Marcin Rzeszotarski
Inżynieria Materiałowa
Semestr V, gr. Poniedziałkowa
Statyczna próba ściskania metali
Cel doświadczenia
Celem przeprowadzonego ćwiczenia jest zapoznanie się ze sposobem przeprowadzenia próby ściskania próbki, sposobem przeprowadzenia pomiarów, nabycie umiejętności wyznaczenia wielkości charakterystycznych dla badanego materiału.
Najważniejsze cele:
wyznaczenie granicy plastyczności Re
wyznaczenie wytrzymałości na ściskanie Rc dla żeliwa szarego
wykonanie dla próbki żeliwnej wykresu σ(Δl)
Definicje:
Granica plastyczności
gdzie:
Fe - siła w momencie, kiedy próbka ulega skróceniu bez wzrostu obciążenia
S0 - początkowe pole przekroju poprzecznego próbki
Granicę plastyczności wyznacza się wyłącznie dla materiałów plastycznych, które je posiadają, zaś granice wytrzymałości na ściskanie dla materiałów kruchych - czyli takich, które w czasie próby ściskania ulegają zniszczeniu.
Materiały plastyczne przy ściskaniu posiadają również granicę plastyczności, podobnie jak podczas próby na rozciąganie. Obliczanie tej granicy przy ściskaniu polega na wyznaczeniu siły, przy której próbka ulega skróceniu bez wzrostu obciążenia. Zjawisko to daje się zauważyć na tarczy siłomierza (wskaźnik zatrzymuje się na moment) lub na wykresie ściskania wykonywanego przez urządzenie samosterujące (następuje zagięcie wykresu ściskania). Dla materiałów plastycznych próbę na ściskanie przeprowadza się do momentu „płynięcia”, gdyż dalsze ściskanie nie ma praktycznego zastosowania.
Granica wytrzymałości:
Gdzie:
Fc - największa siła występująca w próbce, po przekroczeniu granicy plastyczności
S0 - początkowe pole przekroju poprzecznego próbki
Materiały kruche podczas ściskania nie wykazują granicy plastyczności, lecz ulegają zniszczeniu.
Wielkości występujące 1 i 2 są naprężeniami umownymi, odpowiadającymi charakterystycznej wartości siły, odniesione do początkowego przekroju poprzecznego próbki.
Rodzaj zastosowanych próbek:
Zastosowaliśmy próbki ze stali i żeliwa szarego w kształcie walca.
Wyniki pomiarów:
L.p. |
Materiał |
Rodzaj próby |
L0 |
d0 |
S0 |
Fe |
Fc |
Re |
Rc |
- |
- |
- |
[mm] |
[mm] |
[mm2] |
[kN] |
[kN] |
[MPa] |
[MPa] |
1 |
Stal |
Ściskanie |
26,19 |
13,01 |
132,87 |
49 |
- |
368,78 |
- |
2 |
Żeliwo |
Ściskanie |
26,12 |
12,96 |
131,85 |
- |
91 |
- |
690,18 |
Przykłady obliczeniowe:
Charakterystyka złomów:
Próbka stalowa - długość uległa skróceniu, przekrój poprzeczny tym samym zwiększył się
Próbka żeliwna - została zniszczona; kąt pęknięcia w stosunku do naprężeń głównych wynosi
Wnioski:
Dzięki porównaniu wartości Rc i Re można zauważyć, iż materiały kruche mają zauważalnie lepszą wytrzymałość na ściskanie - Rc ma niemal dwa razy większą wartość niż Rm.
Obie próbki inaczej reagują na ściskanie. Próbka stalowa po przekroczeniu granicy plastyczności uległa deformacji plastycznej (spłaszczeniu). Próbka z żeliwa zaś uległa zniszczeniu (pęknięciu).