III

KRYZYS POWOJENNYCH STOSUNKÓW W AZJI (1945-1949)

1. Zakończenie wojny z Japonią i jej konsekwencje

współpraca ZSRR- USA- Chiny

• Roosvelt nalegał na rozciągnięcie na Japonie zasadę bezwarunkowej kapitulacji oraz podtrzymywał tezę o jednakowym traktowaniu Niemiec i Japonii

• Prezydent Truman mógł wcześniej zakończyć wojnę, gdyby przyjął kapitulację wojskową na wzór włoski i nie nalegał na formułę wymierzona przeciwko cesarzowi na Dalekim Wschodzie, doprowadzając do użycia bomb atomowych wobec Hiroshimy i Nagasaki

• 1 grudnia 1943 komunikat konferencji kairskiej, w którym Roosvelt, Czang Kai-szek i Churchill zapowiadali pozbawienie Japonii po wojnie wszystkich wysp na Pacyfiku, które zdobyła po 1914r., jak również Mandżurii, Formozy i Wysp Rybackich. Korea miała uzyskać niepodległość

• ZSRR unikał wojny na dwa fronty- neutralność z Japonią

• ZSRR wspierał komunistów chińskich który walczyli zarówno przeciw Japończykom jak i przeciw Koumintagowi

• USA nie chciały w swej polityce dalekowschodniej zrazić sobie Moskwy- od 1944 usiłowały pojednać pod swoim patronatem nacjonalistów i komunistów chińskich

• Protokół jałtański:

• ZSRR przystąpi do wojny przeciw Japonii w dwa lub trzy miesiące po kapitulacji Niemiec i zakończeniu wojny w Europie

• USA i GB zgodziły się na utrzymanie statusu quo Mongolskiej republiki Ludowej

• Zwrot przez Japonie południowego Sachalinu przyległych wysp ZSRR

• Umiędzynarodowienie portu Dairen

• Stworzenie radzieckiej bazy morskiej w Port Artur

• Zapewnienie współwłasności ZSRR na wschodniochińskiej i wschodniomandżurskiej liniach kolejowych

• Przekazanie ZSRR Wysp Kurylskich

• Po kapitulacji Niemiec Moskwa wypowiedziała radziecko- japoński pakt o neutralności

• USA poinformowało Czang Kai- Szeka o uzgodnieniach krymskich i nakłoniły go do podjęcia rokowań z Moskwą

• Na skutek rozmów ministra spraw zagranicznych Chin Sung Tsi-wena w Moskwie i rozpoczęcia wojny ZSRR- Japonia doszło do podpisania radziecko- chińskiego traktatu o przyjaźni i sojuszu

• Wzajemna pomoc w wojnie przeciwko Japonii

• Zobowiązywał strony do unikania separatystycznych rozmów i porozumień pokojowych z Japonią

• Wspólne dbanie o nie powtórzenie się agresji ze strony Japonii

• Wspólna eksploatacja Chińskiej Czangczuńskiej Drogi Żelaznej, wspólnego wykorzystanie bazy morskiej w Port- Arturze (administracja Chińska, obrona Radziecka), uznanie Dairenu za wolny port, w którym ZSRR będzie miał oddaną w dzierżawę część przystani i magazynów portowych

• Chiny uznały niepodległość Mongolskiej Republiki Ludowej, natomiast ZSRR potwierdził suwerenność Chin nad Mandżurią

Końcówka wojny z Japonią, kapitulacja

• Wojna z Japonia wchodziła w końcową fazę. Minister Mamoru Shigemitsu dwukrotnie sondował Moskwę w sprawie ceny, za którą ZSRR nie przystąpiłyby do wojny, lub pomógł Japonii wyjść z wojny

• Żądanie bezwarunkowej kapitulacji- zagrażało Japońskiej monarchii, co przy kulcie Mikado w społeczeństwie Japonii sprzyjało kołom wojskowym, które bez względu na ofiary i straty dążyły do przedłużenia wojny aż do rezygnacji aliantów z tego żądania

• W Waszyngtonie wahano się czy w warunkach pokoju nie oszczędzić „instytucji imperialnej”, czyli cesarza, aby zakończyć wojnę bez udziału ZSRR

• Z Poczdamu USA i GB- za wiedzą Stalina i akceptacją Chin- wysłali do Japonii proklamacje domagającą się kapitulacji „wszystkich sił zbrojnych”, której alternatywą miało być „szybkie i całkowite zniszczenie” tego kraju

