Wydział Budownictwa Politechnika Wrocławska
Lądowego i Wodnego studia dzienne magisterskie
I Projekt
Z Mechanika Gruntów
Temat:
Obliczanie osiadania punktu A podstawy fundamentu oraz warstwy nr 2 pod tym punktem
Rok studiów III Kołbuc Michał
Rok akademicki 2008/20098 Grupa: czwartek (nieparzysty)
Semestr V zimowy Godzina 15:15-16:55
Opis ćwiczenia, cel i zakres.
1.1. Opis ćwiczenia.
W zadanym ćwiczeniu zajmujemy się domem jednorodzinnym znajdującym się w Głogowie. Obiekt ten jest nie podpiwniczony, ściany fundamentowe i filary wykonane są z bloczków betonowych .Głębokość posadowienia budynku wynosi 1m.
1.2. Cel ćwiczenia.
Ćwiczenie polega na obliczeniu osiadania zadanego punktu A oraz obliczeniu osiadania zalegającej pod tym punktem wybranej warstwy gruntu ( warstwa nr 2)
metodą normową wg. PN-81/B-03020 dla zadanych warunków gruntowych.
Pierwszą warstwę stanowi ił pylasty (Iπ) o miąższości 4 m . Następna druga warstwę stanowi piasek gruby ( Pr) o miąższości 7m. Po niej występuje następna, trzecia warstwa czyli pył (π) o miąższości 3m. Ostatnią warstwę stanowi glina piaszczysta zwięzłą (Gpz).
Ponadto na głębokości 4 metrów znajduje się zwierciadło wody gruntowej.
II. Parametry geotechniczne:
gęstość właściwa szkieletu gruntowego ρs=
[
]
gęstość objętościowa gruntu ρ=
[
]
wilgotność w=
100% [ % ]
gęstość objętościowa szkieletu ρd=
[
]
gęstość objętościowa przy całkowitym napełnieniu porów wodą
ρsr= ρd +nρw [
]
gęstość objętościowa gruntu znajdującego poniżej zwierciadła wody gruntowej
ρ'=(ρs-ρw)(1-n) [
]
porowatość n=
[ - ]
ciężar objętościowy gruntu γ=gρ [
]
ciężar właściwy szkieletu gruntowego γs= gρs [
]
ciężar objętościowy szkieletu gruntowego γd= gρd [
]
ciężar objętościowy przy całkowitym napełnieniu porów wodą
γsr=(1-n) ρsg+nρwg [
]
ciężar objętościowy gruntu pod wodą γ'= (1-n)( ρs-ρw)g [
]
III. Kategorie geotechniczna terenu.
Ze względu na proste warunki gruntowe w obrębie projektowanego budynku takie jak jednorodne genetycznie, równoległe względem siebie warstwy gruntu, występowanie zwierciadła wody gruntowej ( 4m) znacznie niżej niż posadowienie budynku (1m) oraz brak niekorzystnych zjawisk geologicznych, możemy zakwalifikować obiekt budowlany do 2 kategorii geotechnicznej. Uzasadniając tym, iż jest to budynek o prostej konstrukcji, posadowiony bezpośrednio na warstwie gruntu nośnego w prostych warunkach geotechnicznych.
IV. Obliczenia statyczne.
4.1a Cechy fizyczne gruntu ( korzystałem z normy PN-81/B-03020 oraz własnych obliczeń):
Tabela 1. Podstawowe i pochodne cechy fizyczne wyznaczone metodą B.
Nazwa gruntu |
IL |
ID |
Sr |
Stan zawilgocenia |
ρs
[ |
γs
[ |
ρ
[ |
γ
[ |
w
[ % ] |
ρsr
[ |
Ił pylasty Iπ |
0,16 |
- |
- |
|
- |
- |
1,9 |
18,64 |
33,00 |
|
Piasek gruby Pr |
- |
0,64 |
1
|
wilgotny |
2,65 |
26,0 |
1,85 |
18,15 |
14,00 |
2,15 |
Pył π
|
0,24 |
- |
- |
|
2,67 |
26,20
|
2,05 |
20,11 |
22,00
|
2,28 |
Glina Piaszczysta zwięzła(Gpz) |
0,3 |
- |
- |
|
2,68 |
26,3 |
2,05 |
20,11 |
20,00 |
2,28 |
Legenda:
ID - stopień zagęszczenia gruntu niespoistego,
IL - stopień plastyczności gruntu spoistego,
Sr - stopień wilgotności gruntu.
