WYKŁAD I
13.02.2006
prof. Leon Rembeza
KBW pokój nr 12
LITERATURA:
Adamski i inni „Małe budownictwo wodne dla wsi” Arkady Warszawa 1986
Balcerski i inni „Budownictwo wodne śródlądowe” Arkady, Warszawa 1969
Czyżewski i inni „zapory ziemne” Arkady Warszawa 1973
Depszyński W, Szamorski A, „Budowle i zbiorniki wodne” Warszawa 1997
Fantik i inni „Budowle piętrzące” Arkady Warszawa 1973
Budowle piętrzące i urządzenia zrzutne
Budowlą piętrzącą - jest każda budowla umożliwiająca stale lub okresowo utrzymanie wzniesionego ponad przyległy teren lub akwen zwierciadła wody
Normalny poziom piętrzenia NPP
Normalny poziom piętrzenia budowli piętrzącej jest najwyższym określonym względami eksploatacyjnymi położeniem zwierciadła spiętrzonej wody w okresach poza wezbraniami
Stanowisko górne
Stanowisko górne - odcinek cieku powyżej budowli piętrzącej GW (górna woda)
Stanowisko dolne
Stanowisko dolne - odcinek cieku poniżej budowli piętrzenia DW (dolna woda)
Wysokość piętrzenia - jest to różnica pomiędzy dolną a górną wodą
Zbiornik wodny
Powierzchnia zalanych terenów nazywa się cofką
Cel
spowodowanie spiętrzenia wody
utworzenie zbiornika wodnego
Urządzenia zrzutne - są to urządzenia lub budowle do przepuszczania wody z górnego do dolnego stanowiska
Urządzenia zrzutne dzielimy na :
przelewowe
- służą do przepuszczania wód powodziowych
upusty
- umożliwienie całkowitego opróżnienia zbiornika (np. do renowacji lub sprawdzenia budowli)
Budowle piętrzące dzielimy na :
a) zapory
zapory ziemne
zapory betonowe
b) jazy
zapory - budowle piętrzące stosowane jako zamknięcia dolin rzecznych dla wytworzenia zbiorników o dużej pojemności oraz o znacznych i zmiennych w czasie głębokościach
jazy - budowle piętrzące służące do niezbyt wysokiego spiętrzenia wody nie służące do celów nagromadzenia wód. Poziom górnego stanu lub zmiana jest niewielka
KLASYFIAKCJA BUDOWLI PIĘTRZĄCYCH
Wprowadza się ważność budowli z celów ekonomicznych Normuje je rozporządzenie MOSZNiL z dn. 20 grudnia 1996r.w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane gospodarki wodnej i ich usytuowanie.
Lp |
Nazwa, charakter lub funkcja budowli |
Opis i miano wskaźnika |
Wartość wskaź. dla klasy I |
Wartość wskaź. dla klasy II |
Wartość wskaź. dla klasy III |
Wartość wskaź. dla klasy IV |
Uwagi |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
|
Budowle piętrzące na podłożu: |
śćę |
|
≤ |
≤ |
≤ |
śćęś |
|
a) skalnym |
|
|
|
|
|
|
|
b) nieskalnym |
|
H > 20 m |
10 < H ≤ 20 m |
5 < H ≤ 10 m |
2 < H ≤ 5m |
|
|
ęśżćąłąąąąę |
a) pojemność zbiornika: V [hm3] |
F > 50 hm3 |
20 < V ≤ 50 hm3 |
5 < V ≤ 20 hm3 |
0,2 < V ≤ 5 hm3 |
Pojemność przy maksymalnym poziomie piętrzenia (Max PP) |
|
|
b) obszar zatopiony przez falę powstałą przy normalnym poziomie piętrzenia: F [km2] |
F > 50 km2 |
10 < F ≤ 50 km2 |
1 < F ≤ 10 km2 |
F ≤ 1 km2 |
Obszar zatopiony jest to obszar, na którym głębokość wody przekracza 0,5 m |
|
|
c) liczba ludności na obszarze zatopionym w wyniku zniszczenia budowli: L [osób] |
L > 300 osób |
80 < L ≤ 300 osób |
10 < L ≤ 80 osób |
L ≤ 10 osób |
Poza stałymi mieszkańcami do liczby ludności wlicza się również załogi fabryk, biur, urzędów itp. oraz osoby przebywające w ośrodkach zakwaterowania zbiorowego (hotele, domy wczasowe itp.) |
3 |
Budowle do nawodnień lub odwodnień |
Obszar nawadniany lub odwadniany: F [km2] |
F > 200 km2 |
20 < F ≤ 200 km2 |
4 < F ≤ 20 km2 |
F ≤ 4 km2 |
|
4 |
Budowle przeznaczone do ochrony przeciwpowodziowej |
Obszar chroniony: F [km2] |
F > 300 km2 |
150 < F ≤ 300 km2 |
10 < F ≤ 150 km2 |
F ≤ 10 km2 |
Obszar, który przed obwałowaniem ulegał zatopieniu wodami o prawdopodobieństwie p = 1% |
5 |
Elektrownie wodne i obiekty wodne wchodzące w skład elektrowni cieplnych i jądrowych |
Moc elektrowni: P [MW] |
P > 150 MW |
50 < P ≤ 150 MW |
5 < P ≤ 50 MW |
P ≤ 5 MW |
|
6 |
Budowle umożliwiające żeglugę |
Klasa drogi wodnej |
- |
V-IV |
III-II |
I |
|
7 |
Budowle przeznaczone do zaopatrzenia w wodę miast i osiedli oraz zakładów przemysłowych |
Użytkowanie wody |
Budowle zalicza się do klasy I lub II |
Indywidualnie przeprowadzona analiza ważności użytkownika wody |
Miarodajna wielka woda - dla danej budowli piętrzącej nazywa się największy przepływ wody jaka dana budowla piętrząca jest w stanie przepuścić ze stanowiska górnego do dolnego bez obaw jej uszkodzenia
Przepływ miarodajny Qm - przyjmuje się równy przepływowi o określonym prawdopodobieństwie p pojawienia się na rzece w profilu w którym jest ona przegrodzona budowlą
Przepływ o określonym prawdopodobieństwie wyznacza się z metod statystycznych
|
|
ł |
Prawdopodobieństwo pojawiania się (przewyższenia) p% dla klasy: |
|||
|
|
|
I |
II |
III |
IV |
|
ąę |
miarodajny Qm |
0,1 |
0,3 |
0,5 |
1,0 |
|
|
kontrolny Qk |
0,02 |
0,05 |
0,2 |
0,5 |
|
ąę |
miarodajny Qm |
0,5 |
1,0 |
2,0 |
3,0 |
|
|
kontrolny Qk |
0,1 |
0,3 |
0,5 |
1,0 |
