SAN ANDREA DELLA VALLE
CARLO MADERNA
1608- 1628
transept silnie wyeksponowany
zagierowane belkowaie ponad głowicami kolumn
rama, stylistyczna cecha baroku
wyraźnie zaznaczony podział przęsłowy
System Gesu za bardzo nie przyjął się w Rzymie- tam chętniej budowano na planie centralnym lub centralizującym.
SAN IGNAZIO
ORAZIO GRASSI
1626
likwidacja przęsła między transeptem a belkowaniem
fasada rozległa, rozlazła
fasada: potężne belkowanie z attyką
wnętrze: typowo barokowa kompozycja świetlna
balkowanie ciągłe- ukłon ku starożytności
WIELKA REWOLUCJA URBAISTYCZNA RZYMU
z inicjatywy papieża Sykstusa V
„wyrąbanie” arterii komunikacyjnych łączących ze sobą najważniejsze obiekty w Rzymie
stworzenie wielkich, długich perspektyw
PIAZZA DEL POPOLO
z dwoma podobnymi kościołami
obeliski akcentujące arterie komunikacyjne
szerokość ulic dostosowana do potrzeb wojska i pielgrzymek
CARLO MADERNA
prezentuje barokowy sposób myślenia
SANTA SUSANNA
1590- 1603
OSTATECZNE NADANIE KSZTAŁTU BAZYLICE ŚW. PIOTRA W RZYMIE
1607- 1626
cała przestrzeń dawnej bazyliki (wczesnochrześcijańskiej) św. Piotra musi zostać przekryta- dobudowano przedsioek
przekrycie bazyliki kolebką na potężych szkarpach
fasada miała być krótsza, ale kolegium kardynalskie nakazało dobudowę 2 wież; ponieważ grunt w tym miejscu był fatalny, wziesienia wież podjął się dopiero Berini po 1629 roku; w trakcie realizacji wieże zaczęły się odrywać od reszty fasady, więc wybudowano je do wysokości attyki
PALAZZO BARBERINI
1627
przecięcie pałacu na pół- brak wewnętrznego dziedzińca
boczne, silnie zaznaczone ryzality
paradna klatka schodowa
fasada otwarta na drogę
ARCHITEKCI „MNIEJSI”
ROSATO ROSATI
SAN CARLO AI CATINARI
1612- 20
tendencja do centralizacji
schemat kościoła Il Gesu ze środkowym przęsłem niesamowicie poszerzonym
CARLO RAINALDI
SAN AGNESE
1652
na Piazza Navona
na miejscu męczeńskiej śmierci św. Agnieszki
CARLO RAINALDI
MARIA IN CAMPITELLI
1655
porównuje się do niego fasadę kościoła Wizytek w Warszawie
plastyczność, kolumnowość
korpus na planie krzyża greckiego połączony z ośmioboczym prezbiterium
PIETRO DA CORTONA
SAN MARTINO E LUCCA
1650
na planie krzyża greckiego
fasada dwukondygnacyjna, a jednak sprawia wrażenie jednokondygnacyjnej
wykrzywienie skrajnych partii części środkowej
PIETRO DA CORTONA
SANTA MARIA DELLA PACE fasada
1656-57
wykrzywienie górnej części
dół fasady idealnie półkolisty- by objęła go perspektywa ulic
PIETRO DA CORTONA
SANTA MARIA IN VIA LATA
1660
wysoka serliana na górze, na dole portyk wgłębny
SAN VINCENZO E ANASTASIO
LONGHI MŁODSZY
1650
rozrywanie fasady w środku
BALDASSARE LONGHENA
SANTA MARIA DELLA SALUTE
1631- 1681
plan ośmioboczny
do bębna dostawione późniejsze spływy wolutowe podtrzymujące konstrukcję
suchy, architektoniczy
polski odpowiedik znajduje się w Gostyniu i podobno jest ładniejszy, bardziej dekoracyjny w środku