Dlaczego Usługi Sieciowe i Obliczanie Sieciowe odwrócą

Przemysł Podróży do góry nogami - i dlaczego

to dobra wiadomość?

Natura Przemysłu Podróży

Globalne podróże i turystyka - jeden z największych „przemysłów” świata - wytwarza 4,7 tryliona $ rocznego przychodu, zatrudnia 207 milionów ludzi, tak bezpośrednio, jak i pośrednio oraz wspiera setki tysięcy interesów. Pomimo faktu, że podróżowanie obejmuje ponad 30% wszystkich elektronicznych komercyjnych transakcji, pierwsze kilka fal rewolucji internetowej twardo „zmyło” powierzchnię strony dostawczej (supply) tego wszędobylskiego, przenikającego wszystko sektora.

To właśnie jest kolejny trend w Internecie - nazwany przez niektórych Czwartą Falą - który jak tajfun wstrząśnie tym konserwatywnym, opornym na zmiany fenomenem, z potężnymi zyskami i uwikłaniami (zarówno pozytywnymi, jak i negatywnymi, co oczywiście zależy od tego, gdzie TY w tej chwili się znajdujesz!).

Czwarta Fala obejmuje pewną ilość trendów, których wzajemne oddziaływania są prawdziwie efektywne, włączając w to: przejście z zastosowań notowanych „na żywo” do „lekkich” usług elektronicznych, dostarczanych przez Sieć; akceptację w pełni otwartych standardów wymiany danych i ogólnej sterowalności; wprowadzenie efektywnych systemów zabezpieczeń; użycie bezpiecznych - elektronicznych środków płatności i w końcu - rozpowszechnionych (distirbuted) sieci.

Razem z tym trendem, szeroko rozpowszechniają się „usługi sieciowe” (rozumiane jako luźno zgromadzone komponenty, komunikujące się z interfejsami przez XML), połączone z „modelem obliczania sieciowego” (w którym każdy użytkownik i jego hasło dostępu jest jednocześnie klientem i serwerem oraz jest równocześnie doręczycielem i odbiorcą informacji), który spowoduje rewolucyjny wstrząs w sposobach układania się struktur tego przemysłu oraz sposobach łączenia interesów.

Dlaczego tak duże jest prawdopodobieństwo tego, że Podróżowanie i Turystyka zostaną poddane działaniu Czwartej Fali?

Patrząc od strony zaopatrywania (supply-side) w usługi związane z podróżowaniem i turystyką, widzimy 10 istotnych powodów dla których ten sektor stanowi tak żyzny grunt dla zastosowania usług opartych na usługach sieciowych:

1. Dominującą cechą podróżowania i turystyki jest podzielenie na fragmenty sektora dostawczego (supply-side). De facto, setki tysięcy przedsięwzięć jest uwikłanych w dostarczanie rozmaitych elementów związanych z podróżami z poprzedniej nocy. Przedsiębiorcy Podróżowania / Turystyki są geograficznie rozproszeni, tak więc żaden sprzedawca technologii lub kanał dystrybucji nie jest w stanie dominować.

2. Przedsiębiorców tych charakteryzuje także ekstremalna niejednorodność i niejednoczesność w zakresie koncentrowania się na celach, rozmiarach i „wymyślności” (sophistication).

3. Lwia część jest klasyfikowana jako małe, średnie lub bardzo małe, SME lub SMB. W Europie jakieś 99 % przedsiębiorstw zatrudnia mniej niż 10 osób. Skoro większa część nie posiada usług mogących być nabywanymi „online”, są one w cyfrowym znaczeniu „niewidzialne” i wykluczone z handlu elektronicznego.

4. W każdym podsektorze i przeznaczeniach (destination), dostawcy aktywnie rywalizują między sobą. Kooperacja i kolaboracja zdarza się tylko w przypadku chęci zdobycia odległych rynków i stworzenia obszernych interesów w konkretnym celu. Autonomia, samowystarczalność i możliwość wyboru to wartości i jakości bardzo istotne dla przedsiębiorców.

5. Dostawcy są zależni od mnogości pośredników, a łańcuch dystrybucji jest długi i kosztowny. Potrzebują rozprowadzać swój „ulotny” swoisty inwentarz przez różnorakie kanały i „marki”, kierowane przez pośredników, używających wielu odmian technologii i platform, potrzebujących osobnych interfejsów.

6. Wdrażanie wymyślnych systemów elektronicznych jest powolne. Większość przedsiębiorców będzie miała połączenia wyłącznie telefoniczne (dial-up connections). Nie będą chcieli dołączyć do wymiany danych przez prywatne sieci, albo wystawiania swoich informacji potencjalnym konkurentom.

7. Przedsiębiorcy nie mają środków finansowych ani czasu na zarządzanie różnorodnymi systemami. Jako skrajnie niezależni i konkurencyjni chcą mieć kontrolę nad zarządzaniem swoim inwentarzem, jego sprzedażą i zawartością.

8. Skutkiem dużej obszerności i podzielenia wśród dostawców i pośredników, przemysł jest zalany tysiącami podań spadkowych co mogłoby być kosztowne gdyby nie możliwość kasacji i przemieszczania.

9. Sektor ten jest szczególnie wrażliwy na spustoszenia dóbr i operuje na granicy cienkiej jak papier. Redukując koszty dystrybucji, które mogą sięgać 25% obrotu, wprowadza najlepsze możliwości polepszenia „dolnej linii” (bottom line) i podkreśla istotność sprzedaży bezpośredniej (prosto do ostatecznego klienta).

10. Każdy dostawca jest uwikłany w większą sieć pomocników, od których stara się o usługi i dobra niezbędne do operacji, oraz wspólną sieć gospodarzy - czyli publicznych i prywatnych agencji docelowo odpowiedzialnych za pomoc i czerpanie korzyści z ekonomicznej aktywności turystyki.

Po stronie zapotrzebowania istnieje także liczba silnie pracujących ajentów, którzy zachęcą do szybkiego wdrożenia technologii „usług sieciowych” w następnej dekadzie.

Rynki konsumenckie dzielą się na segmenty przystosowane do indywidualnych oczekiwań, wyższego stopnia personalnych usług, dopasowanego do preferowanego przez klientów stylu i sposobu podróżowania. Prócz tego podróżny jest wysoce nieprzewidywalny. Podróż jest powodowana przez konkretny cel lub zamiar (wizyta u ekipy sprzedawców; udział w konferencji; wyjazd na ślub; weekendowy wypad na golfa; romantyczna ucieczka z partnerem lub coroczny wyjazd do ulubionej chatki nad morzem…). W ten sposób profil użytkownika zmienia się w zgodzie z wymiarem podróży, jej rytmem. Każda podróż jest unikatową mozaiką dostarczanych elementów, które są doświadczane przez konsumenta jako wysoce subiektywne, całościowe i nietykalne konstrukcje umysłu zwane fantazjami przed konsumpcją i wspomnieniami po niej.

