Rozwój zrównoważony – definicje
• Ujęcie cywilizacyjne – „Prowadzenie wszelkiej
działalności gospodarczej w harmonii z przyrodą,
aby nie spowodować w żywej przyrodzie zmian
nieodwracalnych
Rozwój zrównoważony - wymiary
• ekologiczny - zachowanie środowiska i jego
naturalnych zasobów
• ekonomiczny - rozwój gospodarczy, który nie
będzie hamowany ale stymulowany przez
postęp technologiczny i wzrost efektywności
wykorzystania surowców, materiałów i pracy
ludzkiej
• społeczny - poprawa warunków życia i
bezpieczeństwa wszystkich ludzi
Relacje w rozwoju zrównoważonym
• środowisko – gospodarka
• społeczeństwo – gospodarka
• społeczeństwo – środowisko
Zasady polityki rozwoju zrównoważonego
• w centrum zainteresowania rozwoju zrównoważonego
są ludzie, którzy mają prawo do twórczego, zdrowego
życia przebiegającego w harmonii z przyrodą,
• potrzeby rozwojowe i środowiskowe obecnych i
przyszłych pokoleń muszą zostać sprawiedliwie
uwzględnione,
• ochrona środowiska winna być rozpatrywana,
ujmowana jako nierozerwalna część procesów
rozwojowych, aby można było osiągnąć rozwój
zrównoważony,
• ograniczać, eliminować modele produkcji i konsumpcji,
które przyczyniałby się do zakłócania trwałego rozwoju,
• dążyć do wyeliminowania ubóstwa i zapobiegać jego
powstawaniu.
Zasada zrównoważonego rozwoju
• unikanie tworzenia zanieczyszczeń w procesach
technologicznych,
• stosowanie recyklingu,
• instalowania urządzeń ochronnych wychwytujących i
neutralizujących zanieczyszczenia
Koncepcja rozwoju zrównoważonego
na poziomie przedsiębiorstwa
• obniżenie materiałochłonności,
• obniżenie energochłonności produkcji,
• podnoszenie produktywności wykorzystania
środowiska
• redukowanie poziomu zanieczyszczeń
przy równoczesnym
• osiąganiu celów ekonomicznych, jak i
Społecznych
Główne typy strategii
środowiskowych przedsiębiorstw
• Ofensywna
• Innowacyjna
• Defensywna
• Obojętna
Ofensywna strategia środowiskowa
przedsiębiorstwa
Strategia ta wykorzystuje wszystkie środki
do poprawy procesów produkcyjnych
pod kątem ochrony środowiska.
Wprowadzane są środki techniczne i
technologiczne, umożliwiające
zmniejszenie presji na środowisko
Innowacyjna strategia
środowiskowa przedsiębiorstwa
Polega na poszukiwaniu nowych technologii,
konstrukcji i wyrobów dostosowanych do
wymogów ochrony środowiska. Realizacja tej
strategii pociąga za sobą takie działania, jak
budowa obiektów zamkniętych czy wtórne
wykorzystywanie odpadów.
Defensywna strategia
środowiskowa przedsiębiorstwa
Charakterystyczne cechy tej strategii to
wycofywanie z rynku wyrobów
szkodliwych dla środowiska oraz
rezygnacja z technologii niespełniających
kryteriów ekologicznych.
