Trybumał sprawiedliwości Wsólnot Europejskich- jeden z organów głównych Wspólnot Europejskich, pełniący funkcję sądu międzynarodowego, konstytucyjnego i administracyjnego. W skład Trybunału wchodzi 27 sędziów, mianowanych przez każde państwo członkowskie. Wybierają spośród siebie przewodniczącego na trzy lata
-orzeka o legalności aktów prawnych wydawanych przez inne organy UE oraz ich zgodności z Traktatami
-dokonuje obowiązującej wykładni aktów prawnych
-na wniosek Komisji Europejskiej podejmuje decyzje wobec państw nie wypełniających zobowiązań tr rozpoznaje spory między państwami członkowskimi lub między tymi państwami a Komisją Europejską,
-dokonuje rewizji wyroków Sądu I Instancji,
Trybunał Obrachunkowy instytucja Unii Europejskiej, kontrolująca wykonanie budżetu oraz wpływy i wydatki Wspólnot Europejskich. instytucja Unii Europejskiej, kontrolująca wykonanie budżetu oraz wpływy i wydatki Wspólnot Europejskich. Kontroluje rachunki wszystkich ciał Wspólnot. Trybunał przekłada Parlamentowi i Radzie oświadczenia o wiarygodności dokumentów księgowych, a także zgodność z prawem i prawidłowość wszelakich transakcji, ma również moc kontroli poszczególnych zrzeszonych członków
EBC jest bankiem centralnym Unii Europejskiej i w tym charakterze odpowiada za nadzorowanie systemów bankowych w krajach Unii, zbieranie danych statystycznych potrzebnych dla prowadzenia polityki monetarnej, funkcjonowanie systemów płatniczych (zwłaszcza systemu TARGET), zapobieganie fałszerstwom banknotów, współpracę z innymi organami w zakresie regulacji rynków finansowych. W węższym zakresie, EBC jest bankiem emitującym wspólną walutę euro i prowadzącym politykę monetarną w strefie euro, obowiązek składania sprawozdań z działalności banku przed Parlamentem Europejskim. Naczelną władzą EBC jest Rada Prezesów, w skład której wchodzi sześcioosobowy Zarząd i wszyscy szefowie banków centralnych Eurosystemu. Komitet Ekonomiczno-Społeczny - organ doradczy i opiniodawczy Unii Europejskiej, powołany do życia w 1957 roku na mocy traktatu rzymskiego. Reprezentuje na forum unijnym przedstawicieli szeroko rozumianego zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego, wywodzących się z różnych grup zajmujących się działalnością gospodarczą i społeczną. Są to m.in. pracodawcy, związki zawodowe, rolnicy, konsumenci i pozostałe grupy interesów. Głównym zadaniem Komitetu jest sprawowanie funkcji doradczej wobec Rady Unii Europejskiej, Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej w kwestiach dotyczących polityki gospodarczej i społecznej. Komitet obraduje na Zgromadzeniu Plenarnym. Debaty oraz projekty opinii są przygotowywane przez komisje zwane sekcjami, z których każda zajmuje się określonymi obszarami polityki.
|
Komitet Regionów - organ doradczy i opiniodawczy Unii Europejskiej reprezentujący interesy 250 regionów (do 31.12.2006 r.), na które podzielona jest Unia Europejska Rola Komitetu Regionów polega na reprezentowaniu na forum unijnym stanowisk władz lokalnych i regionalnych wobec ustawodawstwa UE poprzez wydawanie opinii na temat propozycji legislacyjnych Komisji Europejskiej. Zarówno Komisja jak i Rada są zobowiązane do zasięgania opinii Komitetu Regionów w sprawach, które bezpośrednio dotyczą władz lokalnych i regionalnych, ale mogą również aktatowych
porozumiewać się z Komitetem, gdy uznają to za stosowne. Komitet może również wyrażać opinie z własnej inicjatywy i przedkładać je Komisji, Radzie a także Parlamentowi Europejskiemu.
Procedura konsultacji -- służy do wydawania większości ogólnych aktów prawnych i wynika z podziału kompetencji między Komisje Europejską a Radę Unii Europejskiej. Składa się z trzech faz. W fazie pierwszej Komisja Europejska, realizując prawo inicjatywy, formułuje propozycję projektu, który musi być szczegółowo dopracowany pod względem treści i formy. Komisja przyjmuje projekt większością głosów i przekazuje Radzie UE wraz z uzasadnieniem. W drugiej fazie Rada ustala, czy przed przyjęciem propozycji projektu powinna przekazać go do tzw. wysłuchania treści dokumentu innym instytucjom UE. Szczególnie ważne jest tu przekazanie do wysłuchania projektu Parlamentowi Europejskiemu, jeśli jest to decyzja politycznie ważna. Pominięcie Parlamentu może spowodować błąd formalny i nieważność uchwalonego aktu, jako niezgodnego z Traktatem o ustanowieniu WE. Jest to tzw. wysłuchanie obligatoryjne przez Parlament. We wszystkich innych propozycjach Parlament ma prawo tzw. wysłuchania fakultatywnego. Stanowisko Parlamentu wyrażone na piśmie w sprawie projektu jest wiążące dla Rady. Prawo do wysłuchania ma także Komitet Ekonomiczno-Społeczny, choć jego stanowisko nie jest już wiążące dla Rady UE. W trzeciej fazie projekt, po naniesieniu ewentualnych poprawek przez Komisję powraca do Rady UE. Tutaj zostaje dopracowany w specjalistycznych grupach roboczych i przez COREPER. Ostateczną wersję uchwala Rada Unii Europejskiej.
Procedura współdecydowania -- jest stosowana w sprawach związanych ze swobodą przesiedlania się, pracy, wzajemnym honorowaniem dyplomów szkół wyższych, funkcjonowaniem rynku wewnętrznego, wychowaniem, sprawami młodzieży i zdrowia, ochroną konsumenta, badaniamii technologią oraz programami ekologicznymi Procedura ta daje Parlamentowi prawo veta wobec propozycji Komisji
Procedura zgodności -- stosowana jest przy przyjmowaniu nowych członków oraz zawieraniu układów stowarzyszeniowych.
|
|
|