Matlakiewicz, H. Solarczyk, Dorośli uczą się inaczej, Toruń 2009, s. 102
V. zasady kształcenia dorosłych
Specyfikę uczenia się dorosłych M. Konowles ujął w pięciu zasadach:
Potrzeba wiedzy.
Wyobrażenie siebie w procesie uczenia się: dorosły jest autonomiczny i samosterwoność.
Dorosły ma bogate doświadczenie.
Gotowość do uczenia się: potrzeby uczenia się wynikają ze zmiennych ról społecznych.
Dorośli zorientowani są na problem a nie przedmiot uczenia się.
Dorośli posiadają wewnętrzną motywację do uczenia się1.
Stały się one podstawą tworzenia dyscypliny o uczeniu się dorosłych - andragogiki w latach 70-tych XX w. Efektywne realizowanie procesu kształcenia zależy od respektowania owych właściwości i odnajdywania dla nich miejsca w poszczególnych ogniwach procesu dydaktycznego. Zaakceptowanie tej logiki to początek budowy własnej metodyki pracy edukacyjnej z dorosłymi, która w harmonii z wybranym modelem kształcenia gwarantuje osiągnięcie zamierzonego wyniku2.
Podstawą metodyki nauczania są zasady dydaktyczne: „Zasady w pedagogice oznaczają zarówno normy postępowania uznane za właściwe w celu osiągnięcia założonych celów pedagogicznego postępowania, jak też formułują podstawy, na których opiera się postępowanie właściwe dla procesu wychowania lub nauczania" .