Obojętna strategia środowiskowa
przedsiębiorstwa
Polega na przestrzeganiu tylko
koniecznych przepisów dotyczących
ochrony środowiska. Przedsiębiorstwa
niezainteresowane nie podejmują prób
opracowania strategii zarządzania
środowiskowego, przyjmując, że problem
ochrony środowiska ich nie dotyczy
Zadania prawa w dziedzinie
ochrony środowiska
• ująć w formy prawne organizację ochrony
środowiska
• ustanowić reżim prawny korzystania z
poszczególnych zasobów przyrody i ich
konfiguracji
• określić normy dopuszczalnych zanieczyszczeń i
Obciążeń środowiska
• ustanowić formy odpowiedzialności prawnej
Ustawodawstwo Wspólnoty Europejskiej w zakresie
ochrony środowiska odnosi się do:
• ogólnej polityki środowiskowej
• powietrza
• środków cheM, zagrożeń przemysłowych ibiotechnologii
• przyrody
• hałasu
• odpadów
• wody
Działania Wspólnoty w obszarze ochrony środowiska
opierają się na:
• działaniach zapobiegawczych,
• likwidacji powstałych szkód w środowisku, zwłaszcza u
źródła ich powstawania,
• zasadzie pokrywania kosztów szkód przez sprawcę
Prawo ochrony środowiska
(Dz. U. z 2008r. Nr 25 poz. 150 z późn. zm.)-
1. Ochrona zasobów środowiska
• powietrze,
• woda,
• kopaliny,
• hałas,
• zwierzęta,
• powierzchnia ziemi,
• pole elektromagnetyczne.
2.Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom
• zagadnienia pozwoleń na wprowadzanie do
środowiska substancji lub energii
3.Poważne awarie
Każdy, kto zamierza prowadzić lub prowadzi zakład o
zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku, jest obowiązany do
zapewnienia, aby zakład ten był zaprojektowany, wykonany,
prowadzony i likwidowany w sposób zapobiegający awariom
przemysłowym i ograniczający ich skutki dla ludzi oraz
środowiska.
4.Środki finansowo – prawne
• opłaty za korzystanie ze środowiska;
• administracyjne kary pieniężne.
1. Opłata za korzystanie ze środowiska jest ponoszona za:
1) wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza;
2) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi;
3) pobór wód;
4) składowanie odpadów.
5.Odpowiedzialność w OŚ
• cywilna –
• karna
• administracyjna
6.Organy administracji i instytucje OŚ
• organy administracji w ochronie
• instytucje w ochronie
• kompetencje poszczególnych.
POZWOLENIA
Pozwolenie emisyjne zgodnie z pozwoleniem UE może mieć:
• 1. Charakter zintegrowany i objąć wszystkie formy emisji z
danej instalacji.
• 2. Pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do POW
• 3. Pozwolenie na wprowadzanie ścieków do wód i do ziemi.
• 4. Pozwolenie na wytwarzanie odpadów.
• 5. Pozwolenie na emitowanie hałasu do środowiska.
• 6. Pozwolenie na emitowanie pól elektromagnetycznych
Rodzaje pozwoleń
• Pozwolenia zintegrowane
• Pozwolenia na wprowadzanie gazów i pyłów
do powietrza
• Pozwolenie na emitowanie hałasu
• Pozwolenia na emitowanie pól
Elektromagnetycznych
Pozwolenia na wprowadzanie gazów i
pyłów do powietrza (Art. 220 i następne)
Instalacje, na które potrzeba pozwolenia emisyjnego:
• jeśli wprowadzanie odbywa się w sposób
niezorganizowany;
• jeśli wprowadzanie jest z wentylacji grawitacyjnej; 3 rodzaje instalacji energetycznej nie wymagają pozwoleń:
• opalanie węglem kamiennym o mocy do 5MW;
• opalane koksem, drewnem, olejem, słomą do 10MW;
• opalane paliwem gazowym do 15MW;
• 4. Inne instalacje niż energetyczne, które opalane są
w/w paliwem do 1MW.
Prawo wodne
1. Korzystanie z wód polega na ich używaniu
na potrzeby ludności oraz gospodarki.
• 2. Korzystanie z wód nie może powodować
pogorszenia stanu wód i ekosystemów od nich
zależnych, a także marnotrawstwa wody,
marnotrawstwa en wody, ani wyrządzać szkód.