4.1 Wyznaczanie naprężeń pierwotnych pionowych całkowitych (σzγ).
σzγ=Σρighi [kPa]
gdzie:
ρi-gęstość objętościowa gruntu
g- przyspieszenie ziemskie g=9,81 [m/s2]
hi- miąższość warstwy
σ0 = 0 [kPa]
σ1 = 0+ 1,90*9,81*1=18,64 [kPa]
σ4 = 18,64+1,90*9,81*3=74,56 [kPa]
σ11 = 74,56+2,15*9,81*7 =222,20 [kPa]
σ14 = 222,20+2,28*9,81*3=289,30 [kPa]
σ16 = 289,30+2,28*9,81*2=334,03 [kPa]
4.2 Wyznaczanie naprężeń pierwotnych pionowych efektywnych (σ'zγ).
σ'zγ= σzγ- ui [kPa]
gdzie:
ui=
× hw
γw-ciężar wody, γwody = 1000 ∙ 9,81 = 9,810 kN/m3
hi- miąższość warstwy
ui- ciśnienie porowe
u4 = 0 [kPa]
u11= 9,81*7= 68,67 [kPa]
u14 = 9,81*10= 98,1 [kPa]
u16 = 9,81*12= 117,72 [kPa]
Naprężenia pierwotne pionowe efektywne wynoszą:
σ'4= 74,56 - 0 = 74,56 [kPa] ( poziom wody gruntowej)
σ'11= 222,20-68,67= 153,53 [kPa]
σ'14 = 289,30-98,1= 191,20 [kPa]
σ'16 = 334,03-117,72= 216,31 [kPa]
4.3 Naprężenia pierwotne poziome efektywne (σ'xγ).
σ'xγ=σ'yγ=Koσ'zγ [kPa]
gdzie:
Ko- współczynnik parcia spoczynkowego bocznego, obliczamy go następująco:
Ko=
ν- współczynnik Poissona
σ'zγ - naprężenie pierwotne pionowe efektywne
dla Iπ ( D ) ν=0,37 więc:
Ko=
=0,59
dla Pr (ID=0,64) ν=0,25 więc:
Ko=
=0,33
dla Π (A) ν=0,25 więc:
Ko=
=0,33
dla Gpz (C) ν=0,32 więc:
Ko=
=0,47
Naprężenia pierwotne poziome efektywne wynoszą:
-dla 0 m
σ'xγ=σ'yγ=0
-dla 4m
σ'xγ=σ'yγ=0,59*74,56=43,99 [kPa]
σ'xγ=σ'yγ=0,33*74,56=24,60 [kPa]
-dla 11 m
σ'xγ=σ'yγ=0,33*153,53= 50,66 [kPa]
σ'xγ=σ'yγ=0,33*153,53=50,66 [kPa]
-dla 14 m
σ'xγ=σ'yγ=0,33*191,20=63,10 [kPa]
σ'xγ=σ'yγ=0,47*191,20=89,86 [kPa]
dla 16 m
σ'xγ=σ'yγ=0,47*216,31= 101,67 [kPa]
V. Odprężenie podłoża
5.1 Podział na warstwy obliczeniowe
σzγ = σoγηw
σzγ - odprężenie podłoża, [kPa]
σoγ - naprężenie pierwotne w poziomie posadowienia fundamentu, [kPa],
ηw - współczynnik rozkładu naprężenia w podłożu [ - ].
Obszar wykopu został podzielony na rysunku nr 1 na cztery prostokąty.
