Na wiejskim podwórku
Scenariusz zajęcia o charakterze zintegrowanym w grupie dzieci młodszych
Tematyka kompleksowa: W wiejskiej zagrodzie.
Temat zajęcia: Na wiejskim podwórku.
Cele ogólne:
- poznanie nazw zwierząt mieszkających na wiejskim podwórku;
- wdrażanie do uważnego słuchania tekstów literackich;
- kształtowanie pozytywnego stosunku do przyrody;
- kształtowanie umiejętności dostrzegania różnic i podobieństw;
- umożliwienie dzieciom ekspresji spostrzeżeń w różnych formach aktywności;
Cele operacyjne:
dziecko:
- potrafi nazwać zwierzęta hodowane na wsi;
- poznaje ich nazwy i nazywa ich potomstwo;
- umie naśladować głosy zwierząt;
- rozwija opiekuńczy stosunek do zwierząt;
- słucha uważnie tekstu literackiego i wypowiada się na jego temat;
- prawidłowo stosuje pojęcia określające położenie przedmiotów
względem siebie.
Metody:
Rozmowa, pokaz, ćwiczenia ortofoniczne, praktyczne działanie.
Formy:
Praca z całą grupą, praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
Duży obrazek wiejskiego podwórka, obrazki przedstawiające zwierzęta hodowane na wsi, karteczki z nazwami tych zwierząt, wiersz T. M. Massalskiej „W gospodarstwie”, kaseta z nagraniami melodii, kartki z sylwetami zwierząt do kolorowania.
Przebieg:
1. Oglądanie obrazka „Na wiejskim podwórku” – wypowiedzi dzieci na temat tego, co dzieje się na obrazku, pokazywanie i nazywanie zwierząt, wyszukiwanie karteczek z ich nazwami.
2. Ćwiczenia ortofoniczne:
Dzieci na przemian: głośno – cicho naśladują głosy zwierząt przedstawionych na obrazkach.
3. „Muzyka z wiejskiego podwórka”
Chętne dzieci losują obrazki przedstawiające różne zwierzęta: kaczkę, gęś, kurę, kozę, krowę. Po wylosowaniu „śpiewają” w języku danego zwierzęcia na melodię znanej piosenki.
4. Słuchanie wiersza T. M. Massalskiej „W gospodarstwie”:
W gospodarstwie
Pieje kogut już od świtu:
- Kukuryku! Kukuryku!
Kura do kurczaków żwawo
Gdacze: - W lewo!
Gdacze: - W prawo!
Kaczka kwacze: - Kwa! Kwa! Kwa!
Trzy kaczątka dziobem pcha.
Krowa muczy: Mu! Mu! Mu!
Aż po prostu brak jej tchu.
Koń opędza się od much
I rży głośno: - Jestem zuch!
Świnka chrumka: - Chrum! Chrum! Chrum!
Co za hałas! Co za szum!
Kot cichutko miauczy: - Miau.
A pies szczeka: - Hau! Hau! Hau!
Rozmowy na temat treści wiersza.
5. Stosunki przestrzenne: „ Gdzie schowały się kurczątka?” – dzieci oglądają obrazek kury z kurczątkami i określają, gdzie znajdują się kurczątka względem mamy / przed, za, z prawej strony, z lewej strony/.
6. Ćwiczenia klasyfikacyjne: dzieci łączą w pary obrazki z młodymi zwierzętami i dorosłymi – nazywanie ich.
7. Taniec przy muzyce – dzieci naśladują ruchy wybranych zwierząt z podwórka.
8. Praca przy stolikach – kolorowanie sylwety wybranego zwierzątka.
CELE:
- Usprawnianie narządów mowy (pionizacja języka, mięsień okrężny warg);
- Rozwijanie słuchu przez rozpoznawanie, różnicowanie głosów zwierząt, różnicowanie rytmu;
- Kształtowanie analizy i syntezy sylabowej;
- Wzbogacanie słownika czynnego i biernego;
- Kształtowanie orientacji przestrzennej;
FORMA: zajęcie z całą grupą z elementami pracy indywidualnej
METODA: słowna, oglądowa, ćwiczeń ortofonicznych
POMOCE: ilustracja "Na wiejskim podwórku", płyta CD, ryż preparowany, obrazki i figurki zwierząt
PRZEBIEG:
1. Oglądanie obrazka "Na wiejskim podwórku" - opowiadanie treści.
2. "Dzień dobry zwierzątka" - zabawa fabularyzowana usprawniająca narządy mowy.
Bardzo wcześnie rano wszystkie zwierzęta jeszcze smacznie spały. Kogut i kury w kurniku na grzędzie (oblizywanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie), krowa i koń w oborze (unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia miękkiego) , a piesek w budzie (język w przedsionku jamy ustnej, oblizywanie górnych zębów).
Pierwszy obudził się kogut, wyskoczył z kurnika (szerokie otwieranie buzi i wysuwanie języka nie dotykając o zęby), rozejrzał się po podwórku (kierowanie języka w kąciki ust, przy szeroko otwartych ustach), wyskoczył na płot(unoszenie języka nad górną wargę) i głośno zapiał - kukuryku!!
Głośne pianie koguta obudziło kury, które zawołały - ko - ko - ko!! Na śniadanie kurki zjadły ziarenka (chwytanie ziarenek ryżu preparowanego wargami).
Obudził się też piesek, zaszczekał - hau hau, hau!! Pobiegał w koło podwórka (usta szeroko otwarte, oblizywanie warg ruchem okrężnym). Zmęczył się bardzo tym bieganiem i dyszy (wysuwanie szerokiego języka do brody).
Wyszedł także ze swej kryjówki kotek i zamiauczał - miau, miau!! Wypił mleczko z miseczki (wysuwanie języka nad dłońmi ułożonymi w kształcie miseczki).
W chlewiku świnka zaczęła potrącać ryjkiem drzwi .
Krowa zaryczała - muu, muu!! A koń zaparskał, że też już nie śpi (parskanie, kląskanie).
A ty co mówisz wszystkim rano, gdy się obudzisz? (dzień dobry)
3. Ćwiczenia słuchowe:
- Rozpoznawanie głosów zwierząt z nagrań CD (nazywanie zwierząt, wskazywanie na obrazku, naśladowanie głosów).
- Różnicowanie rytmu - zabawa "Kurki": prezentacja określonego rytmu np. 000, 0 00, 00 00 - odtwarzanie przez dziecko słyszanego rytmu za pomocą stukania ołówkiem o blat stołu, klockiem o klocek, gry na bębenku, klaskania itp.
4. Zabawa ruchowa z elementem czworakowania "Kotki i pieski"
Dzieci podzielone na dwie grupy: kotki i pieski. Zwierzątka siedzą w swoich domkach. Hasłem do wyjścia na spacer są sygnały słuchowe (muzyka), wzrokowe (obrazki)
5. Ćwiczenia oddechowe "Karmimy kurki" - przenoszenie słomką ziarenek (papierowych) na kartkę z rysunkiem kury.
6. Ćwiczenia analizy i syntezy sylabowej wyrazu: zabawa "Kto to?"
Prowadzący rozkłada zestaw obrazków (figurek) zwierząt - kot, pies, kura, krowa, koza, kogut, świnka, koń itp. Dziecko nazywa zwierzęta (ustalenie, że dziecko je rozpoznaje). Następnie prowadzący mówi wyraz sylabami, a dziecko dokonuje syntezy i wypowiada cały wyraz wskazując zwierzątko (po kilku razach następuje zmiana ról).
7. Ćwiczenia orientacji przestrzennej - zabawa "Kotek bawi się razem z nami"
- Prowadzący kładzie maskotkę w różne miejsca. Dziecko określa położenie kotka, np. kotek jest za mną, z prawej strony, pod stołem, na półce itp.
- Prowadzący mówi gdzie jest kotek, a dziecko go tam kładzie.
8. Pożegnanie piosenką "Dziwne rozmowy".
Cele:
- Ćwiczenie narządów mowy.
- Wzbogacanie słownika biernego i czynnego, ćwiczenie pamięci.
- Kształcenie umiejętności wypowiadania się zdaniami, układanie zdań pojedynczych i złożonych do obrazków.
- Ćwiczenie słuchu fonematycznego ? doskonalenie umiejętności zestawiania rymujących się wyrazów.
- Ćwiczenie koordynacji wzrokowo ? ruchowej, orientacji przestrzennej.
- Ćwiczenie pamięci słownej.
Pomoce: loteryjka obrazkowa ?Co robią zwierzęta??, rymujące się obrazki, memory ? ?Zwierzęta?, figurki, maskotki zwierząt, labirynty, obrazki liczbowe, podkład muz. piosenki ortofonicznej ?Piosenka i dzieci?