ODPADY
• 1) zapobiegać powstawaniu odpadów lub ograniczać ilość
odpadów i ich negatywne oddziaływanie na środowisko
przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich
użytkowania,
• 2) zapewniać zgodny z zasadami ochrony środowiska
odzysk, jeżeli nie udało się zapobiec powstawaniu odpadów,
• 3) zapewniać zgodne z zasadami ochrony środowiska
unieszkodliwianie odpadów, których powstaniu nie udało
się zapobiec lub których nie udało się poddać odzyskowi.
Prawo budowlane
• Obiekt budowlany należy użytkować w sposób
zgodny z jego przeznaczeniem i wymaganiami
ochrony środowiska oraz utrzymywać w
należytym stanie technicznym i estetycznym
47Powiązania gospodarki ze
środowiskiem
• wykorzystywanie powierzchni i przestrzeni
jako miejsca działalności gospodarczej
• przemieszczanie elementów środowiska
• pozyskiwanie surowców i energii
• emitowanie odpadów do otoczenia i ich
Asymilacja
Opłaty ekologiczne
• pobór wody (przeznaczenie i region)
• odprowadzenie ścieków (
• wprowadzanie zanieczyszczeń do powietrza
• usuwanie drzew
• wykorzystanie gruntów ornych i leśnych
• składowanie odpadów (stopień szkodliwości)
WYKŁAD 2
ISO 9000 – standardy z tej grupy reprezentują zbiór dobrych praktyk zarządzania, których celem jest zapewnienie iż wymagania klienta są spełnione.
Normy ISO serii 9000, wraz z normą terminologiczną
ISO 8402, opracowane zostały w celu harmonizacji
wymagań odnośnie systemów jakości w skali
międzynarodowej i umożliwienia certyfikacji tychże
systemów prowadzonej przez jednostki niezależne,
tzw. trzeciej strony.
Normy serii ISO-14000 dotyczą:
• systemów zarządzania
• auditowania i innych badań
• oceny efektów działalności środowiskowej,
• etykietowania środowiskowego
• oceny cyklu życia
• terminologii
• projektowania pod kątem środowiska
• komunikacji środowiskowej
System zarządzania środowiskiem
Zarządzanie środowiskowe jest częścią całego systemu zarządzania
organizacją. Zarządzanie organizacją to realizacja czterech
podstawowych elementów zmierzających do ciągłego doskonalenia,
wg tzw. cyklu Deminga tj:
_ planowanie,
_ realizacja,
_ sprawdzenie,
_ poprawa.
Co umożliwia wdrożenie systemu zarządzania środowiskiem 1/2
• identyfikację różnych aspektów środowiskowych swojej działalności,
wyrobów lub usług, które mogą być kontrolowane, korygowane,
mających znaczący wpływ na środowisko, a co za tym idzie, rodzących
skutki ekonomiczne;
• wpływ na środowisko, czyli korektę korzystnych i niekorzystnych
następstw swojej działalności lub produktów z pożytkiem dla
środowiska i wyników finansowych organizacji;
• określenie celów i zadań realizowanych w ramach przyjętej polityki
środowiskowej, objętych programem zarządzania wpływem na
środowisko, które wymagają nakładów i przynoszą wymierne efekty;
Co umożliwia wdrożenie systemu zarządzania środowiskiem 2/2
• wybranie konkretnych przedsięwzięć i podjęcie decyzji pozwalających
na identyfikację i eliminację potencjalnych zagrożeń i awarii,
zapobieganie i usuwanie skutków środowiskowych, które mogą być
związane z nimi i pociągać za sobą, niewspółmierne do kosztów
prewencyjnych, straty;
• racjonalne wykorzystanie dóbr przyrody dla potrzeb człowieka, przy
minimalnych stratach środowiskowych i optymalnym wykorzystaniu
kapitału;
• prowadzenie rachunku nakładów i korzyści ekonomicznych, który
pozwala na ustalenie miejsca, w którym aktualnie jesteśmy i wskazanie
kierunków racjonalnego postępowania i optymalnej ścieżki dojścia do
celu jaki chcemy zrealizować, np. maksymalizacja sprawności lub masy
zysku w długim okresie czasu.
