METODYKA NAUCZANIA OSÓB NIEDOSTOSOWANYCH SPOŁECZNIE
Postawa – trwałe nastawnie
Zmiany:
Zakres informacji
Zdolności intelektualne
Własny system wartości
Wychowanie
to proces:
zamierzony
ukierunkowany
celowy
założony
zorganizowany (wstęp, działanie, podsumowanie)
Cel – wszechstronny, pełny rozwój
Socjalizacja
to proces:
przypadkowy
niezamierzony
Polega na oddziaływaniu środowiska na człowieka i vice versa.
socjalizacja wtórna
osoby znaczące socjalizująco
Resocjalizacja
to proces:
zmiana postaw i motywacji
Dla osób u których proces socjalizacji i wychowania się nie powiódł
Uczenie się | Nauczanie |
---|---|
|
|
Osobowość
Zespół względnie stałych cech:
temperament
postawy
wartości
inteligencja
samoocena
Regulacyjne koncepcje osobowości
osobowość jest regulatorem naszego zachowania
Model wykształconego człowieka |
---|
Herbart |
|
Cel
efekt, stan rzeczy
Stan do którego się dąży
Myślowy obraz
pozytywny – efekt, który podmiot chce uzyskać
negatywny – efekt, którego podmiot chce uniknąć
przedziałowy – stan rzeczy, którego reprezentacja w umyśle jest wielowariantowa w ramach zaspokojenia danej potrzeby
punktowy – stan rzeczy, który posiada konkretną reprezentację
Cel może być:
określony
uściślony
modyfikowany
rozłożony na pod cele
Celowo działa:
człowiek
społeczeństwo
organizacja
Cele kształcenia:
Realnie nie istnieją, wytwarzają motywację do działania
Źródła celów:
zewnętrzne
wewnętrzne
Kiedy cel motywuje? Gdy jest w zasięgu możliwości
cele powinny trafiać w sferę najbliższego rozwoju
konkretyzacja celów
Formułowanie celów:
konkretnie, zadaniowo
przynajmniej na 2óch poziomach
zainteresowanie ucznia tematem
TAKSONOMIA CELÓW KSZTAŁCENIA
Hierarchiczny układ
zasoby wiedzy
wykorzystywanie w praktyce
sytuacje nietypowe
ocenianie, wartościowanie wiedzy
zastanowić się co uczeń powinien poznać
umie zastosować wiedzę w syt. typowej
umie zastosować wiedzę w syt. nietypowej
wartościowanie
Plan nauczania – przedmioty z czasem nauczania, rozplanowanie ile czego (MEN wydaje rozporządzenia)
Program nauczania – treści nauczania realizowane w danym przedmiocie
Określenie celów
Treści, hasła programowe
Uwagi o realizacji programu
Układy treści nauczania:
liniowy
koncentryczny
spiralny
PROCES NAUCZANIA
punkt wyjścia
punkt dojścia
zasoby
zmienne zakłócające
Autorska strategia nauczania: sprawnie, szybko, ekonomicznie, skutecznie
Treści nauczania – zawarte w programach nauczania, uczeń powinien umieć
Treści kształcenia – co faktycznie uczeń przyswoił
Okoń, 4 strategie, schematy:
asocjacyjna – bierne przyswajanie
problemowa – nauczyciel podaje temat, sytuacja problemowa
ekspresyjna – drogą przeżycia
operacyjna – obserwowanie i naśladowanie innych
Przebieg procesu nauczania zależy od:
celu
treści
właściwości podmiotu uczącego się
Systemowe podejście do procesu nauczania – holistycznie, całościowo
ZASADY DYDAKTYKI
poglądowości -
systematyczności
uspołecznienia
indywidualizacji
aktywnego udziału ucznia
trwałości wiedzy
Czy w wych reso występuje poglądowość?
Poglądowość jest jedną z fundamentalnych prawidłowości dydaktycznych. Oznacza konieczność bezpośredniego zmysłowego poznania rzeczywistości (przez obserwacje, zajęcia praktyczne, myślenie) Poznaniu musi towarzyszyć kojarzenie. Ułatwianie zrozumienia i zapamiętywania poprzez przedstawianie obrazów, wykresów, schematów, modeli itp.
Taksonomia- jest to hierarchiczny układ celów kształcenia który umożliwia klasyfikację rzeczy oraz ukazywanie zachodzących między nimi relacji. Bardzo pomocna w przypadku określenia celów kształcenia.
zastanowić się co uczeń powinien poznać
umie zastosować wiedzę w syt. typowej
umie zastosować wiedzę w syt. nietypowej
wartościowanie
(MOTYWUJE UCZNIA I MAUCZYCIELA)
W tksonomii są odpowiednio dobrane do potreb ucznia metody, formy, cele ogólne/szczegółowe.
Lekcja – organizacyjna forma oparta o reaizację określonego zadania dydaktycznego. Interakcja ucznia z nauczycielem. W Polskich szkołach trwa 45 minut. Struktura lekcji jet uzależniona od celów, treści, oraz metod. Ma na celu zapoznanie uczniów z nowym materiałam, utrwalenie zdobytej wiedzy oraz sprawdzenie i ocena umiejętości
System dydaktyczny – całokształt zasad organizacyjnych oraz treść, metody i środki nauczania – uczenia się, tworzące spójną wewnętrznie strukturę i podporządkowanie realizacji społecznie akceptowanych celów kształcenia.
Do systemów dydaktycznych opartych na nauczaniu klasowo-lekcyjnym zalicza się:
system tradycyjny (J. F. Herbart)
system nowego wychowania (J. Dewey)
system współczesny (C. Freinet)