Wysokość nadpiętrzenia - dla przepływu kontrolnego powstaje gdy przepływ kontrolny mógłby być przepuszczalny przez urządzenia przepływu miarodajnego
ZASADNICZE ELEMENTY JAZU
Jaz ruchomy - jaz z zamknięciami
Jaz stały - jaz bez zamknięć
WYMIAROWANIE ŚWIATŁA PRZEKROJU
Szerokość sumaryczna wszystkich otworów przelewowych. Wymiarowanie będzie polegało na ustaleniu szerokości i wysokości przelewowych Powinny być one wystarczające dla przepuszczenia Qm Wskazówki:
powwstanie zbyt dużej prędkości poniżej jazu w wyniku zmęczenia budowli
bezpieczne przepuszczenie lodu
wymiarowanie rumowiska
typ zamknięcia
rozporządzenie 1996
minimum 3 przesła
jeżeli łączna szerokość przęseł nie przekracza 6 m liczba przęseł może być zmniejszona do 2
jeżeli szerokość przęsła jest < 2 m to można zastosować jedno przęsło
Dobór świateł przelewu według Balcerskiego
Punkty wyjściowe do obliczeń: erozyjne działanie wody w dolnym stanowisku zachodzące w skutek skoncentrowanego przepływu
qmax - największy przepływ jednostkowy w korycie naturalnym rzeki przed budowlą jazu jest to przepływ charakterystyczny
qdop - wydatek jednostkowy dopuszczalny po wybudowaniu jazu gdy budowla przewęża koryto rzeki
λ - współczynnik dopuszczalnego wzrostu przepływu
Współczynnik ten zależy od rodzaju gruntu
Nazwa gruntu w korycie cieku |
Symbol wg PN-54/B-02480 |
Współczynnik λ |
Skały |
|
1,80 |
Zwały kamieniste, rumosze i wietrzeliny |
K, R, W |
1,60 |
Żwir |
Ż, Żg |
1,40 |
Pospółka |
Żp, Żpg |
1,30 |
Piasek gruby |
Pr |
1,20 |
Piasek średni |
Ps |
1,15 |
Piasek drobny |
Pd |
1,10 |
Piasek pylasty i gliniasty, pyły |
Pπ, Pg, π |
1,08 |
Grunty organiczne |
h, Pdh, πh, Mo, T |
1,05 |
Gliny średnie spoiste |
Gp, G, G |
1,10 |
Gliny ciężkie spoiste |
Gpc, Gc, Gπc |
1,15 |
Iły |
Ip, I, Iπ |
1,20 |
Szerokość minimalna z jaką woda odpływa z jazu Bmin
Szerokość światła
b = Bmin - f(n-1)
b = Σb1
WYKŁAD II
20.02.2006
Wyznaczanie wysokości otworu jazu
Wydatek przelewu o kształcie praktycznym
Q = σ · ε · m · b ·
Q = Qm
g - przyspieszenie ziemskie
b - szerokość światła
σ - współczynnik zatopienia przelewu
ε - współczynnik dławienia bocznego
m - współczynnik wydatku
Vo - prędkość dopływowa
α - współczynnik Saint- Venanta
Przelew jest niezatapialny - jeśli poziom wody w dolnym stanowisku położony jest poniżej korony przelewu
a < 0 σ = 1
Zatopiony - poziom wody w dolnym stanowisku jest położony powyżej korony przelewu
a > 0 σ < 1 σ = f(Q/Ho) tablice, wzory
Współczynnik wydatku m uwzględnia dławienie strumienia w płaszczyźnie pionowej, wartość zależna jest od kształtu profilu przelewu
próg o profilu prostokątnym
tablice
próg o profilu trapezowym
m = 0,36 ÷ 0,42 spadek nachylenia
1:1 ÷ 1:2 współczynnik nachylenia
M = 1,6 ÷ 1,86
próg o profilu krzywoliniowym
Profil Creagera-Oficerowa
Współczynnik dławienia bocznego - uwzględnia zmniejszenie wydatku w wyniku dławienia bocznego strumienia przez filary i przyczółki
ε = f ( n · ζf · ζp)
n - liczba przęseł
ζf - kształt filarów
ζp - kształt przyczółków
Filary widok z góry
prostokątny
półkolisty
ostrołuk
Przyczółki widok z góry
kształt prostokątny
kształt ścięty
kształt zaokrąglony
Obliczenia współczynnika wykonuje się metodą kolejnych przybliżeń
ROZPATRYWANIE ENRGII WODY W JAZIE
Ruch podkrytyczny - duży zasób energii kinetycznej a mała energia potencjalna
Ruch nadkrytyczny - mały zasób energii kinetycznej a duża energia potencjalna
Odskok hydrauliczny - przejście z ruchu podkrytycznego w ruch nadkrytyczny (odskok Bidone'a) w odskoku następuje rozproszenie energii. Koryto musi być umocnione w miejscu powstania odskoku jest nim płyta wypadkowa.
Warunek odskoku
Głębokość dolnej wody t była co najmniej równa drugiej głębokości sprzężonej (h1 - pierwsza głębokość sprzężona h2 - druga głębokość sprzężona)
t = h2
Jeżeli t > h2 to mamy odskok zatopiony
Jeżeli t < h2 to mamy odskok nie zatopiony
Sposoby zatopienia odskoku
1. obniżenie dna wypadu poniżej dna cieku tworzy się tzw. niecka wypadowa
t + d > h2
2. Spiętrzenie wody na wypadzie przez próg wypadkowy
Warunek zatopienia H + d > h2
Hydrauliczne obliczenie niecki wypadowej Wymiarowanie polega na doborze głębokości i jej długości aby powstały odskok hydrauliczny w całości mieścił się w niecce i był zatopiony
Warunek zatopienia
n - współczynnik bezpieczeństwa n ≥ 1
n = 1,05 ÷ 1,1
d = n · h2 - t
h1 , V1
q - wydatek jednostkowy
φ - współczynnik prędkości φ = 0,8 ÷ 0,9 dla profilu prostokątnego lub trapezowego
Obliczenie h1 i V1 wykonuje się metoda kolejnych przybliżeń
we wzorze (2) przyjmuje się h1 = 0
ze wzoru (1) oblicze się h1
następnie h1 obliczone podstawia się do wzoru (2)
Przyjęcie wielkości wydatku q dla głębokości niecki trzeba przyjąć cały przedział
qmin - 0,3 ÷ 0,5 [m3·s-1·m-1]
qmax - zleży od Qm ; qmax = Qm/B
Wybieramy 3 - 5 wartości pośrednich
Dalszy tok obliczeń
wyznacza się q0 dla którego potrzebna jest największa głębokość niecki