Deklaracja środowiskowa wyrobu
• Deklaracja środowiskowa wyrobu jest to
stwierdzenie, które określa aspekty
środowiskowe tego wyrobu.
• Może przybierać formę oświadczenia lub
znaku graficznego na wyrobie, opakowaniu, w
informacji o wyrobie, w publikacjach,
ogłoszeniach lub reklamie.
Opracowanie deklaracji środowiskowej
Opracowanie deklaracji środowiskowej wyrobu
polega na dokonaniu oceny tego wyrobu przez
określenie jego charakterystyki energetycznoekologicznej
wyrażonych zbiorem
odpowiednio dobranych kryteriów.
Cel deklaracji środowiskowej
• Z punktu widzenia producenta lub sprzedawcy,
celem deklaracji środowiskowej jest
zapewnienie promocji swoim wyrobom przez
opublikowanie informacji ekologicznych o tych
wyrobach.
• Producenci i dostawcy maja możliwość
wyboru deklaracji środowiskowej
Inne zastosowania deklaracji
środowiskowej
• Motywowanie pracowników, aby w sposób bardziej aktywny
zaangażowali się w działania dotyczące ochrony środowiska,
• Dokumentowanie działań oraz efektów działalności
środowiskowej,
• Wzmocnienie zaangażowania w ciągły proces wdrażania
zarządzania środowiskowego,
• Monitorowanie osiąganych sukcesów
• Planowania działań
Rodzaje deklaracji środowiska
• Deklaracje środowiskowe I rodzaju (wg ISO 14024) - etykiety
oparte na kryteriach ocen ustalonych przez trzecią stronę, które
są wielokryterialne, z uwzględnieniem obciążenia środowiska
pełnym cyklem istnienia.
• Deklaracje środowiskowe II rodzaju (wg ISO 14021) - są to
etykiety oparte na własnych oświadczeniach producentów lub
sprzedawców.
• Deklaracje środowiskowe III rodzaju lub typu EPD (wg ISO TR
14025) - deklaracje z zastosowaniem kwantyfikowanych
informacji w zakresie obciążenia środowiska, ustalonych na
podstawie wykonanej analizy LCA.
Cechy deklaracji środowiskowej
• Obiektywność
• Wiarygodność
• Neutralność
• Porównywalność
• Deklarację środowiskową można opracować dla
każdego produktu lub usługi
• Orientacja na wpływ na środowisko
• Funkcja edukacyjna
Najlepsza dostępna technika (BAT) to najbardziej
efektywny oraz zaawansowany poziom rozwoju
technologii i metod prowadzenia danej działalności,
wykorzystywany jako podstawa ustalania granicznych
wielkości emisyjnych, mających na celu eliminowanie
emisji lub, jeżeli nie jest to praktycznie możliwe,
ograniczanie emisji i wpływu na środowisko jako
całość
Minimalne wymagania wynikające z najlepszej dostępnej
techniki:
• wymagania dotyczące materiałochłonności i energochłonności;
• inne niezbędne wymagania techniczne.
Minimalne wymagania wynikające z najlepszej dostępnej
techniki będą określane w drodze rozporządzeń Ministra
Środowiska.