Przebieg:
1. Zabawa ćwicząca narządy mowy: ?Naśladuj mnie?.
Krowa ? ruchy okrężne żuchwą, wargi zamknięte.
Świnka ? tworzenie ryjka, jak przy wymawianiu u.
Piesek - szczerzenie zębów, ziajanie.
Kotek pije mleko - wysuwanie języka nad dłońmi ułożonymi w kształcie miseczki, oblizywanie warg ruchem okrężnym.
Konik ? kląskanie.
2. Loteryjka obrazkowa ?Co robią zwierzęta??.
Pokazujemy dziecku obrazek, np. kota i zadajemy pytania:
- Co to jest?
- Dziecko: kot.
- Jaki jest kot?
- Dziecko: mały, (brązowy, miły, itp.).
- Co on robi?
- Dziecko: pije mleko.
- Czy mógłbyś powiedzieć wszystko razem?
- Dziecko: Mały kotek pije mleko.
Następnie dziecko zadaje pytania, prowadzący odpowiada.
Przykłady: Mały kotek pije mleko. Koń pasie się na łące. Łaciaty pies je kości. Dziewczynka pilnuje trzy gąski. Kura wchodzi na grzędę. Krowa ma ostre rogi. Pies śpi w budzie.
3. Zabawa: ? Rymowanki?.
Dwa komplety kartoników z obrazkami do rymu. Jeden komplet prowadzący zostawia sobie, drugi (ze zwierzętami)otrzymuje dziecko. Prowadzący wykłada kolejno swoje kartoniki wymawiając nazwę np. płotek, a. dziecko dokłada obrazek ze zwierzątkiem, którego nazwa rymuje się z podanym wyrazem np. kotek.
Przykłady: góra ? kura, głowa ? krowa, bałwanek ? baranek , pasek ? piesek, balonik ? konik, taczka ? kaczka, nóżka ? kózka, bucik ? kogucik, malinka ? świnka..
4. Kończenie rymowanych zdań, np.
Cielę co językiem ...(miele).
Przyszła koza do...(woza).
Wlazł kotek na...(płotek).
Pies zły szczerzy ...(kły).
Wyszły w pole kurki trzy i gęsiego sobie ...(szły).
To dla kotka jest miseczka pełna ...(mleczka).
Kotek rozplątał babci ...(motek).
5. ?Memory? :
- układamy rewersem do góry 10 par obrazków (zwierząt). Gra polega na kompletowaniu par. Wygrywa ten kto zbierze największą liczbę par. Podczas odkrywania grający nazywa obrazki starając się prawidłowo wymówić dane słowo lub naśladuje mowę zwierząt.
6. ?Piosenka zwierząt? (na melodię ?Piosenka i dzieci?):
- układamy obrazki liczbowe - w rzędach dwa razy po trzy zwierzątka (koty, pieski, krowy, kozy, kury, gęsi, itp.). Dziecko śpiewa naśladując głosy i wskazując palcem kolejne zwierzęta.
Miau ? miau ? miau,
Miau ? miau ? miau
Śpiewają koty.
Miau ? miau ? miau,
Miau ? miau ? miau
Śpiewam ja sam.
Hau ? hau ? hau,
hau ? hau ? hau.
Śpiewaja pieski.
Hau ? hau ? hau,
hau ? hau ? hau.
Śpiewam ja sam. itd.
7. Labirynty, :
- wskaż pieskowi drogę do domu, kotkowi do myszki, kurczątkom do mamy kurki, itp.? kreślenie linii nieregularnych mazakiem sucho ścieralnym na koszulce foliowej, w którą włożony jest rysunek.
8. Zabawa w chowanego:
- prowadzący kładzie maskotki, figurki zwierząt w różne miejsca. Dziecko szuka i określa ich położenie, np. kotek jest za krzesłem, piesek jest pod książką, krowa na półce itp.
- szukanie zwierząt ukrytych na obrazku, określanie położenia (na, pod, za, obok, itp.)
9. Zabawa ?Karuzela?:
- układamy w kole figurki lub obrazki zwierząt, w środku koła kręcimy tekturową rurką (np. z folii aluminiowej). Wskazane końcówkami rurki zwierzęta witają się ze sobą, np. miau, miau - hau, hau, mu, mu ? gę, gę
10. Zabawa: ?Podróż pociągiem?:
- prowadzący wymienia zwierzęta w kolejnych wagonach (zwiększając ilość zgodnie z możliwościami dziecka), a dziecko doczepia do lokomotywy wagony z wymienionymi zwierzętami.
11. Zabawa rytmiczno ? ruchowa: ?Kaczki?
- dziecko idzie po okręgu i odpowiednio do słów, przystając przy tym, macha rękami i tupie nogą (w podanym rytmie).
Jak to miło być kaczuszką,
machać sobie prawą nóżką.
Szczery uśmiech mieć na dziobie,
prawą nóżką tupać sobie.
Tup ? tup ? tup
Tup tup ? tup
Tup ? tup tup ? tup, itp.
Idzie kaczka nieboraczka,
śmiesznie człapie w luźnych laczkach.
Za tą kaczką druga kaczka,
idzie kaczek cała paczka.
Jak to miło być kaczuszką,
machać sobie lewą nóżką.
Szczery uśmiech mieć na dziobie,
lewą nóżką tupać sobie.
Tup ? tup ? tup
Tup tup ? tup
Tup ? tup tup ? tup, itp.
Opracowała mgr BARBARA PALEWSKA
Zadania: Wzmacnianie więzi ze środowiskiem przyrodniczym
Budzenie uczuć opiekuńczych w stosunku do zwierząt
Rozwój aktywności w działalności plastycznej
Umożliwienie dzieciom zaspokojenia potrzeby ruchu w
przedszkolu i na powietrzu
Rozbudzanie zainteresowań matematycznych
Wyrabianie poczucia przestrzennego
I TEMAT DNIA: CZYM SIĘ ŻYWIĄ KOŃ I KROWA?
1. Zestaw zabaw dydaktycznych
a) „Zgadnij, które obrazki mogą być razem?”
►ćwiczenia rozwijające umiejętność uogólniania
►ćwiczenie w sferze percepcyjnej
Nauczycielka przygotowała zestawy obrazków (po 3 obrazki w zestawie, które łączy jakaś wspólna cecha, 1 obrazek, który nie pasuje do tego zestawu oraz pusta karteczka, na której dziecko może narysować jeszcze coś, co pasuje do grupy przedmiotów)
obejrzyjcie obrazki znajdujące się w kopertach i zgadnijcie, dlaczego znalazły się razem, a może jakiś obrazek nie pasuje?
◦ dom, buda, gniazdo, most;
◦ kura, krowa, koń, buty;
◦ drzewo, kwiaty, trawa, kredki;
◦ stół, krzesło, szafa, samochód;
dzieci udzielają odpowiedzi na pytanie: dlaczego obrazki znalazły się razem, dlaczego jeden nie pasuje?
Chętne dzieci dorysowują na pustej kartce jeszcze coś, co mogłoby pasować do obrazków.
b) „Coś ciekawego” – zabawa z guzikami
Nauczycielka zawiązuje dzieciom oczy. Przed każdym kładzie tackę z kilkoma guzikami, specjalnie dobranymi pod względem kształtu, wielkości, materiału, z którego są wykonane oraz faktury.
( guziki małe, bardzo małe, bardzo duże, ozdobne, plastikowe, metalowe, obszyte materiałem, dwustronne, z dziurkami, z nóżkami...)
Dzieci „badają” guziki, obracają w rękach, stukają, ściskają i wyrażają swoje spostrzeżenia.
Dzieci odsłaniają oczy. Nauczycielka podtrzymuje aktywność dzieci zadając pytania:
Co to jest?
Jaki jest ten guzik?
Jakiego jest koloru?
Po co te dziurki?........
Nauczycielka prosi dzieci, aby wyszukały guziki na swoim ubraniu.
Po co przyszyty jest guzik do twojej koszulki?....
►rozwijanie umiejętności rozpoznawania przedmiotów po dotyku oraz
określania ich charakterystycznych cech.
c) „Przeciwnie” – zabawa na podstawie wiersza
Nauczycielka mówi wiersz pomijając niektóre słowa:
Coś jest duże, a coś małe,
Coś jest czarne, a coś........ (białe).
Jedno tłuste, inne chude,
Tamto cienkie, a to .......... (grube).
To głębokie, a to ............ (płytkie),
Może piękne być i ...........(brzydkie).
