Zapalenie okołomieszkowe:
- jest to stan zapalny ujścia mieszka włosowego, który w dalszym etapie może szerzyć się na mieszek włosowy i jego otoczenie.
-w efekcie tworzy się guzek zapalny i pojawia się krosta ropna powierzchowna, która może być przebita włosem.
- najczęściej zakażenie jest wywołane przez gronkowce, najczęściej gronkowiec złocisty i gronkowiec naskórkowy.
- częściej występuje u mężczyzn na twarzy
Leczenie:
- pojedyncze: roztwory i maści z antybiotykami
- mnogie: wymagany posiew ze zmian skórnych
- wymagana konsultacja dermatologiczna
- jest często spotykanym schorzeniem
- polega na nadmiernym łuszczeniu się zrogowaciałych komórek skóry głowy
- przyczyną powstania łupieżu jest mikro organizm grzyb pityrosporum ovale, który występuje również u ludzi zdrowych , ale w znacznie mniejszej ilości
- czynnikami które sprzyjają rozwojowi łupieżu są: wzmożony łojotok, stres, nieprawidłowe odżywianie, niektóre leki, brak higieny, stosowanie zbyt drażniących lub złej jakości kosmetyków do włosów
- drobnootrębiaste, suche, sypkie, szarawe lub białawe łuski, które łatwo oddzielić od podłoża
- początkowo i w największej ilości występują na szczytowej części głowy, następnie mogą przechodzić na okolice boczne ciemieniowe i skroniowe
- włosy są niezmienione, ale mogą wykazywać zwiększoną suchość i łamliwość.
Przyczyny:
- nieodpowiednie kosmetyki, które wysuszają włosy
- suszarki, lokówki
- trwała ondulacja i farbowanie
- złe spłukiwanie włosów
Leczenie:
- szampony przeciwłupieżowe ( dziegcie, związki siarki, kwas salicylowy, mocznik)
- Nizoral- szampon przeciwgrzybiczny ( ketokonazol)
Łupież tłusty- łojotokowy:
- tłuste łuski tworzą się na szczycie głowy 1-2 milimetrowy pokład brudnożółtych, kruchych łusek, przypominających wosk lub tłuszcz
- występuje stan zapalny owłosionej skóry głowy, objawiający się zaczerwienieniem, sączeniem, połączonym z nasilonym świądem
- dochodzi do ścieńczenia tłustych, lśniących włosów i do rozwoju łysienia łojotokowego
Leczenie:
- konieczna wizyta u lekarza
- konieczne zahamowanie łojotoku
- nie wolno przesuszać włosów i skóry głowy
- można stosować odpowiednie szampony np. Squamed
- można stosować prądy D’arsonvala
- zioła: pokrzywa, korzeń łopianu, mięta, rozmaryn, drzewo herbaciane i olejek.
- występuje na głowie u niemowląt lub na brwiach
- nawarstwione miękkie słupy łojotokowe na podłożu rumieniowym
- występują łuski tłuste, żółte włosy są zbite i splatane, tworzy się tzw. czepek niemowlęcy
- schorzenie związane z nieprawidłową funkcją gruczołów łojowych
- zaniedbanie może prowadzić do stanu zapalnego lub stanu ropnego
Leczenie:
- częste mycie głowy
- wyczesywanie ciemieniuchy z główki
- przed myciem smarowanie oliwką i dokładne mycie
- stosowanie naparu z rumianku
- preparaty dostępne w aptece na ciemieniuchę ( olejki)
- powierzchowne zakażenie naskórka
- objawiające się różowo lub żółtobrunatnymi plamami lekko złuszczającymi się
- zmiany lokalizują się głównie na klatce piersiowej, całym tułowiu, szyi i owłosionej skórze głowy
- wywoływany przez drożdżaki z gatunku Pityrosporum ovale
- w lampie Wooda wykazują żółtawą bądź ceglastą fluorescencję
- pod wpływem promieni słonecznych powstają odbarwienia w miejscu grzybicy, z przebarwieniem skóry otaczającej, co stwarza obraz przypominający bielactwo nabyte.
