Ruch neopoga�ski w Niemczech, kt�rego pocz�tki si�gaj� pierwszego dziesi�ciolecia XX wieku, posiada swoj� w�asn� specyfik�. Cho� obecnie w Niemczech (jak i w ca�ej Europie) zaobserwowa� mo�na ca�� gam� odmian ruchu neopoga�skiego. Jednak dominuj�cym, jak wydaje si� na podstawie docieka� niekt�rych badaczy, jest nadal neopoga�stwo niemieckonarodowo-neogerma�sko-volkistowskie i do opisu tego nurtu b�d� si� tutaj ogranicza�.

Niemieckie neopoga�stwo wyros�e na gruncie niemieckiego odrodzenia narodowego, romantyzmu, zwracaj�ce si� w kierunku wyidealizowanej przesz�oœci germa�skiej, mitom krwi i rasy, dawnej plemiennoœci i obyczajowoœci, skrajnie antysemickie i rasistowskie, doskonale pasowa�o do kszta�tuj�cej si� w�aœnie ideologii narodowo-socjalistycznej. Tak�e po upadku Trzeciej Rzeszy, w kt�rym to okresie prze�ywa�o sw�j bodaj najwi�kszy rozkwit, zachowa�o swoje specyficzne cechy, to jest powi�zanie z ideologiami skrajnej prawicy, pangerma�sk� megalomani� i rasizm, skierowany g��wnie przeciw �ydom. Wymienione wy�ej cechy powoduj�, i� neopoga�stwo niemieckie w du�ej cz�œci r�ni si� znacznie od innych nurt�w neopoga�stwa europejskiego, nawet tych odwo�uj�cych si� do tradycji pogan nordyckich. Dlatego te� pozwoli�em sobie na odr�bn� prezentacje ruchu neopoga�skiego za zachodni� granic� Polski. Pragn� jednak zastrzec na wst�pie, i� moje informacje na ten temat s� niepe�ne i w du�ej mierze w�tpliwe, ze wzgl�du na brak wiarygodnoœci niekt�rych badaczy, o czym wspomn� na ko�cu tego podrozdzia�u.

W rozdziale tym pomijam szczeg�owy opis mitologii germa�skiej, znajduje si� on w rozdziale dotycz�cym tradycji nordyckiej.

Jako inspiracj� do powstania neopoga�stwa na terenie Niemiec, autorzy zajmuj�cy si� tym tematem, wymieniaj� tw�rczoœ� filozof�w dziewi�tnastowiecznych o nastawieniu nie- i antychrzeœcija�skim: Davida Friedricha Straussa, Ludwiga Feuerbacha, Artura Schopenchauera, Fryderyka Nietzsche, a tak�e dzie�a Ryszarda Wagnera, powieœci Felixa Dahna oraz pogl�dy narodowych myœlicieli takich jak Julius Langbehn, Paul Lagarde i Gustaw Frenssen. Inni badacze zwracaj� uwag� na liczne powi�zania wczesnego neopoga�stwa niemieckiego z ideologi� oraz religijnoœci� neogerma�sk�, narodow� i rasow�, a tak�e dzia�aj�cymi w Niemczech na pocz�tku wieku grupami okultystycznymi (mi�dzy innymi: Zakon German�w [Germanenorden], czy Towarzystwo "Thule") i dzia�alnoœci� Theodora Fritscha, Hermana Pohla, Guida von Lista i Jorga Lanza von Liebenfelsa.

W 1898 roku Georg von Sch�nerer rozpocz�� szeroko zakrojon� akcj� propagandow� pod has�em Los von Rom (Zerwanie z Rzymem); wywo�a�o j� niezadowolenie Niemc�w z polityki narodowej Koœcio�a Katolickiego. Poszukuj�c bardziej niemieckiego chrzeœcija�stwa, zwr�cono si� do protestantyzmu i tradycji niemieckich r�okrzy�owc�w przeciwstawiaj�cych si� katolickim Habsburgom podczas wojny trzydziestoletniej. W wyniku tej kampanii, w latach 1899 - 1910, przesz�o na protestantyzm ponad 30 tysi�cy niemieckich katolik�w z Czech, Styrii i Wiednia. Konwersje te nie by�y zbyt g��bokie, po kilku latach wi�kszoœ� z �wczesnych nowo nawr�conych protestant�w, zasili�a szeregi "wyznawc�w Wotana" i magii runicznej.

Akcja Los von Rom postawi�a po raz pierwszy rodz�cy si� w�wczas ruch pangerma�ski w opozycji do chrzeœcija�stwa. Nast�pnym krokiem by� powr�t do dawnych wierze� germa�skich, zreinterpretowanych jednak�e przez swoich volkistowskich i ezoterycznych propagator�w. Jednym z wa�niejszych by� Guido von List.