Nr.pol |
Li [m] |
Bi [m] |
Li/Bi |
||
1 |
20 |
10 |
2 |
||
2 |
20 |
10 |
2 |
||
3 |
10 |
10 |
1 |
||
4 |
10 |
10 |
1 |
||
|
|
|
|
Tabela przedstawiająca wartość współczynnika rozkładu naprężenia w podłożu.
z |
Prostokąt I , II L/B=2 B=10m L=20m |
Prostokąt III , VI L/B=1 B=10m L=10m |
ηw=Σ(ηI+ηII+ηIII+ηIV) |
||||
[m] |
z/B |
ηI |
ηII |
z/B |
ηIII |
ηI IV |
|
0 |
0 |
0,2500 |
0,2500 |
0 |
0,2500 |
0,2500 |
1,0000 |
3 |
0,3 |
0,2472 |
0,2472 |
0,3 |
0,2455 |
0,2455 |
0,9854 |
4 |
0,4 |
0,2439 |
0,2439 |
0,3 |
0,2401 |
0,2401 |
0,968 |
6 |
0,6 |
0,233 |
0,233 |
0,6 |
0,2229 |
0,2229 |
0,9118 |
8 |
0,8 |
0,2176 |
0,2176 |
0,8 |
0,1999 |
0,1999 |
0,835 |
10 |
1,0 |
0,1999 |
0,1999 |
1,0 |
0,1752 |
0,1752 |
0,7502 |
13 |
1,3 |
0,1730 |
0,1730 |
1,3 |
0,1407 |
0,1407 |
0,6274 |
15 |
1,5 |
0,1561 |
0,1561 |
1,5 |
0,1210 |
0,1210 |
0,5542 |
Wartości ηI, ηII, ηIII, ηIV zostały obliczone za pomocą programu pobranego ze strony Zakładu Mechaniki Gruntów.
5.2 Wartość odprężenia podłoża.
σzγ=σoγηw [kPa]
Naprężenie pierwotne w poziomie posadowienia fundamentu wynosi:
σoγ=ρighi gdzie h- głębokość posadowienia fundamentu
σ1,0=1,90*9,81*1,0=18,639 [kPa]
σ0 = σ1.0 η0 = 18,64*1,0000 =18,6390 [kPa]
σ3 = σ1,0η3 = 18,64*0,9854=18,3669 [kPa]
σ4 = σ1,0η4 = 18,64*0,9868=18,393 [kPa]
σ6 = σ1,0η6 = 18,64*0,9118=16,995 [kPa]
σ8 = σ1,0η8 = 18,64*0,835=15,6087 [kPa]
σ10 = σ1,0η10 = 18,64*0,7502=13,9830 [kPa]
σ13 = σ1,0 η13 = 18,64*0,6274=11,6941 [kPa]
σ15 = σ1,0 η15 = 18,64*0,5542=10,3297 [kPa]
5.3 Wyznaczenie naprężeń od obciążenia zewnętrznego.
Schemat:
III
II I
qI = 140 kPa
qII = 160 kPa
Naprężenia wywołane obciążeniem I zostały policzone metodą punktu środkowego. Stosunek L/B = 1. Naprężenia zostały obliczone ze wzoru:
σAzq= ηmq [kPa]
gdzie:
ηm - współczynnik rozkładu naprężenia w podłożu [ - ]
q - wartość obciążenia fundamentu [kPa]
Naprężenia wywołane obciążeniem II można zamienić na obciążenie siłą skupioną, ponieważ : R0 = (162 + 42)1/2 = 27,2 > 2a = 8 m
Naprężenia zostały obliczone ze wzoru:
σzqII = qIIKr/z2
Kr = f(r/2)
gdzie qII = 140 kPa
Obciążenie III znajduje się na prostokącie o stosunku boków L/B = 15, i dlatego obciążenie to możemy uznać za obciążenie pasmowe, dla którego x/B = 8/2 = 4. Naprężenia zostały obliczone ze wzoru:
gdzie qIII = 160 kPa ηp = f(x/B, z/B)
Całkowita wartość naprężeń wywołanych obciążeniem zewnętrznym wynosi
Tabela. Obliczenie naprężenia σzq od obciążenia zewnętrznego.