• Sojusznicy żądali likwidacji militaryzmu japońskiego i przemysłu wojennego

• demokratyzacji życia społecznego,

• zapowiadali całkowite rozbrojenie japońskich sił zbrojnych, ukaranie przestępców wojennych, oraz okupacje terytorium

• premier Kantaro Suzuki odpowiedział na proklamację że Japonia będzie prowadzić wojnę aż do osiągnięcia honorowych warunków- amerykanie zrzucili bombę atomowa na Hiroszimę, a wobec braku zgody na warunki Poczdamskie zrzucili bombę na Nagasaki, podczas gdy ZSRR rozpoczął działania przeciwko Armii Kwantuńskiej

• cesarz Hirohito przeforsował wniosek aby minister togo zawiadomił koalicje, iż Japonia przyjmie proklamację poczdamską, o ile prerogatywy cesarza nie zostaną naruszone

• sekretarz stanu Byrnes odpowiedział w imieniu sojuszników, że obowiązkiem cesarza bedzi wydanie rozkazów w sprawie kapitulacji wszystkich japońskich sił zbronjnych i zadbanie o wykonanie tych rozkazów

• Hirohito uroczyście oświadczył w Tokio, że przyjmuje proklamację poczdamską, a cesarz wydał wszystkim siłom zbrojnym rozkaz kapitulacji

• Zlikwidowano marionetkowe cesarstwo Mandżukuo, a Mandżuria po 11 latach Japońskiego panowania powróciła do Chin

• Amerykanie zajęli główne wyspy terytorium Japońskiego

• Armia ZSRR zajmowała kolejno Port Artur, Sachalin i Kuryle

• Oficjalne podpisanie aktu kapitulacji Japonii nastąpiło we wrześniu 1945 na pancerniku „Missouri” w Zatoce Tokijskiej- cesarz i rząd japoński stali się odtąd wykonawcami zarządzeń władz okupacyjnych

Japonia po kapitulacji

• Polistrategia USA wobec Japonii bezpośrednio po kapitulacji polegała na kształtowaniu takiego systemu władzy, który odpowiadałby celom i interesom USA:

• USA nie zgodziły się na utworzenie stref okupacyjnych i nalegały aby politykę wobec pokonanego wspólnie kraju realizowało jedynie dowództwo USA

• ZSRR nie zgodził się posłać swojego kontyngentu wojsk pod dowództwo USA (co uczyniła tylko Nowa Zelandia i Australia)

• Generał MacArthur był formalnie dowódcą naczelnym wojsk sojuszniczych, działał jednak z inspiracji wyłącznie rządu USA

• Konferencja ministrów spraw zagranicznych w Londynie

• Anglosasi zaproponowali utworzenie Dalekowschodniej Komisji Konsultatywnej, która miałaby jedynie prawo przedstawiania zaleceń MacArthurowi

• Mołotow proponował stworzyc rzeczywisty mechanizm kontroli ze strony 10 państw (USA, ZSRR, GB, Chiny, Francja, Kanada, Australia, Holandia, Nowa Zelandia i Filipiny) pod nazwą Sojuszniczej Rady Kontroli Japonii

• Brak wspólnego rozwiązania

• Konferencja ministrów spraw zagranicznych w Moskwie

• Kompromisowe rozwiązanie w postaci utworzenia Komisji Dalekowschodniej, która miała obradować w Waszyngtonie lub Tokio w składzie wymienionych 10 państw

• Powołanie także Sojuszniczej Rady do Spraw Japonii, która miała funkcjonować w Tokio pod przewodnictwem generała MacArthura z udziałem przedstawicieli ZSRR, Chin i wspólnego przedstawiciela GB, Australii, Nowej Zelandii i Indii

• Komisja dalekowschodnia miała formułować politykę wobec Japonii, gdy Sojusznicza Rada0 doradzać naczelnemu dowódcy w sprawach stosowania postanowień, aktu kapitulacyjnego

• Dowódca naczelny miał stanowić jedyna władze wykonawczą, faktycznie jednak sprawował władzą nieograniczoną.- niska efektywność działania obu organów

• Parlament japoński uchwala konstytucję

• Zlikwidowano system rządów absolutystycznych

• Japonia państwem liberalno- parlamentarnym

• Władza cesarska pozostała jedynie „symbolem państwa i jedności narodu”

