TOPOGRAFIA
KOŃCZYNY PIERSIOWEJ

Membrum thoracicum

GRANICE TOPOGRAFICZNE

Od klatki piersiowej i przyśrodkowo od ok. st. ramiennego z szyją: Ok. łopatki wg WMA należy do ok. kl. piersiowej, ale łopatka wchodzi w skład obręczy kończyny piersiowej. Granica więc przebiega na wys. szyjki łopatki. Stąd przech. wzdłuż tylnego brzegu łopatki, nast. wzdłuż brzegu m. trójgłowego ramienia do fałdu pachowego (plica axillaris). Dalej po przysrod. str. kończyny wzdłuż pachy (axilla), sięga do górn. zarysu ok. st. ramiennego i na bocznej stronie kończyny dochodzi do szyjki łopatki.

OKOLICE (regiones)

r. scapularis lateralis

r. scapularis medialis

r. articulationis humeri

r. brachialis

r. tricipitalis

r. cubiti lateralis et medialis

r. olecrani

r. antebrachii lateralis

r. antebrachii medialis

r. antebrachiicranialis

r. antebrachii caudalis

r. carpi dorsalis

r .carpi palmaris

r. carpi lateralis

r. carpi medialis

r. metacarpi dorsalis

r. metacarpi lateralis

r. metacarpi palmaris

r. metacarpi medialis

r. metacarpophalangea

r. phalangis proximalis

r. phalangis media

r. ungulare/ unguiculare

WIDOCZNE oraz MACALNE PUNKTY KOSTNE

Pies:

Cartilago scapulae

Margo cranialis scapulae (cz. bliższa)

Margo caudalis scapulae (cz. bliższa)

Spina scapulae

Tuberculum majus humeri

Tuberositas deltoidea

Olecranon

Epicondylus ossis femoris lateralis et medialis

Bliższy koniec kości promieniowej

Spatium interosseum antebrachii

Procc. styloideus ulnae et radii

Os carpi accessorium

Ossa carpi

WIDOCZNE oraz MACALNE PUNKTY KOSTNE

Koń:

Tuber spinae scapulae

Tuberculum majus humeri p.cranialis

Tuberositas deltoidea

Olecranon

Procc. styloideus lateralis et medialis radii

Os carpi accessorium

Tuberositas ossis metacarpi III

Bliższa część chrząstek kopytowych bocznej i przyśrodkowej

Cartilago scapulae (wolna krawędź)

Margo cranialis scapulae (cz. bliższa)

Margo caudalis scapulae (cz. bliższa)

Tuberculum majus humeri p.caudalis

Tuberositas deltoidea

Caput radii (cz. boczna)

Ossa carpi

Końce kości rysikowych

Extremitas distalis ossis metacarpi III

Ossa sesamoidea ph.proximalis

Extremitas proximalis et distalis ossis compedale

Extremitas proximalis ossis coronalis

WIDOCZNE oraz MACALNE PUNKTY KOSTNE

Krowa:

Cartilago scapulae (wolna krawędź)

Margo caudalis scapulae (cz. bliższa)

Spina scapulae

Tuberculum majus humeri

Olecranon

Os carpi accessorium

Os metacarpale V

Tuberositas ossium metacarpi III

Margo cranialis scapulae (cz. bliższa)

Tuberositas deltoidea

Epicondylus lateralis humeri

Extremitas proximalis radii (cz, boczna)

Procc. styloideus ulnae et radii

Ossa carpi

Extremitas distalis ossis metacarpi III/IV

Ossa sesamoidea ph.proximalis

Extremitas proximalis et distalis ossis compedale

Extremitas proximalis ossis coronalis

BRUZDY MIĘŚNIOWE (sulci musculares)

Brzeg m. trójgłowego (margo tricipitalis; lub linia łokciowa – linea anconea) – zarys m. trójgłowego,

Bruzda łokciowa boczna (sulcus anconeus lateralis) – leży między gł. bocz. m. 3-gł. ramienia a m. ramiennym (m. brachialis), m. prostow. promieniowym nadgarstka (m. extensor carpi radialis), m. prost. wspólnym palców (m. ext. digitorum communis) i m. prostow. łokciowym nadgarstka (m. ext. carpi ulnaris),