|
Obciążenie I |
Obciążenie II |
Obciążenie III |
|
|||||
z |
z/BI |
ηm |
σIz q |
ηII |
σIIz q |
z/BIII |
ηIII |
|
σz q |
[m] |
|
|
[kPa] |
|
[kPa] |
|
|
[kPa] |
[kPa] |
0 |
0 |
1 |
140 |
- |
- |
0 |
0 |
0 |
140 |
3 |
0,75 |
0,6000 |
84 |
0 |
0,0253 |
1,5 |
0,0067 |
1,072 |
85,0973 |
4 |
1 |
0,4500 |
63 |
0 |
0,0561 |
2 |
0,0131 |
2,096 |
65,1521 |
6 |
1,5 |
0,1850 |
25,9 |
0,0001 |
0,1586 |
3 |
0,0280 |
4,480 |
30,5386 |
8 |
2 |
0,1000 |
14 |
0,0001 |
0,2989 |
4 |
0,0402 |
6,432 |
20,7309 |
10 |
2,5 |
0,0750 |
10,5 |
0,0002 |
0,4473 |
5 |
0,0476 |
7,616 |
18,5633 |
13 |
3,25 |
0,0500 |
7,0 |
0,0003 |
0,6310 |
6,5 |
0,0516 |
8,256 |
15,8870 |
15 |
3,75 |
0,0400 |
5,6 |
0,0003 |
0,7114 |
7,5 |
0,0514 |
8,224 |
14,5354 |
Wartości σIz q, σIIz q, σIIIz q, Zostały obliczone za pomocą programów pobranych ze strony Zakładu Mechaniki Gruntów. Wartość ηm przyjęto zgodnie z monogramem w/g PN-81/B-03020.
5.4 Naprężenia minimalne zostały obliczone ze wzoru:
Tabela. Obliczenie naprężenia minimalnego.
z |
σzρ |
|
σz min |
[m] |
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
0 |
18,64 |
18,640 |
0 |
3 |
74,56 |
18,3669 |
56,1931 |
4 |
95,65 |
18,3930 |
77,2570 |
6 |
137,83 |
16,9950 |
120,8350 |
8 |
180,02 |
15,6087 |
164,4113 |
10 |
222,2 |
13,9830 |
208,2170 |
13 |
289,3 |
11,6941 |
277,6059 |
15 |
334,03 |
10,3297 |
323,7003 |
5. 5 Naprężenia wtórne.
Ponieważ σzq >
przyjmujemy, że naprężenia wtórne są równe
.
Tabela wartości naprężeń wtórnych.
z |
σzs |
[m] |
[kPa] |
0 |
18,6400 |
3 |
18,3669 |
4 |
18,3930 |
6 |
16,9950 |
8 |
15,6087 |
10 |
13,9830 |
13 |
11,6941 |
15 |
10,3297 |
5.6 Naprężenia dodatkowe.
σzd=σzq - σzγ
gdzie:
σzq- naprężenia pionowe całkowite [kPa],
σzγ- odprężenie podłoża [kPa].
Tabela. Obliczenie naprężenia dodatkowego.
z |
σzq |
|
σzd |
[m] |
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
0 |
140 |
18,640 |
121,36 |
3 |
85,0973 |
18,3669 |
66,7304 |
4 |
65,1521 |
18,3930 |
46,7591 |
6 |
30,5386 |
16,9950 |
13,5436 |
8 |
20,7309 |
15,6087 |
5,1222 |
10 |
18,5633 |
13,9830 |
4,5803 |
13 |
15,8870 |
11,6941 |
4,1929 |
15 |
14,5354 |
10,3297 |
4,1877 |
5.7 Naprężenia całkowite.
Naprężenia całkowite zostały obliczone według wzoru:
Tabela. Obliczenie naprężenia całkowitego.
z |
σzmin |
σzq |
σzt |
[m] |
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
0 |
0 |
140 |
140 |
3 |
56,1931 |
85,0973 |
141,2904 |
4 |
77,2570 |
65,1521 |
142,4091 |
6 |
120,8350 |
30,5386 |
151,3736 |
8 |
164,4113 |
20,7309 |
185,1422 |
10 |
208,2170 |
18,5633 |
226,7803 |
13 |
277,6059 |
15,8870 |
293,4929 |
15 |
323,7003 |
14,5354 |
338,2357 |
VI. Obliczenie zadanego osiadania pod punktem A
6.1. Głębokość strefy aktywnej
Rozkład naprężeń w podłożu pod fundamentem wyznaczamy do głębokości zmax , na której naprężenia dodatkowe od wzniesionej budowli wynosi 30% naprężeń pierwotnych.