Wiele jest przeciwnych słów,
Więc się pobawimy znów.
Zadaniem dzieci jest dopowiedzenie brakujących określeń.
►doskonalenie umiejętności w dobieraniu wyrazów o przeciwnym znaczeniu.
„Przeciwnie” – łączenie rysunków na zasadzie przeciwności.
Dom niski – dom wysoki
Pasek krótki – pasek długi
Wstążka cienka – wstążka szeroka
Kot biały – kot czarny......
►poprawne posługiwanie się przymiotnikami,
► rozwijanie umiejętności porównywania.
2. Zabawa ruchowa z elementem naśladownictwa „Zwierciadło”
►kształtowanie pamięci rytmiczno-ruchowej
►rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej
Nauczycielka wystukuje rytm, po czym demonstruje odpowiednio dobrane, różnoraki ruchy.
Zadanie dzieci polega na dokładnym ich powtórzeniu (podskoki, biegi w miejscu, wymachy ramion, skręty tułowia, lekkie przeskakiwanie z nogi na nogę, przesuwanie się z palców na pięty i odwrotnie, płynne ruchy rąk i nóg naśladujące jakby „skradanie się”...)
NA PASTWISKU – teatrzyk kukiełkowy
►zapoznanie z ulubionym pokarmem krowy (trawa, koniczyna)
►poznanie potrzeb zwierząt domowych oraz pracy człowieka związanej z ich
hodowlą
Metody: słowna, oglądowa
Formy: grupowa
Środki dydaktyczne: sylwety krów, sylwetki Zosi i taty, scenka z tłem obory i
łąki.
Zosia wstała dzisiaj bardzo wcześnie. Tato obiecał, że zabierze ją na pastwisko. Po śniadaniu wyszła przed dom, by czekać na tatę. Nagle usłyszała donośny ryk „muuu...”
Tatusiu, dlaczego krówki tak głośno ryczą? – zapytała.
Niecierpliwią się. Chciałyby wyjść już na pastwisko.
Więc chodźmy. Tato, czy mogę ci pomagać?
Możesz. Właściwie krowy znają dobrze drogę na pastwisko, ale możesz pilnować by się nie rozchodziły na boki.
Zosia bardzo była przejęta, starała się jak mogła by pomóc tacie. Wreszcie doszli do pastwiska. Zosia otworzyła bramę i weszli na rozległy teren.
Tatusiu, co krowy będą jadły?
Myślałem, że wiesz – roześmiał się tato.
Oczywiście, wiem: trawkę i koniczynkę – zawstydziła się dziewczynka.
A czy one będą piły wodę?
Tak. Zobacz, tam dalej stoją korytka, z których krówki będą mogły się napić. I tato pokazał jej miejsce w rogu pastwiska.
Tyle z nimi pracy – Zosia szepnęła do siebie, ale tato ją usłyszał.
Masz rację. Trzeba wcześnie wstać, żeby wyprowadzić krowy na łąkę. W odpowiedniej porze trzeba je wydoić. I to jeszcze nie wszystko. Należy pamiętać, by przygotować im pożywienie na zimę.
Ach, takie zapasy dla zwierząt? – zapytała Zosia.
Tato uśmiechnął się.
Rzeczywiście, zapasy dla zwierząt.
A jakie? – dopytywała się Zosia.
Suszymy trawę i mamy z niej siano, uprawiamy buraki, które krowy bardzo lubią.
Zosia zamyśliła się.
Zwierzęta, które hodujemy potrzebują naszej pomocy.
Tak. Wymagają od ludzi wiele pracy i poświęcenia. Musimy o nie dobrze dbać – odpowiedział tato. Wracajmy do domu, w południe wrócimy tu znów.
Kto brał udział w przedstawieniu?
Dlaczego tato i Zosia poszli rano na pastwisko?
Dlaczego krowy się niecierpliwiły? Dlaczego chciały iść na łąkę?
Czym się żywią krowy?
Jakie pożywienie przygotowuje się im na zimę?
Po co ludzie hodują krowy?
Jakie przetwory robi się z mleka?
►- uświadomienie dzieciom co to jest siano.
Wybierzemy się teraz na spacer. Pójdziemy na łąkę i być może kogoś tam spotkamy. Kto to może być? Zwróćcie uwagę na zwierzęta, które spotkamy, jak one wyglądają, jak się poruszają. Zwróćcie również uwagę na roślinność łąki.
Zerwiemy trochę trawy i wysuszymy na słońcu w przedszkolnym ogródku. Zobaczymy w co się zmieni trawa.
II TEMAT DNIA: CZARNA KROWA W KROPKI BORDO
„Skąd słychać ten głos?” – ćwiczenia słuchowe
► rozpoznawanie i nazywanie głosów wydawanych przez zwierzęta
domowe
►rozwijanie umiejętności dopasowywania zwierząt do ich „domków”
Środki dydaktyczne: taśma z nagraniem głosów zwierząt; ilustracje: buda, siano, stajnia; sylwety: pies, krowa, koń, kura.
Słuchanie głosu psa
Naśladowanie głosu psa przez dzieci
Wyszukanie odpowiedniej sylwety i przyczepienie do tablicy.
Ponowne odtworzenie głosu psa.
- Gdzie mieszka to zwierzę? – w budzie – dzieci wyszukują odpowiednią ilustrację i przyczepiają przy sylwecie psa.
Nauczycielka umieszcza na tablicę kopę siana w żłobie pytając – „Kto tutaj może mieszkać?
Wspólnie z dziećmi ustalają – krowa.
Słuchanie nagrania głosu krowy – dzieci naśladują
Wyjaśnieni, że dom krowy to obora.
Wysłuchanie głosu konia.
„Kto się odzywał” – koń – dzieci naśladują głos.
Jak wygląda koń?
Dzieci wyszukują sylwetę konia i umieszczają ją obok stajni.
„Koń” – zapełnianie konturów plasteliną
►wzmacnianie mięśni palców i dłoni
►kształtowanie koordynacji wzrokowo-ruchowej
„Niemy film” – zabawa ruchowa z elementem naśladownictwa.
►ćwiczenia na wyczucie tempa i szybkości reakcji
Dzieci naśladują ruchy ilustrujące różne czynności. Wykonują je w zmiennym tempie podawanym kołatką przez nauczycielkę:
-koszenie trawy
-kopanie ziemi
-sypanie ziarna itd.
ŁACIATA KROWA – malowanie farbą klejową plam na dużym arkuszu papieru – praca w małych grupach.
►próby pokrywania farbą plam na „Skórze” krowy z wykorzystaniem
pędzla lub palcami.
wyrabianie płynności ruchów podczas malowani
utrwalenie wyglądu krowy
dokładne mycie rąk po pracy
Śpiew piosenki „Na podwórku koło bramy”
„Zwierzęta” zabawa ortofoniczna – naśladowanie głosów zwierząt w gospodarstwie wiejskim (krowa, koń, baran, pies, kot, gęsi, kura, kaczka, indyk...)
Praca dzieci
podział dzieci na zespoły – każdy zespół ma przygotowany arkusz papieru
Waszym zadaniem będzie pomalowanie krów, tak aby były one łaciate, czyli w duże plamy. Uzgodnijcie między sobą jakiego koloru będziecie używa. Zachowajcie ostrożność, aby nie pomalować siebie i kolegów.
Wspólne obejrzenie wszystkich prac. Wyeksponowanie ich w sali.
„Na pastwisku” – zabawa ruchowa z elementem czworakowania
Przy akompaniamencie muzyki dzieci chodzą na czworakach. Na sygnał kładą się i odpoczywają.
Zabawy na powietrzu – „Wilk rozbójnik”
Jedno dziecko jest „wilkiem”; jedno dziecko jest pastuszkiem, reszta dzieci to kózki.
Wilk: Jestem wilk, rozbójnik zły
Muszę schrupać kózki trzy.
Pastuszek: Zjesz jedną kózkę
jeśli potrafisz zrobić to co ci powiem.
Wilk: Co?
Pastuszek: Musisz wilku rozbójniku
Przejść po kładce na strumyku.
Wilk przechodzi po narysowanej linii „noga za nogą”
Wilk: Jestem wilk rozbójnik zły......
Pastuszek: Dostaniesz drugą kózkę
Jeśli wykonasz drugą trudną rzecz.
Wilk: Jaką?
Pastuszek: Przez ten strumyk musisz skoczyć
Żadnej łapy nie zamoczyć
Wilk: Jestem wilk rozbójnik zły....
Pastuszek: Wykonaj trzecie zadanie.
Wilk: Jakie?
Pastuszek: Wilku, wilku idź przez wieś
I na głowie jajko nieś.