Bruzda boczna m. dwugłowego (sulcus bicipitalis lateralis) – leży pod m. ramienno-głowowym (m. brachiocephalicus),

Bruzda przyśrodkowa m. dwugłowego (m. bicipitalis medialis) – leży głęboko pod skórą,

Bruzda promieniowa (sulcus radialis) – znajd. się na bocz. pow. przedramienia, między m. prostow. łokc. nadgar. a m. prostow. wsp. palców,

Bruzda przedramienia boczna ( sulcus antebrachii lateralis) – dobrze widocz. u konia, tylnie od br. promieniowej. Ogranicza ją mm. bruzdy promieniowej,

Bruzda łokciowa (sulcus ulnaris) – na tyln. pow. przedramienia, między mm. prostow. łokc. nadg. a zginaczem łokc. nadg.,

Bruzda pośrodkowa ( sulcus medianus) – dostępna palpacyjnie u wszystk. gat. zwierząt. na przyś. pow. przedramienia, pomiędzy przednim brzeg. m. zginacza prom. nadg. a przys. pow. k. promieniowej,

Bruzdy śródręczne boczna i przyśrodkowa (sulcus metacarpalis lateralis et medialis) – leżą po obu stron. m. międzykost. pośrodk. i m. zginacza palc. głębok.

Zarys żył:

Żyła odpromieniowa (v. cephalica) – widać przez skórę na przyśrodkową powierzchnią przedramienia, między k. promieniową a m. zginaczem promien. nadg. w bruz. pośrodk.

Żyła odpromieniowa dodatkowa (v. cephalica accessoria) – odgałęzienie ż. poprzedniej, leży wzdłuż przyśrodk. brzegu m. prostow. promien. nadgarstka

Skóra kończyny piersiowej i jej wytwory:

Skóra u Eq, Bo, Cp pokryta jest włosami pokrywowymi,

u Ov – włosy wełniste (nawet do nadgarst.), dalej pokrywowe

u Su – włosy szczeciniaste,

u Car – wełniste na całej długości;

Włosy długie w postaci szczotki śródręcznej (cirrus metarcaplis) otaczają ostrogę śródręczną (calcar metacrpeum) na dłoniow. pow stawu śródręczno-palcowego (art. metacarpophalangea), czyli st, pęcinowego,

Włosy nadgarstkowe (pili carpales) – wł. czuciowe,

Specyficzne narządy powłoki wspólnej:

Opuszka nadgarstkowa (torus carpeus) – nie występuje u świni i przeżuwaczy!!

u konia: narząd szczątkowy – tzw. kasztan,

u psa: jest nieowłosioną wyniosłością o zrogowaciałym naskórku przy k. nadg. dodatk.

Opuszka śródręczna (torus metacarpeus) - nie występuje u świni i przeżuwaczy!!

u konia: ostroga śródręczna (calcar metacarpeum) – mały stożek rogowy,

u psa: największa, kształtu ∆;

Opuszka palcowa ( torus digitalis) – u przeżuwaczy, świni i konia: jako opuszka kopytowa (torus ungulae) wchodzi w skład kopyta (ungulae) a u parzystokop. zwanego racicą,

u mięsożerne: 5 opuszek palcowych (4 na staw. międzyczłonow. dalszych), I palca – mała

Raciczka (paraungula) – szczątkowa racica uwstecz. palców. ;

Kopyto (ungula);

Pazur (unguicula);

Skóra kończyny piersiowej i jej wytwory cd.:

Gruczoły potowe: rozwinięte w ok. pachowej,

u mięsożernych: występ. na opuszkach – nadgarstkowej, śródręcznej i palcowych ręki;

Gruczoły łojowe – w skórze owłosion.