Odkąd konsument coraz częściej szuka odmienności przeżyć, dostawcy podróży i turystyki mają niewiele okazji do budowania stosunków i krzewienia lojalności wobec powtórnego nabywania produktów swej firmy. Chyba tylko by pogorszyć potem sytuację, przedsiębiorcy sprzedają tylko jeden element z tego co składa się na przeżycie z wycieczki. W omawianym tu przemyśle tzw. „mieszany klient” konfrontowany jest z, i często zmuszony do użycia, nadmiaru miejsc podróży (portali i innych) i jest tylko o jedno kliknięcie myszką od alternatywnej informacji lub źródła rezerwacji. Tylko ci przedsiębiorcy, którzy mogą dostarczyć klientowi odpowiednie, godne oparcia i praktyczne treści (contents) oraz narzędzia do osiągnięcia celu, jaki sobie wyznaczył (poszukiwanie, porównywanie, wybieranie, rezerwowanie, potwierdzanie, zmienianie itp.) i w formie odpowiadającej dewizie dostęp, będą widziani jako warta zainteresowania domena.

Pomimo widocznej dominacji usług związanych z podróżowaniem, wypełniających oferty handlu elektronicznego, przedsiębiorstwa i literatura akademicka pełne są dowodów niezadowolenia klienta - patrząc na: proporcje rezerwacji na poziomie 2%; w sprzedaży detalicznej online 75% respondentów porzuciło swój „wózek na zakupy” bez dokonania zakupu; 4 na 5 gości nigdy nie powraca do tej samej strony internetowej; 43% rezerwacji „przepada” z powodu złego designu oferty; 37% klientów odwraca się ponieważ nie wiedzą do kogo i jak zwracać się o pomoc; 32% boi się o bezpieczeństwo swych kart kredytowych; a 25% nie jest pewne dokładności i wiarygodności rezerwacji.

Tak oto czynniki zapotrzebowania które zaprowadzą dostawców wprost do „usług sieciowych” mogą być podsumowane jako:

1. Potrzeba obsłużenia całości podróży klienta w znaczeniu wykazywania wartości, wiarygodności i znaczenia. Innymi słowy firmy przewozowe i hotele w szczególności będą miały zapotrzebowanie na sprzedaż wachlarza usług o konkretnym przeznaczeniu (wydarzenia, atrakcje, wycieczki) i usług pomocniczych (rezerwacje, ubezpieczenie, pogoda, finanse, nowiny) w celu spełnienia założeń zawartych w ich, pełnych informacji, prospektach. Lojalność wobec marki będzie budowana na zarządzaniu i dostarczaniu całego swego doświadczenia, nie tylko na wybranym jego fragmencie.

2. Potrzeba oferowania i dostępu do szerszej, bogatszej gamy funkcji opartych na sieci elektronicznej, która będzie wspierać klientów w planowaniu podróży i nabywaniu ich.

3. Potrzeba bycia widzialnym i osiągalnym w tak wielu miejscach, kanałach i formatach jak to tylko możliwe (internet, sieć wewnętrzna, strona internetowa firmy, portal agencji pośredniczącej, telefon komórkowy, na tylnej stronie oparcia fotela lotniczego podczas kuszącego filmu video, lub po prostu w telewizji w pokoju hotelowym).

Struktura Turystyki pod koniec Dwudziestego Wieku

Niepowstrzymana rzesza dostawców usług (suplliers), pośredników, kanałów dystrybucji i segmentów rynkowych spowodowała ogromną złożoność, niefunkcjonalność i nieefektywność obecnego „systemu”.

Dostawcy dzielą się na trzy kategorie:

1. Wielkie, globalne i państwowe firmy, łańcuchy i konsorcja, które osiągnęły wyniki ekonomiczne w skali pionowej integracji (vertical integration) w celu zajęcia pozycji głównego dostawcy wszystkich dziedzin podróży w czasie wolnym od pracy (leisure trips) lub zdobycia lojalności podróżnika, który wykonuje częste, regularne podróże w interesach. Przykładami takich korporacji są: British Airways, Accor, Cendant, Airtours, Hertz, itp. Każda z nich zainwestowała ciężkie pieniądze w podróże międzynarodowe, co ma umocnić wszystkie aspekty ich interesów.

2. Zarówno dostawcy dużych systemów i pośrednicy elektroniczni którzy zaopatrują bogatą mieszaninę treści, funkcji technicznych i łączności - (platformy i infrastruktury) - które są używane masowo przez dostawcę pierwszego rzędu. Przykłady obejmują Globalne Systemy Dystrybucji (GDS) takie jak Galileo i Sabre, włączając w to firmy jak Wizcom i Pegasus oraz agencje online Expedia, Travelocity. Korporacje obu kategorii sprawiają wrażenie ogarniętych obsesją rozrostu, fuzji i nabytków. Cendant wykupił ostatnio Galileo i Cheaptickets, a także zamierza „odpalić” swój własny internetowy Portal Podróżniczy; Sabre ogłosił w połowie lutego chęć nabycia 100% udziałów Travelocity; Expedia promuje swoją Merchant Model - nową nazwę dla starego i przypuszczalnie oblężonego konceptu biznesowego Tour Operator!

3. Cała reszta! Setki tysięcy małych lub średnich przedsięwzięć zlokalizowanych na całej kuli ziemskiej, które oferują jednocześnie usługi związane z podróżą (kwatery, wyżywienie, transport, wypoczynek i rozrywka) i usługi pomocnicze (ubezpieczenie, software, finanse, treści, finanse, pogoda, wiadomości, mapy itp.).

Stara „Księga Zasad”

Wielkie korporacje wyrosły i przesłoniły horyzont poprzez stosowanie z powodzeniem reguł, które teraz są przestarzałe, a brzmią mniej więcej tak:

• Duże jest lepsze; liczy się rozmiar;

• Systemy, ustroje oraz kultury, narzucone przez unormowane polityki i procedury, zapewniają stałość i stabilność;

• Redukować koszty przez posiadanie na własność tyle „łańcucha zaopatrzeniowego” (supply chain) ile tylko się da;

• Skupienie się na promowaniu nadrzędnych jakości swojej marki poprzez „kreatywną mowę korporacji” - handlowy odpowiednik politycznej agitacji.