Wilk z kamykiem na głowie musi dojść do narysowanej kreski. Jeżeli wilkowi nie uda się zadanie, wówczas rolę przejmuje uratowana kózka.
III TEMAT DNIA: MŁODE ZWIERZĘTA NA WIEJSKIM PODWÓRKU
„Kto żyje w wodzie, w lesie, na łące...” – teatr pantomimy
►uporządkowanie wiedzy o świecie zwierząt jaką posiadają dzieci.
Środki dydaktyczne: duża kostka do gry
plansza z okienkami (łąka, dom, las, woda, chmury)
Dzieci siedzą w kole. Wybrane dziecko rzuca kostką. Po wyrzuceniu np. „trójki” otwiera okienko oznaczone kropkami tak jak na kostce. Ukazuje się np. obraz lasu.
W naszym teatrze pantomimy pokażemy, kto mieszka w lesie. Dzieci przyjmują rolę różnych zwierząt leśnych.
Następne dziecko rzuca kostką, itd.
Dom – np. pies, kot, chomik... Woda – ryba, kaczka, łabędź...
Wiejska zagroda – koń, krowa, kura, świnia.... Łąka – owady, kret, mysz.
Las – lis, zając, wiewiórka ... Chmury – ptaki, owady...
„Czego brakuje?” – zabawa w parach
środki dydaktyczne: obrazki ze zbiorami przedmiotów lub z jakąś treścią
►poprawne używanie formy dopełniacza
Dzieci siedzą w parach. Jedno dziecko ma obrazek, na którym przedstawiony jest pewien zbiór przedmiotów lub określona treść np. wiejskie podwórko. Drugie dziecko posiada taki sam obrazek ale z brakującymi elementami.
Dzieci porównują obrazki. Zadaniem dzieci jest odpowiedzieć na pytanie czego brakuje na jednej z ilustracji np. kury, domu, płotu, budy....
„Kostka do gry” – praca przy stoliku
Dzieci naklejają na tekturowe kostki kółeczka
Te kostki posłużą do nowej gry, którą wykonamy
również sami za kilka dni.
„Przyszywamy guziki” – zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa.
Na podłodze rozłożone są szarfy. Dzieci są „guzikami”. Podczas muzyki guziki turlają się po podłodze w różnych kierunkach. Na zmianę melodii „guziki przyszywają się do bluzeczki” – podskokami ustawiają się w rzędzie. Na hasło „guziki zapinają się” dzieci przechodzą przez szarfy.
►rozwijanie umiejętności odtwarzania ruchem treści oraz dostosowania
ruchu do tempa piosenki
►uwrażliwienie na dźwięki wysokie i niski
►doskonalenie poczucia rytmu
►utrwalenie nazw zwierząt wiejskich i ich młodych.
Formy: ruch przy muzyce
Tekst i zapis nutowy piosenki – „Wychowanie w Przedszkolu” 1987 nr 6 str. 378
Zabawa rytmiczna „Powtórz”
Dzieci poruszają się po sali zgodnie z akompaniamentem (marsz, bieg, podskoki). Na przerwę w muzyce zatrzymują się. Nauczycielka podaje krótki rytm. Dzieci powtarzają rytm klaszcząc, tupiąc, wystukując. Przy każdej przerwie nauczycielka podaje inny rytm.
Dźwięki wysokie i niskie”
Nauczycielka gra melodię zapraszającą dzieci do maszerowania. Dzieci maszerując akcentują pierwszą nutę w takcie klaśnięciem, a na dwa, trzy cztery podnoszą wysoko kolana. Gdy usłyszą dźwięki wysokie – zamieniają się w koniki i naśladują rżenie. Gdy usłyszą dźwięki niski – zamieniają się w krówki i „muczą”
Zabawa ilustracyjna
Dzieci ustawione parami w kole. Jedno dziecko z pary jest zwierzęcą mamą, drugie jej dzieckiem.
I zwrotka – dzieci naśladują kłótnię zwierząt
Refren – krowa wskazuje na cielątko
owca na jagniątko
świnia na prosiątko
kobyłka na źrebiątko
na słowa: oj, tak, tak – kiwają twierdząco głowami
oj, tak, tak
oj, tak – tupią nogą
II zwrotka – dzieci (młode zwierzątka) wybiegają poza koło, skaczą bawią się
Refren – podskakuje cielątko i jagniątko
podryguje prosiaczek
źrebaczek biega w kółko
III zwrotka – jedno dziecko jest kundlem, wbiega i „poszczekuje”
Refren – dzieci uciekają od swych dziecięcych mam.
Zabawy dowolne – rysowanie
lepienie z plasteliny
zabawy konstrukcyjne.....
IV TEMAT DNIA: COŚ ROGATE I BRODATE
Gromadzenie plastikowych, małych zwierzątek domowych przynoszonych przez dzieci.
„Wyścig zwierząt” – kolorowanie planszy do gry
podczas kolorowania dzieci zapoznają się z układem planszy, próbują opowiadać co się na niej dzieje.
„Gdzie jest trawa?” – rozmowa połączona z obserwacją
zwrócenie uwagi na to, że trawa po wyschnięciu staje się sianem
zmienia kolor, łamie się, inaczej pachnie niż świeża trawa
przypomnienie – kto żywi się sianem
wykorzystanie siana na posłanie dla chomika hodowanego w kąciku przyrody.
„Gdzie się schował koziołek?” – zabawa
odnajdywanie obiektu na obrazkach
środki dydaktyczne: obrazki przecięte i naklejone brzegami na twardy papier, sylwety koziołka
Znam takiego koziołka, który ciągle gdzieś się chowa. Pomóżcie odnaleźć koziołka na tych obrazkach.
Dzieci siedzą w kole. Na środku stoi kosz z obrazkami. Dzieci wybierają po jednym obrazku i próbują odnaleźć koziołka, który jest schowany w rozcięciu obrazka (widoczna jest tylko część koziołka)
Nauczycielka zachęca do słownego określania relacji przestrzennych (za, obok, na, nad, pod, przy, przed, w środku...itp.)
Nie pokazuj mi koziołka bo może się spłoszyć i uciec, ale powiedz mi, gdzie się schował na twoim obrazku, żebym mogła go sama łatwo odnaleźć.
Dzieci starają się opisywać miejsca, gdzie się schował koziołek.
„Na podwórku koło bramy” – zabawa ze śpiewem ilustrowana ruchem.
KOZIOŁEK MA DWA ROGI ALE CZTERY NOGI – zabawa matematyczna na podstawie wiersza J. Porazińskiej „Koziołeczek”.
►zapoznanie z liczebnikiem głównym 4
►kształtowanie pojęcia liczby 4
►rozwijanie umiejętności przeliczania zbiorów
środki dydaktyczne: sylwety koziołka
sylwety dzieci – trzech chłopców i jednej dziewczynki
Wiersz „Koziołeczek” – J. Porazińska – „Psotki i śmieszki”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1969
Dzisiaj poznaliście jeszcze jedno zwierzątko z wiejskiego podwórka – koziołeczka. Naszemu koziołkowi przydarzyła się ciekawa przygoda. Posłuchajcie wiersza, który opowiada o tym, co przydarzyło się koziołkowi.
Zwróćcie uwagę, kto jeszcze uczestniczył w tej przygodzie.
Nauczycielka recytuje wiersz ilustrując go sylwetami.
Oj, tej Jagnie! Oj, tej Jagnie!
Koziołeczek ugrzązł w bagnie...
Miał on różki jak pieróżki,
Miał kożuszek po sam brzuszek,
Miał bródeczkę jak miotłeczkę.
Błażej złapał go za różki,
Za te różki jak pieróżki.
Kuba złapał za kożuszek,
Za kożuszek po sam brzuszek.
Łukasz złapał za bródeczkę,
Za bródeczkę jak miotłeczkę.
Za ogonek cap – Jagneczka.
Wyciągnęli koziołeczka.
Nauczycielka podczas recytacji wiersza przyczepia koziołka i wokół niego sylwety dzieci.
kto chwycił koziołka za rogi?
kto złapał za sierść?
kto wyciągał koziołka za brodę?
kto ciągną za ogon?
Podczas wypowiedzi dzieci nauczycielka przekłada sylwety chłopców ze środka na prawą stronę tablicy a sylwetę Jagny na lewą.
ilu chłopców ratowało koziołka?
kto oprócz chłopców ratował koziołka?
Nauczycielka akcentuje wypowiedź dzieci, że oprócz trzech chłopców, koziołka z bagna wyciągała jaszcze jedna dziewczynka – Jagna.