Zmodyfikowane odmiana gr. skóry to:

gruczoły zatoki międzypalcowej (gll. sinus interdigitalis) – u owcy – jako grucz. zapachowe, lezące w zatoce międzypalc.,

gruczoły opuszki palcowej (gll. tori) – u konia – zmod. gr. pot. zwilżające strzałkę kopytową (cuneus ungulae; leżą w niej),

gruczoły nadgarstkowe (gll. carpeae) – u świni – skupisko kilkunastu dużych gruczołów;

KALETKI PODSKÓRNE (bursae subcutaneae)

b. subcutanea prescapularis

b. subcutanea olecrani

kaletka na wysokości bocznego guzka kości promieniowej

b. subcutanea precarpalis - na wys. os carpale III

kaletka na wys. rozdwidlenia ścięgna m. ext. digitalis communis

kaletka na wys. proc. styloideus lateralis

kaletka nad głową kości rysikowej przyśrodkowej

kaletki na wys. bocznej oraz dłoniowej pow. stawu pęcinowego

Unerwienie skóry kończyny piersiowej i topografia dostępu do nerwów: zaopatrzenie nerwowe pochodzi od nerwów szyjnych (nn. nadobojczykowe dobrzuszne), nn. splotu ramiennego i nn. piersiowe (nn. międzyżebrowe II i III):

Nerwy: łokciowy, promieniowy, pośrodkowy………

Nerwy nadobojczykowe dobrzuszne (nn. supraclaviculares ventrales) – skóra ok. st. ramiennego.,

Nerw międzyżebrowo-ramienny (n. intercostobrachialis) + n. thoracicus lat. – tylna cz. ok. ramienia, ok. m. trójgłowego, ok. łokciowa i boczna ściana klatki piersiowej,

Nerw skórny doczaszkowy przedramienia (n. cutaneus antebrachii cranialis) – odch. od n. pachowego, uner. sk. ok. przedram. doczaszk.,

Nerw skórny boczny przedramienia (n. cutaneus antebrachii lateralis) – odch. od n. promieniowego, uner. sk. ok. przedram. , nadg.,śródr., palc.,

Nerw skórny doogonowy przedramienia (n. cutaneus antebrachii caudalis) – odch. od n. łokciowego, uner. sk. ok. przedram. doogon.,oraz skórę okolicy dłoniowej śródręcza i palcy

Nerw skórny przyśrodkowy przedramienia (n. cutaneus antebrachii medialis) – odch. od n. mięśniowo-skórnego, uner. sk. ok. przyśrodk,

Nerwy dłoniowe (nn.digitales dorsales/palmares proprii axiales et abaxiales ) pochodne n. promieniowego, pośrodkowego oraz łokciowego.

Odruchy k. piersiowej

Nerw promieniowy:

Odruch prostownika nadgarstka promieniowego C7-Th1

Kończynę trzymamy w st. łokciowym. Uderzamy młoteczkiem w m. prostownik nadg. promieniowy wyprostawanie nadgarstka.

Nerwy : mięśniowo-skórny, pachowy, pośrodkowy, łokciowy i promieniowy C6-Th1

Odruch zginaczy.

Uszczypnięcie palców, opuszek , skóry między palcami –powoduje gwałtowne podciągnięcie kończyny.

Regio scapularis lateralis

Mięśnie:

m. trapezius pars thoracis et

cervicis, m.omotransversarius,

m. deltoidus

m. teres minor, m. supraspinatus et infraspinatus.

Chrząstka łopatki !!!

Ca - bursa acromialis

(między acromion a ścięgnem m. infraspinatus)

Eq- bursa subcutanea prescapularis

(na wysokości guza grzebienia łopatki)

a. et v. subscapularis

a et v. circumflexa scapulae

rami dorsales nervi spinales

n. suprascapularis

.

Znaczenie kliniczne:

W tę okolicę (m. podgrzebieniowy) można wykonywać iniekcje domięśniowe !!! szczególnie u psów otłuszczonych

Bo - lnn. cervicales superficiales s. prescapulares

w. chłonnych wyczuwalny, zlokalizowany doczaszkowo od przedniego brzegu m. nadgrzebieniowego na wysokości stawu ramiennego przykryty przez m. łopatkowo-poprzeczny oraz m. czworoboczny.

U bydła ma kształt cygara dł. ok. 15 cm . Zbiera on chłonkę z doogonowej cz. głowy, ucha zewnętrznego, szyi, kończyny piersiowej oraz klatki piersiowej do VII żebra.

Koń –ok 100 drobnych w. chłonnych

U Ca – w. chłonny .....................