Guido von List i Zakon Arman�w

Guido Karl Anton List (1848 - 1918) okultysta austriacki, pionier odrodzenia zainteresowania mitologi� i folklorem teuto�skim; ju� od wczesnej m�odoœci, bo w wieku lat 14-tu zacz�� przejawia� zainteresowania mistyczno -neopoga�skie, kiedy to dozna� rzekomo olœnienia w wiede�skiej katedrze Œwi�tego Stefana i obieca� poœwi�ci� si� budowie "œwi�tyni Wotana". W latach osiemdziesi�tych XIX wieku publikuje on liczne artyku�y poœwiecone germa�skiemu folklorowi, na �amach pism volkistowskich (Neue Welt, Heimat, Deutsche Zeitung). Nast�pnie publikuje powieœci: Carnuntum (1888), Powr�t m�odego Diethera (1894), oraz Pipara (1895) o tematyce ezoteryczno - historycznej osadzone w realiach starogerma�skich. Inne jego prace to: Staroniemieckie plemi� Quad�w (1888), czy Niezwyci�ony (1898), katechizm deizmu poga�skiego, zawieraj�cy podstawy doktryny gnozy pangerma�skiej oraz mistyki krwi i rasy.

W pierwszych latach XX wieku List zaczyna pracowa� nad liturgi� odrodzonego kultu pa�stwowego German�w, projektuje sanktuaria neopoga�skie, obrz�dy i rytua�y, sk�adaj�ce si� mi�dzy innymi z wyœwi�cenia kap�an�w i wojownik�w, "oczyszczenia i odœwie�enia germa�skiej krwi", czy te� rytua� ofiarny germa�skiej religii solarnej, podejmuje tak�e prace w kierunku rekonstrukcji j�zyka Ari�w i magicznego pisma lud�w p�nocy - Run. List twierdzi, �e religia German�w istnia�a w formie zewn�trznej (egzoterycznej) jako wotanizm, i w formie ukrytej (ezoterycznej), znanej rz�dz�cym t� cywilizacja kr�lom-kap�anom, jako armanizm.

W 1908 roku (2 marca) powstaje Towarzystwo Guido von Lista (Guido von List Gesellschaft), zajmuj�ce si� propagowaniem idei germa�skiego odrodzenia na terenie Austrii i Niemiec. Towarzystwo ��czy w sobie zar�wno œrodowiska ezoteryczne, jak i nacjonalistyczne. 24 czerwca 1911 roku, podczas obchod�w œwi�ta przesilenia s�onecznego, powo�any zostaje przez cz�onk�w Towarzystwa Guido von Lista ezoteryczny, najwy�szy szczebel hierarchii ruchu pangerma�skiego Hoher Armanen - Orden (HAO - Najwy�szy Zakon Arman�w).

Doktryna Zakonu Arman�w zawarta w pracach Lista zawiera pierwsz� ca�oœciow� pangerma�sk� wizj� symbolicznej historii cywilizacji europejskiej. G�osi�a ona, i� w zamierzch�ej przesz�oœci teokratycznym spo�ecze�stwem germa�skim rz�dzi�a dynastia kr�l�w-kap�an�w Wotana. Czczono, mi�dzy innymi Boga Ziemi, nazywanego Tuisco i jego syna Mannusa, za�o�yciela rasy Ari�w. Jego trzej synowie byli za�o�ycielami trzech kast spo�ecze�stwa germa�skiego: rolnik�w, m�drc�w i wojownik�w. Kasta m�drc�w, czyli Arman�w (spadkobierc�w kr�la s�o�ca), da�a pocz�tek dynastii kr�l�w-kap�an�w.

Ezoteryczna i magiczna wiedza Arman�w przekazywana by�a uczniom w d�ugotrwa�ym procesie wielostopniowych inicjacji, zawieraj�cych mi�dzy innymi studiowanie Eddy Poetyckiej, pielgrzymk� do miejsc armanistycznego kultu, gdzie kolejno pog��biano umiej�tnoœci kap�ana, polityka i nauczyciela, poznanie armanistycznej gnozy. Guido von List czerpa� bogato z tradycji kabalistycznej i alchemicznej, a tak�e jako jeden z pierwszych uto�samia� pangerma�ski ezoteryzm z tradycjami Templariuszy i r�okrzy�owc�w. List uwa�a�, �e kap�a�ska hierarchia Arman�w inspirowa�a œredniowieczne herezje i przekazywa�a z pokolenia na pokolenie tajemnice inicjacyjne, za pomoc� magicznego pisma runicznego. Runy zawiera�y te� kosmogoni� i magiczn� wiedz� German�w. List spopularyzowa� tak�e solarny znak, swastyk� jako symbol ruchu pangerma�skiego.