Nauczycielka umieszcza sylwetkę dziewczynki obok sylwetek chłopców.
Dzieci liczą wszystkie sylwetki dzieci.
„Przysmak koziołków” – zabawa
środki dydaktyczne: rysunek koziołka na kartoniku dla każdego dziecka wycięte z papieru zielone główki kapusty (po trzy dla każdego dziecka )
fioletowe kapustki wycięte z papieru (po jednej dla każdego)
Nauczycielka rozdaje każdemu dziecku po jednym kartoniku z rysunkiem koziołka. W różnych miejscach sali umieszczone są wycięte z papieru zielone główki kapusty.
Nauczycielka zwraca się do dzieci:
Waszym zadaniem jest odnaleźć trzy główki kapusty dla swojego koziołka.
Dzieci szukają. Nauczycielka sprawdza, czy dzieci poprawnie policzyły kapustki i dokłada każdemu po jednej fioletowej główce kapusty.
Dzieci przeliczają wszystkie kapustki – przysmaki koziołka.
Dzieci siadają na dywanie i kładą przed sobą główki kapusty tak, żeby kapusta czerwona leżała jako czwarta.
ile jest zielonych główek kapusty?
ile jest czerwonych główek kapusty?
policzcie, która z kolei jest kapusta czerwona?
„Koziołki w warzywniku” – zabawa ruchowa
Na podłodze rozłożone są zielone krążki - to kapusty w ogrodzie warzywnym. Jedno dziecko jest ogrodnikiem – stoi z boku. Dzieci – koziołki wbiegają na sygnał do warzywnika i „pasą się”. Przy jednej główce kapusty nie może paść się więcej niż cztery koziołki. Z chwilą pojawienia się ogrodnika koziołki uciekają z warzywnika. Ogrodnik w tym czasie stara się złapać nieproszonych gości. Złapany koziołek staje się pomocnikiem ogrodnika.
Zabawy na powietrzu
Zabawa – gra „Wyścigi koziołków” – dzieci kredą na asfalcie rysują trasę, po której odbędzie się wyścig.
Dzieci otrzymują kolorowe, duże guziki – są to „koziołki”. Po kolei pstrykają guzik tak, aby przesunąć go jak najdalej, uważając by nie wypadł z trasy. Jeżeli guzik – koziołek wypadnie z trasy, wówczas wraca na jej początek. Wygrywa ten koziołek, który pierwszy ukończy bieg i znajdzie się na mecie.
Rysowanie kolorową kredą na asfalcie.
V TEMAT DNIA: KOŃ
„Konie” – oglądanie albumu – zwrócenie uwagi na umaszczenie koni – czarne, siwe, w łaty, w kropki, itd. oraz różne rasy – duże, małe, smukłe, grube, ciężkie...
„Podwórkowa symfonia” – oglądanie bajki z kasety magnetowidowej
►utrwalenie nazw i wyglądu zwierząt w gospodarstwie wiejskim
►utrwalenie głosów tych zwierząt
►wyrabianie umiejętności śledzenia i zapamiętania akcji.
„Wyścigi zwierząt” – gra planszowa wykonana przez dzieci
►doskonalenie liczenia
►podporządkowanie się zasadom
„Koniki” – uzupełnianie brakujących elementów obrazka, kolorowanie.
„Gdzie mieszka koń?” – zabawa konstrukcyjna – budowanie z klocków drewnianych, plastikowych o różnym sposobie łączenia, grubych patyków, kartonowych pudełek, itp.
►kształtowanie prawidłowych krzywizn kręgosłupa
►rozwijanie orientacji w przestrzeni
►wyrabianie szybkiej reakcji na sygnał
►utrwalenie pojęcia szereg, szybie ustawianie się w szeregu w różnych
miejscach w sali
Marsza w rytm słyszanej muzyki.
„Płotek” – zabawa orientacyjno-porządkowa
Swobodne zabawy przy muzyce, bieg podskoki zgodnie z akompaniamentem. Na przerwę w muzyce dzieci tworzą płotek – szereg – ogrodzenie łąki.
„Na łące” – ćwiczenie dużych grup mięśniowych
Dzieci turlają się po trawie. Na sygnał powoli wstają, prostują się aż do wspięcia na palce. Rozglądają się, czy nikt nie nadchodzi i ponownie turlają się po trawie.
„Poszukiwania” – dzieci szukają w zaroślach zajączka – chodzą na czworakach. Na sygnał zaczynają pełzać – przeciskają się przez niskie krzewy. Po kilku ruchach prostują się. Nie znalazły zająca więc czworakują ponownie.
„Paliki” – ćwiczenia tułowia – skłony
Dzieci stoją w lekkim rozkroku, ruchem naśladują wbijanie palika do umocowania łańcucha dla krowy na łące. Po kilku ruchach prostują się i radośnie podskakują.
„Łąka” – zabawa z elementem równowagi
Dzieci chodzą po trawie (na łące), aby przez nią przejść muszą wysoko unosić nogi.
„Koniki” – zabawa z elementem biegu
Dzieci – koniki biegają po łące – lekki bieg w różnych kierunkach. Na sygnał zatrzymują się, kładą na dywanie - :koniki tarzają się po trawie”.
Marsz uspokajający.
DUSZEK – słuchanie wiersza
Raz w przedszkolu jakiś duszek
Wszystko poprzestawiał.
Nie wiadomo, co to było
Psota czy zabawa?
Rano weszły do swej sali miłe przedszkolaki
Aż za głowę się złapały
- nieporządek taki.
I szybciutko ustawiły:
Na półeczce lalki
I osobno piłki, kwiaty,
Motyle, krasnalki.
Aż tu z kąta kaczor kwacze:
- „czy nie można by inaczej?”
Dzieci się zastanowiły,
Potem wszystko przestawiły:
Na jednej półeczce – zabawki zielone
Na drugiej – niebieski,
Na trzeciej – czerwone,
Na innej te żółte i pomarańczowe,
Osobno stanęły rzędem fioletowe.
A tu z kąta kaczor kwacze:
- „czy nie można by inaczej?”
Może lepiej nam pomożesz?
Och nie grymaś tak, kaczorze.
Nauczycielka recytuje wiersz. Przy ponownej recytacji dzieci po słowach: „i szybciutko ustawiły” – segregują sylwety na tablicy wg przyjętej klasyfikacji. Kolejne części wiersza sugerują inne kryteria klasyfikacji jakościowe, do której dzieci zachęcane są „czy nie można by inaczej?”
Zabawa ruchowa „Przygotuj się do zdjęcia”
Dzieci stoją w luźnej gromadce. Rozglądają się i wzrokiem wybierają miejsce, do którego chcą dobiec. Na sygnał dobiegają do upatrzonych miejsc i przyjmują dowolną pozycję, taką jaką chciałyby utrwalić na zdjęciu.
Zabawa ruchowa „Poszukaj skarbu”
Dzieci znajdują różne przedmioty (patyczki, kamyki, listki...). kładą je w dowolnym miejscu, zapamiętują to miejsce i podchodzą do nauczycielki. Na sygnał „odszukaj swój skarb” – dobiegają do pozostawionych przedmiotów.
rozwijanie orientacji przestrzennej
kształcenie pamięci
Literatura:
Wychowanie w Przedszkolu 1988 nr 10
Wychowanie w Przedszkolu 1993 nr 3
Wychowanie w Przedszkolu 1984 nr 10
Wychowanie w Przedszkolu 1980 nr 6
T. Fiutowska „Po nitce do kłębka”
I. Salach „4 – latki - Poznanie środowiska przyrodniczego”, Zakład Wydawnictw i Reklamy – Iwanowski, Płock 1995 r.
H. Trawińska „Zabawy rozwijające dla małych dzieci”, PZWL, Warszawa 1988 r.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ
z wykorzystaniem metod aktywizujących
Blok tematyczny: W świecie zwierząt.
Temat dnia: Na wiejskim podwórku.
.
Rodzaje aktywności: przyrodnicza, polonistyczna, matematyczna, muzyczna, ruchowa.
Cele główne zajęć:
• rozwijanie zdolności i umiejętności myślenia twórczego poprzez zastosowanie
aktywizujących metod nauczania,
• poznanie różnych zwierząt na wiejskim podwórzu,
• rozwijanie umiejętności współpracy w grupie.
Cele szczegółowe:
Uczeń:
• wie, jakie zwierzęta żyją na wiejskim podwórzu,
• potrafi rozróżniać i naśladować głosy zwierząt,
• wie, jakie korzyści człowiek czerpie z hodowli zwierząt,
• potrafi zaśpiewać piosenkę,
• nazywa osobniki dorosłe i ich potomstwo,
• potrafi wyodrębniać zbiory,
• sprawnie przelicza elementy w zbiorze,
• potrafi zgodnie współdziałać w grupie,
• wykonuje przydzielone mu zadania,
• potrafi powiedzieć koledze coś miłego.
