Politechnika Krakowska
Wydział Inżynierii Środowiska
Specjalność: Inżynieria Sanitarna
Badanie edometryczne gruntów.
Badanie w aparacie bezpośredniego ścinania na podstawie PKN-CEN ISO/TS 17892-10.
Politechnika Krakowska Wydział Inżynierii Środowiska. |
Nazwisko i imię: Makota Klaudia Romanowski Piotr Sufryd Mikołaj |
Grupa: 5 |
Nr projektu: 3 |
---|---|---|---|
Data wykonania: | Data zaliczenia: | Ocena: | Uwagi: |
Badanie w aparacie bezpośredniego ścinania.
Przebieg ćwiczenia :
Badanie w aparacie AB polega na ścinaniu próbek gruntu w dwudzielnej skrzynce. Ćwiczenie rozpoczęto od zwarzenia skrzynki aparatu. Po umieszczeniu w niej badanej próbki gruntu całość ponownie zwarzono. Otrzymano wyniki:
Waga skrzynki aparatu AB [g] | Waga skrzynki aparatu AB z próbką [g] |
---|---|
4377,8 | 4514,2 |
Następnie za pomocą suwmiarki zmierzono w trzech różnych miejscach wysokość próbki H.
Lp. | Wysokość próbki H [cm] |
---|---|
1 | 2,9 |
2 | 3,1 |
3 | 3,0 |
Średnia wysokość: 3,0 |
Po dokonaniu powyższych pomiarów skrzynkę umieszczono w mechanizmie aparatu, przyłożono stałe naprężenie normalnego σn = 25 kPa i rozpoczęto ścinanie próbki przy stałej prędkości przemieszczania dolnej skrzynki względem górnej 1mm/min. Wskazania czujnika dynamometru notowano co 0,5 mm. Odczyty z badania przedstawia tabela:
Pomiar | σn [kPa] |
s [mm] |
a [-] |
Średnia wysokość gruntu [cm] |
---|---|---|---|---|
1 | 25 | 0 | 0 | 3,0 |
25 | 0,5 | 7 | ||
25 | 1,0 | 7 | ||
25 | 1,5 | 8 | ||
25 | 2,0 | 8 | ||
25 | 2,5 | 9 | ||
25 | 3,0 | 9 | ||
25 | 3,5 | 8 |
gdzie:
σn – naprężenie normalne w płaszczyźnie ścięcia [kPa]
s – przesunięcie poszczególnych części skrzynki względem siebie [mm]
a – wskazania dynamometru [-]
P – siła ścinająca pozioma [kN]
Pomiary przerywano w momencie gdy wartość siły ścinającej w 3 kolejnych odczytach pozostała stała lub zmniejszyła się. Do obliczeń przyjęto maksymalną wartość siły ścinającej odniesionej do powierzchni ścinania w momencie, w którym ta siła wystąpiła po raz pierwszy. Wskazania z czujnika dynamometru zamieniono zgodnie z przelicznikiem 1 działka = 0,0043 kN. Analogiczne badanie przeprowadzono jeszcze dwukrotnie. Wyniki pomiarów zamieszczono w tabelach:
Pomiar drugi:
Lp. | Wysokość próbki H [cm] |
---|---|
1 | 2,7 |
2 | 2,7 |
3 | 2,4 |
Średnia wysokość: 2,6 |
Pomiar | σn [kPa] |
s [mm] |
a [-] |
Średnia wysokość gruntu [cm] |
---|---|---|---|---|
2 | 25 | 0 | 0 | 2,6 |
25 | 0,5 | 5 | ||
25 | 1,0 | 6 | ||
25 | 1,5 | 6 | ||
25 | 2,0 | 7 | ||
25 | 2,5 | 8 | ||
25 | 3,0 | 8 | ||
25 | 3,5 | 10 | ||
25 | 4,0 | 10 | ||
25 | 4,5 | 10 |
Pomiar trzeci:
Lp. | Wysokość próbki H [cm] |
---|---|
1 | 2,5 |
2 | 2,4 |
3 | 2,6 |
Średnia wysokość: 2,5 |
Pomiar | σn [kPa] |
s [mm] |
a [-] |
Średnia wysokość gruntu [cm] |
---|---|---|---|---|
1 | 25 | 0 | 0 | 3,0 |
0,5 | 7 | |||
1,0 | 7 | |||
1,5 | 8 | |||
2,0 | 8 | |||
2,5 | 9 | |||
3,0 | 9 | |||
3,5 | 10 | |||
4,0 | 9 |
Po wykonaniu wszystkich pomiarów badaną próbkę gruntu przesypano do ważącej 275,2 g parowniczki i całość zważono. Otrzymano wartość 404,6 g. Następnie wysuszono i ponownie zważono próbkę z parowniczką uzyskując wynik 395,7 g.