J�rg Lanz von Liebenfels i "Ostara"

Kolejnym "ojcem" odrodzenia poga�stwa niemieckiego by� J�rg Lanz von Liebenfels (1874 - 1954). By� r�wnie� wiede�czykiem, w przeciwie�stwie jednak do Lista, w m�odoœci przeszed� okres fascynacji �yciem zakonnym, co zaowocowa�o wst�pieniem do zakonu Cysters�w w 1897 roku. Stamt�d wyni�s� dog��bn� znajomoœ� Biblii, dzie� Ojc�w Koœcio�a i apokryf�w. Z Zakonem zrywa w 1899, a z Koœcio�em Katolickim w 1901, na fali Los von Rom zostaje protestantem. Potem pozostawia tak�e i to wyznanie, w latach 1900 - 1907 rozwija swoj� koncepcj� podzia�u i ezoterycznej symboliki ras, tak zwan� teozoologi�.

��czy�a ona darwinizm spo�eczny Chamberlaina i Gobineau, z niemieck� tradycj� teozoficzn�. Wed�ug teozoologii, czysta w zamierzch�ej przesz�oœci rasa ludzka, dokonuj�c eksperyment�w mieszania ras ludzkiej i zwierz�cych doprowadzi�a do swojej degeneracji. Rasa ni�sza Antropozoa i rasa wy�sza Teozoa, kt�re powsta�y w jej wyniku, ulegaj� dalszej degeneracji na skutek mieszania si� ras. Zdaniem Lanza von Libenfelsa mo�na ten�e proces degeneracji zatrzyma�, a nawet odwr�ci�, dzi�ki zastosowaniu programu eksterminacji poprzez kastracje i przymusowe sterylizacje ras ni�szych, a tak�e wprowadzenie odpowiednich praw rasowych dotycz�cych zawierania ma��e�stw, opartych na projektach Guido von Lista. Liebenfels proponowa� tak�e stworzenie czegoœ na kszta�t "klasztor�w rozrodczych", gdzie aryjskie kobiety ��czy�yby si� z aryjsko czystymi m�czyznami (w okresie Trzeciej Rzeszy projekt ten doczeka� si� swojej realizacji w postaci instytucji Lebensbornu).

Od 1906 roku Lanz von Liebenfels wydaje periodyk "Ostara", kt�ry zajmuje si� upowszechnianiem i propagowaniem idei teozoologii. Warto zauwa�y�, �e Lanz von Liebenfels by� tak�e tw�rc� ariochrystianizmu, uwa�a� mi�dzy innymi, �e Chrystus by� m�czennikiem za spraw� czystoœci rasowej i zosta� ukrzy�owany przez podludzi, dzia�aj�cych z inspiracji satanistycznych kap�an�w, d���cych do zniszczenia czystego rasowo ludu Ari�w.

W��cza� on tak�e do grona teozoolog�w i ariochrzeœcijan mistyk�w chrzeœcija�skich (miedzy innymi Hildegarde z Bringen, Mistrza Eckharta, Jakuba B�heme), jak r�wnie� zakony chrzeœcija�skie i rycerskie, cysters�w i templariuszy, jako stra�nik�w czystoœci rasy i mistyki krwi. Odr�bn� kwesti� pozostaje okreœlenie proweniencji religijnej tego typu teologii.

Fascynacje Libenfelsa zakonami rycerskimi zaowocowa�y, w 1907 roku, powstaniem Zakonu Neootemplariuszy (ONT - Der Orden des neuen Temples) definiowanego jako aryjskie stowarzyszenie wzajemnej pomocy, stworzone w celu szerzenia œwiadomoœci rasowej i prowadzenia bada� genealogicznych. Siedzib� zakonu by� zamek Werfenstein, po�o�ony niedaleko austriackiego miasteczka Struden. Adepci zakonu musieli posiada� certyfikat czystoœci rasowej, kt�ra badana by�a przez specjaln� komisj� z�o�on� z Kap�an�w i Przeora. Mimo i� podobno sam Hitler regularnie czytywa� "Ostar�" i przynajmniej raz spotka� si� z mistrzem, pisma Libenfelsa zosta�y zakazane w Niemczech oko�o 1934 roku.

Zakony germa�skie i Thule

Kolejnymi organizacjami odwo�uj�cymi si� do tradycji poga�skich german�w by�y, za�o�one oficjalnie, w Zielone Œwi�tki 1912 roku, w Lipsku: Reichshammerbund (Zwi�zek M�ota Rzeszy) i Germanenorden (Zakon Germa�ski). Zakon Germa�ski by� bardziej utajnion�, "wewn�trzn� grup�", Zwi�zku M�ota. Ich celem by�o propagowanie antysemityzmu i tradycji pangerma�skich, w duchu nauk Guido von Lista i Lanza von Libenfelsa. Najbardziej znani ich za�o�yciele i cz�onkowie, to mi�dzy innymi: Theodor Fritsch wydawca pisma handlowego "German Miller", a potem periodyku antysemickiego "Hammer" (M�ot), Herman Pohl okultysta i renegat, kt�ry porzuci� szeregi wolnomularstwa, a tak�e antysemicki dziennikarz Phillip Stauff.