Miopatia m. podgrzebieniowego

-rasy predysponowane:

niemiecki wyżeł krótko i szorstkowłosy

Siły, urazy brzuścia m.

Objawy jak obok

U Ca

najczęściej dochodzi do złamań w szyjce łopatki lub uszkodzenia wyr. barkowego.

Porażenie n. suprascapularis – urazy mechaniczne (psy pracujące).

Prowadzi do atrofii m. nad i podgrzebieniowego -> odsłonięcia guza grzebienia łopatki, który powoduje ucisk na m. podgrzebieniowy - >krwiak-zbliznowacenie -. Przykurcz ścięgna m pogrzebieniowego .

Objawy:

pies w ruchu ‘zamiata’ kończyną po obwodzie.

Regio scapularis medialis

Mięśnie:

m. subscapularis,

m. serratus ventralis pars cervicis et thoracis,

m. rhomboideus

a et v. subscapularis

a et v. circumflexa scapulae

a. suprascapularis

(od a. axillaris lub a. cervicalis superf. )

Plexus brachialis !!! C6-Th2

Znaczenie kliniczne Ca i Fe: uszk. mechaniczne, wypadek, przy nieumiejętnym podnoszeniu zwierząt za kończyny może dojść do uszkodzenia mięśni wchodzących w skład mięśniozrostu (synsarcosis), naczyń lub splotu ramiennego.

Porażenie n. promieniowego -

Zaburzone czucie skórne po doczaszkowej stronie przedramienia oraz na grzbiecie ręki + porażenie mm. prostowników stawu: łokciowego, nadgarstkowego oraz palców.

Objawy:

Silne obniżenie łokcia. Zwierzę w ruchu powłóczy dogrzbietową stroną ręki po podłożu, często się potyka.

U koni jest podobnie, dodatkowo zwierzęta mają problemy przy wstawaniu, kładzeniu się. Stoją z wyprostowanym stawem ramiennym. Staw łokciowy, nadgarstkowy, pęcinowy oraz koronowy są ciągłym zgięciu a przednia ściana puszki kopytowej opiera się o podłoże

Awulsja (wyrwanie) splotu ramiennego.

Ca , najczęściej samce oraz psy ras średniej wielkości, czasem wychodzące koty.

W wyniku działania siły ciągnącej na pnie nerwowe dochodzi do ich zerwania w najsłabszym miejscu:

Korzeń dobrzuszny w poblizu rdzenia

Korzeń dogrz. W części bliższej od zwoju czuciowego

Oba korzenie dystalnie od zwoju czuciowego

Dochodzi do zwyrodnienia wszystkich dotknietych nerwów dystalnie od m-ca zerwania.

Objawy nasilone w zależności od zasięgu zerwania:

Awulsja doczaszkowa C6-C7

n. nadłopatkowy, podłopatkowy, skórno-mięsniowy, pachowy

Awulsja doogonowa C8-Th2

n. promieniowy, łokciowy, pośrodkowy, piersiowy boczny

Awulsja całkowita C6-Th2

Regio articulationis humeri

Mięśnie:

Bocznie:m. cleidobrachialis, m. deltoideus,

Ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia

przebiega doczaszkowo od stawu w bruździe międzyguzkowej otoczone pochewką maziową stabilizowaną przez poprzecznie biegnący troczek

U Ru i Eq od stawu oddziela je kaletka międzyguzkowa (b. intertubercularis). Przy stanach zapalnych ścięgna mięśnia dwugłowego i obrzęku- śliny ból!!!

Ścięno końcowe m. supraspinatus z 2 odnóg u Ru, Eq kończących się po obu stronach ś. m. dwugłowego

Ściegno końcowe m. infraspinatus

Przyśrodkowo:

Ścięgno k. m. subscapularis

Ścięgno p. m. coracobrachialis

m. teres minor

Staw ramienny:

Brak własnych więzadeł

Doczaszkowo;

Tendo m. infraspinati k.

Tendo m. supraspinati k.

Przyśrodkowo

Tendo m. subscapularis k.

Ściana torebki stawowej cienka

u Eq i Bo ma 3 zachyłki przednie i 2 tylno-boczne.

