PED SPOŁ - PYT O XXIw
Teza przełom stuleci i związane z nim liczne przeobrażenia społ rodzą wiele pyt o miejsce pd społ i o jej roli. Jest to swoiste wyzwanie dla p.s. w syt gdy: niestabilny świat, gubimy perspektywę życia, odrzucamy egzystencjonalne dylematy, szuk odp drogi, istnieje wiele destabilizujących czynników (recesja gosp, spadek prod, zaniedbania rozwojowe, bezrobocie, nadmierna zmienność war działania)
T.Frąckowiak: „kontrowersje wokół świata wartości - przeobrażenia społ”
postmodernistyczne wart: kult sztuczności, hedopnistyczny stos do teorii, fragmentaryzacja przeszłości, zafascynowanie zachodem
wielu ludzi nastawionych na ubóstwo i bezrobocie
J.Niktorowicz „Wielokulturowe wymiary wychowania”
konieczna jest wymiana, konfrontowanie, poszukiwanie, wykorzystanie nowych źródeł
wych powinno przyjąć rolę mediatora między regionalizacją a globalizacją, ma bronić jedn przed uprzedmiotowieniem i zagrożeniem w świecie kult masowej.
kształt pozytywnych odniesień do realnych wart
wych: ma zaciekawić odmiennością zrozumieć ją =, ugruntować świadomość własnej tożsamości, przezwyciężyć lęki związane z przyszłością, przezwyciężyć nurty i uprzedzenia w obliczu obecnych zagrożeń edukacja powinna:
wdrażać do szacunku wobec rdzennych wartości
kształcić wrażliwość na potrzeby innego
stymulować do nabywania wiadomości o innych kulturach, umiejętności komunikowania się, negocjacji, dialogu
kształ zasady integracji
przyjmować obce wzory, by je doskonalić i przystosowywać do własnych potrzeb i możliwości
E.M.H „Edukacja w środ i jej zagrożenia”
do szczególnych zagrożeń społ przebiegu procesów socj-wych w społ zalicza się wyłącznie ze społ po przez niemożność uczestnictwa w nim w roli pracownika(bezrobocie), brak pracy powoduje proces wył społ wyrażający się w rozpadzie więżi rodz
w obecnych czasach jed znajdują się w trudnych syt wymagają one pomocy ochrony potrzebują pracy, jest to wizja pracy społ której zasadniczą funkcją jest pomoc jednosce w wchodzeniu w relacje z sobą i światem
PEDAGOGIKA SPOŁECZNA PYTANIA O XXI WIEK A.PRZEDSŁAWSKA,W.THEISS
I Omówiane życie i twórczość R.wroczynkiego-pedgoga społ.,historyka oświaty i współtwórcy polskiej ped społ.Kontynuator myśli Radlińskiej, współpracował ze Studium prof. UW.Wg niego prd społ to dyscyplina humanist i humanitar.skupia się na pomocy w zaspokajaniu potrzeb ludzkich,edukacja jest czynnikiem dynamizującym życie jedn. Wychowanie jest procesem społ.jest podmiotowe, czynne i demokratyczne. Podzielił poza szkolne środow wych. na: 1)naturalne(rodzina,środow.lokal) i 2)intencjonalne(placówki wychow.)
II
A)Przecławska omawia przestrzeń życia człow.-coś otwartego, tworzywo z którego powstaje środow. wych. Los człow. kształtuje się na przecięciu różnych wymiarów przestrzeni(p.fiz,społ,temporalna,symboliczna,psychol,moral,transcendencji)Przestrzeń fiz. się poszerza, pojawia się cyberprzestrzeń
Brak umiejętności wiązania przeszłości z problemami dzisiejszymi. Przyszłość nie motywuje ludzi do działania.
Ped społ. ma tworzyć takie środow. które uwzględnia syt. rozwojową współczesności oraz potrzeby, które może w przeszłości odczuwać człowiek. Musi przeciwdziałać samotności, tworzyć społ. płaszczyzny odniesienia dla jego życia.
B) T. Frąckowiak omawia kontrowersje wokół świata wartości i przeobrażeń społ.. Narodził się „człowiek ironiczny” ,który akceptuje fakt, iż wszystkie wartości są względne i podlegają rozwojowi. Ped społ musi przeciwstawiać się stagnacji, poszukiwać „innego tu i teraz”, wychodzić ku przyszłości walczyć o ludzką godność.
C)J.Wiktorowicz zajął się wielokulturowym wymiarem wychowania, które powinno zabezpieczyć specyfikę i odrębność poszczególnych narodów, nie powodując jednak izolacji. Konieczna jest wymiana, porównywanie i wzajemnie korzystanie z nowych źródeł. Wychowanie to mediator mdz. regionalizacją i globalizacją, broni jedn. przed uprzedmiotowieniem. Jego podstawowym wymiarem powinno być w społ. wielokult.. kształtowanie pozytywnego odniesienia i szacunku do wartości rdzennych, otwartości na odmienność, przezwyciężenie hist. uprzedzeń.