Obliczenia:
początkowa gęstość szkieletu gruntowego ρd:
$$\rho_{d} = \frac{m_{d}}{A \bullet H_{0}\ }$$
gdzie:
A – pole próbki [cm2] – 36 cm2
H0 – początkowa wysokość próbki [cm] – 3cm
md – masa szkieletu gruntowego [g] – 120,49g
$$\rho_{d1} = \frac{395,7\ g - 275,2\ g}{36\ \text{cm}^{2} \bullet 3\ cm\ } = 1,12\ g/\text{cm}^{3}$$
$$\rho_{d2} = \frac{395,7\ g - 275,2\ g}{36\ \text{cm}^{2} \bullet 2,6\ cm\ } = 1,29\ g/\text{cm}^{3}$$
$$\rho_{d3} = \frac{395,7\ g - 275,2\ g}{36\ \text{cm}^{2} \bullet 2,5\ cm\ } = 1,34\ g/\text{cm}^{3}$$
początkowa gęstość objętościowa ρ:
$$\rho = \frac{m_{0}}{A \bullet H_{0}\ }$$
gdzie:
m0 – początkowa masa próbki [g]
$$\rho_{1} = \frac{4514,2\ g - 4377,8\ g}{36\ \text{cm}^{2} \bullet 3\ cm\ } = 1,26\ g/\text{cm}^{3}$$
$$\rho_{2} = \frac{4514,2\ g - 4377,8\ g}{36\ \text{cm}^{2} \bullet 2,6\ cm\ } = 1,46g/\text{cm}^{3}$$
$$\rho_{3} = \frac{4514,2\ g - 4377,8\ g}{36\ \text{cm}^{2} \bullet 2,5\ cm\ } = 1,52\ g/\text{cm}^{3}$$
początkowy wskaźnik porowatości e0:
$$e_{0} = \frac{\rho_{s}}{\rho_{d}} - \ 1$$
gdzie:
ρs – gęstość właściwa gruntu wynosząca 2,64$\ \lbrack\frac{g}{\text{cm}^{3}}\rbrack$
$$e_{01} = \frac{2,64\ g/\text{cm}^{3}}{1,12\ g/\text{cm}^{3}} - \ 1 = 1,36$$
$$e_{02} = \frac{2,64\ g/\text{cm}^{3}}{1,29\ g/\text{cm}^{3}} - \ 1 = 1,05$$
$$e_{03} = \frac{2,64\ g/\text{cm}^{3}}{1,34\ g/\text{cm}^{3}} - \ 1 = 0,97$$
naprężenie ścinające τ:
$$\tau = \frac{P}{A}$$
gdzie:
P – siła ścinająca pozioma [kN]
A – pole próbki [m2]
$$\tau_{1} = \frac{38,7\ N}{36\ m^{2}} = 1,075\ Pa$$
$$\tau_{2} = \frac{43\ N}{36\ m^{2}} = 1,19\ Pa$$
$$\tau_{3} = \frac{43\ N}{36\ m^{2}} = 1,19\ Pa$$
Z otrzymanych wartości obliczeń wykonano wykres zależności wytrzymałości na ścinanie τ względem początkowego wskaźnika porowatości e0 oraz wyznaczono kąt tarcia wewnętrznego
Φ w funkcji wskaźnika porowatości e.