Poj. jamy stawowej:

Eq 100 ml

Bo 60-80 ml

N. axillaris:

Torebka stawowa

Zginacze stawu ramiennego

A. axillaris (przyśrodkowo) potem na h doogonowego brzegu ścięgna m. podłopatkowego dzieli się na a. subscapularis i a. brachialis- badanie tętna!!!

Towarzyszy jej v et n. axillaris.

Przyśrodkowo od okolicy st. ramiennego znajduje się lc. axillare;

Lnn. axillares proprii

U Bo leżą doogonowo od st. ramiennego na wysokości III żebra _ badanie poubojowe!

oraz lnn. axillares primae costae u Su.

Znaczenie kliniczne

OCD - osteochondritis dissecans –zapalenie kości i chrząstki rozwarstwiające

Często u młodych rosnących psów 4-12 m-cy. Oderwane fragmenty chrząstki tzw. myszy stawowe mogą dostać się pod ś. m. podgrzebieniowego lub pochewkę maziową m. dwugłowego powodują ból, kulawizny, niechęć do obciążania kończyny. Schorzenie może dotyczyć obu stawów ale objawy manifestować będzi tylkojedna kończyna.Leczenie chirurgiczne:

Dojście do jamy stawowej od strony doogonowo-bocznej.

Wrodzone zwichnięcie stawu ramiennego Psy ras małych i miniaturowych.Pudle oraz szpice miniaturowe.

Injekcje dostawowe:

Schorzenia kaletki międzyguzkowej: septyczne i aseptyczne.

Punkcje stawu ramiennego.

Ca - pies leży na boku. Igłę wprowadzić w miejscu położonym doogonowo i bliżej od guzka większego. Igłę kierujemy przyśrodkowo i doogonowo (w dół).

Eq i Bo - Zwierzę stoi. Igła długa - 10 cm. Wprowadzić pomiędzy częścią doczaszkową i doogonową guzka większego

Koń – staw ramieniowy
a-m. supraspinatus
b-m. infraspinatus
c-m. deltoideus
A –tuberculum supraglenoidale
B – tuberculum majus craniale
3 – bursa intertubercularis
f- m. biceps brachi
d-m. teres minor

Znieczulenie splotu ramiennego u Ca

Blokada nerwów: promieniowego, łokciowego, pośrodkowego, skórno-mięśniowego oraz pachowego.

Znieczulenie obwodowej części kończyny, do łokcia.

Igła: Ca- 7,5 cm Fe- 3,75cm

Metoda:

wprowadzamy igłę przyśrodkowo od stawu ramiennego kierując ją na kolanko żebra równolegle do kręgosłupa. Deponujemy anestetyk (np. Lidokainę ) powoli wyciągając igłę.

Selektywne znieczulenie, zwiotczenie dystalnie do stawu łokciowego.

Regio brachialis

Lateralis:

Mięsnie:

m. cleidobrachialis (v. cephalica)!!!

m. brachialis, caput laterale m. tricipitis

n. radialis

a et v. circumflexa brachii caudalis

Medialis:

Mięśnie:

m. pectoralis pars ascendens,m. biceps brachii, m. coracobrachialis, m. pectoralis transversus, caput mediale et caput longum m. tricipitis, m. anconeus, m. tensor fasciae antebrachii

A et v brachialis !!!

n. medianus

n. ulnaris

Znaczenie kliniczne

V. Cephalica – u Ca i Fe pobiera się z niej krew

brachialis – u Eq można mierzyć tętno, podaję się także antytoksynę tężcową.

N. Radialis - blokada nerwu. Unerwia mm. prostowniki stawu łokciowego, nadgarstka, palców.

Dostęp do n. radialis:

Boczna pow. ramienia w 1/3 dalszej części k. ramiennej. Leży pod głowa boczną m. trójgłowego w połowie głębokości tkanek.

Złamania k. ramiennej

Gwoździowanie !!!

Regio tricipitalis

Mięsień trójgłowy ramienia

To najsilniejszy m. kończyny

piersiowej Zbudowany jest z

trzech głów:

Głowa boczna, przyśrodkowa i

długa + głowa dodatkowa u Ca.

Skóra unerwiona przez n. thoracicus lat. et n. intercostobrachialis

Znaczenie kliniczne:

Iniekcje domieśniowe.