• Zawartość (treść) jest „królową” - trzeba ją osiągać jak najtaniej, by przyciągnąć przeglądających ofertę klientów (browsers) i sprawić, by przylgnęli na stałe.

• Używać minimalnych nakładów i możliwości nabywania w celu zdominowania kanałów dystrybucji, oraz oferować tylko produkty które można kontrolować lub uzyskiwać przy zastosowaniu upustów cenowych.

• Inwestować mocno w technologię dla uzyskania przewagi nad konkurencją, oraz zasiać paniczny strach w sercach i umysłach potencjalnych konkurentów poprzez samochwalstwo na temat ilości wydanych na powyższy cel pieniędzy.

• Gdy się jest w kłopotach, trzeba opuścić ceny, zredukować zatrudnienie w firmie, pobudzić rezerwy kapitału i zapożyczyć się by wyeliminować konkurencję.

Większa część działalności korporacji, która formuje materiał do raportów analityków, komentarzy biznesowych i nowin przemysłowych występuje w kategorii 1 lub 2 przedsięwzięć. Podobnie, wszystkie rozwiązania głównych sprzedawców IT - maszyny do dokonywania zakładów, zarządzanie wydajnością, ERP, zarządzanie treścią (zawartością), zarządzanie relacjami z klientem i wiedzą - ograniczyły się do grup tych graczy, którzy skupiają się wyłącznie na przedsięwzięciach Fortune 500 (liczy się rozmiar - w celu rozrostu należy dotrzymywać im towarzystwa!). Jak dotąd z 4,3 tryliona dolarów, przypisanych przemysłowi podróży jako całość, ci wielcy gracze kolektywnie dzierżą tylko 23% tej całości. Pozostałe 3,3 tryliona z tego interesu (włączając w to głównie usługi związane z konkretnych przeznaczeniem, oferowane przez SME-y) czeka i jest gotowe na dostarczalne, elastyczne i praktyczne rozwiązania, które mogą połączyć je połączyć ze światowym rynkiem popytu, kapryśnymi i cennymi konsumentami głodnymi rzeczy nowych, niezwykłych i unikalnych.

Patrząc z Autopsji - O Czym Są usługi Sieciowe i Kto Jest w To Wplątany?

Podczas, gdy Usługi Sieciowe opanowały wyobraźnię ortodoksyjnej wspólnoty programistów od co najmniej trzech lat, dopiero teraz zaczęły przyciągać uwagę generalnego IT oraz mediów biznesowych. Dzieje się tak w większości z powodu tego, że każdy główny „gracz” (player) w świecie IT (Microsoft,l IBM, Hewlett Packard, Sun Microsystems, BEA) agresywnie uprawia i promuje swoją własną strategię usług sieciowych. Przestrzeń nie pozwala na całkowite zbadanie tego tematu, czytelnicy są odsyłani do trzech głównych źródeł i łączy do dalszej informacji: www.ecademy.com ; www.stencilgroup.com i www106.ibm.com/developerworks/webservices/library a także http://msdn.microsoft.com/library/techart/webservicesessentials.htm .

Definicja Usług Sieciowych DestiCorp'u brzmi następuąco:

Usługi sieciowe to hermetyczne, luźno sprzężone, zakontraktowane funkcje software'owe, oferowane przez standardowe protokoły.

Hermetyczne znaczy, że wdrażanie danej funkcji nigdy nie jest widoczne na zewnątrz. Luźno sprzężone znaczy, że zmiana w realizacji jednej funkcji nie powoduje zmiany w tej funkcji. Zakontraktowane fukcje software'owe oznacza, że publicznie dostępne są opisy funkcji, jej zachowania, parametrów wejścia/wyjścia (XML), możliwości łączenia się z nią oraz terminów i warunków jej (ponownego) użycia. Standardowe protokoły to WC3's TCP/IP, HTTP i SOAP. Globalny skład publikacji usług sieciowych to rejestr UDDI, utrzymywany przez IBM i Microsoft.

Usługi Sieciowe dopuszczą przepakowywanie istniejących cyfrowych aktywów (procesów biznesowych określonych w kodzie progamu) więc mogą być przewodowo przesyłane do innych aplikacji. Nawet kody spadkowe (COBOL, RPG itp.) mogą być „zawinięte” jako usługa sieciowa. To wywołuje trzy głębokie implikacje:

1. Organizacje mogą rozwijać aplikacje przez „okablowanie” Usług Sieciowych wzajemnie ze sobą (tych, które pochodzą z pewnych źródeł i są dobrze przetestowane) tudzież przez ograniczanie kosztów rozwoju i czasu handlu.

2. Organizacje mogą wyprowadzać przychód z istniejącego (sprawdzonego i przetestowanego) kodu poprzez odpowiednie ustawienie swoich interesów w stosunku do partnerów: w przyjazny dla nich sposób.

3. Może występować zmiana w technologii obliczania (computing) przez co rozwiązania w biznesie są rozmieszczone według już rozprowadzonych, współpracujących komponentów aplikacji lub usług, które dramatycznie redukują i upraszczają rozwój, co bardziej niż produkcja kodów uniemożliwia firmom skupienie się na usługach dostarczania, związanych z ich głównym interesem.

By zrozumieć, w jaki sposób usługi sieciowe i obliczanie sieciowe (grid computing) zmienią strukturę Podróży i Turystyki, niezbędne jest spojrzenie na ten sektor w odmienny sposób. Tradycyjny, linearny, mechanistyczny światopogląd, który zawiera łańcuchy dostaw, potrzebę posiadania, dowodzenia i kontroli nad wszystkimi produktywnymi jednostkami potrzebnymi do stworzenia i dystrybucji produktu, jest zastępowany przez bardziej organiczne, płynne, bezpostaciowe i często nietrwałe struktury oparte na aliansach, partnerstwie i kolaboracji. Zgodnie z Gartnerem:

„Przeważający model konkurencji w Ekonomii Internetowej jest bardziej jak sieć wzajemnych stosunków niż hierarchiczny model dowodzenia-kontroli Ekonomii Przemysłowej. W przeciwieństwie do łańcucha wartości, który premiował wyłączność, Ekonomia Internetu zawiera wiele w sobie (jest inkluzywna) i ma niskie bariery dostępu. Podobnie jak ekosystem w naturze, działalność Ekonomii Internetowej jest samoorganizująca się. Proces naturalnej selekcji ma miejsce gdy mowa o zysku dla firm i wartości ważnych dla klienta”.

Końcowym rezultatem szeroko rozpowszechnionego zastosowania usług sieciowych oraz związanych z nimi fundamentach sieciowych, na których są oparte, będą nowe sposoby pracy i bardzo zróżnicowany krajobraz korporacji.