W 1916 dosz�o do roz�amu w �onie zakonu co zaowocowa�o powstaniem, pod przewodnictwem Pohla, Germa�skiego Zakonu "Walvater" Œwi�tego Grala. Z tych kr�g�w wywodzi si� Towarzystwo "Thule" za�o�one w styczniu 1918 roku (nazwa Thule pochodzi od wyznaczonego przez Ptolemeusza i geograf�w staro�ytnych najdalej na p�noc wysuni�tego obszaru zamieszka�ego przez ludzi, zwanego r�wnie� Ultima Thule). Pocz�tkowo by�o to ma�e uniwersyteckie ko�o studi�w nordyckich, potem tajne stowarzyszenie okultystyczne, grupuj�ce ca�e œrodowisko pangerma�skie Bawarii (w 1918 oko�o 1500 cz�onk�w), kt�re z czasem przekszta�ci�o si� w skrajnie prawicowe zaplecze boj�wkarskie zwi�zane z Deutsche Arbeiterpartei (Niemieck� Parti� Robotnicz�) Antona Drexlera, przemianowan� potem na NSDAP. Jego cz�onkowie brali aktywny udzia� w Puczu Monachijskim.

"Thule" zosta�o za�o�one przez barona Rudolfa von Sabottendorffa (1875-1945). Sabottendorff okultysta, przyw�dca Bawarskiej Prowincji zakonu Pohla, rzekomo inicjowany podczas swojego pobytu w Turcji w sekrety sekty Bektaszi, pono� mistrz bliskowschodniego zakonu r�anego krzy�a, od 1918 roku wydaje pismo "Runen" i poœwi�ca si� dzia�alnoœci w "Thule". W "Thule" inicjowani byli potem miedzy innymi: Adolf Hitler, Hans Frank, Rudolf Hess, Alfred Rosenberg etc.

Ruch Gottglaubige

Wymienione powy�ej organizacje, stowarzyszenia i ugrupowania to ma�a tylko cz�œ� spoœr�d olbrzymiej iloœci grup tego typu powsta�ych w Niemczech przed okresem Trzeciej Rzeszy. Wywar�y one jednak najwi�kszy wp�yw na p�Ÿniejsz� histori� Niemiec i du�� cz�œ� wsp�czesnego ruchu neopoga�skiego w Niemczech. W okresie Trzeciej Rzeszy wiele z tych grup i tajnych stowarzysze� musia�o zawiesi� swoja dzia�alnoœ�, inne jak na przyk�ad wspomniany przez Grunbergera ruch Gottglaubige, kt�rego cz�onk�w nazywano wyznawcami Boga, b�d�c przybud�wk� partii nazistowskiej, prowadzi�y kampanie na rzecz zerwania z chrzeœcija�stwem i koœcio�ami tradycyjnymi.

"Partia, maj�ca zamiar wykorzysta� neopoga�skie 'nawr�cenie' do realizacji swych bardziej generalnych posuni�� antykoœcielnych (takich jak obezw�adnienie organizacji lokalnych i m�odzie�owych lub ograniczanie religii w szko�ach), popar�a akcje wyrywania indywidualnych parafian ze wsp�lnot koœcielnych. 'Kampania secesji koœcielnej' by�a szczeg�lnie skuteczna, poœr�d bezpoœrednio materialnie zale�nych od re�imu: wœr�d urz�dnik�w pa�stwowych, municypalnych, nauczycieli, pe�noetatowych pracownik�w partii; w rezultacie w 1939 roku Rocznik Statystyczny Rzeszy zarejestrowa� 3481 tysi�cy Niemc�w - to jest 5 procent populacji - jako gottglaubig. "

Haack wymienia w swojej pracy, miedzy innymi, nast�puj�ce zrzeszenia i organizacje o charakterze neopoga�skim i niemieckonarodowym, dzia�aj�ce w okresie Trzeciej Rzeszy: Dt. Glaubensbewengung (wydaj�ce pismo "Durchbruch"), Deutschglaubige Gemeinde ("Widar"), Germanische Glaubensbewegung ("Nordischer Glaube"), Nordische Glaubensbewegung ("Nordische Zeitung"), Volkische Aktion ("Nordland"), a tak�e opisane wczeœniej ugrupowania "ariozoficzne". Istnia�a jeszcze wielka liczba pomniejszych efemerycznych grupek, sekt, stowarzysze� nieformalnych, grup formu�uj�cych si� wok� nieregularnie ukazuj�cych si� czasopism, kt�re ��czy�y si� w szersze alianse, a potem rozpada�y, cz�sto znane s� tylko z tytu��w wydawanych przez siebie pisemek.

Bardzo istotna, moim zdaniem nie daj�ca si� obroni�, o czym wspomina�em ju� wczeœniej przy okazji Zakonu Nowych Templariuszy, jest tendencja Haacka do uto�samiania z neopoga�stwem wszelkich nastawionych pangerma�sko, rasistowsko i maj�cych powi�zania z nazizmem ugrupowa� nie ortodoksyjnych (nie protestanckich i nie katolickich) chrzeœcijan. Autor ten w obszernym rozdziale pod tytu�em "Aryjski Jezus i niemieccy chrzeœcijanie", opisuje stworzony przez Artura Dintera ruch Deutsche Christen, w sk�ad kt�rego wchodzi�y liczne koœcio�y chrzeœcija�skie o nastawieniu rasistowskim.