Badanie odruchu mięśnia trójgłowego (n, promieniowy)

Kończynę odciągamy lekko do przodu przekręcając lekko na zewnątrz przy zgietym łokciu. Uderzenie młoteczkiem w ścięgno m. trójgłowego powyżej wyr. łokciowego powoduje wyprostowanie stawu łokciowego.

Regio cubiti lateralis et medialis

Mięśnie

od boku:

m. deltoideus, m. extensor carpi radialis, caput laterale m. tricipitis

m. extensor digitalis communis, m. extensor digit. lat.

m. extensor carpi ulnaris, m. flexor digitalis prof.

Od przyśrodka:

m. Zginacz nadgarstka promieniowy i łokciowy

Od strony doczaszkowej:

m. dwugłowy ramiena z pasmem włóknistym (lacertus fibrosus)

Torebka stawowa :

Ściana cienka, 4 zachyłki: boczny, przyśrodkowy, dolny i górny.

Nerwy: łokciowy i pośrodkowy

Okolica guza łokciowego

Kaletki:

podskórna łokcia (bursa subcutanea olecrani)

podściegnowa m. trójgłow. (bursa subtendinea m. tricipitis brachii) Stała!!!

śródścięgnową łokcia (bursa intratendineae olecrani)

Znaczenie kliniczne:

może tworzyć się modzel łokciowy (callositas olecrani) – wskutek rogowacenia naskórka

Znieczulenie lub neurektomia n . pośrodkowego i łokciowego

Hygroma olecrani ->

Znaczenie kliniczne

Staw łokciowy – dysplazja stawu łokciowego:

osteochondrosis dissecans (OCD)

izolowany wyrostek łokciowy (UAP) – fuzja 20-24 tydzień życia

izolowany wyrostek dziobiasty przyśrodkowy kości łokciowej (FCP)

rasy predysponowane: golden retriver, labrador retriver, berneński pies pasterski,owczarek nieniecki, nowofunland, chow-chow, mastif

Dysplazją stawu łokciowego to grupa schorzeń rozwojowych mogących występować osobno lub razem, prowadzących do oderwania i lub przemieszczenia fragmentu chrzęstnego lub chrzęstno-kostnego. W zależności od charakteru i miejsca uszkodzenia struktur stawu łokciowego wyróżnia się izolowany wyrostek dziobiasty przyśrodkowy kości łokciowej- FMCP (1), osteochondrozę bloczka kłykcia kości ramiennej-OCD (2), izolowany wyrostek dodatkowy kości łokciowej-UAP (3) oraz izolowany nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej -UME (4).

Hygroma olecrani

Kaletka podskórna łokcia (bursa subcutanea olecrani). U psów ras ciężkich np.bernardyn, rottweiler przebywających na twardych powierzchniach dochodzi do stanu zapalnego (hygroma olecrani). Kaletka powiększa się znacznie i jest widoczna jako wyniesienie. Przy palpacji fluktuje.

Injekcje dostawowe

Ca- zwierzę leży. Staw zgięty pod kontem 90°. Igłę wkłuwamy pomiędzy nadkłykciem bocznym a wyrostkiem łokciowym. Kierujemy ją doczaszkowo i przyśrodkowo (w dół).

Bo - Igła musi być długa- 6 cm. Koń stoi. Wprowadzamy ją pomiędzy więzadło poboczne bocznea przyczep początkowy m. prostownika nadgarstka łokciowego. Prowadzimy igłę w płaszczyźnie horyzontalnej.

Eq- Igła o długości 4 cm. Wprowadźmy od strony bocznej od strony doczaszkowej lub doogonowo od więzadła pobocznego bocznego w połowie długości między nadkłykciem bocznym a guzowatością kości promieniowej. Igłę prowadzić w płaszczyźnie horyzontalnej

3 – bursa subcutanea olecrani
A” – epicondylus lateralis humeri
B – processus olecrani
d – m. extensor carpi radialis
PIES – staw łokciowy

Koń – staw łokciowy
h – m. extensor digitalis comm.
A – epicondylus lateralis humeri
3 – bursa subcutanea olecrani
k – m. extensor carpi ulnaris
f – m. brachialis
i – m. ext. dig. Lat.