Nowa Księga Zasad

W opartej na współpracy, usieciowionej ekonomii, stosuje się nowe reguły”

• Małe jest piękne: bycie zwinnym i prędkim jest ważniejsze od bycia wielkim.

• Klient (a nie zawartość, treść) jest Królem; klient na powrót zostaje posadzony za sterami, podając jaki dobra i usługi są potrzebne do wykonania zadania, spełnienia marzenia, itp.

• Firmy są coraz częściej określane na podstawie usług, jakie oferują i procesów, które wykonują, niż na podstawie specyficznego zestawu produktów.

• Firmy koncentrują się na swej właściwej kompetencji - na tym, w czym są naprawdę dobre - i pomijają resztę.

• By sprostać kompleksowym wymaganiom konsumenta, które często mają niejedno oblicze, a także przymusowi dostarczania usług w zorganizowany i bezproblemowy sposób, firmy tworzą dynamiczne, płynne i tymczasowe sojusze partnerskie z innymi firmami, które dostarczają kompletnych ofert usługowych.

• Ruchliwość i zdolność do adaptacji są wyznacznikami sukcesu. Korporacje przełączają się z trybu „produkuj i sprzedawaj” na „wyczuwaj i odpowiadaj”. Wtedy cała struktura jest nastawiona na każdą potrzebę wyrażaną przez klienta.

• Hierarchiczne struktury dowodzenia i kontroli są zastępowane przez bardziej „spłaszczone” struktury, a pracownicy są „wyposażani” by służyć klientom.

• Liderzy także służą przez stwarzanie warunków opieki nad klientem - ustanawiają ogólny kierunek i zasady wykonywania operacji i upoważniają pracowników do wyboru „najlepszej” metody dostarczenia usługi.

• Horyzonty czasowe są rozszerzone - zamiast koncentrować się na wynikach kwartalnych, firmy uważnie planują sensowne miary oceny klienta po znacznie dłuższych okresach.

Krajobraz Nowych Korporacji

Kombinacja wyzwolonych technologii z użyciem nowych zasad zaowocuje odmiennym krajobrazem interesów (business landscape). Zamiast inwestować potencjał w relatywnie małą liczbę bardzo wielkich, zintegrowanych ze sobą organizacji, oczekuje się ujrzeć bardziej dynamiczną, płynną siatkę związków korporacji, które formują się, działają, rozpadają się i reorganizują z niewiarygodną prędkością i elastycznością oraz celują dokładnie w wymagania rynku. Całe jego bogactwo będzie równiej rozprowadzane pomiędzy znacznie większą liczbę mniejszych, zwinniejszych przedsięwzięć które okupują specyficzne nisze rynkowe. Gdzie indziej doszliśmy do wniosku, że łańcuch wartości (value chain) powiązany z turystyką, lepiej jest określać mianem „ekosystemu turystyki”. Idąc tropem zastosowania na szeroką skalę technologii związanych z Czwartą Falą obliczania (computing), DestiCorp przewiduje pojawienie się pięcui typów „gatunków” korporacji w ekosystemie turystyki:

1. Indywidualny Dostawca Usług Sieciowych - formuje fundamenty ekosytemu. Równoważnie z atomem lub komórką, usługa sieciowa może obejmować zarówno jednostkę informacji (opis środków ułatwienia dostarczanych przez dostawcę, kopia opisująca miejsce, wideoklip) jak i jednostkę funkcyjności (taką jak inicjacja sprawdzania polecenia kredytowego, usługa wymiany walut, wydanie polecenia rezerwacji) lub jednostkę zawartości - połączenie zawartości (treści - content) i funkcyjności. Obie są spakowane w XML i osiągalne w Sieci. Niektóre firmy, takie jak Sabre lub któreś linie lotnicze, mogą oferować wielorakie usługi sieciowe poprzez rozbijanie na części i przekierowywanie znaczących jednostek kodu i funkcyjności. Rozległa większość zaoferuje jedną lub dwie usługi (domek letniskowy bez wyżywienia, taksówka z lotniska, wymiana walut, sprawdzenie karty kredytowej itp.)

2. Brokerzy (czasem znani jako pośrednicy) skupią usługi indywidualne w celu ich dystrybucji do klientów i ich agentów. Dodają temu wartości przez ułatwianie wyboru i porównywanie (pomaganie klientowi w skonfrontowaniu swoich unikalnych potrzeb z odpowiednim dostawcą) oraz służenie odpowiednią wiedzą i ekspertyzami. Brokerzy będą dążyć do bycia zorientowanymi na dostawy i potrzebę budowania minimalnych warunków tworzenia zawartości w zgodzie z potrzebą oferowania swym klientom wybór i „substancję”. Będą różnicować zgodnie z tym, na czym są skupieni:

• Brokerzy skupieni na elementach połączą razem specyficzne elementy podróży. Na przykład AndBook.com - który zrzesza w syndykat treści (content) z kilku kompanii hotelowych; Opodo lub Orbitz, które syndykują opłaty za podróże linii lotniczych; WorldRes oraz AllHotels skupiają zawartości szerokiej rzeszy dostawców zakwaterowania. Oferują użytkownikowi wybór, wygodę, gwarantowaną jakość, będą także uczestniczyć, gdy głównym tematem zakupu jest jeden element, np. „załatwcie mi tani przelot do Frankfurtu jutro; lub też znajdźcie mi pięciogwiazdkowy hotel w Phoenix na 3 noce, na 22-go marca” nawet jeśli oszczędność czasu i pieniędzy jest główną przesłanką konsumenta.

• Brokerzy skupieni na ostatecznym przeznaczeniu (destnation): ich nazwa zawiera w sobie połączenie wachlarza ofert dla specyficznego miejsca (wsi, regionu, wspólnoty lub resortu). Przykłady są liczne i zawierają: Jersey.com, Tiscover.co.uk; Visitwales.com itp. Skupiają się oni także na dostarczaniu usług dla swoich członków lub „składowych” dostawców, by mieć dostęp do ich treści i inwentarza. Będą uzupełniać swe inwentarze bogatą, wydawniczą i przetłumaczalną treścią, służącą pomocy klientowi w dokonaniu wyboru przeznaczenia i zyskania jego pochwały. Odkąd faktycznie wszystkie podróże w wolnym czasie, zajęły miejsce w przeznaczeniach docelowych, ci Brokerzy stają się dodatkowo ważni dla klienta po przybyciu i zaangażowaniu się w najdłuższy „taniec z klientem”. To stwarza im sposobność do rozwoju jeszcze ważniejszej roli.