T przyjmuje się zakładając że d = 0
Dla q1,q2,...qn obliczamy głębokości niecki d1, d2,...dn
Przy założeniu n = 1
D = n·h2 - t
obliczenia do q0 przyjmuje się kilka głębokości niecki d > d0 i uwzględnienie w wysokości T przyjmowane wartości d1, d2, .. dn i wykonujemy obliczenia głębokości sprężonych h1 i h2 z tych samych wzorów
budujemy dwa wykresy
Zakładamy wartość współczynnika zatopienia n i odczytujemy głębokość niecki
WYKŁAD III
27.02.2006
Długość płyty wypadowej
Długość małych jazów
h2 - druga głębokość sprężona
Zasięg spadania wody
sprawdzić wzór
FILTRACJA POD BUDOWALAMI PIĘTRZĄCYMI
Strumień filtracyjny ograniczony jest od góry obrysem budowli (linia 1-8) od dołu natomiast linią warstwy nieprzepuszczalnej
Filtracja tego jazu będzie odbywała się pod ciśnieniem
Zjawiska występujące z filtracją
woda wywiera ciśnienie na obrys podziemny budowli (1-8) i będzie działała siła wyporu W działająca na fundament
w wyniku przepływu z GW do DW przepłynie pewna ilość wody czyli występują starty w górnym stanowisku - trzeba określić wydatek filtracyjny
Linie prędkości - wektory prędkości są zawsze styczne do linii prądu Jeśli prędkości będą zbyt duże może wystąpić wynoszenie gruntu spod budowli
- prędkość filtracji -wyznaczyć trzeba wartości prędkości filtracji
Prawo Darcy
V = k*I
V- prędkość filtracji
k - współczynnik filtracji zależny od gruntu
I - gradient hydrauliczny
- lokalny spadek hydrauliczny Dupita
Prawo Darcy w ujęciu Dupita
Przepływ płaski (dwuwymiarowy) - odbywający się w płaszczyźnie pionowej
Zjawisko mechaniczne występuje w gruntach pod jazem pod wpływem filtracji wody
Zjawisko sufozji i erozji
Sufozja - jest to transport drobniejszych frakcji gruntu w istniejącym obszarze porów powodujący ich zwiększenie ale nie powodujący niszczenia struktury gruntu następuje zwiększenie współczynnika filtracji
V = k*I
k - wzrośnie to wzrośnie też prędkość filtracji
Sufozja może być
zewnętrzna - na powierzchni gruntu
wewnętrzna - wewnątrz korpusu gruntowego
kontaktowa - na powierzchni kontaktu dwóch gruntów o różnym uziarnieniu lub między gruntem a fundamentem budowli
Erozja - transport ziaren prawie wszystkich frakcji gruntu prowadzący do zniszczenia struktury gruntu
Zjawisko przebicia (wyparcie gruntu) - jest to wyparcie pewnej objętości gruntu ze wszystkimi zawartymi w nim frakcjami przeważnie w góre
Kolmatacja - jest to osadzanie na powierzchni gruntu lub w porach gruntu drobnego materiału niesionego przez wodę filtracyjną
zewnętrzna
wewnętrzna
kontaktowa
kolmatacja prowadzi do zmniejszenia gruntu co powoduje zmniejszenie współczynnika filtracji k i prędkości filtracji i zmniejszenie przepływu filtracji
Przybliżone obliczenia filtracji
1. Zabezpieczenie przed sufozją w strefie kontaktu gruntu podłoża z budowlą
a) Metoda Bligh`a
H - wysokość piętrzenia w przypadku jazu
L - długość drogi filtracji długość linii prądu obrysu poziomego budowli (linia 1-8)
- potrzebna droga filtracji
Idop - gradient dopuszczalny ze względu na sufozję dla danego rodzaju gruntu
CB - odwrotność gradientu dopuszczalnego (zależne od gruntu)
tablice
L - rzeczywista droga filtracji musi być spełniony warunek
- odcinki poziome
- odcinki pionowe
b) Metoda Lane`a
opory ruchu sa większe na elementach pionowych obrywu niż na elementach poziomych Przy obliczeniu gradientów wzdłuż obrywu rzeczywistej drodze filtracji odcinki poziome obrywu należy skrócić 3 razy
Założenie Lan`a na skróconej drodze filtracji gradient hydrauliczny ma wartości stałe
- współczynnik Lane`a zalezy od rodzaju gruntu wartości zestawione w tabelach
2. Wykres ciśnienia wzdłuż linii obrysu obliczenie siły wyporu działającego na fundament
a) Matoda Bligh`a
wysokość piezometryczna
p1
(z założenia Blighe`a)
WYKŁAD IV
6.03.2006
Metoda Bligha i Lenae
L = 1-8
potrzebna droga filtracji (sufozje)
Metoda Bligh`a
1 2 3 4 5 6 7 8
poziom odniesienia DW
A - powierzchnia
W = ρ · g · A
Metoda Lena
Wykres ciśnień
Wykres pomocniczy do obliczeń rzędnych h (h1 - h8)
Wykres ciśnień na obrys (rzeczywiste rozwinięcie obrysu)
Wnioski:
wydłużenie górnej ścianki szczelnej powoduje zmniejszenie siły wyporu
wydłużenie fartucha poziomego powoduje zmniejszenie siły wyporu
wydłużenie dolnej ścianki szczelnej powoduje zwiększenie siły wyporu
1 - stan wyjściowy
2 - wydłużenie ścianki dolnej
3 - wydłużenie ścianki górnej
Wypiętrzanie gruntu
(przebicie )
Wartość krytyczna gradientu - wyznacza się z warunku równowagi pomiędzy siłą wyporu działającą na wypierane warstwy gruntu a jego ciężarem
Warunek równowagi sił
γ - ciężar objętościowy wody
ho - wysokość piezometryczna
F·l - objętość wypieranego gruntu
n - porowatość gruntu
γs - ciężar objętości elementu
(1-n)( γs - γ) - ciężar objętości gruntu z uwzględnieniem wyporu
gdy Ikr zostanie przekroczony to grunt zostanie wyparty
dla
=2,62 - 2,68 n= 0,36
≈1
≈1
Zabezpieczenie przed możliwością powstania zjawiska wyporu gruntu
1.