Okolice przedramienia (rr. antebrachii)

o. przedramienia doczaszkowa (r. antebrachii cran.)

o. przedramienia przyśrodkowa (r. antebrachii med.)

o. przedramienia doogonowa (r. antebrachii caud.)

o. przedramienia boczna (r. antebrachii caud.)

Okolica przedramienia doczaszkowa

Nerwy skórne przedramienia doczaszkowy i boczny.

Biegnie tu v. cephalica. W 1/3 środkowej przedramienia od żyły odpromieniowej odchodzi v. cephalica accessoria.

m. extensor carpi radialis, m. extensor digitorum communis., m. extensor digitorum lat., m. adductor digiti I

Gałąź powierzchowna nerwu promieniowego

V. cephalica- pobieramy krew u psa i kota, po założeniu opaski powyżej zgięcia łokciowego.

Okolica przedramienia przyśrodkowa

m. flexor carpi radialis, m. flexor digitorum prof.- caput humeri, m. flexor carpi ulnaris, m. flexor digitorum superf.

Przyśrodkowo od kości promieniowej przebiegają tętnica i nerw pośrodkowy. Tętnica ramienna kończy się w 1/3 bliższej przedramienia oddając tętnicę międzykostną a sama przedłuża się w tętnicę pośrodkową.

Okolica przedramienia doogonowa

m. flexor carpi radialis, m. flexor digitorum superf., m. flexor digitorum prof., m. extensor carpi. radialis.

Pomiędzy głową ramieniową mięśnia zginacza łokciowego nadgarstka a mięśniem prostownikiem łokciowego nadgarstka tworzy się bruzda łokciowa (sulcus ulnaris). W bruździe biegną tętnica i żyła poboczna łokciowa i nerw łokciowy wraz z jego pochodną- nerwem skórnym doogonowym przedramienia.

Okolica nadgarstka grzbietowa

Powięź grzbietowa ręki (fascia dorsalis manus) wytwarza tu troczek prostowników (retinaculum extensorum). Troczek stabilizuje ścięgna mięśni prostowników palców.

Ścięgno mięśnia prostownika palców wspólnego jest otoczone pochewką maziową rozciągającą się od dalszego końca przedramienia po całą powierzchnię grzbietową nadgarstka.

Każdy prostownik posiada własną pochewkę, podobnie jak odwodziciel palca I.

Tętnicza sieć grzbietowa nadgarstka (rete carpi dors.).

Okolica nadgarstka dłoniowa

Powięź dłoniowa (fascia palmaris) wytwarza troczek zginaczy

(retinaculum flexorum). Mięśnie zginacze głęboki i powierzchowny otoczone są

przez pochewkę maziową wspólną mięśni zginaczy.

Troczek zginaczy zamyka kanał nadgarstka – canalis carpi.

W kanale nadgarstka przebiegają ścięgna mięśni zginaczy palców oraz naczynia

i nerwy (np. nerw pośrodkowy i łokciowy).

Zespół cieśni nadgarstka!!!

Proces zapalny może być wynikiem urazu lub rozrostu. Troczek ulega pogrubieniu.

Iniekcje glikokortykosteroidów- poprawa czasowa

Usunięcie troczka

Iniekcje dostawowe

Ca i Fe- staw przedramienno-nadgarstkowy i śródnadgarstkowy.

Zwierzę leży na boku. Staw ma być zgięty pod kątem 90°. Igłę wprowadza się od strony grzbietowo-bocznej w zachyłek bliższy. Igła wchodzi pomiędzy ścięgnem m. prostownika prostownikiem nadgarstka promieniowym a mięśniem prostownikiem palców wspólnym.

Bo- Zwierzę stoi. Staw zgięty. Igła ma mieć długość min. 4 cm .

Wprowadza się ją od strony grzbietowo-bocznej pomiędzy

więzadłem pobocznym bocznym a mięśniem prostownikiem nadgarstka promieniowym.