• Brokerzy skupieni wg Tematyki lub Działalności: gromadzą w jednym ręku treść o specyficznym temacie: spacerowanie, jazda na rowerze, zwiedzanie ogrodów, wczasy na farmie, przygoda itp. Ci Brokerzy - z których wielu jest obecnie niczym więcej niż wydawcami informatorów (przewodników) - będzie prosperować w dziedzinie, w której mogą zaoferować odpowiednią wiedzę, radę i ekspertyzę - przed wyjazdem podróżnego - oraz budować i ułatwiać wymianę informacji i możliwość przeglądów pośród klientów.

3. Kierownicy Kanałów / Dystrybutorzy: wprowadzą kanały dystrybucji wśród klientów i ich agentów oraz włączą programy telewizji internetowej do usług dostarczanych do domu, samolotu, hotelu, biura; portale sieciowe (bezprzewodowe i inne), Centrale Telefoniczne, prasę , kioski, itd.

4. Agenci Pokrewieństwa lub Agenci Życia: To są przedsięwzięcia najbliższe konsumentowi. Skupiają one całą swoją energię na służeniu konsumentowi. Jest to relacja symbiotyczna. Agenci ci istnieją po to, by oszczędzać czas i pieniądze oraz wyciągać z Sieci te produkty i usługi, których klient potrzebuje by rozwiązać swój problem, wypełnić zadanie, lub dotrzeć do celu. W zamian, klient powierza agentowi istotną liczbę szczegółów osobistych (swój profil osobowy) i zachęca agenta, by uczył się więcej o nim i jego preferencjach, poprzez fakt służenia mu.

Nazywamy ich Agentami Pokrewieństwa ponieważ podejrzewa się, że będą oni przyciągać użytkowników, którzy mają pewien rodzaj pokrewieństwa między sobą. Na przykład agenci mogą skupić się na segmencie rynku („yuppies” lub emeryci); grupach specjalnego interesu (jak np. pasjonaci antyków, wędrowcy, narciarze, entuzjaści sportów motorowych, właściciele Harleya - Davidsona); lub grupach mogących być związanych z zawodem (np. prawnicy, pielęgniarki) lub należeć do podobnego stowarzyszenia. Nazywamy ich Agentami Życia ponieważ bedą się zajmować wszystkimi aspektami Życia - od romansu (agencja matrymonialna), kupna domu i organizowania czyichś spraw finansowych, zakupów osobistych, planowania emerytury, wychowywania dzieci aż po otoczenie opieką starzejących się rodziców.

Zaoferują oni swoim członkom niesamowitą wygodę i oszczędności, za które będą oni wdzięczni swoim agentom w ich staraniach; żeglowanie po sieci w poszukiwaniu okazji; zestawienia przeglądów użytkownika itp. W czasie, gdy agenci tacy nie istnieją jeszcze w znacznej ilości, kilku mędrców biznesu i wizjonerów zaprognozowało ich pojawienie się, włączając w to Farncome'a i Camrassa, autorów The Atomic Corporation (Atomowa Korporacja) oraz Hagela i Singera (Net Worth - Wartość Sieci - 1999r.).

Klienci nie będą mieli czasu, cierpliwości, ani umiejętności by wypracować najlepsze umowy z nabywcami informacji (tak jak i sprzedawcy nie będą mieli czasu by się targować, klient z klientem). By konsumenci mogli ubić najlepszy interes ze sprzedawcami, potrzebują zaufanej trzeciej strony - rodzaj osobistego agenta, pośrednika w informacji - by połączył ich informacje z informacjami pochodzącymi odo innych konsumentów i użył zjednoczonej potęgi rynkowej do negocjacji ze sprzedawcami w imieniu klientów… wnioskujemy, że firmy odgrywające rolę takiego pośrednika staną się opiekunami, agentami i brokerami informacji klienta.

5. Dostawcy Sieci stworzą i dostarczą infrastrukturalnego „kleju”, który zwiąże razem wszystkich uczestników i umożliwi handlowi istnienie w bezpieczny i wydajny sposób. Po jakimś czasie, cała treść (content) i funkcyjność (narzędzia software'owe) używane w ekosystemie turystyki będą dostarczane jako spakowane w XML „usługi sieciowe”, które mogą być wzywane i używane w całym Internecie, zgromadzone by stworzyć aplikacje wyższego zastosowania i wykonywać zadania. Dostawca Sieci to neutralna agencja, która dostarcza wszystkie usługi potrzebne by połączyć kupujących i sprzedających w bezpieczny, godny zaufania, kontrolowany sposób. Usługi te zawierają Bezpieczeństwo (autentyczność, autoryzację, zaszyfrowanie), Przewodnik, Nadawanie Wiadomości, Orkiestrację (Obsadę), Rejestrowanie & Mierzenie, Zapewnienie Jakości). Zauważmy: dostawcy sieci, którzy w tym modelu równają się „Dostawcom Kontekstu” rozpoznanym w oryginalnej anatomii Sieci Biznesowych Dona Tapscotta, są przeznaczeni do osiągania lwiej części zdobyczy.

Kto Zasieje Ziarno Nowego Ekosystemu i Jak?

Naturalne ekosystemy ewoluują poprzez sukcesję biologiczną raczej stopniowo - w odpowiedzi na relatywnie małe zmiany środowiska - lub stosunkowo szybko, wedle wydarzeń katastroficznych (na przykład erupcji wulkanu).

Zewnętrzne siły stymulujące zmiany w ekosystemie turystyki zawierają niezadowolenie klienta (malejąca liczba sprzedaży / podróży) lub prawdziwe kryzysy zewnętrzne (np. akty wojny, choroby, wahania waluty).

Wewnętrzne siły zawierają w sobie usterki systemu (np. kiedy systemy wewnętrzne zdają się działać, kiedy marginesy zysku „erodują”, niedostateczna ilość klasy pracującej i wyższego personelu odwraca się żądając nowych dostępów, lub kiedy koszty dystrybucji podnoszą się, itp.) lecz kiedy istniejące organizacje „mutują się” - ktoś ma światły pomysł i idzie z nim do przodu.

I innym przypadku to indywidualne działania lub wybór odpowiedzi są odpowiedzialne za stwarzanie różnicy. Natura pokazuje nam, że ewolucja generalnie zdarza się jako suma całkowita milionów dyskretnych indywidualnych decyzji i eksperymentów dokonanych na poziomie komórkowym i, prawdopodobnie podkomórkowym.

Więc, czytelniku, to wszystko zależy od ciebie!

• Dostawcy Usług Turystycznych zaczną od testowania wszystkich usług, jakie oferują i rozczłonkowują je na spójne jednostki treści lub funkcyjności (lub obu naraz) i upewnią się, że struktury danych, składnia i semantyka dopasują się do istniejących w przemyśle standardów (np. opublikowanych przez Open Travel Alliance, HITIS, itp.).