5. Pedagogika społ. - pytania o XXI wiek; red. A. Przecławska, W. Theiss
Edukacja ustawiczna - wymóg współczesności - E. Trempała
Współczesna edukacja nie ogranicza się tylko do szkoły i wieku szkolnego. Najlepszą inwestycją współczesnego człowieka jest edukacja ciągła czy ustawiczna. W zmieniających się warunkach społecznych, ekonomicznych i polit. Znaczenie edukacji nabiera nowych wymiarów, poszerza swój zakres, coraz dalej wykracza poza tradycyjne ramy instytucji szkolnych i pozaszkolnych. Proces wychowania dokonuje się także w instytucjach i sytuacjach, które w założeniu służą zupełnie innym celom. Wszystko co dzieje się w społeczeństwie, na różnych poziomach i sferach życia, wywiera wpływ na człowieka. Współczesny system wychowania obejmuje obok systemu szkolnego system edukacji równoległej poszkolnej (ustawicznej). Cechą współczesnych przemian jest zwiększenie się różnych prywatnych, religijnych i społecznych instytucji, kursów, studiów, nauki jęz. obcych, klubów rekreacji itp. Pozaszkolne oddziaływania i wpływy są bardzo zróżnicowane. W wielu przypadkach są one silniejsze aniżeli programowe zajęcia szkolne. W tej sytuacji w ed. równoległej i ustawicznej należy upatrywać ważne ogniwo, które może wzbogacić system oświatowo - wychow. Wnosi bowiem wiele wartości obiektywnych, które rozszerzają i wzbogacają kulturowo środow. życia. Młodzież jednak nie jest przygotowana do samodzielnego zdobywania wiedzy, do aktywnego uczestnictwa w edukacji poszkolnej. Ed. ustawiczna powinna rozpoczynać się w szkole. Szkoła powinna kształtować motywacje i umiejętności uczenia się przez całe życie, twórczego podejścia do pracy, powinna świadomie przygotowywać dzieci i młodzież do ed. Ustaw. Przez wdrażanie do samowychowania, kształcenia indywidualnych zainteresowań, uzdolnień, umiejętności strukturalizacji wiedzy. Przygotowanie to powinno objąć umiejętność selektywnego odbioru treści płynących ze środków masowego przekazu, racjonalnego korzystania z dóbr kultury.
„Pedagogika społeczna - pytania o XXI” pod red. A.Przecławska, W.Theiss (Warszawa 1999).
[pamięci prof. Ryszarda Wroczyńskiego].
TEZA: Przełom stuleci i związane z nim przeobrażenia społeczne są wyzwaniem dla pedagogiki społecznej.
T.Frąckowiak „Kontrowersje wokół świata wartości a przeobrażenia społeczne”:
Przeciętny człowiek żyjący w niestabilnym świecie często gubi perspektywę życia, zanika w nim instynkt trwania, afirmacja siebie.
Do postmodernistycznych wartości często zalicza się: kult sztuczności, hedonistyczny stosunek do teraźniejszości, fragmentaryzację przeszłości, niewiara w budowanie czegoś od początku, zafascynowanie zachodem.
Wielu ludzi narażonych jest na ubóstwo i bezrobocie.
J.Nikitorowicz „Wielokulturowe wymiary wychowania”:
W obliczu obecnych zagrożeń edukacja powinna (m.in.):
- wdrażać jednostki i grupy do godnego przyznawania się do wartości rdzennych, do szacunku wobec nich (inność, jako powód do dumy, a nie wstydu).
- kształtowanie wrażliwości na potrzeby innego.
- nabywanie umiejętności komunikowania się, negocjacji dialogu.
- kształtowanie cierpliwości i odporności w związku z zakłóceniami komunikacyjnymi, nieporozumieniami.
- poszukiwanie i wypracowanie zasad integracji czerpiąc z innych tradycji i kultur.
E.Marynowicz-Hetka „Edukacja w środowisku i jej zagrożenia”:
Do szczególnych zagrożeń społecznego przebiegu procesów socjalizacyjno-wychowawczych w społeczeństwie zalicza się wyłączanie ze społeczeństwa poprzez, niemożność uczestnictwa w nim w roli pracownika (bezrobocie).
Brak pracy powoduje poczucie wyłączenia społecznego, wyrażające się w rozpadzie więzi rodzinnych oraz braku odniesień dla tworzenia tożsamości indywidualnej.
W obecnych czasach jednostki znajdują się w trudnych sytuacjach, wymagają one pomocy, ochrony. Potrzebują one pracy (raczej_ spełniającej funkcję normalizacyjną, stabilizacyjną, adaptacyjną. Jest to wizja pracy społecznej, której zasadniczą funkcją jest pomoc jednostce we wchodzeniu w relacje z sobą samym i z otaczającym ją światem.
Ponieważ książka ta powstałą dzięki ogólnopolskiemu seminarium (24-25.XI.1997) w wyniku czterdziestej rocznicy powstania Katedry Pedagogiki Społecznej Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego, z którym związany był R.Wroczyński, pierwszy jej rozdział poświęcony jest właśnie Jego pamięci.
[Wroczyński powołał tę katedrę w 1957 r.].