Zajęcia 17 Osobowość w świetle teorii E. Guthrie'go (teoria uczenia się)

Ogólna teoria uczenia się- teoria wyjaśniająca proces nabywania doświadczeń i zależności zachowania się w danej aktualnej sytuacji od właściwości tych doświadczeń.

E. Guthrie nawiązuje do dawnych psychologów asocjacyjnych, gdzie uczenie się polega na wytwarzaniu skojarzeń, a podstawowym przy tym warunkiem jest współ wystąpienie w czasie elementów, które maja być skojarzone; wg Guthriego dla wytworzenia skojarzeń nie jest potrzebna jakaś forma wzmocnienia.

1. Zachowanie się i uczenie się kojarzeniowe

Zachowanie się - skurcze mięśni i wydzielanie gruczołów

Uczenie się i nawyk - są pierwotnie funkcjami narządów zmysłowych, systemu nerwowego i mięsni; podstawowe prawa uczenia się odnoszą się nie do aktów lecz do ruchów ponieważ innerwacji podlegają mięśnie, a nie świat zewnętrzny, na który te mięśnie oddziałują.

Zjawiska kojarzenie i nawyku są pierwotnie zjawiskami ruchu.

Procesy kojarzenia leżą u podstaw wszelkich zmian zachowania się.

2. Przystosowanie się w kategoriach kojarzenia

Człowiek reaguje na zmiany w swoim otoczeniu. Kiedy jakaś jego reakcja jest adekwatna to może pozostać stałą reakcja na te sytuację. Jeśli jednak reakcja nie daje rezultatu to jednostka poszukuje takiej, która odniesie skutek.

3. Zmienność odpowiedzi

Wydarzenie przejawiają tendencje do powtarzania się jak i do zmian. Nigdy nie stajemy przed dokładna kopia sytuacji poprzedniej i musimy oszacować w jakim stopniu ta nowa sytuacja powtarza istotną konfiguracje bodźców.

Przewidywanie w stosunku do nas jest możliwe w kategoriach naszych własnych nawyków w zakresie obejmującym różnorodność sytuacji, z jakimi się zetknęliśmy.

4. Nawyk - Akt

Nawyki aktów zbudowane są na podstawie procesu asocjacji z nawyków ruchowych.

5. System nawyków

Podstawę systemu nawyków stanowi systematyzacja instytucji i kultury, w których kręgu obraca się jednostka np. zachowanie się wojskowych, policjantów, nauczycieli- określone role społeczne odpowiadają za pewne nawyki w zachowaniu się.

6. Definicja osobowości

Osobowość to trwałe i odporne na zmiany nawyki i systemy nawyków o istotnym znaczeniu społecznym.

7. Osobowość jako zespół nawyków przystosowawczych

Osobowość składa się z zespołu zmian przystosowawczych i można ja dobrze scharakteryzować, opisując świat, do którego się jednostka przystosowuje np. możemy zawczasu powiedzieć o cechach, które się rozwinie w dziecku, którego ojciec jest pastorem lub rybakiem.

8. Cechy osobowości

Ich znaczenie i wartość jest niewielka gdyż nasza reakcja na jakąkolwiek sytuację zależy od naszego doświadczenia i skojarzeń, które nam nasuwa, a za każdym razem reakcja ta jest specyficzna i zależy od różnych okoliczności.

Nasza zdolność opisywania ludzi zależy od zdolności określania typów sytuacji, do których nauczyli się przystosowywać.

Internetowa Baza Pomocy Studentów Psychologii - psychol

www.psychobaza.prv.pl

Odwiedź nas!

---