Najlepsza dostępna technika -
wymagania
Najlepsza dostępna technika powinna spełniać
wymagania, przy których określaniu uwzględnia się
jednocześnie:
• rachunek kosztów i korzyści
• czas niezbędny do wdrożenia najlepszych dostępnych
technik dla danego rodzaju instalacji
• zapobieganie zagrożeniom dla środowiska
powodowanym przez emisje lub ich ograniczanie do
minimum
• podjęcie środków zapobiegających poważnym
awariom przemysłowym lub zmniejszających do
minimum powodowane przez nie zagrożenia dla
środowiska
Podstawowe definicje
• Standardy emisyjne - dopuszczalne
wielkości emisji
• Graniczne wielkości emisyjne - dodatkowe
standardy emisyjne, ustalane dla instalacji
wymagających pozwolenia zintegrowanego
• Próg tolerancji - ustalona wielkość, o którą
do wskazanego czasu mogą być
przekraczane graniczne wielkości emisyjne
Graniczne wielkości emisji mogą być określane:
- w przypadku gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza
jako:
* stężenie gazów lub pyłów w gazach odlotowych, lub
* masa gazów lub pyłów wprowadzana w określonymczasie,
* stosunek masy gazów lub pyłów do jednostki
wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub
powstającego produktu,
- w przypadku wytwarzania odpadów jako:
* stosunek jednostki objętości albo masy powstających
odpadów w stosunku do jednostki wykorzystywanego
surowca,materiału, paliwa lub powstającego produktu,
w przypadku emisji hałasu jako:
* poziom mocy akustycznej instalacji,
- w przypadku odprowadzania ścieków:
* masa substancji w ściekach przypadająca na jednostkę
masy wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub
powstającego produktu,
* stężenie substancji w ściekach,
* masa substancji w ściekach wprowadzona w określonym
czasie,
* temperatura ścieków,
- w przypadku wytwarzania pól elektromagnetycznych, jako:
* napięcie znamionowe linii i stacji elektroenergetycznych,
* maksymalna równoważna moc promieniowania dla
instalacji emitujących pole elektromagnetyczne o
częstotliwościach od 0,3 MHz do 300 000 MHz.
WYKŁAD 3
LCA (Life Cycle Assessment) jest zestawieniem i oceną wejść i wyjść systemu wyrobu oraz potencjalnych jego oddziaływań na środowisko w pełnym cyklu istnienia. LCA- Ocena Cyklu Życia Metodologia analiz LCA
• badania nad oddziaływaniem wyrobów, procesów i usług na środowisko naturalne
• badania nad kosztami obiektów charakteryzujących się znacznymi kosztami eksploatacji i długim okresem użytkowania
LCA ma największe zastosowanie do:
• prowadzenia proekologicznej modernizacji wyrobów,
• wspierania analiz programów strategicznych,
• stosowania benchmarkingu,
• opracowania wyników analiz w celach marketingowych.
Podstawowe zadania analizy LCA
• ustalenie potencjalnych oddziaływań wyrobu na środowisko dla pełnego cyklu istnienia,
• ustalenie wzajemnych powiązań między oddziaływaniami na środowisko, w celu uniknięcia problemów środowiskowych na innym miejscu,
• określenie podstaw ustalenia najważniejszych obszarów doskonalenia wyrobu,
• umożliwienie porównania między różnymi sposobami realizowania takiej samej funkcji i różnymi rozwiązaniami danego problemu.
Etapy i fazy wykonywania analizy
Wykonanie analizy energetyczno-ekologicznej wyrobu uwzględnia działania obejmujące pełny cykl istnienia:
• obserwację pełnego cyklu istnienia wyrobu
• określenie wszystkich oddziaływań na środowisko dla pełnego cyklu istnienia wyrobu
• agregację oddziaływań i ich ocenę z punktu widzenia potencjalnych efektów w środowisku
W ujęciu czasowym analiza cyklu istnienia wyrobu może być użytecznym narzędziem do stosowania:
• w fazie powstawania koncepcji i projektu wyrobu (zwanej obecnie projektowaniem proekologicznym)
• w fazie wytwarzania wyrobu,
• w fazie planowania produkcji,
Określenie celu i zakresu analizy energetyczno - ekologicznej
• projektowanie proekologiczne wyrobu,
• analiza słabych ogniw w procesach produkcyjnych lub optymalizacja procesów,
• oszacowania niezbędne w pracach nad rozwojem materiałów i wyrobów przemysłowych,
• optymalizacja materiałów i wyrobów przez analizę działania systemu wyrobu,
• wspieranie decyzji związanych z marketingiem wyrobu,
• optymalizacja elementów urządzenia budynku dla pełnego cyklu jego istnienia,
• identyfikacja i ocena istotnych problemów środowiskowych,
• ocena i doskonalenie programów środowiskowych w przedsiębiorstwie.