Metody: „mapa pamięci”, elementy dramy, rozmowa kierowana, elementy pedagogiki
zabawy.
Formy pracy: jednostkowa, zespołowa, grupowa.
Środki dydaktyczne: ilustracja wiejskiego podwórka, rysunki zwierząt, puzzle obrazkowe,
kaseta z nagranymi odgłosami zwierząt, piłka.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
Wprowadzenie do tematu zajęć- wysłuchanie nagranych na kasecie dźwięków i rozpoznawanie głosów zwierząt (kot, pies, kogut, krowa, koza). Ustalenie, że takie dźwięki można usłyszeć na wiejskim podwórku.
Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach żyjących na wiejskim podwórku. Wyszukiwanie odpowiednich ilustracji przygotowanych przez nauczyciela.
• Na tablicy nauczyciel przygotowuje plansze przedstawiające wiejskie podwórko,
łąkę i staw. Obok są ilustracje różnych zwierząt.
• Dzieci, udzielając odpowiedzi na zagadki, wybierają ilustrację danego zwierzęcia i
umieszczają ją w odpowiednim miejscu na planszy. W efekcie powstanie ilustracja
„Na wiejskim podwórku”.
ZAGADKI:
• Zagadka to będzie niedługa: wlazł sobie na płotek i mruga. (kot)
• Najwierniejszy to przyjaciel domu i człowieka. Dobrym ludziom chętnie służy na
złych warczy, szczeka. (pies)
• Swym barwnym grzebieniem, czesać się nie może. Budzi ludzi codziennie, gdy świta
na dworze. (kogut)
• Choć się zielonej trawy naje, to białe mleko daje. (krowa)
• Cztery kopytka, rogi i bródka…Już wiesz, kto wyjadł kapustę z ogródka. (koza)
Ukryty obrazek- prezentacja fragmentu ilustracji przedstawiającej konia. Uczniowie
muszą podać nazwę zwierzęcia i umieścić go we właściwym miejscu na planszy. W razie trudności nauczyciel odsłania dalsze elementy ilustracji.
Gry dramowe i improwizacje ruchowe.
• Zgadnij, jakie to zwierzę- losowanie przez chętne dzieci kartoników z ilustracjami
różnych zwierząt. Dziecko naśladuje ruchem, głosem swoje zwierzę lub je opisuje.
• Nauczyciel mówi: „Jestem opiekunem zwierząt”. Zapraszam do siebie Szymona jako kota, Olę jako pieska itp. Dzieci improwizują ruchem zachowania charakterystyczne dla wskazanych zwierząt.
Dobieranie zwierząt w pary- osobniki dorosłe i ich potomstwo.
• Nazywanie rodziców i ich dzieci:
kura- kurczątka
krowa- cielątko
koza- koźlątko
klacz- źrebiątko
kaczka- kaczątka
Przerwa śródlekcyjna
• Zaśpiewanie piosenki pt. „Kaczor Donald farmę miał”.
• Zabawa ruchowa „Wchodzi kotek po drabinie”.
Tworzenie „mapy pamięci”- praca w grupach. Uczniowie układają puzzle. Jest to rysunek przedstawiający zwierzę z wiejskiego podwórka. Części przyklejają na papierze. Następnie dobierają odpowiednie obrazki i ustalają jakie korzyści człowiek czerpie z hodowli tych zwierząt. Przedstawienie wyników swojej pracy pozostałym grupom.
„Gdzie mieszkają?”
• Nauczyciel dzieli uczniów na trzy grupy: pieski, pszczółki, rybki. Następnie układa na podłodze trzy obręcze. Wchodzą w nie dzieci z rysunkami miejsc pobytu różnych zwierząt. Na sygnał nauczyciela dzieci chodzą w rytm uderzeń bębenka. Na hasło: „Gdzie mieszkają zwierzęta?”- dzieci stojące w obręczach pokazują swoje rysunki, a pozostałe dzieci szybko zajmują miejsca w odpowiednim „domku”.
• Sprawdzenie wyboru miejsc, liczenie „zwierząt” w domkach, porównywanie liczebności utworzonych zbiorów.
9. „Łańcuszek dobrych myśli na pożegnanie”- uczniowie siedzą w kręgu i toczą piłkę
do wybranego kolegi lub koleżanki, mówiąc mu (jej) coś przyjemnego.
Wiejskie podwórko - scenariusz zajęć otwartych dla rodziców
GRUPA DZIECI SZEŚCIOLETNICH
Treści programowe:
nauka kroku prostych tańców – krakowiak,
śpiewanie piosenek zbiorowo,
inscenizowanie utworów literackich z udziałem dzieci
recytowanie krótkich wierszy (indywidualne, grupowe, z podziałem na role),
odtwarzanie na instrumentach perkusyjnych prostych rytmów piosenek,
układanie z liter alfabetu ruchomego i odczytywanie odpowiednio dobranych wyrazów,
rozwiązywanie krzyżówek
rozwiązywanie zagadek,
ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej wyrazów,
stosowanie cyfr od 0 do 9 i znaków: <, >, =, +, -, w sytuacjach zadaniowych,
rozróżnianie figur geometrycznych: koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt.
Cele – Dziecko:
zna krok krakowiaka,
śpiewa piosenki dostosowane do jego możliwości głosowych,
aktywnie uczestniczy w inscenizacjach utworów literackich,
zapamiętuje treści wierszy i chętnie je recytuje,
odtwarza na instrumentach perkusyjnych podany rytm,
układa wyrazy z liter alfabetu ruchomego,
potrafi podzielić słowa na głoski,
zna symbole graficzne liczb oraz znaki:<, >, =, -, +,
rozróżnia figury geometryczne płaskie.
Metody:
- czynna- zadania stawiane do wykonania,
oglądowa – ilustracje
słowna – rozmowa, zagadki, objaśnienia.
Formy:
praca z całą grupą,
praca indywidualna.
Środki dydaktyczne: dekoracja do przedstawienia, stroje, instrumenty perkusyjne wykonane wspólnie z rodzicami, płyty CD, sylweta chłopca, sylwety zwierząt, kwiatów, plansza z krzyżówka, kartoniki z literami do krzyżówki, kartoniki: trójkąty, kwadraty, prostokąty, koła, z napisanymi na jednej stronie cyframi i literami na stronie drugiej, ilustracje kwiatów: bratki, maki, tulipany, irysy, kartki z ukrytymi obrazkami do kolorowania przedstawiające warzywa: cebula, fasola, pomidor, burak, sałata, kartoniki z nazwami warzyw- napisy, kartoniki z liczbami od 0 do 10 oraz znaki: <, >, =, -, +.
Proponowany przebieg zajęcia
1.Taniec „Krakowiak” przy piosence pt. „Stare miasto Kraków” śpiewanej przez dzieci.
2.Prezentacja przez dzieci przedstawienia pt. „O smoku, który chciał porwać królewnę Wiosnę”.
3.Nauczycielka zaprasza dzieci na wycieczkę na wieś, przedstawia chłopca, który tam mieszka.
4.Rozwiązujemy krzyżówkę – rozwiązywanie zagadek słownych – po rozwiązaniu krzyżówki dowiemy się jakie zwierzęta mieszkają na podwórku Tomka.
5.Zabawa ruchowa przy muzyce, dzieci poruszają się i wydają dźwięki takie, jak zwierzęta, które wymienia nauczyciel – dokonujemy syntezy fonemowej.
6.W zagrodzie Tomka znajdują się też konie i świnie. Dzieci porównują oraz dodają i odejmują liczby w zakresie 10.
7.Dzieci otrzymują kartoniki w kształcie koła, kwadratu, prostokąta lub trójkąta, na których z jednej strony znajdują się liczby, a na odwrocie litery. Dzieci ustawiają się przed odpowiednią figurą (koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt)szeregując cyfry od najmniejszej do największej, odwracają kartoniki i kolejno odczytują nazwy kwiatów, które rosną w ogrodzie Tomka: bratki, maki, tulipany, irysy. Następnie każda grupa wybiera odpowiednią sylwetę kwiatów.
8.Gra na instrumentach perkusyjnych przy piosence pt.”Podaj rękę koleżance”.
9.Co zasiał i zasadził w ogrodzie Tomek? - odszukujemy ukryty obrazek poprzez
zakolorowanie odpowiednich pól oznaczonych liczbami po uprzednim wykonaniu działań dodawania i odejmowania (praca indywidualna). Kto zakończy pracę odkłada obrazki na grządki zgodnie z umieszczonym napisem.