Tego rodzaju nadu�ycia terminologiczne daj� si� wyt�umaczy� jedynie brakiem obiektywizmu naukowego pastora Haacka, kt�ry od roku 1969 by� w koœciele lutera�skim Bawarii pe�nomocnikiem do spraw sekt i problematyki œwiatopogl�dowej, o czym wspomina Bogumi� Grott we wst�pie do jego ksi��ki. Sam Haack w przedmowie pisze o WotaniŸmie: "Staniemy [...] naprzeciw nie do ko�ca uschni�tych korzeni religii nienawiœci i szale�stwa, kt�ra ju� raz wepchn�a w chaos niemiecki nar�d..." Dalszy ci�g tego rozdzia�u jest pisany g��wnie w oparciu o prac� tego autora i dotyczy niemieckich ugrupowa� neopoganskich po upadku Trzeciej Rzeszy.

Chcia�bym w zwi�zku z tym jeszcze raz zaznaczy�, i� z dost�pnych mi informacji wynika, �e nie wszystkie grupy neopoga�skie odwo�uj�ce si� do tradycji lud�w p�nocy, tak�e i w Niemczech, deklaruj� si� jako rasistowskie lub nastawione wrogo do mniejszoœci etnicznych, o czym szerzej wspomn� w rozdziale poœwieconym p�nocno europejskiej tradycji neopoga�skiej.

Artgemeinschaft

Do najstarszych grup niemieckonarodowych i neopoga�skich, istniej�cych po rozpadzie nazistowskich Niemiec, nale�y Deutschglaubige Gemeinschaft E.V. (Wsp�lnota Niemieckowierzacych stowarzyszenie zarejestrowane) zarejestrowana w 1911 roku. Jej za�o�ycielem by� Otto Siegfried Reuter, kt�ry wymyœli� s�owo niemieckowierzacy, odnosz�ce si� do starogerma�skich wierze�, do kt�rych jego zdaniem powinien powr�ci� nar�d niemiecki. Inne istotne grupy to Nordische Glaubensgemenschaft (Nordycka Wsp�lnota Wierzeniowa), kt�ra po wojnie odrodzi�a si� w 1951 roku pod zmienion� nazw� Artgemeinschaft (Wsp�lnota Gatunkowa), jej przyw�dc� by� Wilhelmem Kusserow. Symbolem organizacji by�o nordyckie drzewo �ycia Irminsul, w z�ocie, na b��kitnym tle, kry� on miedzy ramionami gwiazdozbi�r Du�ego Wozu, tak �e gwiazda polarna znajdowa�a si� bezpoœrednio nad nim, co mia�o symbolizowa�, i� prowadzi ona odpowiednie gatunkowo nordyckie myœli i czyny. Inna grupa Nordische Religiose Gemeinschaft, pod przewodnictwem Norberta Seibertza przy��czy�a si� do Artgemeinschaft w 1965 roku, co zapocz�tkowa�o zjednoczenie grup niemieckowierz�cych. W 1969 roku Kusserow szacowa� liczb� cz�onk�w Artgemeinschaft na 350 rodzin sk�adaj�cych si� na oko�o 1000 os�b, a tak�e wi�kszy kr�g sympatyk�w bez prawa g�osu w sprawach grupy. W warstwie doktrynalnej Artgemeinschaft odwo�uje si� do typowych wartoœci etosu walki zawartych w Eddzie i sagach staro nordyckich, zmiksowanych z ideologi� pangerma�sk�, co wida� dok�adnie w "Œlubowaniu gatunkowym", gdzie zebrane s� razem moralne obowi�zki i "œwi�te �yczenia": "Œlubujemy �y� ofiarnie i tw�rczo dla naszych potomk�w, bliskich i naszego narodu. Œlubujemy zachowa� wiernoœ� przodkom i rodzicom, przyjacio�om i rodakom, oraz dzia�a� dla ich dobra. Œlubujemy kocha� Ziemi� i Wszechœwiat, niebo i ojczyzn�, roœlin� i zwierze, wod� i wiatr - jako w swej najg��bszej istocie dzieci boskoœci. Œlubujemy utrzyma� w czystoœci nasza krew, uczciwie wychowywa� samych siebie i nasze przysz�e potomstwo. Kierowa� si� boskim prawem pochodzenia i ojczyzny, Ÿr�d�a i rodzaju. Œlubujemy �y� w szczeroœci, wynikaj�cej z odpowiedzialnoœci w�asnej i gatunkowej, zwi�zanej z wartoœciami naszej kultury, zobowi�zani przodkom, zapatrzeni w przysz�oœ� w naszej wierze. Œlubujemy �y� w naszej wierze i j� urzeczywistnia� do ca�kowitego spe�nienia." A tak�e w tablicy wartoœci zawieraj�cej inne elementy wiary gatunkowej: "TABLICA WARTOŒCI Wartoœci plemienia s� dla nas wi���ce, poœwiadczone przez styl �ycia i bohaterstwo naszych narod�w. Wartoœci podstawowe: czeœ�, wiernoœ�, walecznoœ�, powa�anie dla wa�niejszych, duma i poczucie w�asnej godnoœci. Wartoœci spo�eczne: gotowoœ� do pomocy, odpowiedzialnoœ�, poczucie sprawiedliwoœci, wspania�omyœlnoœ�. Wartoœci moralne: czystoœ�, zdrowie, panowanie nad sob�. .Wartoœci wewn�trzne: prawdom�wnoœ�, liczenie si� z innymi, samoopanowanie, skromnoœ�. Wartoœci gatunkowe: wiernoœ� ojczyŸnie, poczucie gatunkowe, poczucie narodowe, samoukszta�towanie." W 1980 od Artgemeischaft od��cza si� jego dawny szef, tworz�c Treuekreis Artglaube Irminsul (Kr�g Wiernoœci Wierze Gatunkowej Irminsul). Grupa ta nie odbiega ideowo i doktrynalne od swoich poprzedniczek.

