartość C_proc nie większą niż 350 mg/Nm³ dla NO_X i nie większą niż 850 do 400 mg. Nm³ (spadek liniowy ze 100 do 300 MWt) dla SO₂.

Wartości C_proc dla biomasy wyrażone w mg/Nm³ (zawartość O₂ 6%):

"Biomasa" oznacza produkty składające się w całości lub części z materii roślinnej z rolnictwa lub leśnictwa, którą można stosować w celu odzyskania zawartej w niej energii, jak również rodzaje odpadów wymienione w art. 2(2)(a)(i) do (iv).

Zanieczyszczenia	 50 MWt	50 do 100 MWt	100 do 300 MWt	> 300 MWt
SO2		200	200	200
NOX		350	300	300
Pył	50	50	30	30

Do dnia 1 stycznia 2008, właściwy organ może przyznawać wyłączenia dla NO_X w przypadku istniejących zakładów współspalających o wydajności od 100 do 300 MWt, które stosują technologię złoża fluidalnego i spalają biomasę, pod warunkiem, że pozwolenie przewiduje wartość C_proc nie większa, niż 350 mg/Nm³.

Wartości C_proc dla paliw ciekłych wyrażone w mg/Nm³ (zawartość O₂ 3%):

Zanieczyszczenia	 50 MWt	50 do 100 MWt	100 do 300 MWt	> 300 MWt
SO2		850	850 do 200 (spadek liniowy ze 100 do 300 MWt)	200
NOX		400	300	200
Pył	50	50	30	30

II.2.2.C - dopuszczalne wartości emisji całkowitej:

C wyrażone w mg/Nm³ (zawartość O₂ 6%). Wszystkie wartości średnie dotyczą minimum 30-minutowego i maksimum ośmiogodzinnego okresu pobierania próbek:

Zanieczyszczenia	C
Cd + Tl	0,05
Hg	0,05
Sb + As + Pb + Cr + Co + Cu + Mn + Ni + V	0,5

C wyrażone w ng/Nm³ (zawartość O₂ 6%). Wszystkie wartości średnie mierzone w minimum sześciogodzinnym i maksimum ośmiogodzinnym okresie pobierania próbek:

Zanieczyszczenia	C
Dioksyny i furany	0,1

II.3. Szczególne postanowienia dotyczące innych sektorów przemysłu nie ujętych w II. 1 lub II. 2, współspalających odpady

II.3.1. C - dopuszczalne wartości emisji całkowitej:

C wyrażone w ng/Nm³. Wszystkie wartości średnie mierzone w minimum sześciogodzinnym i maksimum ośmiogodzinnym okresie pobierania próbek:

Zanieczyszczenia	C
Dioksyny i furany	0,1

C wyrażone w mg/Nm³. Wszystkie wartości średnie dotyczą minimum 30-minutowego i maksimum ośmiogodzinnego okresu pobierania próbek:

Zanieczyszczenia	C
Cd + Tl	0,05
Hg	0,05

ANEKS III

TECHNIKI POMIAROWE

1. Pomiary w celu określenia stężeń substancji zanieczyszczających powietrze i wodę należy przeprowadzać w sposób reprezentatywny.

2. Pobieranie próbek i analizę wszystkich zanieczyszczeń, w tym dioksyn i furanów, jak również metody odniesienia dla potrzeb kalibracji automatycznych systemów pomiarowych, przeprowadza się według norm CEN. W przypadku braku norm CEN stosują, się normy ISO, krajowe lub międzynarodowe, które zapewnia, dobór danych o równoważnej jakości naukowej.