• Art. 9- rezygnacja z sił zbrojnych i wojny jako instrumentów polityki Japonii

• W 1946 przyjęto w Japonii ustawę o reformie rolnej, Komisja Dalekowschodnia opracowała ponadto zasady otwarcia Japonii dla światowej nauki, literatury i sztuki oraz zasady organizacji Japońskich związków zawodowych

Problem demilitaryzacji Japonii oraz międzynarodowych konsekwencji jej kapitulacji

• Decyzja Komisji Dalekowschodniej w sprawie ukarania japońskich przestępców wojennych i restytucji zagrabionej własności

• Komisji Dalekowschodnia uchwala dokument pt. „Podstawowa polityka wobec Japonii po kapitulacji” w którym określone zostały najważniejsze problemy demilitaryzacji i demokratyzacji, co w konsekwencji prowadziło do zredukowania potencjału wojskowo- przemysłowego Japonii

• Skazanie 25 japońskich przestępców wojennych przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wchodu w procesie tokijskim - 7 wyroków śmierci

Doktryna powstrzymywania na dalekim wschodzie

• USA coraz aktywniej stosowały „doktrynę powstrzymywania” również wobec rewolucji chińskiej

• MacArthur nie wysłuchiwał opinii innych państw

• Sprzeciwił się pociągnięciu do odpowiedzialności karnej przed Międzynarodowym Trybunałem głównych szefów największych monopoli

• Sprzeciwił się spłacaniu reparacji japońskich kosztem największych monopoli

• Odrzucił Radziecka propozycję w sprawie międzynarodowej kontroli nad japońskim przemysłem wojennym

• Walka dyplomatyczna w Komisji Dalekowschodniej nie ominęła traktatu pokoju z Japonią

• USA proponowały zwołania konferencji pokojowej w składzie 11 państw członkowskich tej Komisji oraz przyjęcie zasady decydowania większością 2/3 głosów

• ZSRR nie mógł nawet liczyć na 1/2 głosów w kluczowych decyzjach dlatego zaproponował przygotowanie traktatu przez Radę Ministrów Spraw Zagranicznych podejmującej decyzję na zasadzie jednomyślności

• Impas w rozmowach

• Waszyngton jawnie separatystyczne poczynania wobec Japonii. Gen MacArthur popierał prawicowe koncerny japoński, przygotowując w ten sposób grunt pod separatystyczny traktat pokojowy odpowiadający amerykańskim preferencjom

2. problem koreański

narastanie konfliktów

• W Jałcie i Poczdamie:

• uzgodniono, że po wyzwoleniu spod japońskiego panowania Korea uzyska niepodległość

• wojska ZSRR miały okupować płn. a USA płd. część półwyspu

• linia demarkacyjna będzie przebiegała wzdłuż 38 równoleżnika

• pod okupacją ZSRR utworzono „komitety ludowe” i przygotowano rewolucyjne reformy społeczno- gospodarcze

• USA sprowadzili niebawem ze stanów Li Syng- Mana, potomka ostatniej dynastii koreańskiej a zarazem szefa Tymczasowego Rządu Korei na emigracji

• Na konferencji moskiewskiej ministrów spraw zagranicznych Wielkiej trójki w grudniu 1945

• Delegacja USA proponowała utworzenia dla całej Korei jednolitej administracji wojskowej, ale z zachowaniem dwóch dowództw- zajmowanie się sprawami gospodarczymi oraz przygotowanie gruntu pod czterostronne powiernictwo (USA, ZSRR, GB i Chiny) połączone z władza wykonawczą, prawodawczą i sądową czterech mocarstw sprawowaną przez pięć lat z możliwością przedłużenia

• Przeszedł jednak projekt radziecki:

1. Powołanie złożonej z przedstawicieli dwóch państw, ZSRR- USA Komisji Mieszanej mającej za zadanie prowadzenie konsultacji z demokratycznymi partiami i organizacjami społecznymi w sprawie utworzenia przyszłego rządu i ustanowieniu powiernictwa czterech mocarstw nad Koreą

2. Utworzenie tymczasowego rządu koreańskiego, który zająłby się sprawami rozwoju przemysłu, rolnictwa, transportu i kultury w całym kraju

3. Polecenie Komisji Mieszanej, aby w porozumieniu z rządem tymczasowym i partiami demokratycznymi przygotowała środki realizacji powiernictwa na okres pięciu lat, po którym cały kraj miał uzyskać niepodległość państwową

