Współczesna architektura sakralna

Czy któryś z tych kościołów miałby szansę powstać w Polsce?

Fot: Gallo Quirico; Źródło: Flickr

Kościoł św. Moniki w Madrycie został zaprojektowany w 2005 roku przez Ignacio Vicensa i Jose Antonio Ramosa (Vicens + Ramos).

Jest on zlokalizowany w dzielnicy niskich domów jednorodzinnych i bloków mieszkalnych.

Spośród tego nudnego otoczenia, budynek kościoła wyróżnia radykalna forma.

Fot: Gallo Quirico; Źródło: Flickr

Fasada świątyni została w całości pokryta stalowymi panelami, które z biegiem czasu poryły się rdzawym nalotem.

Elementem projektu, który budzi jednak najwięcej kontrowersji jest dynamiczna w formie północna ściana ołtarzowa.

Okna znajdujące się na jej powierzchni zostały jakby wypchnięte na zewnętrz.

Ruch ten został jednak uwieczniony w strukturze ściany, sprawiając, że pojawiły się na niej krzywe formy kominowe, z których każda biegnie w inną stronę.

Ten dynamizm kształtów przekłada się na niesamowitą grę świateł jaka rozgrywa się we wnętrzu w słoneczne dni.

Architekci opisują ten efekt jako eksplozję, która została zamrożona kilka minut po detonacji.

Niektórzy sugerują, że jest to nawiązanie do obrazu Guernica Pabla Picasso.

Fot: Torben Eskerod; Źródło: Yatzer

Kościół Świętego Krzyża w Jyllinge na duńskiej wyspie Sjalland został zaprojektowany pracownię KHR Architects.

Jego architektura jest inspirowana zarówno krajobrazem jak i dziedzictwem kulturowym wyspy.

Ostra, opadająca bryła kościoła nawiązuje do pobliskiego fiordu.

Biegnąca przez całą szerokość szczelina okienna dzieli ją na dwie mniejsze bryły.

Tędy też wpada do wnętrza świątyni światło dzienne.

Fot: Torben Eskerod; Źródło: Yatzer

Szyby okien mają charakter przeźroczystego materiału o kraciastym wzorze.

Stanowi to odwołanie do formy sieci rybackiej - stanowiącego jeden z symboli chrześcijaństwa, jak również ważnego narzędzia pracy lokalnej społeczności.

Fot: Andrea Jemolo; Źródło: ArchNewsNow

Kościół Jubileuszowy Dio Padre Misericordioso w Rzymie został zaprojektowany przez Richarda Meiera.

Jego projekt został wyłoniony w konkursie, w którym brały udział m.in. propozycje przedstawione przez Tadao Ando, Güntera Behnischa, Santiago Calatravę, Petera Eisenmana i Franka Gehryego.

Cały obiekt stanowi kompleks kościelny, w skład którego wchodzi świątynia i centrum parafialne.

Oba te miejsca zostały oddzielone od siebie wysokim, czterokondygnacyjnym atrium.

Sam kościół posiada bardzo dramatyczną bryłę złożoną z trzech betonowych skorup, przywodzących na myśl żagle okrętu.

Źródło: Artlandis

Szklany sufit, przeszklenia i świetliki ciągnące się przez całą długość budynku, oświetlają wnętrze naturalnym światłem.

W nocy blask wydostający się z środka świątyni oplata budynek eteryczną poświatą i animuje przestrzeń wokół niego.

Liściasta kaplica ślubna jest częścią kompleksu hotelowego Risonare w mieście Kobuchizawa w Japonii.

Została ona zaprojektowana w 2004 roku przez pracownię Klein Dytham Architecture.

Bryłę kaplicy stanowią dwa połączone "liście".

Jedne z nich został przeszklony mlecznym szkłem z delikatnym, koronkowym motywem.

Drugi wykonany został z cienkiej blachy, perforowanej 4700 małymi otworami i ułożonych w motywy roślinne.