- zwykle pojawia się po okresie dojrzewania płciowego, bardzo rzadko występuje u dzieci
- zmiany mają tendencję do nawrotów, a świąd występuje sporadycznie
- czynnikiem sprzyjającym rozwojowi zakażenia jest osobnicza podatność skóry
- znaczenie mają również takie czynniki jak: niedożywienie, zły stan ogólny organizmu, sterydoterapia
Leczenie:
- polega na stosowaniu leków miejscowych pod postacią szamponów, płynów lub żeli przeciwgrzybicznych, a w przypadkach opornych na leczenie stosuje się dodatkowo leki doustne
- to jedna z najczęstszych schorzeń skóry ( do 2% populacji w Polsce) o przewlekłym i nawrotnym przebiegu o podłożu genetycznym
- cechuje się wzmożoną proliferacją naskórka, a klinicznie złuszczającymi się wykwitami grudkowymi ustępującymi bez pozostawienia blizny
- łuszczyca zwykle dotyczy jednocześnie wielu okolic ciała
- zdarza się jednak, że objawy umiejscawiają się tylko i wyłącznie na skórze owłosionej głowy
- w tych przypadkach choroba wygląda tak jak łupież tłusty lub łojotokowe zapalenie skóry w stadium bez zmian krostkowych i wysięku
- przy rozpoznaniu schorzenia konieczne jest bardzo dokładne zbadanie pacjenta, by zidentyfikować choćby pojedyncze zmiany na skórze gładkiej lub na paznokciach, gdyż łuszczyca bardzo często atakuje płytki paznokciowe
- stopniowa lub nagła utrata włosów na głowie związana z zakłóceniem cyklu wzrostu włosa lub będąca wynikiem chorób infekcyjnych bądź urazów.
- procesy łysienia dzielimy na:
- anagenowa
- telogenowa
Anagenowe- występuje gdy w fazie anagenu dochodzi do zahamowania podziałów komórkowych i degradacji korzenia włosa.
Telogenowa- przyspieszone starzenie się włosów i ich przedwczesne wypadanie, co prowadzi do zwiększenia się liczby włosów w fazie spoczynku i zmniejszenia się liczby włosów w fazie wzrostu.
- Łysienie jest uwarunkowane genetycznie, zależne od stosowanej diety, a także od sposobu życia. Wyróżnić możemy:
a) łysienie odwracalne
Niewłaściwa dieta, mało witamin, stres, zatrucia ( ołów, rtęć), choroby skóry, choroby zakaźne, a także narażenie włosów na działanie mechaniczne tj. czesanie, suszenie, niejednokrotnie szkodliwe zabiegi kosmetyczne.
b) łysienie częściowo odwracalne
Łysienie androgenowe mężczyzn, łysienie androgenowe kobiet, łysienie rozlane kobiet ( telogenowa), łysienie starcze, choroby skóry
W znacznym stopniu i dużo wcześniej dotyczy mężczyzn niż kobiet.
Czynnikiem który sprzyja procesowi łysienia jest hormon dihydrotestosteron (DHT)
c) łysienie nieodwracalne
Blizny pourazowe i pochorobowe skóry głowy, zniszczenie mieszków włosowych bez możliwości regeneracji.
- łysienie androgenowe ( łysienie typu męskiego) jest najczęstszym rodzajem łysienia ( 95% wszystkich przypadków łysienia), uwarunkowana genetycznie ( występuje rodzinnie) zależne od rasy, gdyż częściej występuje u mężczyzn razy białej.
- najbardziej charakterystycznym objawem jest przerzedzenie się włosów w kątach czołowych ( tzw. zakola) u mężczyzn, a u kobiet na środku głowy. Wywołuje go dihydrotestosteron, który atakując mieszki włosowe, osłabia rosnące włosy i w konsekwencji doprowadza do ich wypadnięcia.
- występuje po 30 roku życia
- rozpoczyna się u szczytu głowy nastepnie obejmuje całą głowę
- skóra głowa staje się widoczna często towarzyszy temu łojotok lub łupież tłusty
- zasadniczą rolę odgrywają czynniki genetyczne, stężenie androgenów w górnej granicy normy, czynniki prowokujące- detergenty w szamponach, lakiery i farby do włosów
- dieta odchudzająca
- stres
- choroby tarczycy
- odstawienie po długim czasie tabletek antykoncepcyjnych
- choroba o podłożu autoimmunologicznym, często występująca rodzinnie
- charakteryzuje się przejściowymi lub trwałymi ogniskami wyłysienia
- zmiany zlokalizowane sa głównie na owłosionej skórze głowy lub również w okolicach pachowych, płciowych oraz w obrębie brwi i rzęs.
Przyczyny:
- nie do końca poznane
- tło genetyczne
- tło autoimmunologiczne
- istnieje związek z układem nerwowym
- skóra ognisk jest niezmieniona, gładka
- dochodzi do skrócenia fazy anagenu, zwiększenia ilości włosów w fazie telogenu
Objawy:
- wyraźnie odgraniczone ogniska wyłysienia, bez widocznych zmian skórnych i bliznowacenia
- ogniska wyłysienia pojawiają się nagle, nastepnie szerzą się obwodowo
- dotyczy całego ciała i często kończy się całkowitym wyłysieniem
- zmianą towarzyszy wgłębienie w płytce paznokciowej
- mogą także wypadać brwi, rzęsy, włosy zarostu, pachowe i łonowe, a nawet meszek włosowy
- zupełna odmiana po okresie ciąży, kiedy wszystkie mają włosy w bardzo dobrym stanie
- po porodzie następuje utrata włosów
- dochodzi do niego w wyniku załamania psychicznego
- depresji
- nadmiernej nerwowości
- po sytuacjach nerwowych