Schemat stanowiska.
Rys. 1.1. Schemat układu pomiarowego do badania oporu liniowego podczas przepływu przez przewód.
Wzory wyjściowe i wynikowe.
Parametry otoczenia:
t0 = 24OC = 297 K
pO = 994 hPa
φO = 48%
Ciśnienie nasycenia:
$$p_{s} = 9,8065 \bullet 10^{5}\frac{e^{0,01028T - \frac{7821,541}{T} + 82,86568}}{T^{11,48776}}$$
Dynamiczny współczynnik lepkości:
$$\mu = \mu_{0}\frac{273,15 + C}{T + C}\left( \frac{T}{273} \right)^{\frac{3}{2}}$$
Gęstość powietrza:
$$\rho_{0} = \frac{1}{R_{s}}\frac{1 + \frac{0,622\varphi p_{s}}{p - \varphi p_{s}}}{1 + \frac{\varphi p_{s}}{p - \varphi p_{s}}}\frac{P}{T}$$
Gęstość powietrza przy której wzorcowano manometr (z równania Clapeyrona):
$$\rho_{\text{wz}} = \frac{p_{\text{wz}}}{RT_{\text{wz}}}$$
Gęstość powietrza przepływającego przez przewód:
$$\rho = \rho_{0}\frac{p_{b} - h\rho_{w}g}{p_{b}}$$
Strata ciśnienia:
Δpsl = Δzρwg
Wzór na współczynnik oporu liniowego:
$$\lambda = \Delta p_{\text{sl}}\frac{d}{l}\left( \frac{\pi d^{2}}{4q_{\text{Vr}}} \right)^{2}\frac{2}{\rho_{\text{wz}}}\left( 1 - \frac{h}{h_{b}} \right)$$
gdzie hb to wysokość ciśnienia barometrycznego.
Liczba Reynoldsa:
$$Re = 4\frac{q_{\text{Vr}}\sqrt{\rho_{\text{wz}}\rho_{0}}}{\text{πμd}}$$
Formuły na teoretyczne zależności współczynnika oporu liniowego λ od liczby Reynoldsa:
- dla przepływu laminarnego (Re<2300):
$$\lambda = \frac{64}{\text{Re}}$$
- dla przepływu turbulentnego:
$$\lambda = \frac{0,3164}{\sqrt[4]{\text{Re}}}$$
Indywidualny przykład obliczeń.
Dla pomiaru nr 4:
$$p_{s} = 9,8065 \bullet 10^{5}\frac{e^{0,01028 \bullet 297 - \frac{7821,541}{297} + 82,86568}}{297^{11,48776}} = 2923\ Pa$$
$$\mu = 17,08 \bullet 10^{- 6}\frac{273,15 + 112}{297 + 112}\left( \frac{297}{273} \right)^{\frac{3}{2}} = 1,825 \bullet 10^{- 5}\ Pa \bullet s$$
$$\rho_{0} = \frac{1}{287,1}\frac{1 + \frac{0,622 \bullet 0,48 \bullet 2923}{99400 - 0,48 \bullet 2923}}{1 + \frac{0,48 \bullet 2923}{99400 - 0,48 \bullet 2923}}\frac{99400}{297} = 1,159\ \frac{\text{kg}}{m^{3}}$$
$$\rho_{\text{wz}} = \frac{101325}{287,1 \bullet 288} = 1,225\ \frac{\text{kg}}{m^{3}}$$
$$\rho = 1,159 \bullet \frac{99400 - (0,184 + 0,463) \bullet 1000 \bullet 9,81}{99400} = 1,407\ \frac{\text{kg}}{m^{3}}$$
Δpsl = 0, 184 • 1000 • 9, 81 = 1804 Pa
$$\lambda = 1804 \bullet \frac{1}{100}\left( \frac{3,14{\bullet 0,0073}^{2}}{4 \bullet 0,001389} \right)^{2} \bullet \frac{2}{1,225} \bullet \left( 1 - \frac{(0,184 + 0,463)}{10,13} \right) = 0,0237$$
$$Re = 4 \bullet \frac{0,001389 \bullet \sqrt{1,225 \bullet 1,159}}{3,14 \bullet 1,825 \bullet 10^{- 5} \bullet 0,0073} = 18517$$
Tablice wyników.
Tabela 4.1. Wartości zmierzone bezpośrednio i obliczone.
Lp. | Δz | Δh1 | Δh2 | Δpsl | ρpow. w rurze | λ | Re |
---|---|---|---|---|---|---|---|
mmH2O | mmH2O | mmH2O | Pa | kg/m3 | - | - | |
1. | 280 | 660 | 950 | 2746 | 1,337 | 0,0209 | 23701 |
2. | 250 | 600 | 875 | 2452 | 1,358 | 0,0215 | 22220 |
3. | 215 | 530 | 790 | 2108 | 1,382 | 0,0224 | 20368 |
4. | 184 | 463 | 695 | 1804 | 1,407 | 0,0237 | 18517 |
5. | 150 | 380 | 585 | 1471 | 1,438 | 0,0243 | 16665 |
6. | 123 | 317 | 500 | 1206 | 1,461 | 0,0257 | 14813 |
7. | 100 | 695 | 1035 | 981 | 1,318 | 0,0261 | 12591 |
8. | 83 | 555 | 843 | 814 | 1,370 | 0,0289 | 11110 |
9. | 60 | 397 | 618 | 588 | 1,430 | 0,0314 | 9258 |
10. | 40 | 278 | 450 | 392 | 1,475 | 0,0337 | 7407 |
11. | 15 | 120 | 234 | 147 | 1,533 | 0,0336 | 4629 |
12. | 9 | 87 | 184 | 88 | 1,547 | 0,0318 | 3703 |
13. | 7 | 85 | 176 | 69 | 1,548 | 0,0387 | 2963 |
14. | 6 | 85 | 175 | 59 | 1,548 | 0,0590 | 2222 |
15. | 5 | 80 | 180 | 49 | 1,548 | 0,1106 | 1481 |
Wykres.
Rys. 5.1. Wykres zależności współczynnika oporu liniowego od liczby Reynoldsa.
Podsumowanie.
W ćwiczeniu badaliśmy opór liniowy podczas przepływu płynu przez przewód. W zakresie przepływu laminarnego współczynnik oporu liniowego zmienia się wg innej zależności, aniżeli podczas przepływu turbulentnego. Dowodzą tego otrzymane przez nas wyniki, a potwierdzają wzory stosowane w obliczeniach inżynierskich. W przepływie laminarnym współczynnik oporu liniowego zmienia się istotnie przy niewielkich różnicach liczby Reynoldsa, natomiast kiedy mamy do czynienia z przepływem turbulentnym, znaczny wzrost liczby Reynoldsa nie powoduje gwałtownej zmiany współczynnika oporu λ. Zatem ze względów energetycznych przepływ turbulentny jest korzystniejszy, ponieważ straty są w stosunku do przepływu laminarnego względnie małe. Doświadczenie potwierdziło słuszność formuł stosowanych przy obliczeniach współczynników oporu liniowego podczas przepływu laminarnego i turbulentnego.