Tradycja socjokulturowa:
komunikacja jako tworzenie i odgrywanie rzeczywistości społecznej,
rozmawiający ze sobą ludzie tworzą i odtwarzają kulturę,
język kształtuje naszą percepcję rzeczywistości,
przykład: zdolność do widzenia zieleni jako odrębnego koloru zależy od tego, czy istnieje konkretne słowo służące do oznaczania pasma o zakresie 510-560 nanometrów w widmie fal elektromagnetycznych. W języku Indian amerykańskich takie słowo nie istnieje, W tych kulturach żółć jest widziana jako kolor przechodzący bezpośrednio w błękit,
Sapir i Whorf - badali język indiańskiego plemienia Hopi, porównują go z językiem SAE (standardowy język europejski – cechy wspólne języków europejskich). Język Hopi: liniowy sposób myślenia o czasie (interpretacja świata), świat jest sumą teraz, życie w ciągłym teraz, brak planowania.
Teza Sapira – Whorfa: Granica mego języka jest granicą mojego świata – cyt. L. Wittgenstein. 1. Wzajemna korelacja między językiem a sposobem interpretowania świata. Język, którym się posługuję wpływa na to lub decyduje o tym, jak postrzegam, interpretuję, kategoryzuję świat. Żaden język nie opisuje obiektywnie świata. 2. Świat w którym żyję wpływa na specyfikę języka którym się posługuję.