• Brokerzy / Pośrednicy zaczną od zachęcenia Dostawców Usług do przekształcenia ich ofert w usługi sieciowe oparte na standardach rozwijających się w sektorze. Wejdą oni w dialog w dostawcami w celu lepszego rozumienia ich potrzeb i wyników.

• Dystrybutorzy zaczną od aktywnego słuchania klientów swoich dostawców i pośredników i pomogą im zdobyć własnych klientów oraz utrzymać związki z nimi poprzez wielorakie kanały.

• Agenci Życia / Pokrewieństwa - wierzymy, że ten „gatunek” istnieje w dzisiejszym świecie ekosystemu turystycznego tylko w formie embrionalnej. Skoro ich głównym punktem koncentracji uwagi są konsumenci, podobnie zresztą jak i źródło dochodów (konsumenci będą narastająco wyrażać wolę płacenia, by zaoszczędzić czas i fatygę), bardzo prawdopodobne jest, że będą oni ewoluować z postaci klubów zorientowanych na konsumenta, profesjonalnych związków lub wewnętrznych sieci korporacji. Niezależne tradycyjne biura podróży z potężną bazą klientów mogą przetrwać przez urozmaicanie i oferowanie szerszego wachlarza usług.

• Dostawcy Sieci - kimże, w końcu jesteście? Wiemy, że jesteście „gdzieś tam” - czy też w formie embrionu, czy też tuż przed narodzinami. Czy zaopatrujecie z technologię z ambicją służenia sektorowi pionowemu; GDS, który chce wyzwolić potęgę 77% przemysłu, wasze nieznośne systemy spadkowe nie mogą teraz służyć; a może jesteście firmą produkującą karty kredytowe z bazą klientów, składającą się z kupców i konsumentów korzystających z kart. Być może jesteście sprytnym inwestorem, nieoszołomionym konwencjonalnym myśleniem?

• Konsumenci - jesteśmy nimi my wszyscy i każdy z osobna i to my „siedzimy za kierownicą”. Wielu z nas przejadło się już i rozczarowało rzeczywistością planowania podróży online. Niektórzy wolą ślubować poddaństwo - nawet jeśli ma to trwać jedno popołudnie - dostawcy usług, który wykazuje zarówno szczerą wolę, jak i możliwość udzielenia nam pomocy w zaplanowaniu i przeżyciu tej doskonałej podróży.

Mając dane: radykalną naturę zmian, jej szybkość, przenikliwość i głębokość, można precyzyjnie przewidzieć jaki kształt przyjmie wyłaniający się nam krajobraz - i któ by tego chciał? Lepiej eksperymentować, odnosić sukcesy, przegrywać, uczyć się, a przede wszystkim bawić się i pozwolić wynikowi wyłonić się samemu!

Rynek Wewnętrzny

1. Ogólnie:

Europejskiej Komisji Informacja z 4 kwietnia 2001 „Pracować razem by utrzymać tempo” zawierała szczegółowy przegląd obecnej i przyszłej sytuacji Europejskiego Rynku Wewnętrznego i jasno odzwierciedlała „nową” strategię efektywnego wprowadzania mechanizmów jednoczenia operacji Rynku Wewnętrznego w Unii Europejskiej.

Delegacja Hiszpańska całkowicie zgadza się z rozwiązaniami powziętymi w Informacji i popiera jej priorytety i cele strategiczne:

• Wzmacnianie efektywności kapitału Wspólnoty, jej produktu i rynków usługowych.

• Udoskonalanie środowisk biznesu.

• Poprawa jakości życia obywateli.

• Eksploatacja osiągnięć Rynku Wewnętrznego w zmieniającym się świecie.

Oczywiście, te cele strategiczne powinny zostać połączone z podmiotami operacyjnymi i działaniami skierowanymi na konkretny cel, z których kilka już zostało przejrzanych na zebraniach Rady Europejskiej w Lizbonie i Sztokholmie. Podczas gdy pozostałe nadal muszą być rozstrzygnięte. Delegacja Hiszpanii zaproponuje Program Prac jako dodatek do tego, co już zostało osiągnięte i co ma związek ze Połączonym Programem Prac (Joint Work Programme) trzech Delegacji (Szwecji, Belgii i Hiszpanii) dla Rynku Wewnętrznego.

Program Delegacji Hiszpańskiej ogólnie zgadza się z tematem Połączonego Programu Prac trzech Delegacji, jasno sformułowanym na Radzie Europejskiej w Lizbonie i Sztokholmie i który będzie zaproponowany przez Delegatów Hiszpanii (w celu jednoczenia i rozwoju) na nadchodzącym Szczycie w Barcelonie w marcu 2002 r.

2. Program Delegacji Hiszpańskiej: kwestie priorytetowe

• Umocnienie operowania dobrami i usługami jako wartość nadrzędna.

• Przyspieszenie reform ekonomicznych w nawiązaniu do procesu Cardiffskiego.

• Kontynuowanie liberalizacji, modernizacji i wzajemnego połączenia firm prowadzących działalność użyteczności publicznej, zapewniania prowizji z usług z ogólnego interesu ekonomicznego, zastosowania strategii, które ucieleśniają ochronę środowiska i utrzymujący się na stałym poziomie rozwój, zapewniania wolnego obrotu dobrami.

• Polepszenie administracyjnego i finansowego zarządzania SME-ami.

• Uproszczenie procesów legislacyjnych.

• Nacisk na redukcję pomocy socjalnych.

• Wprowadzenie niezbędnych środków legislacyjnych i informacyjnych w celu przywrócenia i wzrostu poziomu zaufania konsumenta do operacji Rynku Wewnętrznego, przede wszystkim w obszarze żywnościowym.

• Stworzenie Europejskiej Władzy Żywieniowej i promowanie środków związanych ze zdrowiem, szczególnie mających związek z jedzeniem.

• Pod względem własności intelektualnej:

• Kontynuowanie monitorowania transpozycji Kierunku harmonizacji pewnych aspektów prawa autorskiego i powiązanych z tym praw Stowarzyszenia Informacyjnego.

• Postępowanie według Zielonej Karty w zwalczaniu fałszerstwa i piractwa pojedynczego rynku (single market).

• Promowanie dyskusji na temat przyszłości Własności Intelektualnej w obliczu takich nowych wyzwań jak Stowarzyszenie Informacyjne i Internet, przez zwołanie Międzynarodowej Konferencji różnych władz międzynarodowych, mających kompetencje do działań na tym obszarze.