W każdym z nich znajduje się akrylowe szkiełko, dzięki czemu światło dzienne tworzy we wnętrzu koronkową teksturę

Źródło: Klein Dytham Architecture

Blaszana część kaplicy posiada ruchomą konstrukcję i po zakończeniu uroczystości zostaje ona uniesiona w górę.

Oczom zebranych ukazuje się wtedy piękny widok rozpościerający się poza perforowaną kurtyną, a nowożeńcy oddalają się, uważnie stąpając po ułożonej na tafli wody ścieżce z płaskich kamieni.

Fot: Jan Olav Jensen, Per Berntsen; Źródło: ArchDaily

Kościół w Mortensrud został zaprojektowany przez Jensen & Skodvin Arkitektkontor (JSA) w latach 1998-99.

Budynek stoi na małym wzniesieniu, którego zbocza porośnięte są sosnami i odkrywają tu i ówdzie swoją skalną podstawę.

Cała koncepcja projektu została podporządkowana właśnie temu naturalnemu kontekstowi.

Fot: Jan Olav Jensen, Per Berntsen; Źródło: ArchDaily

Konstrukcja kościoła została oparta na stalowej ramie.

Kamienna ściana wspierająca dach, wykonana została z nieciosanego kamienia, co pozwala wkomponować budynek w otocznie.

Duże szklane panele, okrywające cały budynek niewidzialnym płaszczem, pozwalają w miejscach pozbawionych ścian połączyć wnętrze kościoła z rozciągającym się poza jego murami krajobrazem.

Wielkie głazy, które znajdowały się w tym miejscy przed postawieniem świątyni, w projekcie JSA zostały wkomponowane w podłogę, tworząc coś na kształt skalistych wysp wypiętrzonych ponad gładką taflę posadzki

Źródło: mimoa.eu

Kościół św. Piotra w Firminy we Francji został zaprojektowany w 1960 roku przez Le Corbusiera.

Jego budowa rozpoczęła się 10 lat później, lecz w wyniku bankructwa firmy budowlanej w 1978 roku prace konstrukcyjne zostały wstrzymane.

Powstałą do tego czasu podstawę świątyni uznano w 1996 za "pomnik historii" - co znaczy, że nie mogła zostać rozebrana.

W 2003 roku władze miasta podjęły próbę ponownej realizacji projektu Le Corbusiera.

Ostatecznie budowa kościoła została zakończona w 2006 roku.

Fot: Jeff Pachoud; Źródło: AFP/GETTY IMAGES

Kościół św. Piotra w Firminy wznosi się na wysokość 33 metrów i posiada intrygującą, geometryczną bryłę przypominającą pochyły stożek ścięty u wierzchołka.

Wnętrze świątyni wyznaczają krzywe, pochyłe linie.

Światło doprowadzane jest przez dwa wycięte w kopule otwory i wąskie, liniowe okno na wysokości ramienia.

Obecnie, prócz funkcji sakralnych, przestrzeń budynku wykorzystywana jest jako miejsce wydarzeń kulturalnych.

Swoją siedzibę ma tu także muzeum sztuki nowoczesnej Saint-Etienne.

Źródło: e-architect

Kościół Zhongguancun został zaprojektowany przez pracownię gmp - von Gerkan, Marg and Partners Architects.

Jest to największa chrześcijańska świątynia w Chinach.

Jej architektura czerpie z kontekstu, którym jest z jednej strony wieżowiec Zhongguancun Cultural Tower, a z drugiej księgarnia City of Books.

Źródło: e-architect

Graniasta bryła kościoła komponuje obiekt z medialną fasadą Zhongguancun Cultural Tower, a zarazem wyróżnia budynek z otoczenia i podkreśla jego funkcje.

Zewnętrzna elewacja świątyni wykonana została z jasnych pionowych belek.

Tworzą one homogeniczną powłokę i równocześnie pozwalają światłu dziennemu na wniknięcie do wewnątrz.

---