zwiększenie C (wydłużenie dolnej ścianki)
2. Obliczenie słupa gruntu za dolną ścianka
Stateczność budowli piętrzących
Obciążenie
duże siły poziome od parcia wody
działanie parcia wód filtracyjnych
ciężar właściwy
Rozpatrując założenia
podstawowy układ obciążeń
obciązenie występujące przy pełnej sprawności budowli przy normalnym poziomie piętrzenia NPP lub piętrzenie przy Qm jeśli poziom ten jest wyższy on NPP
ciężar własny konstrukcji
parcie hydrostatyczne i hydrauliczne przy NPP lub Qm
parcie wód filtracyjnych przy prawidłowo działających drenażach i uszczelnieniach NPP i najniższym obliczeniowym położeniu zwierciadła wody np. zapory ziemne
parcie gruntu i rumowiska odkładanego
parcie wody, wiatru, śniegu
wyjątkowy układ obciążeń
siła parcia hydrostatycznego i hydrodynamicznego przy przepływach kontrolnych
parcie wód filtracyjnych przy nieszczelnych lub źle działających uszczelnieniach
Stateczność na przesunięcie
Wskaźnik porowatości - stosunek sumy sił utrzymujących do sumy sił przesuwających w kierunku spodziewanego przesunięcia
Do obciążenia pionowego skierowanego ku dołowi może należeć
ciężar własny
składowe pionowe obciążenia woda
Siła wyporu (a-b)
Pg - suma sił poziomych działających od strony górnej wody Można tu uwzględnić :
parcie rumowiska
parcie poziome wody
parcie wody i wiatru
Parcie górnej wody na odcinku (a-c)
Pd - suma sił poziomych działających od strony dolnej wody (b-d)
Ecd, Ebd - parcie gruntu od strony dolnej wody (a-e; b-f)
tgφ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu
C - spójność gruntu
F - rzut poziomy przesunięcia gruntu
WYKŁAD V
13.03.2006
Siły utrzymujące (biernie)
(G-W)*tgφ - siła tarcia w płaszczyźnie przesunięcia
C*F - siła spójności
Ebd - siła odporu
Siły bierne pojawiają się wówczas gdy pojawia się przesunięcie
Siły przesuwające (czynne)
parcie wody
parcie czynne gruntu
Siły czynne - siły działające niezależnie od stanu równowagi
C = 0
Ebd = 0
Ecg = Ecd (Ecg - Ecd = 0)
W miejsce tgφ wprowadza się współczynnik tarcia betonu względem podłoża gruntu Funkcja zależy od rodzaju gruntu (tablice)
wartość dopuszczalna
Sposoby zwiększenia współczynnika pewności na przesunięcie
Możliwość poprawienia stateczności na przesunięcie
1. zwiększenie ciężaru budowli (siła G) (poszerza się próg jazu)
2. Zmniejszenie siły wyporu następuje przez
wydłużenie fundamentu poziomego
wydłużenie ścianki szczelnej od strony GW
zastosowanie dodatkowej ścianki szczelnej od GW zazwyczaj na początku fartucha
skrócenie ścianki szczelnej lub usunięcie od strony dolnej wody DW
Drenaż w korpusie jazu i płycie wypadowej
3. Zastosowanie nachylonej płaszczyzny fundamentu w stronę GW
Korzystny rozkład sił działających na budowle które zwiększają współczynnik prawdopodobieństwa Wszystkie siły działające na budowle rozkładamy na składowe styczne i prostopadłe do pola płaszczyzny przesunięcia
4. Zazębienie fundamentu
Stateczność na wypłynięcie
W przypadku gdy obciążenie poziome niewiele przewyższa siłę wyporu
Wskaźnik pewności na wypłynięcie - stosunek obciążeń siły pionowych w kierunku dołowi do siły wyporu
Dopuszczalna wartość zależy od klasy budowli k = 1,1 dla wszystkich klas
Stateczność na wywrócenie (obrót) budowli na podłożu skalnym
Wskaźnik pewności na wywrócenie - jest to stosunek momentów utrzymujących obliczonych względem krawędzi od powierzchni fundamentu do momentów wywracających
Metoda stanów granicznych oceny stateczności budowli piętrzenia
Należy wykonać metodą zawartą w Rozporządzeniu z 1996 r.
- efekt działania stabilizującego suma rzutów wszystkich sił przeciwdziałających przesunięciu lub suma momentów przeciwdziałających obrotowi
- efekt działania destabilizującego wartość obciążeń powodujących przesunięcie lub moment sił powodujący obrót budowli
m - jest współczynnikiem m = 0,8 na przesunięcie i na obrót
Współczynnik koncentracji zniszczenia budowli (zalezy od klasy budowli) - stanowi mnożnik zwiększający obciążenie i uwzględnia skutki ewentualnej katastrofy budowli
Stosowany jest również mnożnik w postaci układu obciążeń
współczynnik obciążenia
współczynnik korelacji
współczynnik .........
Współczynniki uwzględniają prawdopodobieństwo wystąpienia obciążeń o wartościach większych od tych obciążeń normalnych
Naprężenia normalne w podstawie fundamentu
stan budowlany: działa ciężar własny
stan eksploatacyjny: przy danym poziomie piętrzenia (w obliczeniach pojawia się siła wyporu)
Warunki jakie powinny spełniać naprężenia
największe naprężenia σ' lub σ'' powinno być mniejsze od σdop dla danego gruntu
σ'≤ σdop lub σ''≤ σdop
najmniejsze naprężenia pod fundamentem powinno spełniać warunek że
σ1''≤ PA lub σ2''≤ P2
P2 - z wykresu ciśnień na obrys podziemny budowli
Jeśli nie jest spełniony ten warunek że σ2''≤ P2 to należy zmniejszyć siłę wyporu
WYKŁAD VI
20.03.2006
Rozwiązania konstrukcyjne jazów
jaz z filarami wolnostojącymi - całkowita siła parcia wody jest przekazywana na filary
Rozwiązanie to stosuje się w przypadku gdy spodziewane jest równomierne osiadanie konstrukcji. Konstrukcja charakteryzuje się dużym zużyciem betonu a mniejszym zużyciem stali
o konstrukcji dokowej - dokowe przęsło jazu składa się z filaru połączonego z płyta Może ona być wykonana w całości
Ten typ stosuje się gdy
całkowita szerokość jazu nie jest duża i dochodzi do 20 - 30 m
nie występują różne warunki gruntowe pod poszczególnymi gruntami gdy ten warunek nie jest spełniony to stosuje się konstrukcję z szeregu doków
Konstrukcję z szeregu doków stosuje się gdy
występuje ciągłe obciążenie od progów
siły od filarów powodują momenty zginające i jest konieczność zbrojenia progów jazów
Zalety:
zmniejszenie naprężenia w gruncie
Progi jazowe
kształt zależny jest od położenia korony progu ponad dnem rzeki
a) rzędna korony progu jest wyższa niż rzędna dna rzeki próg niski
m - współczynnik wydatku zależy od kształtu progu (gdy współczynnik jest większy można ściąć część od strony GW lub stosuje się łuk kołowy o promieniu r)
Progi wysokie - rzędna korony progu jest znacznie wyższa od rzędnej dna
Profil Graagera - Oficerova
Powstał on przy założeniu że profil przelewu wyznacza rzędne nieznacznie wyższe niż te na których układa się dolną krawędź strumienia swobodnego
Ogólna postać równania krzywoliniowego
Jeśli są większe przepływy od Ho może dojść do oderwania się strumienia Może to doprowadzić do zjawiska konwitacji
Konwitacja - zjawisko wzrostu pęcherzyków pary lub gazu rozpuszczonego w wodzie w wyniku lokalnego obniżenia ciśnienia do ciśnienia wrzenia
|
10,3 |
0,75 |
T (C) |
100 |
40 |
Korozja kawitacyjna - pęcherzyki pary które powstawaj w wyniku niskiego ciśnienia zanikają w sposób nagły po przedostaniu się do strefy wyższego ciśnienia Gdy będzie to w kierunku ścianek to uderzenie cieczy w ściankę powoduje zniszczenie materiału
Filar jazowy zasuwowy
Filary służą do umieszczenia w nich zamknięć
Filar w planie
bmin = 3,5*e
e1 ; e2 < e
λ1 ; λ2 < λ
W przypadku gdy jest duża szerokość to stosuje się podpory na kołach λ = 0,5 - 0,6 m
Odstęp a1 powinien być tak przyjęty aby po założeniu zamknięć remontowych powstał pomiędzy nimi a zamknięciem górnym odstęp 1 - 1,2 m
ROZPORZĄDZENIE
Klasa budowli |
I |
II |
III |
IV |
a |
1,5 |
1,0 |
0,7 |
0,5 |
b |
1,0 |
0,7 |
0,5 |
0,5 |
Przyczółki jazu - stanowią ograniczenia jazu od strony naturalnego brzegu rzeki częścią charakterystyczną są skrzydła górne i dolne
Skrzydła prostopadłe - usytuowane prostopadle do kierunku płynięcia wody
Skrzydła ukośne
Skrzydełka zaokrąglone
Przekrój poprzeczny ścianki przyczółka
Filtracje wokół przyczółków
obliczenie uszczelnionej drogi filtracji (zabezpieczenie przed sufozją)
Charakterystyka filtracji za przyczółkami
swobodne zwierciadło wody gruntowej (krzywa depresji)
przepływ przestrzenny (X,Y,Z)
2. wyznaczanie położenia zwierciadła wody uproszczenie do przepływu płaskiego w płaszczyźnie poziomej
Można stosować metodę Blighe i Lena
WYKŁAD VII
27.03.2006
FARTUCHY POZIOME
fartuchy z gliny - stosuje się przy piętrzeniach do 15 m grunty z którego są wykonane fartuchy muszą mieć mały współczynnik filtracji 10-6 m/s
Grubość fartucha - w zależności od gradientu
- różnica wysokości piezometrycznej z góry i z dołu fartucha
Idop - gradient dopuszczalny dla gliny (6-8)
d - grubość fartucha
Dobrze musi być wykonane miejsce styku fartucha z budowlą Gdy powstanie szczelina ok. 1 cm to fartuch przestaje spełniać swoją role.