Konsumenci

1. Polityka ochrony konsumenta

To Traktat z Maastricht pierwszy wprowadził wysoki poziom ochrony konsumenta jako jasno postawiony cel dla Unii Europejskiej. Traktat Amsterdamski forsował ten sam cel, wzmacniając jego podstawy, by dopasować środki na korzyść konsumentów.

Fundamentalne cele polityki konsumenckiej w UE służą ochronie zdrowia, bezpieczeństwa i interesów ekonomicznych konsumentów oraz promowaniu ich prawa do informacji i edukacji, a także prawa do organizowania się. To istotne, że te prawa są faworyzowane by dać konsumentom możliwość lepszego wypowiadania się na temat rozwoju Pojedynczego Rynku (Single Market).

Nowy Traktat także jasno rozpoznaje rosnącą niezależność pomiędzy interesami konsumentów i interesami rynku oraz polityki publicznej.

Wiodące zasady polityki konsumenckiej, ustalone w Artykule 153 Traktatu EC (Rady Europy), to:

• głos konsumentów UE powinien mieć potężniejsze znaczenie,

• konsumenci powinni cieszyć się wysokim poziomem zdrowia i bezpieczeństwa,

• ich interesom ekonomicznym należy dać pełny szacunek.

Hiszpańska Prezesura będzie naciskać na pełne zastosowanie tych zasad i zachęcać do współpracy administracyjnej pomiędzy Komisją a Krajami Członkowskimi.

W czasie, gdy Hiszpania stoi u sterów władzy w parlamencie UE, praca w obszarze polityki konsumenckiej skoncentruje się wokół następujących priorytetów:

• Monitorowanie wprowadzania Euro (€).

• Konsumencki plan działań na okres 2002 - 2004 r.

• Szkolenie i edukacja w sprawach i interesach konsumentów.

• Ochrona interesów ekonomicznych konsumentów tak, jak czyni to Stowarzyszenie Informacyjne.

• Bezpieczeństwo produktów i usług, zwłaszcza tych skierowanych do dzieci, powinny być one odpowiednie do ich wieku i stopnia rozwoju.

• Dialog na temat interesów konsumenta.

• Bezpieczna żywność.

2. Dialog o sprawach konsumenta

Sojusz strategiczny ruchu konsumenckiego jest absolutnie niezbędny do podjęcia nowych wyzwań ochrony konsumentów w nowym tysiącleciu. Dialog na temat interesów konsumenta będzie potrzebował stworzenia odpowiedzi na takie pytania, jak na przykład: jak zaangażować konsumentów bardziej aktywnie w decyzje, które na nich oddziałują ; jak stworzyć warunki istnienia rynku, który z punktu widzenia konsumenta jest jaśniejszy, bardziej „przezroczysty”, bardziej kompetentny i efektywny; i na koniec: jak wprowadzić w tym środowisku bardziej racjonalną formę konsumpcji.

Prezesura Hiszpańska będzie pracować nad promocją nowych relacji stałej współpracy, przez co organizacje konsumenckie będą wymieniały myśli i pomysły jak poprawić politykę konsumencką oraz jak poradzić sobie z wyzwaniami i konsekwencjami globalizacji.

3. Bezpieczna żywność

Hiszpania zgadza się całkowicie z szacunkami Komisji Europejskiej które mówią, że dla konsumentów najistotniejsze jest bezpieczne spożywanie swej żywności.

Naśladując wzory wcześniejszych parlamentów Europy, Prezesura Hiszpańska zwróci szczególną uwagę na bezpieczną żywność, co, patrząc na takie wydarzenia jak kryzys gąbczastego zwyrodnienia mózgu u bydła, stało się kluczową kwestią zarówno dla władz, jak i konsumentów. Celem jest tu, by kompetentne organa gwarantowały bezpieczeństwo żywności oraz monitorowały i kontrolowały ją przez cały czas, by mieć pewność, że nie wystąpią nigdy problemy tej natury. Także Komisja Europejska uczyniła z bezpieczeństwa żywności jednym ze swych najważniejszych priorytetów.

Biała Karta bezpiecznej żywności z 12 stycznia 2000 r. zasygnalizowała, co będzie potrzebne nowej i dynamicznej polityce żywieniowej: unowocześnienie legislacji przez wprowadzenie logicznych i zrozumiałych zasad; zwiększeni ilości kontroli na całej linii (od produkcji do konsumpcji); oraz uczynienie systemu doradztwa naukowego bardziej efektywnym w celu zagwarantowania wysokiego poziomu zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta.

Priorytetami strategicznymi Białej Karty są:

• ustanowić Europejską Władzę Żywieniową,

• zakotwiczyć podejście „z farmy na stół” w legislacji żywieniowej,

• ustalić zasadę, w której działacze żywieniowi i firmy zajmujące się wyżywianiem będą ponosić główną odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności, Kraje członkowskie będą nadzorowały i monitorowały te firmy, a Komisja będzie sprawdzać zdolność Krajów Członkowskich do przeprowadzania tychże kontroli poprzez sprawdzanie rachunków i inspekcje,

• stworzenie Hiszpańskiej Agencji Bezpieczeństwa Żywności, której pierwsze miesiące działania będą zbiegać się z terminami Prezesury Hiszpańskiej, jest odpowiedzią na te same cele, które doprowadziły do stworzenia podobnych organów w pozostałych Krajach Członkowskich UE, a także Europejskiej Władzy Żywieniowej jako takiej. Agencja ta będzie blisko współpracować z nimi wszystkimi by osiągnąć ogólny cel, jakim jest ochrona zdrowia publicznego.

Turystyka

1. Struktury oficjalne

Chociaż Traktaty ustalające Wspólnoty nie wspominają jak dotąd o polityce turystycznej, legalna podstawa działalności na tym obszarze to wzmianka w Artykule 3(u) Traktatu Komisji Europejskiej o „miarach w sferze […] turystyki” jako jednej z działalności, jakie musi podejmować Wspólnota by osiągnąć całkowite cele.

2. Struktura organizacyjna

Organizacja administracyjna turystyki w UE sprowadza się do Generalnej Dyrekcji Przedsięwzięć (Directorate-General of Enterprise), podległego Komisarzowi Erkki Liikanen.

Generalna Dyrekcja Przedsięwzięć ma dwóch Generalnych Dyrektorów Zastępczych (Deputy Directors-General) kierujących sześcioma z ośmiu Dyrekcji Dyrektora Generalnego. Jeden z nich nadzoruje Dyrekcje B, C i F, drugi dyrekcje D, E i G. Pozostałe dwie Dyrekcje (A i R) podlegają bezpośrednio Dyrektorowi Generalnemu.

