Obróbka skrawaniem: takie sposoby obróbki skrawaniem, w których proces obróbkowy robiony jest za pomocą narzędzi ściernych, luźnego ścierniwa, tj. narzędzi o nie określonej liczbie i kształcie ostrzy skrawających; ich rozmieszczenie jest przypadkowe.

Dlatego część ostrzy wykonuje pracę skrawania, a część-odkształcenia plastycznego obrabianych materiałów.

Rozmiary warstw skrawających przez 1-o ostrze są bardzo małe i różne dla różnych ostrzy. Duże prędkości skrawania.

Wióry bardzo małe, częściowo utleniane. Obróbkę tą stosuje się jako obróbkę wykańczającą. Obrabiane części miękkie i bardzo twarde.

Podział narzędzi i materiałów ściernych:

a)spojone(pilniki,ściernice), b)nasypowe(papiery i płótna ścier.), c)pasty ścier.i polerskie(polerowanie).

Rodzaje materjałów ściernych:

• Elektrokorund Al₂O₃ (ozn.A;do st.stopowych),

• węglik krzemu=karborund-SiC (ozn.C;szkło,Al.,żeliwo,węgl.spiek.),

• węgl.boru B4C (w pastach),

• azotek boru=bora-zon (BN),

• diament krystaliczny =rubin (ozn.D),

• diament sztuczny-syntetyczny (ozn.SD).

Najważniejsze parametry:

twardość i odporność na wysoką temperaturę.

Wielkość ziarna, jest ważnym parametrem narzędzia ściernego: bierze się pod uwagę najmniejszą prostopadłość opisaną na ziarnie (l długość, a-szerokość, h-wysokość); zależność: h<a<l.

Klasyfikacja wymiarowa(wg„a”):

1)ziarna ścierne(nr8220), 2) mikroziarna ścierne .

Spoiwa:

a) ceramiczne-V, tanie,kruche,wys.T, b) gumowe-R-ebonit, c) żywiczne-B-bakelit, d) metalowe-M.

Twardość narzędzia- opór, który stawiany jest spoiwom przy odrywaniu ziarna ściernego z powodu roboczego narzędzia, (co innego niż twardość ziarna materiału ściernego).Twardość narzędzia oznacza się literami E(bardzo miękkie) do T(bardzo twarde).

Badanie twardości narzędzia:

1)metoda piaskowa-drążenie rowka strumieniem piasku, 2)wciskanie kulki-aparat Rockwella.

Objętość narzędzia V=Vz+Vsp+Vp=100% (ziarna ścierność + spoiwa + porówatość).

Określając strukturę, za podstawę przyjmujemy Vz odniesioną do całkowitej objętości narzędzia ściernego, wyraża się w %:Vz/(Vz + Vsp + Vp)*100%.

Dla rosnącego nr struktury (0-14),maleje % udział ziarna Vz(62-34), np. struktura nr 0 to narzędzie, w którym zawartość ścierniwa wynosi 62%.

Porowatość narzędzia ściernego -stosunek V porównany do całkowitej V narzędzia ściernego w %:Vp/(Vz+Vsp+Vp)*100%.

Dla nr porowatości rosnącego (0-13), maleje udział % porów(46,5-27).

W diamentowych ściernicach odpowiednikiem struktury jest koncentracja diamentu ,określająca objętość zawartości diamentu wyrażoną w karatach(0,2g) w 1cm³ warstwy diamentu.

Obrabiamy powierzchnie:

walcowe, płaskie, otwory, koła, zęby, gwinty.

Obróbka:

• punktowa,

• obwiedniowa (specjalne obrabiarki dla masówki),

• kształtowa (mało wydajna).

Ostrzenie-szlifowanie, obrabianie ścierne narzędzia(szlifierki specjalne).

Każde narzędzie ścierne posiada: pory, ziarno, spoiwo.

Oznaczanie :D-diament, A-elektrokorund.

Obciąganie-ostrzenie ściernicy, ale głównie obróbka, której celem jest usunięcie „bicia” ściernicy w stosunku do osi wrzeciona szlifierki i nadania żądanego kształtu. Etapy: mocowanie (sprawdzenie wzrokowo, potem przez opukanie trzonkiem młotka), wyważanie (doprowadzenie do tego, aby środek ciężkości pokrył się z osią obrotu wrzeciona), obciąganie (usunięcie stępionych ziaren przez: diamentowe wykruszanie).

Obróbka kulek: szlifierka bezkłowa- 2 ściernice skręcone wzgl. siebie (tarcza szlifująca-duża v, tarcza prowadząca-znacznie mniejsza v; oś przedmiotu powyżej osi tarczy ściernej; posuw wzdłużny dzięki pochyleniu osi tarczy wzgl. siebie ). Produkcja .masowa i wielkoseryjna. Także szlifowanie bezkłowe wałków.

Numerowanie ziarna: np. tarczowa płaska prostokątna,300-średnnicy zewnętrznej ściernicy[mm],40-jej szer.[mm],76-średnica otworu [mm], 99A-rodzaj ziarna ściernego (elektrokorund szlachetny-99 % czystości), 60-wielkość ziarna, N- twardość ściernicy, 6-nr struktury, V-rodzaj spoiwa (ceramiczne).

Oznacz .ściernic: T1A-tarcza płaska prostokątna,T2-pierścieniowa,T6-garnkowa walcowa, itd.

Szlifowanie:

1)powierzchni walcowych zewn. (wałków):

a)osiowe(posuw przedmiotu odbywa się równolegle do osi ściernicy),

b)promieniowe (posuw tarczy ściernej poprzecznie do osi przedmiotu) ,

2)powierzchni walcowych wewnętrzne.(otworów):osiowe i promieniowe,

3)pow. płaskich: obwodowe i czołowe.

Szlifierki-

A)kłowe i bezkłowe(do wałków),

B)zwykłe i bezkłowe (do otworów),

C)obwodowe i czołowe(do płaszczyzn)-przedmiot obrabiany mocowany w uchwycie na stole szlifierki, na stole elektromagnetycznym.

Docieranie-proces obróbki bardzo dokładnej, w której uzyskuje się gładkość powierzchni Ra poniżej 0,01 mikrona. Powierzchnia zewnętrzna i wewnętrzna powierzchnie walcowe, płaskie, kuliste, kształtowe.

Stale normalizowane i ulepszane cieplnie, żeliwo, brąz, mosiądz, stopy lekkie ,oprócz białych stopów łożyskowych.

Gładzenie-wykańczająca obróbka otworów, które powinny mieć gładką pow.Ra<0,6mikrona;dla stali miękkich i hartowanych, żeliwa, metali nieżelaznych tzw. sztucznych.

Dogładzanie oscylacyjne-sposób obróbki ściernej ,która. umożliwia otrzymywanie najwyższych gładkości powierzchni o Ra<0,01 mikrona zewnętrzne powierzchnie obrotowe(wałki), rzadko otwory i powierzchnie płaskie; stale normalizowane, ulepszane cieplnie ,żeliwa, metale nieżelazne.

---