Fartuch z płyt betonowych lub żelbetowych przy piętrzeniu ponad 10 m nie potrzeba ubezpieczeń układane wprost na dnie cieku Grubość pyty
Idop 20 - 30 W miejscach styków fartucha muszą być uszczelnienia taśmą uszczelniającą
Ścianki szczelne
stalowe ścianki szczelne stosowane przy głębokościach min 5m - 25m najczęściej przy głębokościach 10 - 15 m
drewniane ścianki szczelne - przy małych jazach przy głębokościach do 6 m min długość ścianki 2,5 m Ścianka powinna być dobrze połączona z budowlą
Płyta wypadowa
W celu rozproszenia wody stosuje się nadbudowę w postaci zębów
zęby proste
progi zębate Rehbocka
Progi zębate powodują przemieszczenie stref dużych prędkości ku powierzchni strumienia prowadzi to do zmniejszenia rozmycia cieku za niecką Nie mają one wpływu na długość i na wymiary niecki. Na początku niecki mogą być zastosowane rozdzielacze strumienia
zwiększenie głębokości sprzężonej h1
zmniejszenie prędkości V1
zmniejszenie drugiej głębokości sprzężonej h2
zmniejszenie głębokości niecki
Dzięki rozdzielaczom można zmniejszyć głębokość o ok. 10%
Szykany - w obrębie niecki wypadowej elementy do rozbicia płynącej wody. Kształtem zbliżone są do trapezu
Maksymalna wysokość szykan 2 m. Głębokość niecki można zmniejszyć o ok. 15% po zastosowaniu szykan. Natomiast głębokość niecki po zastosowaniu szykan i rozdzielaczy może zostać zmniejszona nawet do 30%
Do budowy szykan stosuje się beton o lepszej wytrzymałości i odporności na korozje kawitacyjne ponieważ w miejscach krawędzi powstaje podciśnienie i powstaje tam zjawisko kantacji (korozji kawitacyjnej) W celu zmniejszenia intensywności tego zjawiska można stosować
okucia stalowe krawędzi szykan
wykładziny z blach stalowych
Ubezpieczenia dna poniżej budowli
Prędkość wody jest na tyle duża że należy stosować ubezpieczenia dna i skarp na danym odcinku
Wymagania ogólne ubezpieczeń
wymiary i ciężar elementów ubezpieczających powinien być taki aby nie nastąpiło ich przesunięcie pod wpływem działania wody
powierzchnia umocnienia - szorstka po stronie wody zmniejszająca prędkość przy dnie
ubezpieczenie powinno być wodoprzepuszczalne
układane na filtrze odwrotnym
Rodzaje umocnień
płyty betonowe - wymiary w zależności od rodzaju budowli 0,5 x 0,5 m do 50 x 50 m grubość od 0,15 - 1,0 m
bloki betonowe - trylinki, pustobetony, dyble
płyty ażurowe (umocnienia brzegów)
narzuty kamienne - materiał naturalny jako umocnienia mogą one być łatwo unoszone przez wodę dlatego stosuje się pale wbijane w szachownice pale faszynowe
ubezpieczenia z kamienia w koszach z siatki metalowej
Gabiony - skrzynie w kształcie prostopadłościanu wypełnione kamieniami układane jedna na druga
Materace faszynowe
WYKŁAD VIII
3.04.2006
Maksymalna głębokość rozmycia (wybój)
Θ - kąt między pierwotnym dnem a linią wypadu z dnem wyboju
Bezpiecznym przyjmuje się ctgθ ≥ 12 - 14
Odległość L = 12,75*0.5max
Metoda Rossinskiego - opiera się na założeniu że proces rozmycia kończy się gdy wybój osiąga wymiary przy których średnia prędkość przepływu będzie równa prędkości nierozmywalnej Vn Średnia prędkość rozmywalna
gdzie q - wydatek jednostkowy; t - głębokość w punkcie maksymalnego rozmycia gdy
to proces rozmycia będzie zakończony
- prędkość przy głębokości 1 m
k1 - wzmożenie burzliwości strumienia
k1 - zależnie jest od wykończenia jazu
k1 = 1,7 - gdy umocnienie zakończone jest pionowym zabezpieczeniem
k1 = 1,05 - gdy za wypadem wykonany jest wykop
q - przyjmuje się wartość maksymalną
hmax - t - ho
L = hmax*ctgθ - l
Długość ubezpieczenia - ustala się na podstawie obliczeń wybranymi wzorami na podstawie wyników badań modelowych dane z praktyki pochodzące z obserwacji analogicznych budowli
Długość ubezpieczenia w bezpiecznych rozwiązaniach powinno spełniać warunki
ctgθ ≥ 12 - 14
Lw < L < 2Lw Lw - długość wypadu
15*hkr ≤ L ≤ 25*hkr hkr - głębokość krytyczna
8*Ho ≤ L ≤ 12*Ho Ho - głębokość dolnej wody
Ubezpieczenia wyboju
wykonanie za ubezpieczeniem dna ubezpieczenia z materacu faszynowego
zastosowanie ścianki szczelnej na końcu ubezpieczenia
sztuczne pogłębienie dna za wypadem
Ubezpieczenia koryta poniżej jazu
gdy występuje fartuch z gliny stanowi to zabezpieczenie jego przed rozmyciem
w zależności gdy próg jest wysoki to prędkość na GW ubezpieczenia nie są potrzebne lecz gdy jest fartuch to stosuje się ubezpieczenie jako jego ochronę
gdy próg jest niski - duże prędkości przepływu szczególnie w pobliżu filarków dlatego długość ubezpieczeń będzie większa niż na pozostałych częściach przęsła
ZASTAWKI
Zastawkami - nazywamy małe jazy stosowane na rowach odwadniających i nawadniających oraz niewielkich ciekach naturalnych Służą do spiętrzania wody na stosunkowo krótki okres w którym przeprowadza się napełnienie Jaz o świetle do 1,5m konstrukcja jest znacznie uproszczona niż zwykłe jazy.