Komisja Mieszana (10 państw po 5 z obu stron) rozpoczęła pracę w Seulu w marcu 1946 roku

• Strona radziecka proponowała konsultowanie w sprawie utworzenia przyszłego rządu jedynie partii lewicowo- demokratycznych, gdy strona amerykańska proponowała uwzględniać wszystkie partie nie usposobione wrogo wobec Komisji Mieszanej

• Uzgodniono branie pod uwagę tych partii które podpiszą oświadczenie popierające moskiewskie porozumienie w sprawie Korei

• Partie popierające Li Syng- Mana otrzymały od niego dyrektywę, aby takie oświadczenie podpisały, zastrzegając sobie prawo do wystąpienia przeciwko jakiejś części porozumienia

• ZSRR przeciwstawia się dopuszczeniu tych partii do konsultacji- USA zażądali zerwania prac Komisji Mieszanej i wzmogli poparcie dla partii popierających Li Szyng- Mana, określając je na wyrost mianem „demokratycznych”

Komisja mieszana nie zbierała się ponad rok

• Li Szyng- Man utworzył tzw. Izbę demokratyczną, która zaczęła spełniać funkcje doradcze przy dowództwie amerykańskim

• Pod okupacja radziecka rozpoczęła działalność Komunistyczna Partia Korei, która po połączeniu się z Nową Partia Ludową utworzyła w 1946 r. Partią Pracy Korei; w lutym na zjeździe komitetów wybrano Wymczasowy Komitet Ludowy Korei Północnej, a niebawem wszystkie partie demokratyczne utworzyły Zjednoczony Demokratyczny Front Narodowy

Wznowienie posiedzeń komisji w Seulu

• Zdołała uzgodnić tryb konsultacji z demokratycznymi partiami i organizacjami w obu częściach Korei

• USA starali się nadal przyciągnąć do konsultacji partie przeciwne porozumieniu moskiewskiemu

USA vs ZSRR i Podział Korei

• Waszyngton zaproponował rozpatrzenie przez ministrów spraw zagranicznych kwestii przeprowadzenia w obu częściach Korei pod nadzorem ONZ wyborów do zgromadzeń ustawodawczych, aby na ich podstawie utworzyć ogólnokrajowe zgromadzenie ustawodawcze i powołać rząd zjednoczonej Korei- rząd Radziecki odrzucił tę propozycję

• Delegacja radziecka przedstawiła na forum Komisji Mieszanej wniosek o jednoczesne wycofanie wojsk okupacyjnych z obu części Korei na początku 1948 r. i pozostawienia samym Koreańczykom możliwości sformułowania rządu- USA odrzuciło wniosek ZSRR

• USA wnieśli „problem koreańskiej niezależności” na porządek dzienny II sesji Zgromadzenia Ogólnego NZ (przy przychylnej im większości) a następnie przerwali dyskusję Komisji Mieszanej w Seulu

• Obrady ONZ

• ZSRR ponowił propozycję wycofania wojsk okupacyjnych z Korei, proponując zaproszenie przedstawicieli obu części Korei do udziału w dyskusji na sesji Zgromadzenia Ogólnego

• Proamerykańska większość odrzuca oba wnioski, a następnie uchwala rezolucję w sprawie powołania Tymczasowej Komisji ONZ do Spraw Korei i zorganizowania pod jej nadzorem wyborów w tym kraju, a następnie powołać rząd Koreański

• W ramach protestu delegacja ZSRR nie uczestniczyła w głosowaniu , twierdząc iż zgodnie z wcześniejszymi zobowiązaniami problem koreański należał do kompetencji czterech mocarstw i Komisji Mieszanej

• Do Seulu przybywa Tymczasowa Komisja złożona z przedstawicieli 8 państw (Australia, Francja, Filipiny, Indie, Kanada, Salwador, Syria, Chiny)

• Siły lewicowe odniosły się do niej wrogo, pojawiła się zwalczająca ją partyzantka

• Komisja postanowiła zorganizować wybory wyłącznie pod okupacja USA i przesunęła ich termin na 10 maj

• W odpowiedzi w Phenianie odbyła się inspirowana przez Moskwę narada partii politycznych i organizacji społecznych z całej Korei,

• skierowała protest do obu mocarstw okupacyjnych przeciwko organizowaniu separatystycznych wyborów,

• domagały się szybkiego odwołania Komisji, jako wykorzystującej ONZ do pogłębiania rozbicia kraju