10.Zabawa ruchowa przy muzyce. Wracając z wycieczki do przedszkola tańczymy swobodnie w rytm muzyki ludowej. Sprawdzamy, czy wróciliśmy cali i zdrowi. Czy zabraliśmy: ręce – machamy, nogi – tupiemy, głowy – potrząsamy, - dziecko, potrafi wczuć się w rytm muzyki, wyrazić ruchem rytm i nastrój
Konspekty do zajęć z dziećmi do programu pracy wychowawczej z elementami edukacji ekologiczno- przyrodniczej ,,SPOTKANIE Z PRZYRODĄ”.
Jesień
SCENARIUSZ NR 1
Temat: Stragan- zapoznanie z treścią wiersza pt. ,,Na straganie” J. Brzechwy.
Teatrzyk z wykorzystaniem naturalnych okazów.
Cele operacyjne:
Dziecko zna fragmenty wiersza J. Brzechwy ,,Na straganie”.
Dziecko zna i potrafi nazywać i rozpoznawać warzywa występujące w wierszu.
Dziecko potrafi swobodnie improwizować słownie i ruchowo.
Dziecko potrafi zgodnie bawić się z innymi w zrobionym teatrzyku.
Dziecko zna formy grzecznościowe i potrafi je zastosować w praktyce: proszę, przepraszam, dziękuję.
Dziecko wie co oznacza słowo ,,stragan warzywny”, co można na nim kupić.
Dziecko umie podzielić słowa na sylaby- nazwy warzyw.
Metody:
Słowne: rozmowa, recytacja, burza mózgów.
Czynne: zadań stawianych do wykonania.
Oglądowe: pokaz, obserwacja.
Formy: praca z grupą dzieci i indywidualna
Środki dydaktyczne: naturalne okazy warzyw występujących w wierszu, zrobiony teatrzyk, imitacja straganu.
Przebieg zajęcia
Recytacja wiersza przez wychowawcę- pokaz naturalnych okazów warzyw.
Burza mózgów- wypowiedzi dzieci na temat wiersza:
Co to jest stragan? Gdzie spotkały się warzywa?
Co można kupić na straganie warzywnym? Jak trzeba się zachowywać robiąc zakupy? (formy grzecznościowe).
Jak skończyła się kłótnia warzyw?
Powtórna recytacja wiersza- rozdanie dzieciom warzyw (wstają te które mają czytane w danej chwili warzywo).
Utrwalenie nazw warzyw- dopasowywanie warzywa do wypowiadanej nazwy. Dzieci starsze- podział nazw warzyw na sylaby.
Zabawa w teatr- dzieci w teatrzyku same robią przedstawienie. Zwracamy uwagę na wypowiedzi całym zdaniem, używanie form grzecznościowych.
Zmiana ról dzieci.
Zabawa ruchowa ,,Stragan”- każde dziecko siedzi na podłodze, przed nim rozłożona szarfa- stragan. Dzieci biegają w rytm muzyki dookoła swoich straganów. Na przerwę w muzyce siadają w swoich straganach i wypowiadają nazwy pokazywanych przez wychowawcę warzyw- dzieląc słowa na sylaby.
Zakończenie zajęcia- zebranie szarf. Odłożenie warzyw do kącika przyrody.
SCENARIUSZ NR 2
Temat: Wielkie grzybobranie.
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi nazwać wybrane grzyby- dzieląc je na jadalne i trujące.
Dziecko potrafi ulepić grzybek z plasteliny, stosując odpowiednie kolory. (jadalne bądź trujące).
Dziecko potrafi podzielić na sylaby wyrazy: kozak, las, kura, muchomor, grzyb, drzewo.
Dziecko potrafi utrzymać porządek w swoim miejscu pracy.
Metody:
Słowne: rozmowa, burza mózgów
Czynne: zadań stawianych do wykonania
Oglądowe: pokaz, obserwacja
Formy: praca z grupą i indywidualna
Środki dydaktyczne:
Plastelina, grzybki z plasteliny przygotowane przez wychowawcę (pokaz wzoru), ilustracja lasu i grzybów, podkładki tekturowe do pracy z
plasteliną, ilustracja schematu budowy grzyba, ilustracje grzybów jadalnych i trujących, prawdziwy grzyb.
Przebieg zajęcia:
Rozmowa na temat ilustracji ,,Grzybobranie”. Pokaz ilustracji i nazywanie grzybów jadalnych i trujących (wyszukiwanie różnic)- burza mózgów.
Podział wyrazów na sylaby, liczenie sylab w słowach, głosowanie wyrazów (dzieci starsze): las, borowik, prawus, muchomor, kurka, zajączek.
Omówienie budowy grzyba wg schematu (pokaz schematu grzyba), kapelusz, nóżka, korzenie.
Zabawa ruchowa ,,Grzybobranie”- pantomima, dzieci naśladują ruchy grzybiarza: schylają się po grzyby, niosą koszyk, słuchają śpiewu ptaków, odpoczywają pod drzewem.
Praca przy stoliku ,,Plastelinowe grzybki”
pokaz grzybków wykonanych przez wychowawcę- zwrócenie uwagi na dobór kolorów i porządek w miejscu pracy.
lepienie grzybów przez dzieci
zwrócenie uwagi na drobne, charakterystyczne cechy w wyglądzie np. kropki muchomora
omówienie wykonanych prac
ustawienie grzybków w kąciku przyrody.
Sprzątnięcie stolików po skończonej pracy.
Podziękowanie za udział w zabawie.
Zima
SCENARIUSZ nr 1
Temat: Zwierzęta leśne i ich zwyczaje.
Cele operacyjne:
Dziecko umie nazywać i rozpoznawać zwierzęta leśne: sarna, zając, dzik, niedźwiedź, wiewiórka.
Dziecko wie czym odżywiają się i jak zdobywają pokarm wybrane zwierzęta leśne.
Wie, które zwierzęta zasypiają na zimę.
Umie dzielić na sylaby nazwy zwierząt.
Umie wypowiadać się całym zdaniem.
Metody:
Zabawowa
Słowna- rozmowa, polecenia.
Naśladowcza
Aktywizująca- burza mózgów.
Formy: praca z grupą, praca indywidualna
Pomoce dydaktyczne: ilustracja lasu i wybranych zwierząt w nim żyjących: sarna, lis, wiewiórka, niedźwiedź, zając, borsuk, karty pracy dla każdego dziecka- zwierzęta i ich przysmaki.
Przebieg zajęcia:
Opowiadanie wychowawcy na temat ilustracji ,,Leśne zwierzęta”. Rozmowa dotycząca obrazka.
Rozpoznawanie i nazywanie zwierząt leśnych. Poznanie sposobu w jaki te zwierzęta zdobywają pożywienie.
Jak nazywają się zwierzęta pokazane na obrazku?
Co możesz powiedzieć na temat tych zwierząt?
Czym żywią się te zwierzęta?
W jaki sposób zdobywają pokarm?
Które z tych zwierząt zasypia na zimę?
Podział nazw zwierząt na sylaby.
S.A.- RNA, LIS, WIE- WIÓ- RKA, NIE- DŹWIEDŹ, DZIK, ZA- JĄC
Dzieci starsze- przeliczanie sylab, głosek w słowach.
Zabawa ruchowa- ,,Naśladuj zwierzątko”
Wąż- pełzanie
Zając- skoki
Sarna- bieg na palcach
Praca przy stoliku- połącz zwierzątko z jego przysmakiem.
Wiewiórka- orzechy
Niedźwiedź- miód
Dzik- żołędzie
Sarna- siano
Zając- mlecz
Omówienie wykonanej pracy.
Zaproszenie do zabawy kołowej ze śpiewem ,,Stary Niedźwiedź”- zmiana ról tak aby każde dziecko było niedźwiedziem.
Zakończenie zajęcia.
SCENARIUSZ NR 2
Temat: Wycieczka do lasu. Podziwiamy zimowy krajobraz.
Cele operacyjne:
Dziecko wie jak poruszać się po jezdni i chodniku.
Dziecko potrafi zaobserwować zmiany zachodzące w przyrodzie zimą.
Dziecko umie narysować kredką rysunek na temat: ,,Las zimą”.
Metody:
Słowna- rozmowa, instrukcja
Praktycznego działania- wycieczka
Zabawowa
Formy: wycieczka z grupą dzieci
Pomoce dydaktyczne: kolorowe kredki, kartki z bloku.