Zakres analizy
• przygotowanie opisu rozpatrywanego systemu wyrobu,
• przygotowanie opisów stosowanych podstawowych procedur (alokacja, założenia, ograniczenia),
• określenia rodzajów uwzględnianych obciążeń środowiskowych i sposobów ich oceny,
• określenia niezbędnych ilościowych danych wejściowych i wymagań w odniesieniu do tych danych,
• określenia rodzaju i formy raportu końcowego,
• określenia sposobu wykonania przeglądu krytycznego raportu końcowego.
• Określenie kategorii danych opisujących system wyrobu
• Określenie wejść i wyjść systemu wyrobu i wymagania jakości danych
Gromadzenie danych
• Wymagania i procedury niezbędne do przygotowania i określenia celu i zakresu analizy cyklu istnienia oraz do wykonywania, interpretacji i udokumentowania analizy zbioru wejść i wyjść, ustalono w normie ISO 14041
• Inwentaryzacja i analiza zbioru danych dla cyklu istnienia (LCI) obejmuje gromadzenie danych i procedury obliczeniowe.
• Podstawowym celem tego etapu pracy jest identyfikacja i kwantyfikacja wielkości doprowadzanych do rozpatrywanego systemu wyrobu i z niego wyprowadzanych w pełnym cyklu istnienia.
W ocenie oddziaływania na środowisko systemu wyrobu w analizach LCA bierze się pod uwagę:
• zużycie zasobów naturalnych - rozpatrywane jako wejściowe obciążenia środowiska,
• emisje zanieczyszczeń i odpady rozpatrywane jako wyjściowe obciążenia środowiska.
Interpretacja wyników analizy
jest etapem metodologii LCA, w zakresie którego ocenia się wyniki analizy zbioru i oceny obciążeń we wzajemnym powiązaniu.
W normie ISO 14043 przedstawiono trzy istotne elementy odnoszące się do sposobu interpretacji wyników analizy :
_ identyfikacja istotnych problemów,
_ ocena polegająca na sprawdzeniu kompletności, dokładności i zgodności,
_ sformułowanie wniosków i zaleceń oraz opracowanie raportu końcowego uwzględniającego najbardziej istotne problemy.
Ograniczenia w stosowaniu metodologii LCA
• Analiza samych aspektów środowiskowych nie jest wystarczająca
• Niektóre problemy ekologiczne nie mogą być rozpatrywane przy zastosowaniu analiz LCA
• Ocena czynników środowiskowych i ewentualne porównania są dokonywane przez podejmującego decyzję, co może być subiektywne
• Źródłem niepewności uzyskanych wyników analizy LCA są m.in. ograniczenia analizy do danych charakteryzujących wyrób lub obiekt w pewnym krótkim okresie czasu
• Wyniki analizy z założenia zależą od sformułowanego jej celu i Zakresu
PROCEDURA OBLICZANIA EKOWSKAŹNIKA 99
• Powstała w 2000 roku
• Wymaga określenia kategorii, w których będą oceniane wpływy środowiskowe, a następnie przyporządkowania do tych kategorii
wyników analizy wszystkich wpływów środowiskowych związanych z produktem
• Dla potrzeb opracowania metodyki szacowania ekowskaźnika 99 przyjęto następującą definicję środowiska:
Zespół biologicznych, fizycznych i chemicznych parametrów, które wywoływane są przez człowieka i które warunkują funkcjonowanie
człowieka i natury. Warunki te obejmują zdrowie człowieka, jakość ekosystemu i zasoby surowców.