• poprosiła oba rządy o wycofanie swych wojsk z Korei- USA nie opowiedziało a ZSRR wyraził gotowość wycofania swoich wojsk o ile uczyni to USA

• blok Li Syng- Mana w wyborach uzyskał większość (przy pomocy Tymczasowej Komisji ONZ i presji skierowanej przeciw lewicy)- Li Szyng- Man został prezydentem

• w odpowiedzi Zjednoczony Demokratyczny Front Narodowy zorganizował wybory do Najwyższego Zgromadzenia Ludowego Korei w obu częściach kraju

• zgromadzenie proklamowało utworzenie Koreańskiej Republiki Ludowo- Demokratycznej i uchwaliło konstytucję

• najwyższe Zgromadzenie Ludowe Korei zwróciło się do dwóch mocarstw o jednoczesne wycofanie wojsk okupacyjnych- tym razem również tylko ZSRR odpowiedziało pozytywnie i wycofał swe wojska do końca 1948r.

Korea po podziale

• podział Korei na dwa państwa stał się usankcjonowaniem przeciwstawnych kierunków trzyletniego rozwoju politycznego i społeczno- ekonomicznego obu części półwyspu

• komisja proponowała przyjąć do ONZ Republikę Koreańską, natomiast ZSRR popierał przyjęcie KRLD

• Rada Bezpieczeństwa odrzuciła kolejno oba wnioski wskutek zastosowania najpierw veta ZSRR a potem USA

• Zgromadzenie ogólne NZ utworzyło stałą Komisje NZ do Spraw Korei która nie była uznawana przez państwa bloku radzieckiego

• Rozbudowa sił zbrojnych na południu i północy uczyniła 38 równoleżnik pilnie strzeżoną granicą, wzdłóż której mnożyły się prowokacje przypisywane drugiej stronie i przez Seul i przez Phenian

3. Zwycięstwo rewolucji chińskiej i podział Chin

wybuch wojny domowej w Chinach

• Chiny reprezentowane przez rząd Czang Kai-szeka uzyskały członkostwo w Radzie Bezpieczeństwa i status wielkiego mocarstwa

• Dyplomacja USA nadal starała się pośredniczyć miedzy rządem Czang Kai-szeka a Komunistyczną partią Chin

• Mao Tse-dun i Czou En- laja w kuomintangowskiej stolicy rozmawiają z Czang Kai-szekiem - obie strony zadeklarowały unikanie wojny domowej i współprace w rozwoju niezależnych Chin

• Koumintangowski premier Sung Tsi-wen otrzymał od prezydenta USA przyrzeczenie szerokiej i długotrwałej pomocy w rozwoju i uzbrojeniu sił zbrojnych, od 30 września w Tiencinie zaczęły lądować amerykańskie jednostki

• Kuomintang tuż po ogłoszeniu komunikatu z rozmów w Czungcingu z przywódcami komunistycznymi wznowił wojnę domową w kilku prowincjach

• W Mandżurii komuniści tworzyli lokalne organy władzy ludowej na wsi, a w północnej części tego obszaru także w mieście

• Zgodnie z traktatem z 14 sierpnia ZSRR traktował Mandżurię jako integralną część Chin, sprzyjając zarazem kształtowaniu się tam autonomicznych władz ludowo-rewolucyjnych. Na mocy tego traktatu rząd radziecki nie dopuści do wykorzystania przez dowództwo amerykańsko- kuomintangowskie Dairenu i Port Artur do operacji wojskowych

• Moskwa odrzuciła Amerykański projekt ustanowienia powiernictwa wielkich mocarstw nad Mandżurią do czasu umocnienia pozycji rządu centralnego.

Działania Marshalla

• Waszyngton nie zdecydował się na zaostrzanie sporu i zdymisjonował ambasadora Hurleya- nowym ambasadorem został gen. George Marshal, któremu polecono popierać Czang Kai-szeka

• Moskiewska konferencja ministrów spraw zagranicznych:

• Sekretarz stanu Byrnes poinformował że celem prezydenta Trumana w Chinach jest pojednanie stron walczących i doprowadzenie do utworzenia rządu na zasadzie wielopartyjnej

• USA tłumaczyło obecność wojsk Amerykańskich w Chinach koniecznością pomocy Chińczykom w rozbrojeniu wojsk Japońskich