Zakon Goden�w

W 1957 roku zostaje za�o�ony przez Franza Hermanna Rodericha Munsfelda Zakon Goden�w (Chrzestnych). Godenowie bazuj� na dorobku wspominanych wczeœniej ariozof�w Guido von Lista i Lanza von Liebenfelsa. Zakon wydawa� pisma: "Licht ist Leben" ("Œwiat�o jest �yciem"), "Kosmische Wahrheit" ("Kosmiczna prawda" - z podtytu�em: religijno- kosmiczne strony o piel�gnacji osobistego �ycia), a nast�pnie "Kosmische Wehrheit" (z podtytu�em: godyjskie pisma o piel�gnacji osobistego �ycia). Struktura Zakonu Goden�w wygl�da nast�puj�co, istnieje kr�g przyjaci� (Goden-Bewegung) i ko�o uczni�w, kt�rzy po dziewi�ciu miesi�cach mog� zosta� Godenami. Istnieje dalszych osiem stopni, ka�dy o osiemnastu poziomach, kt�re mo�na ju� pokonywa� w dowolnym tempie. Godenowie s� zwolennikami ekologii, zdrowego �ywienia (wegetarianizmu), przeciwnikami podatk�w. O sposobie pojmowania przez nich duchowoœci i religijnoœci m�wi doskonale fragment ich broszury pod tytu�em Ruch Goden�w: "Duch- Boski Duch- Boskoœ� - musi panowa� nad wszystkimi obszarami �ycia. Wszystkie religie musz� by� odpowiednie dla gatunku i zwi�zane z natur�. Prawa boskie to prawa przyrody. Ka�da potrzeba w œwiecie jest duchow� potrzeb�. Duchowa potrzeba jest niewiedz�; niewiedza natomiast prowadzi do z�ego myœlenia... Nasza wiara Goden�w jest zbudowana na niemieckich podstawach i jest Religi� Nordyck�, tzn. religi�, kt�ra jest odpowiednia dla naszej krwi, naszej boskoœci, kt�ra dzia�a�a ju� w naszych przodkach, mi�dzy germa�skimi antenatami, jest odpowiednia... Filozofia Goden�w stanie si� kiedyœ zarodkiem nowej Europy. Zniszczenie starych niemieckich idei zakonnych by�o jednym z cel�w wrog�w Niemiec. Wszystko co niemieckie, jest dla nas œwi�te i nienaruszalne... Piel�gnujemy w ruchu Goden�w nast�puj�ce zwyczaje: Zimowe Przesilenie (Bo�e Narodzenie), Œwi�to Wiosenne (Wielkanoc), Hohe Mein (Zielone Œwi�tki), 1 Maj (Dzie� Ludzi), Przesilenie Letnie, uroczystoœ� nadania imienia, uroczystoœ� zaœlubin, uroczystoœ� grzebania, ewentualnie kremacji. Pom�cie i Wy w walce o zmartwychwstanie niemieckiego ducha. Sta�cie si� cz�onkami ruchu Goden�w! Duch jest rzecz� najwa�niejsz�!"