• Wybrano trzy podstawowe kategorie, w których szacuje się zniszczenia:
1. zdrowie ludzkie (Human Health - HH),
2. jakość ekosystemu (Ecosystem Quality - EQ),
3. surowce (Resources - R).
Podstawowe kategorie (HH, EQ, R)
• W kategorii „zdrowie człowieka” zawarta jest idea mówiąca, że życie człowieka teraz i w przyszłości powinno
być pozbawione zagrożeń związanych z przenoszonymi przez środowisko chorobami, kalectwem i nienaturalną śmiercią.
• W kategorii „jakość ekosystemu” zawarte jest przesłanie ochrony żywych elementów środowiska, poza człowiekiem,
które mówi, że nie powinno ono ulegać degradacji z powodu destrukcyjnych zmian w ich populacji i rozmieszczeniu geograficznym.
• Kategoria „surowce” obejmuje ważne dla przyszłych pokoleń zagadnienia dotyczące oszczędzania zasobów naturalnych.
WYKŁAD 4
ISO - 9000
Nowa rodzina norm ISO 9000 (po nowelizacji) składa się z
czterech norm podstawowych
• ISO 19011:2002 odpowiednik krajowy - PN-EN
ISO 19011:2003 Wytyczne dotyczące auditowania systemów
zarządzania jakością i/lub zarządzania środowiskowego
Normy ISO serii 9000, wraz z normą terminologiczną
ISO 8402, opracowane zostały w celu harmonizacji
wymagań odnośnie systemów jakości w skali
międzynarodowej i umożliwienia certyfikacji tychże
systemów prowadzonej przez jednostki niezależne,
tzw. trzeciej strony. Normy te były jednak
przewidziane przede wszystkim do wykorzystywania w
kontaktach dwustronnych pomiędzy dostawcami a
odbiorcami.
• ISO 9000:2005 (odpowiednik krajowy - PNEN
ISO 9000:2006 Systemy zarządzania jakością - Podstawy
i terminologia, Opisuje podstawy systemu
zarządzania jakością oraz stosowaną
terminologię. Omówiony jest model systemu
zarządzania wraz z podstawowymi
elementami i zasadami jakimi powinna się
kierować organizacja.
• ISO 9001:2000odpowiednik krajowy - PN-EN ISO
9001:2001 Systemy zarządzania jakością - Wymagania
Określa wymagania jakie musi spełniać
organizacja. Wymagania te są pogrupowane w
odpowiednie działy zgodnie z modelem
funkcjonowania organizacji.
7
• ISO 9004:2000odpowiednik krajowy - PN-EN
ISO 9004:2001 Systemy zarządzania jakością - Wytyczne
doskonalenia funkcjonowania. Zawiera wytyczne dotyczące
dalszego doskonalenia organizacji w
poszczególnych aspektach istniejącego
systemu zarządzania. Każdy paragraf z ISO
9001:2000 jest w tej normie ujęty i dodatkowo
rozwinięty, tak aby użytkownik mógł
zrozumieć jak dany punkt normy ISO
9001:2000 doskonalić.
10
PROCES w ISO 9000
• Każde działanie, które przekształca wejście
(dane wejściowe) na wyjście (dane wyjściowe)
możemy uważać za proces. Proces może w
swoim "wnętrzu" zawierać zbiór różnych
operacji (działań) wzajemnie ze sobą
powiązanych i na siebie oddziałujących.
Podejście procesowe w ISO-9000
• Podejście procesowe (ang. Process approach) jest
wymienione jako jedno z 8 zasad zarządzania
jakością w normie ISO 9000. "Pożądany wynik
osiąga się z większą efektywnością wówczas, gdy
działania i związane z nimi zasoby są zarządzane
jako proces„
• Podejściem procesowym nazywamy
systematyczną identyfikację procesów w
organizacji oraz odpowiednie zarządzanie tymi
procesami (i ich wzajemnymi powiązaniami)
Identyfikacja procesów
• Określenie polityki jakości i celów (przez
kierownictwo)
• Identyfikacja istniejących procesów
biznesowych
• Określenie powiązania pomiędzy procesami
• Określenie właścicieli procesów
• Opracowanie dokumentacji procesu
Identyfikacja procesów :
określenie polityki jakości i celów
• Najwyższe kierownictwo ma
określić politykę jakości i cele.
