2. Wyznaczanie rodziny charakterystyk U_o = f(U_we) oraz K = f(U_wej) przy I_O= const

Tabela 1

Uwe [V]	2,8	3	4	5	6	7	8
Uo [V]	1,22	1,44	2,42	3,44	4,43	5,40	6,08
Δ Uwe[V]	-	0,2	1	1	1	1	1
Δ Uo[V]	-	0,22	0,98	1,02	0,99	0,97	0,68
K	-	1,1	0,98	1,02	0,99	0,97	0,68

9	10	12	14	16	18
6,18	6,21	6,25	6,29	6,33	6,38
1	1	2	2	2	2
0,1	0,03	0,04	0,04	0,04	0,05
0,1	0,03	0,02	0,02	0,02	0,025

dla I₀ = 1 [mA]

Tabela 2

Uwe [V]	2,8	3	4	5	6	7	8
Uo [V]	0,94	1,08	2,13	3,09	4,14	5,19	5,99
Δ Uwe[V]		0,2	1	1	1	1	1
Δ Uo[V]		0,14	1,05	0,96	1,05	1,05	0,8
K		0,7	1,05	0,96	1,05	1,05	0,8

9	10	12	14	16	18
6,17	6,2	6,25	6,29	6,33	6,37
1	1	2	2	2	2
0,18	0,03	0,05	0,04	0,04	0,04
0,18	0,03	0,025	0,02	0,02	0,02

dla I₀ = 1,5 [mA]

Tabela 3

Uwe [V]	2,8	3	4	5	6	7	8
Uo [V]	0,71	0,87	1,85	2,85	3,91	4,87	5,84
Δ Uwe[V]		0,2	1	1	1	1	1
Δ Uo[V]		0,16	0,98	1	1,06	0,96	0,97
K		0,8	0,98	1	1,06	0,96	0,97

9	10	12	14	16	18
6,15	6,2	6,24	6,29	6,33	6,36
1	1	2	2	2	2
0,31	0,05	0,04	0,05	0,04	0,03
0,31	0,05	0,02	0,025	0,02	0,015

dla I₀ = 2 [mA]

4. Wartości U_wemin dla U_o = 6,2 [V] dla różnych wartości prądu I_O.

Lp.	Uo = 6,2 [V]	Uwemin
1	6,2	9,7	Io = 1 [mA]
2	6,2	9,9	Io = 1,5 [mA]
3	6,2	10	Io = 2 [mA]

5. Wyznaczyć rodziny charakterystyk:

Tabela 4

IO [mA]	0,75	1	2	4	6	8	10	15
UO [V]	5,56	5,41	4,87	3,86	2,91	1,62	0,94	0,15
I\we [mA]	0,8	1,03	2,007	4,0005	6	8	10	15
IZ [mA]	0,05	0,03	0,007	0,0005	0	0	0	0
Δ IO [A]	-	0,00025	0,001	0,002	0,002	0,002	0,002	0,005
Δ UO [V]	-	0,15	0,54	1,01	0,95	1,29	0,68	0,79
Rwej [mΩ]	-	600	540	505	475	645	340	158

dla U_we = 7 [V]

]

Tabela 5

IO [mA]	0,75	1	2	4	6	8	10	15
UO [V]	6,19	6,18	6,15	5,8	4,89	3,81	3,05	0,68
I\we [mA]	3,5	3,49	3,47	4,12	6,007	8,0004	10	15
IZ [mA]	2,75	2,49	1,47	0,12	0,007	0,0004	0	0
Δ IO [A]	-	0,00025	0,001	0,002	0,002	0,002	0,002	0,005
Δ UO [V]	-	0,01	0,03	0,35	0,91	1,08	0,76	2,37
Rwej [mΩ]	-	40	30	175	455	540	380	474

dla U_we = 9 [V]

Tabela 6

IO [mA]	0,75	1	2	4	6	8	10	15
UO [V]	6,26	6,26	6,25	6,23	6,2	6,16	5,82	3,7
I\we [mA]	9,44	9,42	9,49	9,47	9,48	9,5	10,12	15
IZ [mA]	8,69	8,42	7,49	5,47	3,48	1,5	0,12	0
Δ IO [A]		0,00025	0,001	0,002	0,002	0,002	0,002	0,005
Δ UO [V]		0	0,01	0,02	0,03	0,04	0,34	2,12
Rwej [mΩ]		0	10	10	15	20	170	424

dla U_we = 12 [V]

Tabela 7

IO [mA]	0,75	1	2	4	6	8	10	15
UO [V]	6,3	6,3	6,29	6,27	6,26	6,23	6,21	5,61
I\we [mA]	13,56	13,62	13,48	13,56	13,7	13,42	13,44	15,06
IZ [mA]	12,81	12,62	11,48	9,56	7,7	5,42	3,44	0,06
Δ IO [A]		0,00025	0,001	0,002	0,002	0,002	0,002	0,005
Δ UO [V]		0	0,01	0,02	0,01	0,03	0,02	0,6
Rwej [mΩ]		0	10	10	5	15	10	120

dla U_we = 14 [V]

Tabela 8

IO [mA]	0,75	1	2	4	6	8	10	15
UO [V]	6,38	6,38	6,38	6,36	6,35	6,33	6,31	6,26
I\we [mA]	22,05	21,85	21,99	22,02	22,07	21,82	21,95	22,1
IZ [mA]	21,3	20,85	19,99	18,02	16,07	13,82	11,95	7,1
Δ IO [A]		0,00025	0,001	0,002	0,002	0,002	0,002	0,005
Δ UO [V]		0	0	0,02	0,01	0,02	0,02	0,05
Rwej [mΩ]		0	0	10	5	10	10	10

dla U_we = 18 [V]

Wnioski

Na podstawie charakterystyki U₀ = f (U_WEJ) możemy stwierdzić, że napięcie wyjściowe ma stały przyrost aż do pewnej wartości, następnie stabilizatory zaczynają stabilizować przy napięciu wejściowym równym 8 V. Pełną stabilizację napięcia otrzymaliśmy dla napięcia wejściowego powyżej wartości 10 V, przebiegi stabilizują się i pozostają prawie na tym samym poziomie

Na wykresie K = f(U_we) widać, że największe wartości współczynnik stabilizacji osiąga przy małych wartościach napięcia. Wraz ze wzrostem napięcia wejściowego współczynnik K maleje. Aby osiągnąć dobre wartości współczynnika powinno się stosować wartości prądu obciążenia.

Na wykresie R_wy =f(I_o) widać, że wzrost wartości Io powoduje spadek rezystancji.

---