Gylfilici i "Odr�rir"

Kolejn� wsp�lnot� wyznaniow� s� Gylfini, kt�rych nazwa pochodzi od szwedzkiego kr�la Gylfiego "kt�remu Germanowie zawdzi�czaj� religi�". Grupa ta zainaugurowa�a dzia�alnoœ� wydaniem pisma "Odr�rir - Widergeburt der germanischen Religion" (Odr�rir- odrodzenie religii germa�skiej, od numeru 27 "poga�sko-germa�skiej religii"). Gylfilici odwo�uj� si� do nauk zawartych w Eddzie i stawiaj� sobie za cel ich popularyzacje. Za swego patrona uwa�aj� boga Odina, wrogami zaœ Gylfilit�w s�: "Jezuici, r�okrzy�owcy, �ydzi, wolnomularze (masoni), œwiadkowie Jehowy" i inni cz�onkowie organizacji wrogich Gylfilitom. Cz�onkowie tej grupy organizuj� r�nego rodzaju ceremonie, na przyk�ad zaœlubiny, b�ogos�awie�stwo dzieci, czy pogrzeb, posiadaj� tak�e swoj� œwi�tyni�. Na wz�r dawnych german�w organizuj� Thingi (zgromadzenia), zajmuj� si� poznawaniem magii i wr�biarstwem runicznym, a tak�e tworzeniem w�asnego poga�sko-germa�skiego j�zyka kultowego nazywanego "Diutisk". Grupa ta ma silne powi�zania z ruchem narodowo socjalistycznym, utrzymuje tak�e kontakty z angielskimi Odynistami z tzw. Odin Guard. Do kanonu b�ogos�awionych, kt�rzy trafili do Walhalli (siedziba bog�w w mitologii nordyckiej), gdy� padli w boju, zaliczaj� oni poza Cheruskim ksi�ciem Hermanem "kt�ry obroni� woln� Germani� przed romanizacj�", tak�e Adolfa Hitlera "kt�ry konsekwentnie niszczy� wrog�w III Rzeszy..." Do tej pory powsta�o kilka ma�ych grup Gylfilit�w w Berlinie, w P�nocnych i Po�udniowych Niemczech.