Przebieg zajęcia:
Dzieci siedzą w dowolnym miejscu na dywanie. Zapoznanie dzieci z celami pieszej wycieczki do lasu. Obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie zimą. Rozpoznawanie i nazywanie ptaków mieszkających w lesie zimą. Rozpoznawanie śladów na śniegu. Zwrócenie uwagi na przestrzeganie zasad ruchu drogowego, bezpieczne poruszanie się po jezdni i chodniku. Przygotowanie do wycieczki.
Piesza wycieczka do lasu.
Obserwacja przyrody zimą (drzewa, krzewy, ptaki).
Zbieranie eksponatów do kącika przyrody- szyszki, gałązki.
Chwila swobodnej zabawy w lesie- zabawy na śniegu- chodzenie po śladach, śnieżki, udawanie jazdy na nartach.
Powrót do placówki.
Dzieci siedzą w dowolnym miejscu na dywanie. Rozmowa podsumowująca wycieczkę do lasu.
Jakie zmiany zachodzą w przyrodzie, gdy nadchodzi zima?
Jak nazywają się ptaki, które spotkaliśmy w lesie?
Jak zachowywały się ptaki?
Co najbardziej podobało ci się w lesie?
Czy lubicie chodzić do lasu?
Dzieci siedzą przy stolikach, na których leżą kartki i kredki.
Rysunek na temat ,,Las zimą”.
Omówienie prac.
Wystawa prac.
5. Zakończenie zajęcia.
Wiosna
SCENARIUSZ NR 1
Temat: Wiosenna łąka- poszukujemy wiosny.
Cele operacyjne:
Dziecko wie jaka jest obecnie pora roku i potrafi ją nazwać.
Dziecko wie jakie zmiany zachodzą w przyrodzie wiosną.
Dziecko zna cechy charakterystyczne dla wiosny.
Dziecko wie jak zachować się podczas wycieczki.
dziecko umie obserwować i słuchać przyrodę.
Metody:
słowna- burza mózgów
czynna- wycieczka
3. oglądowa
Formy: praca z grupą dzieci
Środki dydaktyczne: obrazek łąki wiosną, żywe okazy roślin, owadów i zwierząt znalezionych na łące
Przebieg zajęcia:
Rozmowa na temat obrazka ,,Łąka”. Burza mózgów-
Co możemy zobaczyć na łące?
Kogo możemy spotkać na łące? (motyla, ślimaka, biedronkę, mrówki, muchy, trawy, kwiaty). Można posłuchać ptaków.
Przedstawienie dzieciom celu wycieczki- udamy się dziś na poszukiwanie wiosny. Musimy mieć uszy i oczy otwarte. Posłuchamy śpiewu ptaków. Zrobimy bukiety z kwiatów.
Przypomnienie zasad bezpieczeństwa podczas wycieczki.
Wycieczka na łąkę. Bezpośrednia obserwacja przyrody- roślin, owadów i zwierząt. Słuchamy śpiewu ptaków.
Zabawa ruchowa na łące, z elementem równowagi- ,,Nie podepcz kwiatów”, z elementem podskoku- ,,Wiosna rozwija kwiaty”.
Robimy na łące bukiety kwiatowe.
Powrót do placówki.
Ustawienie bukietów bukietów kąciku przyrody.
Omówienie wycieczki- wypowiedzi dzieci na temat: co zaobserwowały na łące. Nazywamy kwiaty w bukietach- mlecz, koniczyna, stokrotka.
Zakończenie zajęcia.
SCENARIUSZ NR 2
Temat: Wiosenny ogródek.
Cele operacyjne:
Dziecko wie co to jest ,,nowalijka i zna ich nazwy: sałata, rzodkiewka, szczypior, ogórek.
Dziecko wie co potrzebne jest roślinie do wzrostu.
Dziecko wie z czego wyrastają rośliny: cebuli i nasionka.
Potrafi prawidłowo posiać nasionka i nimi się opiekować.
Umie utrzymać porządek w miejscu pracy.
Metody:
Słowne
Aktywizujące- zadań stawianych do wykonania
Przykładu
Formy: praca z grupą dzieci
Środki dydaktyczne: kolorowa ilustracja ogródka wiosennego, papier, nożyczki, patyczki, sadzonki, nasionka, pojemniki, konewka, łopatki.
Przebieg zajęcia:
Rozmowa na temat ilustracji przedstawiająca wiosenny ogródek.
Burza mózgów: Co to są nowalijki?, Jakie znacie nowalijki?, Gdzie one rosną?
Zapoznanie dzieci z przygotowanym materiałem. Pokaz nasion, cebulek, sadzonek.
Wyjaśnienie dzieciom ich zadania. Wysiew nasion do pojemników.
Przypomnienie co potrzebne jest roślinom do wzrostu- woda, światło, ziemia.
Oznaczenie roślin- przygotowanie patyczków z obrazkiem rośliny.
Pokaz przez wychowawcę sadzonek: pomidora, ogórka, papryki, pora, selera. Pokaz różnych nasion i cebulek.
Przygotowanie ziemi w pojemnikach.
Wysiew i sadzenie nasion- groszek, fasolka, cukinia dynia, słonecznik. Praca indywidualna. Podlanie wysianych nasion.
Zakończenie zajęcia. Przeniesienie pojemników do kącika przyrody. Umycie rąk po zajęciu.
Lato
KONSPEKT NR 1
Temat: Robimy sałatkę owocową.
Cele operacyjne:
Dzieci potrafią nazwać i rozpoznać wybrane sezonowe owoce: porzeczki, truskawki, wiśnie, czereśnie, maliny, poziomki, jagody.
Dzieci potrafią posługiwać się ostrym narzędziem- nóż.
Potrafią pracować zespołowo.
Potrafią utrzymać ład i porządek w miejscu swojej pracy.
Dzieci znają higienę spożywania owoców.
Metody:
Słowne
Aktywizujące
Przykładu
Formy: praca z grupą dzieci.
Środki dydaktyczne: Owoce, deseczki, nożyki z okrągłym końcem, ściereczki, miseczki, widelczyki, serwetki.
Przebieg zajęcia:
Wychowawca wnosi do sali kosz pełen sezonowych owoców oraz dodatkowo: pomarańcze, winogron, kiwi, banan, brzoskwinie.
Rozmowa z dziećmi na temat zawartości kosza.
Nazywanie i rozpoznawanie owoców. Higiena spożywania owoców- mycie rąk i owoców pod bieżącą wodą przed jedzeniem.
Zabawa ,,Czarodziejski worek”- rozpoznawanie zmysłowe owoców.
Przedstawienie celu zajęcia- zrobimy sałatkę owocową.
Przypomnienie zasad posługiwania się nożem.
Umycie owoców i rąk.
Robimy sałatkę- obieranie i krojenie owoców przez dzieci. Utrzymanie porządku w miejscu pracy.
Kultura spożywania deseru.
Zakończenie zajęcia.
KONSPEKT NR 2
Temat: ,,Dzień na wiejskim podwórku”
Cele operacyjne:
Dziecko potrafi nazwać i rozpoznać zwierzęta hodowane na wsi: krowa, kura, kogut, gęś, kaczka, owca.
Dziecko umie rozpoznać i naśladować głosy tych zwierząt.
Dziecko wie co od kogo mamy: mleko od krowy, wełnę od owcy, jajka od kury.
Metody:
Słowne
Czynne, aktywizujące
Oglądowe
Formy: praca z grupą dzieci
Środki dydaktyczne: wymyślone opowiadanie przez wychowawcę na podstawie książeczki ,,Dzień na wiejskim podwórku”, ilustracje zwierząt hodowlanych, karta pracy dla każdego dziecka.
Przebieg zajęcia:
Słuchanie opowiadania wychowawcy ,,Dzień na wiejskim podwórku”.
Rozmowa na temat opowiadania- burza mózgów: jakie zwierzęta występowały?, Jakie odgłosy wydają zwierzęta?, Co ludzie mają od zwierząt?, Po co ludzie hodują zwierzęta?.
Wychowawca pokazuje obrazki, a dzieci naśladują odgłosy zwierząt z obrazka.
Zabawa ruchowa- zadaniem dzieci jest naśladować ruchy i głosy zwierząt jakie wychowawca pokazuje na obrazku.
Praca przy stolikach. Zadaniem dzieci jest połączyć zwierzę z tym co ono produkuje: Krowa- mleko, owca- wełna, kura- jajka. Dzieci mają również za zadanie dokończyć kolorować obrazek.
Podsumowanie zajęcia- kogo możemy spotkana wiejskim podwórku?
Zakończenie zajęcia piosenką ,,Stary Donald farmę miał”.
OPRACOWAŁA