Tabela. Obliczenie 0.3σzρ.
z |
σzd |
σzρ |
0,3σzρ |
[m] |
[kPa] |
[kPa] |
[kPa] |
0 |
121,36 |
18,64 |
5,592 |
3 |
66,7304 |
74,56 |
22,368 |
4 |
46,7591 |
95,65 |
28,695 |
6 |
13,5436 |
137,83 |
41,349 |
8 |
5,1222 |
180,02 |
54 |
10 |
4,5803 |
222,2 |
66,66 |
13 |
4,1929 |
289,3 |
86,79 |
15 |
4,1877 |
334,03 |
100,209 |
Warunek
jest spełniony na głębokości z = 6 m i tę wartość przyjmujemy za dolną granicę.
VII. Obliczenie osiadania punktu A
7.1 Obliczenie osiadania punktu A obejmuje warstwy znajdujące się poniżej tego punktu ale powyżej dolnej granicy oddziaływania budowlanego.
Osiadanie warstwy obliczono ze wzoru:
si= si' + si'' =( σzdi*hi )/ Moi + λ( σzsi * hi) /Mi
σzd ,σzs- odpowiednio pierwotne i wtórne naprężenia w podłożu pod fundamentem w połowie grubości warstwy i
hi- grubość i-tej warstwy
Mi , Moi -edometryczny moduł ściśliwości, odpowiednio wtórnej i pierwotnej
λ- współczynnik uwzględniający stopień odprężenia podłoża po wykonaniu wykopu (λ=1)
Wartość całkowitego osiadania punktu A wyznaczamy ze wzoru:
S=
Si
Wartości Mo , β zostały odczytane z normy, wynoszą odpowiednio:
dla IП (D) IL=0,16 Mo= 26 000 [kPa] β=0,80 [ - ]
dla Pr ID=0,64 Mo= 120 000 [kPa] β=0,9 [ - ]
Wartość M zostala obliczona ze wzoru M= Mo/β wynoszą:
dla IП M= 32 500 [kPa]
dla Pr M= 133 333 [kPa]
z[m] |
σzs śr[kPa] |
s'' [m] |
σzd śr [kPa] |
s' [m] |
s''+s' [m] |
||
0 - 3 |
18,50 |
0,0017077 |
94,0452 |
0,01085 |
0,0125577 |
||
3 - 4 |
18,38 |
0,0001378 |
56,7447 |
0,000473 |
0,0006108 |
||
4 - 6 |
17,69 |
0,0002654 |
30,1513 |
0,000502 |
0,0005285 |
||
Σ=0,0131942 |
Całkowite osiadanie punktu A pod fundamentami wynosi:
0,0131942 [m]= 1,32 cm
Osiadanie warstwy nr 2 pod fundamentami
z[m] |
σzs śr[kPa] |
s'' [m] |
σzd śr [kPa |
s' [m] |
s''+s' [m] |
|
3 do 4 |
18,38 |
0,0001378 |
56,7447 |
0,000473 |
0,0006108 |
|
4 do 6 |
17,69 |
0,0002654 |
30,1513 |
0,000502 |
0,0005285 |
|
6 do 8 |
16,30 |
0,0002445 |
9,33290 |
0,000155 |
0,0003990 |
|
8 do 10 |
14,80 |
0,0002220 |
4,85125 |
0,000081 |
0,0003030 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Σ=0,0018413 |
|||||
|
Całkowite osiadanie warstwy nr 2 pod fundamentem wynosi:
0,0018413 [ m ] = 1,8 [mm]
17