Część stała (betonowa)
Część ruchoma (zamknięcia)
Piętrzą wodę do ok. 60 cm
a) Zastawki przenośne - wykonane z blachy stalowej wykonane w betonowych wnękach mogą być wykończone ceownikiem
- Zastawki bez wnęk
Zastawka utrzymuje się w tym poziomie dzięki tarciu w miejscu styku zamknięcia z okładziną kanału
b) Zastawki stałe - konstrukcje monolityczne ze stali lub żelbetonu z elementów prefabrykowanych. Rozwiązania te są stosowane przy większych rozmiarach
światło 60 - 150 cm
piętrzenie 60 - 120 cm
- Zastawka z elementów prefabrykowanych
- Zastawka o konstrukcji dokowej
- Zastawki z małych bloków betonowych
- Zastawki ze ścianek szczelnych
- Cała budowla będąca prefabrykatem
WYKŁAD IX
10.04.2006
Małe zamknięci płaskie
zastawki o konstrukcji drewnianej są wykonywane z bali drewnianych grubość ich 6-8 cm połączone są ze sobą za pomocą wpustów i wzmocnione konstrukcyjnie za pomocą płaskowników i kątowników
szerokość zamknięć 1-1,5 m
mogą dojść do 2m
wysokość od 0,7 do 1,25 m
Grubość wynika z obliczeń
sprawdzamy naprężenia dopuszczalne na zginanie
M - moment maksymalny
W - wskaźnik wytrzymałości dla przekrojów prostokątnych
1- jednostkowa szerokość
k - naprężenia dopuszczalne dla drewna
q, l, h podawane w [cm]
Dopuszczalna strzałka ugięcia (wynika z warunków eksploatacji)
J - moment bezwładności przekroju
E - współczynnik sprężystości dla drewna E = W4 [MPa]
fdop - dopuszczalna strzałka ugięcia
q
q, l, h podawane w [cm]
Małe zamknięcia płaskie - o konstrukcji stalowej wykonane zwykle z blachy stalowej o grubości 6 [mm] Konstrukcja musi być usztywniona. Na krawędziach blachy umieszcza się kątowniki lub ceowniki stalowe
szerokość zamknięć ok. 4,0 m
wysokość ok 1,2 m
Stosowane są uszczelnienia w miejscu styku z betonem
uszczelnienia dolne
uszczelnienia boczne
Siła wyciągowa zastawki
P - siła która działa prostopadle do powierzchni tarcia
μ - współczynnik tarcia zależny od materiału
Siła wyciągowa
- ciężar zastawki
Współczynnik tarcia μ
Stal po stali μ = 0,3
Stal po stali z uwzględnieniem zanieczyszczeń μ = 0,5
Drewno po stali μ = 0,6
Zmniejszyć siłę tarcia można poprzez
podparcie ślizgowe
podparcie toczne (na kołach) w tym przypadku potrzebne są uszczelnienia boczne
Mechanizmy wyciągowe małych zamknięć
Mechanizm śrubowy
drąg gwintowany
koło
stosowany przy małych zamknięciach gdy siła wyciągowa jest < 15 kN (jedna osoba)
Mechanizm z przekładniami zębatymi
Siła wyciągową 15 - 25 kN jedna osoba
Zapory ziemne
Często spotykana budowla; rozwój wynika z:
małego kosztu robót ziemnych w związku z możliwością mechanizacji robót
możliwość budowy zapór prawie z każdego materiału gruntowego
wyczerpanie się miejsc dogodnych do budowli zapór betonowych
Zapory ziemne nie ustępują zaporom betonowym
Stosuje się je od kilku metrów do kilkuset metrów
Zapora z narzutu kamiennego 325 m (Rogun 1990)
Zaporami ziemnymi - nazywane są budowle których główny masyw zapewnia stateczność gruntu Materiał zapewniający stateczność rumosz skalny
Dobór wymiarów
Δh - zapas wysokości
m - współczynnik nachylenia zależny od strony odwodnej
m1 - współczynnik nachylenia zależny od strony odpowietrznej
WYKŁAD X
24.04.2006
Dobór wymiarów zapory
Zapas wysokości Δh ponad poziom piętrzenia
Zależy od wysokości fali na zbiorniku powstałym w wyniku zbudowanej zapory Przyjmuje się że największa fala nie może się przelać przez koronę zapory
Parametry fali - wysokość fali h
długość fali L
Parametry zależą od : - prędkości wiatru W
- długości rozbicia fali D
Długość rozbicia fali - długość wolnej powierzchni wody znajdującej się pod działaniem wiatru wzdłuż linii prostopadłej do zapory
Max prędkość wiatru 15 - 20 m/s
Wysokość nabiegania fali na skarpę (hw)
Spiętrzenie eoliczne (he)
Liczone jest to wzorami empirycznymi
hw- zależy od:
długości (L), wysokości fali (h)
od kąta nachylenia skarpy odwodnej (a) (lub współczynnika m)
od rodzaju ubezpieczenia skarpy odwodnej (płyta betonowa narzut kamienny
he zależy od
W,D,H, Θ - kąt między osią podłużną zbiornika a kierunkiem wiatru (przyjmuje się że Θ = 0)
Δh = hw + he + C C - zapas wysokości zależy od klasy danej budowli
Szerokość korony zapory „b” zależy od wymagań komunikacyjnych czasami wykorzystuje się jako drogę komunikacyjną przez dolinę rzeki. Jeśli koroną nie prowadzi się drogi to szerokość przyjmuje się 4- 5 m minimalna szerokość 3 m i nawierzchnia korony musi być ubezpieczona(kamień żwir, odarniowanie, obsiew trawą) nachylenie skarpy wykonuje się w kierunku zbiornika (ok2%) jeżeli koroną prowadzona jest droga to szerokość wynika z przepisów budowy dróg.