• Ministrowie uznali

• że obce wojska powinny być jak najszybciej wycofane z Chin

• aby pod kierownictwem rządu narodowego zostały zjednoczone i zdemokratyzowane

• wypowiedzieli się przeciw ingerencji zewnętrznej

• Marshall miał załagodzić monopartyjny system władzy Kuomintangu i przekształcić go w wielopartyjny system liberalno- burżuazyjny

• Z Inicjatywy Georga Marshalla powstał Komitet Trzech (Marshall, Czan Czi-czung, Czou En-laj)- po tygodniu obrad doprowadził do przerwania wojny we wszystkich prowincjach oprócz Mandżurii

• Następnie rozpoczęła obrady Polityczna Rada Konsultacyjna złożona z przedstawicieli różnych partii politycznych i bezpartyjnych. Postanowiła:

• wprowadzić system konstytucyjny

• zwołać Zgromadzenie Narodowe

• utworzyć rząd koalicyjny

• ujednolicić siły zbrojne- plan reorganizacji sił zbrojnych- przewidywał on ogólną redukcję wojsk rządowych i ludowowyzwoleńczych oraz dyslokacje tych ostatnich. Późniejsze enuncjacje przywódców sił ludowych oceniały, że miały one prowadzić do ich rozczłonkowania i okrążenia

• w obozie Czang Kai-szeka silny opór przeciwko redukcji armii

• rząd chciał najpierw przeprowadzić nakreśloną reorganizację sił zbrojnych, odkładając reformę systemu politycznego Chin na później- KPCh głosiła odwrotną kolejność

• kuomintangowski rząd centralny postanowił rozpocząć generalną ofensywę przeciwko siłom ludowo wyzwoleńczym

wojna domowa, klęska Kuomintangu

• Waszyngton polecił gen Marshallowi podejmować nadal próby mediacji. Powołanie nadzwyczajnego ambasadora w Chinach- Leightona Stuarta uważanego za osobistego przyjaciela Czang Kai-szeka

• wznowiono rozmowy między rządem a KPCh nad realizacją uzgodnień w sprawie reformy systemu politycznego- był to parawan za którym Czang Kai-szek, Marshall i Stuart, wbrew stanowisku KPCh przygotowali zwołanie Zgromadzenia Narodowego i przyjęcie konstytucji która weszła w życie 1 stycznia 1947

• USA zwiększyły pomoc wojskową dla sił Czang Kai-szeka

• Odpowiedzią było zwiększenie radzieckiej pomocy dyplomatycznej i wojskowej dla komunistów chińskich

• Na moskiewskiej sesji Rady Ministrów Spraw Zagranicznych (marzec- kwiecień 1947)

• ZSRR domagał się zaprzestania interwencji i przedstawienia informacji na temat realizacji porozumienia moskiewskiego trzech mocarstw z grudnia 1945

• Wycofanie wojsk było jednym z zobowiązań owego porozumienia, które wykonał jedynie ZSRR już przed rokiem

• W 1948 wojna domowa przyjęła obrót Jawnie niekorzystny dla kuomintangowców:

• Armia Ludowa odzyskała Junan i utworzyła rząd ludowy Chin Północnych

• Siły ludowe opanowały całą Mandżurie

• W styczniu 1949 kuomintangowski generał Fu Two-ji poddał Pekin i przeszedł na stronę zwycięzców którzy zwrócili się do ZSRR z prośba o pośrednictwo w rozmowach z kierownictwem KPCh- ZSRR odmówił

• wiosną 1949 Czag Kai-szek zdołał ponownie nawiązać kontakty z komunistami- zażądali oni poddania wojsk kuomintangowskiej Armii Ludowo- Rewolucyjnej, co miało być ceną i gwarancją ostatecznego zakończenia wojny domowej- po odrzuceniu owego żądania siły ludowe dokonały bezprecedensowego przekroczenia rzeki Jangcy- zajęły Nankin zmuszając Czang Kai-szeka i prezydenta Chin do ucieczki- rząk Kuomintangowski oraz resztki jego armii w popłochu przeniosły się na tajwan

• we wrszesniu z inicjatywy KPCh w pałacu cesarskim w Pekinie odbyła się pierwsza sesja ludowej Politycznej Rady Konsultatywnej

• Ogólny Program który zaczął spełniać funkcje konstytucji i ustawę o organizacji Centralnego Rządu Ludowego

• proklamował utworzenie Chińskiej Republiki Ludowej

• dzień po utworzeniu ChRL została uznana przez ZSRR któr jednocześnie zerwał stosunki dyplomatyczne z rządem Kuomintangu

8

---