3. Na poziomie dopuszczalnej wartości emisji dobowej, wartości 95-procentowego przedziału ufności dla indywidualnego wyniku pomiaru nie będą przekraczać następujących procentowych wartości emisji dopuszczalnych:

Tlenek węgla 10%
Dwutlenek siarki 20%
Dwutlenek azotu 20%
Pył całkowity 30 %
Całkowity węgiel organiczny 30 %
Chlorowodór 40%
Fluorowodór 40%

ANEKS IV

DOPUSZCZALNE WARTOŚCI EMISJI DLA ŚCIEKOW
ODPROWADZANYCH Z OCZYSZCZANIA GAZÓW ODLOTOWYCH

Substancje zanieczyszczające		Dopuszczalne wartości emisji wyrażone w stężeniach wagowych w próbkach nie filtrowanych
1.	Zawiesiny stale ogólemogółem według Dyrektywy 91/271/EWG	95%/30mg/l 100%/45mg/l
2.	RtęcRtęć i jej związki w przeliczeniu na rtęć (Hg)	0,03 mg/1
3.	Kadm i jego związki w przeliczeniu na kadm (Cd)	0,05 mg/1
4.	Tal i jego związki w przeliczeniu na tal (Tl)	0,05 mg/1
5.	Arsen i jego związki w przeliczeniu na arsen (As)	0,1 5 mg/1
6.	Ołów i jego związki w przeliczeniu na ołów (Pb)	0,2 mg/1
7.	Chrom i jego związki w przeliczeniu na chrom (Cr)	0,5 mg/1
8.	Miedz i jej związki w przeliczeniu na miedz (Cu)	0,5 mg/1
9.	Nikiel i jego związki w przeliczeniu na nikiel (Ni)	0,5 mg/1
10.	Cynk i jego związki w przeliczeniu na cynk (Zn)	1,5 mg/1
11.	Dioksyny i furany, określone jako suma indywidualnych dioksyn i furanów oszacowanych zgodnie z Aneksem I	0,3 mg/1

Do dnia 1 stycznia 2008 roku właściwy organ może przyznawać wyłączenia dla zawiesin stałych ogółem w przypadku istniejących zakładów spalających, pod warunkiem, że pozwolenie przewiduje, iż 80% zmierzonych wartości nie przekracza 30 mg/l, a żadna z nich nie przekracza 45 mg/l.

Zanieczyszczenia	C
Dioksyny i furany	0,1 ng/m^3

c) Wszystkie wartości średnie dla minimum 30-minutowego i maksimum ośmiogodzinnego okresu

Kadm i jego związki w przeliczeniu na kadm (Cd)	Ogółem 0,05 mg/m^3	Ogółem 0,1 mg/m^3(*)
Tal i jego związki w przeliczeniu na tal (Tl)
Rtęć i jej związki w przeliczeniu na rtęć (Hg)	0,05 mg/m^3	0,1 mg/m^3
Antymon i jego związki w przeliczeniu na antymon (Sb)	Ogółem 0,5 mg/m^3	Ogółem 1 mg/m^3
Arsen i jego związki w przeliczeniu na (As)
Ołów i jego związki w przeliczeniu na ołów (Pb)
Chrom i jego związki w przeliczeniu na chrom (Cr)
Kobalt i jego związki w przeliczeniu na kobalt (Co)
Miedź i jej związki w przeliczeniu na miedz (Cu)
Mangan i jego związki w przeliczeniu na mangan (Mn)
Nikiel i jego związki w przeliczeniu na nikiel (Ni)
Wanad i jego związki w przeliczeniu na wanad (V)
(*) Do dnia 1 stycznia 2007 roku, dopuszczalne wartości emisji dotyczące istniejących zakładów, którym wydano pozwolenie na eksploatacje przed 31 grudnia 1996 roku, a które spalają tylko odpady niebezpieczne.

Powyższe wartości średnie obejmują także emisje, metali ciężkich w postaci gazów i par, jak również ich związków.

d) Wartości średnie będą mierzone w okresie pobierania próbek trwającym minimum 6 godzin i maksimum 8 godzin. Dopuszczalna wartość emisji dotyczy całkowitego stężenia dioksyn i furanów, obliczonego z zastosowaniem koncepcji równoważności toksycznej, zgodnie z Aneksem I

Dioksyny i furany

0,1 ng/m^3

e) W gazach spalinowych nie będą przekraczane następujące dopuszczalne wartości stężeń tlenku węgla (CO), (z wyłączeniem faz rozruchu i wyłączania):
- 50 mg/m³ gazów spalinowych, wyznaczone jako średnia wartość dobowa.

 

---