Nachylenie skarp:
odwodnej - daje się łagodniejsze nachylenie niż skarpy odpowietrznej
Wstępnie przyjmuje się nachylenie skarp i oddzielnie sprawdza skarpę odwodną i odpowietrzna
Grunty sypkie (piaszczyste) najczęściej wykorzystywane uzależnione od wysokości zapory do 15 m 1:2 - 1:3
Wysokość zapory 7 - 10 m na skarpie odpowiewtrznej wykonuje się tzw ławeczkę (w połowie wysokości)
Ławeczka ma za zadanie
złagodzenie spadku skarpy
odprowadzenie wody deszczowej
Duże wysokości ławeczki co 7- 10 m
Typy konstrukcyjne zapór ziemnych
zabezpieczenia przeciwfiltracyjne są potrzebne i mają na celu
o zmniejszenie ilości wody przefiltrującej przez korpus i podłoże zapory
o obniżenie krzywej depresji
o zabezpieczenie przed niekorzystnymi zmianami w gruncie korpusu i złoża (sufozja, erozja, przebicie, kohezja)
Podział typów zapór:
ze względu na zabezpieczenia filtracyjne dzieli się je na
jednorodne
niejednorodne
o z strefowane
o z uszczelnieniami
z ekranami
z rdzeniami
Zapora jednorodna
Zapora z strefowana - grunty o niższej przepuszczalności umieszczone są w środku zapory k1<k
Zapora z uszczelnieniami - z ekranami wykonuje się w korpusie zapory od strony odwodnej (narzut kamienny, gliny, iły)
ekrany z płyt betonowych lub żelbetowych
ekrany na skarpie odwodnej
- ekrany z zastosowaniem geomembran
Zapory z rdzeniem - uszczelnienie jest wewnątrz korpusu zapory znajdującą się w osi zapory
rdzeń z materiału gruntowego
gliny iły
WYKŁAD XI
8.05.2006
Zapory z rdzeniem - rdzeń z betonu, żelbetonu lub asfaltobetonu
Uszczelnienia podłoża
przesłony pionowe - mogą być z gruntu spoistego z betonu lub żelbetu ze ścianek szczelnych lub stalowych oraz zastrzyków uszczelniających (w przypadku podłoża skalnego) z roztworów cementowych
Przesłona w podłożu powinna stanowić przedłużenie elementów uszczelniających korpus zapory
Przesłona pionowa powinna przecinać całą warstwę wodonośną sięgając do warstwy nieprzepuszczalnej
fartuchy poziome - wykonuje się w przypadku gdy budowa geologiczna podłoża uniemożliwia wykonanie uszczelnień pionowych
- warstwa nieprzepuszczalna jest na dużej głębokości
Wykonane z:
gliny, iły
płyty żelbetowe lub betonowe
geomembrana, folie (na dużych długościach)
FILTRACJA PRZEZ ZAPORE JEDNORODNĄ NA POZIOMIE NIEPRZEPUSZCZALNYM
(obliczenia wykonuje się w przekroju prostopadłym do osi zapory i przyjmuje się za przepływ ustalony)
Podłoże przyjmuje się za nieprzepuszczalne gdy
Założenie Dupita
Ponieważ „I” ma mały udział w filtracji można zastosować
- wydatek filtracji
- położenie krzywej depresji
GROBLA PROSTOKĄTNA
Obliczenie wzorem Dupita
- wydatek
- położenie krzywej depresji
KLIN OD STRONY DOLNEJ
- Prędkość- filtracji
- Wydatek
- wydatek całkowity
Dokładne rozpatrzenie zapory
I grobla prostokątna
Równanie krzywej depresji
dla
II klin dolny
FILTRACJA PRZEZ ZAPORY
Jednorodna z drenażem wewnętrznym korpusu
Wzór Dupita
z rozwiązania
Wzór na obliczenie wydatku
Krzywa depresji
Zapora z rdzeniem
Dla zapory tej można przeprowadzić obliczenia jak dla zapory jednorodnej lecz poszerzonej w stosunku do danej zapory z rdzeniem Poszerzenie wyznacza się w te sposób że rdzeń o współczynniku filtracji „k1” i szerokości „t” był równy wydatkowi przez poszerzenie współczynnika filtracji takiego samego „k” i szerokości T
WYKŁAD XII
15.05.2006
Filtracja przez zaporę z rdzeniem
Przez rdzeń z poszerzeniem
1.
2. Poszerzenie budowli w celu wyznaczenia filtracji przez zaporę daje jednakowy
wydatek
położenie krzywej depresji
3. Przeniesienie wyników na zaporę z rdzeniem
wydatek jest dla zapory zastępczej
krzywa depresji przemieszczenie rzędnych na odcinku ab i cd
DRENAŻE ZAPORY ZIEMNEJ
są stosowane w celu obniżenia ciśnienia wody w porach gruntowych - co powoduje poprawę warunków stateczności
służą do ujęcia i odprowadzania wód przesączających się przez korpus budowy
filtry odwrotne - wykonane z materiałów naturalnych ( żwir pospółka) materiały syntetyczne geowłókniny
DRENAŻ POWIERZCHNIOWY
Zabezpieczenie przed sufozją nie powoduje obniżenia krzywej depresji
DRENAŻ RUROWY
- wykonany z rur prefabrykowanych a materiał dowolny z reguły nie stosuje się rurek drenarskich min Ř 0,3 m średnicy na tym rurociągu zakłada się studzienki drenarskie co 50 - 100 m
DRENAŻ KAMIENNY
Umocnienie skarp odwodna i odpowietrzna
odwodne - ubezpieczamy przed falowaniem na wysokości zwierciadła wody jest zabezpieczenie od działania lodu i deszczu czy wiatru
odpowietrzna - wymaga ubezpieczeń zboczy przed działaniem czynników atmosferycznych deszczu wiatru i przez zwierzęta
Rodzaje umocnień
gdy zapora kamienna, żwir, tłuczeń, to umocnienia są niepotrzebne
grunty drobnoziarniste - obsiew trawą, darniowanie, zakrzewienie, zadrzewienie
Pas skarpy w pobliżu drenazu nie zadrzewiamy i nie zakrzewiamy nie należy stosowac drzew w przypadku małych jazów
Rodzaje umocnień
narzut kamienny - zapory w terenach górskich gdy spodziewane są duże osiadania zapory ok. 50 % kamiennego narzutu powinno mieć odpowiednio duży ciężar aby ubezpieczenie nie było naruszone w wyniku falowania
płyty betonowe - lub żelbetowe mogą pękać w wyniku osiadania budowli wytwarzane na miejscu lub fabrykowane
max wymiar płyt betonowych 4x8 m
6 -15 m
grubość 0,15 - 0,20 m
0,12 - 0,20 m
Minimalna powierzchnia płyty 20 m2 płyty w dolnej części podparte są krawężnikiem
WYKŁAD XIII
22.05.2006
Urządzenia zrzutowe zapór ziemnych
Urządzenia upusty
przelewowe
przelewy przelewy upusty denene upusty
czołowe stokowe spusty (całkowite) denne
opróżnienie zbiornika
Rozporządzenie 1996 przy Qk - należy przyjmować że użyte są wszystkie urządzenia do przepuszczenia wody
Zdolność przelewu powinna wynosić minimum 80% przepływu miarodajnego
Przelewy czołowe - urządzenia przelewowe w korpusie zapory np. jazy betonowe w dolnej części może być wykonany upust