Odnowiony Zakon Arman�w

W 1969 roku powstaje, odwo�uj�ce si� do tradycji przedwojennego, Guido von List Gesellschaft (Towarzystwo im. Guido von Lista), wydaje ono pismo "Irminsul - Stimme der Guido von List Gesellschaft" (Irminsul - g�os Towarzystwa im. Guido von Lista). Towarzystwo to jest zewn�trznym kr�giem zwolennik�w myœli i doktryny Zakonu Arman�w (brak oficjalnej daty powstania), kt�ry to jest "wewn�trznym kr�giem chroni�cym m�droœci". Jako najbardziej zewn�trzna grupa zainteresowanych istnieje "Kr�g czytelniczy - Irminsul". Stopnie hierarchii Zakonu Arman�w, kt�rych jest dziesi��, zawieraj� jako pierwsze trzy tak zwane "kap�a�stwo ludowe" poziomu Goden�w, dalsze w�aœciwe stopnie zakonne mo�na osi�gn�� dzi�ki "listom wprowadzaj�cym" rozsy�anym do poszczeg�lnych cz�onk�w grupy. Poni�ej prezentuj� "Struktur� Zakonu Arman�w": "1.Z. A. jest we wszystkich przejawach �ycia podporz�dkowany ariogerma�skiemu narodowi jako naczelnemu plemieniu rasy aryjskiej, wed�ug jego naturalnego duchowego, umys�owego i cielesnego gatunku. 2.Cz�onkiem Z. A. Mo�e by� ka�dy Ariogermanin, kt�ry czuje, �e nosi w sobie predyspozycje do arma�skiego myœlenia, odczuwania i dzia�ania. 3.Przynale�noœ� do Z. A. Mo�na uzyska� jedynie przez w�aœciwe gatunkowo urodzenie w tej wsp�lnocie narodowej. Dlatego Z. A. nie jest wsp�lnota sztuczna, ale wynikaj�c� z natury. 4.Poj�cie zakonu jest dane przez duchowe, umys�owe i cielesne predyspozycje i przez to uwarunkowany, wsp�lny tryb �ycia ariogerma�skiej narodowoœci. 5.Cz�onkiem Z.A. jest ka�dy Ariogermanin, kt�ry przez duchowo, umys�owo i fizycznie zgadza si� z germa�skimi mitami o bogach, jako prawzoru germa�skiej istoty gatunku. Szczeg�lnie zaœ z obrazem Wodana/Odyna - jako mistycznego ojca plemienia german�w i prototypu Germanina. Cz�onkiem Z.A. jest ka�dy Ariogermanin, kt�ry uznaje arma�sk� m�droœ� za swoj� dziedzicznie uwarunkowan� naturaln� religi� i œwiatopogl�d. Cz�onkiem Z.A. jest ka�dy Ariogermanin, kt�ry uznaje duchowo-fizyczna r�wnowag� we wszystkich obszarach �ycia jako najwy�sz� m�droœ� �yciowa oraz si� do niej stosuje. Cz�onkowie naszej wsp�lnoty zakonnej, kt�rzy s� œwiadomi arma�skiego poznania przez dziedziczne wspomnienia, ewentualnie ustne czy pisemne przekazy rodak�w albo cz�onk�w bractwa Arman�w, s� zobowi�zani uroczyœcie (rytualnie) potwierdzi� swoja przynale�noœ� do Z. A. przed Arcyarmanami (AAZ), �eby przynale�noœ� do wsp�lnoty by�a znana szerokim kr�gom cz�onk�w, co umo�liwi�oby wsp�lne dzia�ania. To uroczyste uznanie przynale�noœci do zakonu przez AZZ daje Armanowi czy Armance prawo dost�pu, w ramach ich mo�liwoœci umys�owych, do m�droœci wsp�lnoty i kolejnych stopni w zakonie. Z wy�ej wymienionych punkt�w jest jasne �e Z. A. jest organizacja zgodn� z natur�. Powstanie, istnienie i odejœcie Z. A. s� ugruntowane w kosmicznym Bycie ariogerma�skiego narodu. KIEROWNICTWO ARMAN�W Adolf i Sigurd Schleipfer - Wielcy Mistrzowie " Zakon Arman�w œwi�tuje mi�dzy innymi: Œwi�to Przesilenia Letniego, "Œwi�to Œrodka Lata Arman�w", "Jesienny Thing", "Ostra - Thing". Zakon praktykuje tak�e coœ na kszta�t magii seksualnej: "Wotanistische Sch�pfunswonne (Wotanistyczne Rozkosze Stworzenia - WSW) to dla Germanina kobieta - bogini, dla Germanki m�czyzna - b�g. W poszukiwaniu biegunowego uzupe�nienia instynkt German�w jest tak skonstruowany, aby znaleŸ� partnera, kt�ry oferuje najwi�ksze z mo�liwych duchowe, umys�owe i cielesne biegunowe napi�cie. Pozwala ono osi�gn��, przez wyr�wnanie potencja��w w wy�adowaniu po��czenia p�ciowego, mo�liwie najwi�ksze prze�ycie Boskiej Biegunowoœci." Zakon zajmuje si� te� magi� runiczn� (wr�enie, runiczne �wiczenia cielesne, intonacje mantr runicznych itp.), zio�olecznictwem, poznawaniem mit�w i pieœni staronordyckich, rekonstrukcj� dawnych rytua��w i ich celebracj� np. wed�ug scenariuszy Guido von Lista. Ko�cz�c opis neopoga�skich ugrupowa� w Niemczech pragn� wr�ci� do problemu zasygnalizowanego na wst�pie tego podrozdzia�u. Chodzi mianowicie o niepe�n� prezentacj� niemieckich grup neopoga�skich, ograniczon� do ugrupowa� rasistowskich, skrajnie nacjonalistycznych i szowinistycznych z jednej strony, a z drugiej podci�ganie ugrupowa� chrzeœcija�skich, zmodyfikowanych w duchu pangerma�sko-narodowoniemieckim, b�dŸ jeszcze innych w �aden spos�b nie odnosz�cych si� do poga�stwa germa�skiego, jako grup neopoga�skich. Tego typu nadu�ycia szczeg�lnie wyraziœcie prezentuj� si� we wspominanej ju� w tym kontekœcie pracy pod tytu�em "Neopoganizm w Niemczech" autorstwa Friedricha-Wilhelma Haaka. Co gorsza, jest to jedyna dost�pna w j�zyku polskim praca na ten temat, obejmuj�ca tak�e wsp�czesnoœ�. Dla Haaka samo pojawienie si� symbolu swastyki (kt�ra jest uznawana za symbol solarny, b�dŸ lunarny w kulturach Europy), oznacza konotacje neonazistowskie. Dla Haaka ca�e œrodowisko neopoga�skie jest "...rdzeniem ekstremalnie prawicowej sceny", b�dŸ te� w jego kr�gach "kwestia rasowa uros�a do rangi g��wnej jego idei." Rzuca si� te� w oczy brak obiektywizmu badawczego autora oraz brak dystansu do w�asnych przekona� religijnych, co zobrazowa� mog� poni�sze cytaty: "R�wnie� bezrefleksyjna wiara w wielob�stwo kojarzy si� z ruchliwym i naiwnym panteonem krysznait�w." , "Brak idea��w [...] udost�pnia ugrupowaniom neopaga�skim i narodoworeligijnym 'teren �owiecki' do swobodnej agitacji, kt�ra, co nie wykluczone, wkr�tce obejmie ca�e œrodowisko politycznie, spo�ecznie i religijnie odpowiedzialnej m�odzie�y z katolickich czy ewangelickich organizacji m�odzie�owych." Podobne nadu�ycia, sprowadzaj�ce ca�y bez wyj�tku niemiecki ruch neopoga�ski do rangi zaplecza grup neonazistowskich prezentowane s� w artykule pod tytu�em: "Poganizm i Faszyzm" zamieszczonym na �amach pisma "Nigdy Wi�cej". Tak�e w tym piœmie zamieszczono kilka lat wczeœniej dwa interesuj�ce artyku�y ukazuj�ce t� tematyk� w diametralnie r�nym œwietle.

---