Dyrekcja D jest Dyrekcją Usług, Handlu, Turystyki i E-Biznesu. Obejmuje ona pięć Jednostek, z których jedna ma do czynienia z turystyką.

3. Niedawne rozwoje

Idąc za przykładem nadzwyczajnej Rady Europejskiej z 20 i 21 listopada 1997 r., która ustanowiła strategię zatrudnienia, Prezesura Luksemburska i Komisja Europejska wspólnie zorganizowały konferencję na temat „Zatrudnienia i Turystyki: Główne Szlaki Działania”, na których przedsiębiorcy, partnerzy socjalni, władze publiczne i studenckie spotkali się, by zbadać, jak wykorzystywać w pełni potencjał pracy, jaką daje turystyka w Europie. Zgromadzenie Rady Ministrów Turystyki z 26 listopada 1997 r. zaprosiło Komisję do późniejszego przejrzenia rezultatów konferencji we współpracy z krajami Członkowskimi oraz by poinformowała Radę do końca 1998 r. na temat postępów dokonanych w tej dziedzinie.

Stosownie do tego, Komisja ustanowiła Grupę Wysokiego Poziomu Turystyki i Zatrudnienia (High Level Group on Tourism and Employment) i poprosiła ją o zbadanie warunków, w których turystyka miałaby większy współudział we wzroście i stabilności zatrudnienia w Europie. Grupa Wysokiego Poziomu wysunęła swe rekomendacje w raporcie z października 1998 r. W świetle tegoż raportu, Komisja zaprezentowała Informację z 28 kwietnia 1999 r. zatytułowaną „Podniesienie turystycznego potencjału zatrudnienia” (Enhancing tourism's potential for employment).

21 czerwca 1999 r., Zgromadzenie Rady Ministrów Rynku Wewnętrznego przyjęło zestaw Wniosków na Temat Turystyki i Zatrudnienia (Conclusions on Tourism and Employment) na podstawie rekomendacji zawartych w raporcie Grupy wysokiego Poziomu oraz Informacji Rady:

„RADA UNII EURPOEJSKIEJ wzywa Komisję i kraje Członkowskie do bliskiej współpracy we odnośnych sferach kompetencji, uwzględniając zasadę podległości, w celu maksymalizacji (również w kontekście innych polityk prowadzonych prze Wspólnotę) udziału turystyki w rozwoju i zatrudnieniu, biorących szczególnie pod uwagę udział SME. Stąd też należy zwrócić uwagę na ekspertów przemysłu turystycznego. Biorąc pod uwagę raport Grupy Wysokiego Poziomu i późniejszej Informacji Komisji Europejskiej, ta praca mogłaby przyczynić się do uporania się z następującymi kwestiami:

• ułatwianie wymiany i rozsiewania informacji, szczególnie poprzez nowe technologie;

• udoskonalanie treningu w celu podniesienia umiejętności w przemyśle turystycznym;

• podnoszenie jakości usług turystycznych;

• promowanie ochrony środowiska i trwałego rozwoju turystyki.”

Śledząc te wnioski Rady na temat Rynku Wewnętrznego, ustanowiono cztery grupy pracujące, z których jedna później podzieliła się, więc ostatecznie na Seminarium w Brugii w lipcu 2000 przedstawiono wnioski pięciu pracujących grup.

4. Program Prezesury

Prezesura Hiszpańska zaprezentowała program turystyki o następujących priorytetach:

• Rozpoznanie ważności przemysłu dla ekonomii Europejskiej i koordynacja polityki poszczególnych sektorów, które uderzą w turystykę.

Prezesura Hiszpańska bierze pod uwagę turystykę jako kluczowy sektor ekonomiczny Krajów Członkowskich UE, czyniąc go istotą sprawy, a jego interesy zawsze będą brane pod rozwagę podczas podejmowania decyzji. To zaś oznacza wzmocnienie mechanizmów i kanałów współpracy i koordynacji, które zapewnią, że turystyka zawsze będzie uwzględniona w obszarach działalności UE.

Kierunkiem dążenia jest to, żeby różne Jednostki Rady lub Generalne Dyrekcje, odpowiedzialne za prowadzone polityki, które oddziałują na przemysł turystyczny (np. transport, energia, sprawy konsumenckie, podatki, środowisko, profesjonalny trening, badania, telekomunikacja, nowe technologie), brały pod uwagę interesy tego sektora.

Potrzeba także udoskonalenia mechanizmów, z pomocą których ekonomiczni gracze przemysłu turystycznego mogą mieć dostęp do narzędzi Wspólnoty, które pomogą zwiększyć produktywność i jakość w przemyśle, zwłaszcza w zakresie SME i przeznaczeń turystycznych. Prezesura Hiszpańska szczególnie chce ułatwić to projektom turystycznym, które współgrają z celami Wspólnoty, dotyczącymi kontaktowania z różnymi mechanizmami funduszy, obecnie osiągalnymi.

Hiszpańska Prezesura chce wprowadzić nową dynamikę w turystykę UE oraz aktywować istniejące ciała, zwoływane regularnie na zebraniach Rady Komitetu Turystycznego.

• Kontynuacja już trwającego procesu kooperacji, z widokami na poprawę jakości, kompetentności, stwarzania miejsc pracy, treningu i przyswajania nowych technologii przemysłowi turystycznemu

Prezesura Hiszpanii chce wzmocnić trwający pomiędzy Krajami Członkowskimi proces poprawy kompetentności i jakości europejskich firm turystycznych oraz poparcia wniosków pięciu pracujących partii Komitetu Doradczego Komisji, a w szczególności:

• Stworzenie turystycznych rachunków satelickich (tourism satellite accounts).

• Uznanie Agendy 21 dla Turystyki przy unii Europejskiej.

• Udoskonalenie procesu treningu.

• Akceptacja wskaźników jakości i punktów odniesienia dla dobrowolnych zastosowań.

• Inkorporacja nowych technologii do przemysłu turystycznego.

• Kreacja instrumentów pomocnych w promowaniu Europy jako miejsca przyciągającego turystów

Europa traci wpływy na ciągle rozszerzającym się światowym rynku. Potrzeba nam strategicznej wizji rozwoju turystyki i narzędzi, by wizję tę obrócić w rzeczywistość, przy pomocy zjednoczonych środków promowania wizerunku Europy, jako celu dla odległych rynków (Stany Zjednoczone, Azja, itp.)

Inicjatywa ta może zawierać:

• stworzenie Europejskiej „bramy” do promowania europy jako celu,

• poparcie dla tworzenia produktów podnoszących wartość wizerunku Europy.

1

---