Przelewy stokowe - urządzenia używane poza korpusem zapory na zboczu przekraczanej doliny cieku odpowiada ukształtowaniu terenu
Upusty denne
Urządzenia zrzutowe zespolone - charakteryzują się tym że w jednej budowli łączą się przelew do przeprowadzenia wód i spust przeznaczony do opróżnienia zbiornika
Przelew (upust) wieżowy
Płaskie filtracje ustalone
Potencjał prędkości
wyznaczamy h i podstawimy
równanie ciągłości przepływu
równanie różniczkowe cząstkowe 2 rzędu
równanie LaPlacea`e
Ř - potencjał prędkości
równanie Laplace`a
Warunki brzegowe zadane na granicach obszaru ruchu szukanej funkcji lub jej pochodnej stanowią warunki jednoznacznego rozwiązania
Właściwości płaskiego przepływu filtracyjnego
Równanie linii prądu
różniczka zupełna funkcji to funkcja prądu
Własności funkcji prądu
na danej linii prądu funkcja prądu ma stałą wartość
wydatek przez dowolną krzywą poprowadzoną z obszaru filtracji a i b równy jest różnisy funkcji prędkości a i b
funkcja pędu jest związana z wydatkiem filtracyjnym - róznica pomiędzy dwoma liniami pędu która to oznacza ilość wody jaka pomiędzy nimi płynie
Siatka hydrodynamiczna filtracji Ř (x,y) = const - linie ekwipotencjalne lub inaczej linie jednakowego potencjału Ψ (x,y) = const - linie pędu
Siatka - nazywa się zbiór linii ekwipotencjalnych i linii prądu siatka stanowi rozwiązanie danego przepływu filtracyjnego
Siatka jest ortogonalna tzn. linie prądu i linie ekwipotencjalne przecinają się pod kątem prostym
na danej linii ekwipotencjalnej funkcje potencjału ma stałą wartość zaś na danej linii prądu zaś funkcja ma tą wartość również stałą
funkcja potencjału i funkcja prądu spełniają równanie Laplacea
jest możliwość zamiany Ψ w Ř ponieważ są to funkcje spręzone
Filtracja płaska w płaszczyźnie poziomej Filtracja za przyczółkami
Warunki brzegowe (filtracja pod jazem)
- linie dna stanowiska dolnego GH - linie ekwipotencjalne przyjmuje się
(np. piezometryczne h = 0)
C - stała ; C ∞
- linia dla stanowiska górnego A∞B - linia ekwipotencjalna
obrys podziemny budowli BCDEFG ; warstwy nieprzepuszczalnej A∞ - H∞
- wydatek pod budowlą
linia obrysu
warunek przepuszczalności
ZAPORA ZIEMNA
Obliczenie na podstawie siatki hydrodynamicznej filtracji - linie ekwipotencjalne są wyznaczone w ten sposób że różnica potencjałów prędkości jest stała na sąsiednich liniach i tak samo linie prądu że różnica między potencjałami jest stała
WYKŁAD
29,06,2006
Obliczanie na podstawie siatki hydrodynamicznej filtracji
Różnica wysokości piezometrycznej na dwu sąsiednich liniach ekwipotencjalnych
n- liczba linii ekwipotencjalnych
Gradient hydrauliczny
Prędkość filtracji
Wydatek filtracji między sąsiednimi liniami prądu
Całkowity wydatek pod budowlą
m - liczba linii prądu
Ciśnienie Pj na linii ekwipotencjalnej
Wykres ciśnienia
na obrys podziemny budowli
Obliczenia gdy krzywe są tylko liniami ekwipotencjalnymi
gradienty filtracyjne
prędkość filtracji
ciśnienie
Wydatek filtracji
Wydatek całkowity q
Metody wyznaczania siatki hydrodynamicznej filtracji
metoda analogii hydrodynamicznej
badanie na modelu oparta jest analogii pomiędzy przepływem wody w gruncie w przepływem prądu stałego
metoda numeryczna - numeryczne rozwiązanie metody Laplacea programy komputerowe
Przepławki dla ryb - jazy i zapory stanowią przeszkodę dla ryb (ryby mogą przeskoczyć budowle mającą ok. 1 m ). Przepławki są to urządzenia do przejścia ryb z poziomu dolnej wody do górnej i odwrotnie Przepławki mają za zadanie zredukowanie prędkości przepływu wody do wartości odpowiadającej możliwością pokonania tej prędkości przez ryby
Prędkości przepływu wody pokonywane przez ryby
Rodzaj ryby |
Prędkości [m/s] |
-21 karpiowate -22 łososiowate -23 pozostale gatunki i małe ryby |
Ok. 1,5 Ok. 2,0 Ok. 1.0 |
Zależność prędkości od temperatury wody - im wyższa temperatura tym prędkość wody którą mogą pokonać ryby jest większa
Zależność od długości ryby L
spełnienie prawa prawdopodobieństwa Froude`a
Powtarzalność wysiłku
Nieregularne prędkości przepływu - przy dnie sa mniejsze prędkości niż w korycie
Przepławki o jednakowym nachyleniu wykonane są z betonu lub kamienia koryta o przekroju prostokątnym o spadku odpowiadającym predkości przepływu pokonywanej przez ryby
W korytach gładkich prędkości są duże a spadki raczej niewielkie
<5%
Vprzepływu Szerokość Głębokość |
0,8-2,0 m/s 1,6-3,0 m 0,4-1,5 m |
Kamień wbetonowany w podłoże
Średnice 30-80 cm
10-30
w odległości ok. 20 cm od siebie
Dwa spadki - jeden większy w pobliży środka rzeki
- mniejszy w pobliżu brzegu
ZALETY
wytwarzają dogodne warunki lokalne
zmniejszenie prędkości w pobliżu kamieni i oderwanie strumienia
większe straty energii
Przepławki o jednostajnym nachyleniu ma zwiększoną szorstkość na dnie progu a na ściankach poprzeczki
spadki Szerokość Głębokość |
15-20% 0,8-2,0 m/s 0,4-1,5 m |
Przepławki komorowe - stanowi koryto betonowe o zestopniowanym dnie i podzielone jest na szereg komór (basenów) o różnym poziomie zwierciadła wody w tych basenach. Utworzone przez ścianki działowe są przegrody W przegrodach wykonane otwory po przeciwnych stronach na dnie i u góry ścianki
Parametry :
różnica poziomów wody w basenach 0,15 - 0,8
długość basenu - 1,2-5,0 m
szerokość 1,5 - 5,0 m
głębokość basenu 0,6 - 2,0 m
Najczęściej stosowane sa przepławki w linii łamanej
Miejsca odpoczynku
(komora odpoczynku)
Otwory przesmykowe
0,4 x 0,4 - 0,5 x 0,5
Grubość ścianki ok. 10 cm
Przepławki szczelinowe - ściany czołowe mają szczeliny wycięte szczeliny na całej długości komory Szczeliny znajdują się po tej samej stronie budowy
Na dnie umieszcza się kamienie o średnicy ok. 30 cm
Zmienny poziom w rzece nie spływa na sprawność przepławek