Pies – staw nadgarstkowy

Eq- Koń stoi i staw ma zgięty. Igła o długości min. 3 cm . Wkłuwamy się w płaszczyźnie horyzontalnej w wyczuwalne palpacyjnie zagłębienie pomiędzy ścięgnem mięśnia prostownika wspólnego palców a m. prostownikiem nadgarstka promieniowym.

Alternatywa: od strony bocznej bliżej od kości nadgarstka dodatkowej. Pomiędzy kością promieniową a mięśniem prostownikiem łokciowym nadgarstka

Koń – staw nadgarstkowy
A – radius, B – os carpi access.
d- m. ext. dig. lat.
f – m. flex. dig. prof.
e- m. ext. carpi uln.
i – lig. coll. Lat.
E – kość śródręcza III
F – kość rysikowa (IV)
h- m. interosseus medius
f’ – m. flex. dig. prof.

Okolica śródręcza dłoniowa i palców

U psów strona dłoniowa jest miejscem występowania urazów. Dochodzi do przecięcia ścięgien mięśni zginaczy palców czego skutkiem jest przeprostowanie palców. Jeśli sytuacja trwa długo dogrzbietowe powierzchnie palców są kaleczone.

Leczenie- szycie ścięgien i stabilizacja.

U konia w okolicy tej znajdują się ścięgna mięśni zaginaczy palców powierzchownego i głębokiego oraz uścięgniony mięsień międzykostny pośrodkowy. Ścięgno mięśnia zginacza palców powierzchownego w kierunku bliższym od stawu śródręczno-członowego wytwarza mankiet (manica flexoria), który obejmuje także ścięgno mięśnia zginacza palców głębokiego.

Kaletka podścięgnowa członu palcowego dalszego (bursa podotrochlearis) znajduje się pomiędzy ścięgnem m. zginacza palców głębokiego a trzeszczką dalszą.

Wkłucie do kaletki przeprowadza się od strony dłoniowej.

Miejsce wkłucia znajduje się pomiędzy piętkami. Kierunek wkłucia jest równoległy do podeszwy kopyta.

Nakostniaki śródręcza u Eq- u koni dorosłych a także młodych. Mogą być z obustronnych.

Powstają w wyniku ocierania lub uderzania o sąsiadująca kończynę.

Leczenie: zimne okłady a po nich ciepłe okłady (z jodyną), glikokortkosteroidy, jonoforeza,

iniekcja oleinianu sodu do mięśnia międzykostnego lub pomiędzy kości śródręcza.

Bukszyny Eq- bolesne, twarde uwypuklenia przedniego obrysu kości śródręcza na granicy 1/3 górnej a 1/3 środkowej. Są to odczyny okostnowe śródręcza z następowym zgrubieniem kości. Schorzenie na tle przeciążeniowym.

Leczenie: w zależności od typu.

Ochwat (podotermatitis difusa aseptica): Stan zapalny części miękkiej kopyta (odżywo i tworzywo). Ostry manifestuje się , oprócz objawów ogólnych koń wysuwa kończyny piersiowe przed siebie a miedniczne pod siebie.

Okolica kopytowa: nagwożdżenie i zagwożdżenie.

Nagwożdżenie- koń wbija sobie ostry przedmiot aż do tworzywa.

Zagwożdżenia- błąd podkuwania- ranę robi się hufnalem.

Iniekcje dostawowe

Staw śródręczno-członowy (pęcinowy)

Eq- wkłucie do zachyłka grzbietowego. Przestrzeń stawową wyczuwamy palpacyjnie.

Igła o długości min. 2 cm . Wkłuwamy się przyśrodkowo lub bocznie od ścięgna mięśnia prostownika wspólnego palców. Igłę prowadzimy w kierunku przyśrodkowym i w dół.

Bo- jak u Eq

Staw koronowy

Eq- nakłucie wykonać 1-2 cm bocznie lub przyśrodkowo od płaszczyzny osiowej stawu po jednej ze stron mięśnia prostownika wspólnego palców.

Staw kopytowy

Eq- Kończyna obciążona- tj. wyprostowana. Igła o długości min. 2 cm .

Wkłuwamy się w zachyłek grzbietowy w miejscu zlokalizowanym ok. 1 cm nad koronką. Igłę kierujemy w dół.

B – kość rysikowa IV
c- interosseus
A – kość śródręcza III