• Poszczególne procesy, które
zidentyfikujemy mają za
zadanie realizacje tychże
celów
Identyfikacja istniejących procesów
biznesowych w organizacji
Procesy możemy podzielić na kilka grup:
• Procesy główne
• Procesy pomocnicze
• Procesy zarządzania
Określenie powiązań pomiędzy procesami
Wyjście z jednego procesu może być wejściem do jednego lub wielu innych procesów.
Przykładowo: Wyjściem z procesu projektowania jest specyfikacja wyrobu
(dokumentacja), która jest potrzebna do określenia wymogów dla dostawców w
procesie "zakupy" oraz wymogów technologicznych w procesie "produkcja".
Określenie właścicieli procesów
• Dla każdego zidentyfikowanego procesu należy określić osobę
odpowiedzialną za jego nadzór i doskonalenie
• Właściciel procesu powinien posiadać odpowiednie
uprawnienia (władzę), aby mieć realny wpływ na doskonalenie
procesu i wpływ na zasoby jakie są wymagane do
prawidłowego funkcjonowania
• Właściciel procesu jest odpowiedzialny za:
1. Opracowanie i nadzorowanie dokumentacji w ramach
swojego procesu
2. Określenie niezbędnych zapisów w swoim procesie
3. Analizę skuteczności procesu
4. Podejmowanie działań korygujących i zapobiegawczych
5. Zapewnienie, iż nadzór nad wyrobami niezgodnymi jest
realizowany zgodnie z procedurą
Opracowanie dokumentacji systemu
• Celem dokumentacji w danym procesie jest zapewnienie stabilnej,
powtarzalnej i poprawnej realizacji tegoż procesu.
• Dokumentacja procesu ma być opracowana i nadzorowana zgodnie z
udokumentowaną procedurą systemową "Nadzór nad dokumentami„
• Stosuje się różne formy dokumentacji od "papierowej" poprzez dokumenty
elektroniczne aż do filmów video czy fizycznych wzorców wyrobów.
• Szczegółowość dokumentacji należy uzależnić od:
1. Rozmiaru organizacji i prowadzonych działań
2. Skomplikowania procesu
3. Znaczenia procesu
4. Ryzyka jakie niesie za sobą brak lub nieścisłość w dokumentacji
5. Kompetencji personelu
6. Wymagań prawnych
7. Norm i standardów
• Kolejnym elementem są zapisy (zapis to jest to rodzaj dokumentu, który jest
obiektywnym dowodem potwierdzającym wykonanie danego działania lub
osiągnięcia danego wyniku)
Zarządzanie procesem - model PDCA
Planowanie procesu - (PLAN)
• Na tym etapie określamy co i kiedy mamy osiągnąć oraz za pomocą
jakich zasobów.
• W zależności od tego jaki to jest proces stosuje się różne metody
planowania.
• Na tym etapie należy zwracać uwagę na:
1. Wymagania klientów (zewnętrznych i wewnętrznych)
2. Ustalenie działań niezbędnych do realizacji planu / celu procesu
3. Ustalenie zasad monitorowania wyników pozwalających na analizę
i doskonalenie procesu
4. Ustalenie zapisów niezbędnych do potwierdzenia zgodności
procesu / wyrobu z wymogami klienta, norm i przepisów
prawnych
5. Dostępność zasobów (ludzie, maszyny, infrastruktura, finanse itp.)
6. Potencjalne zagrożenia (przeprowadzenie analizy ryzyka)
Wykonanie zaplanowanych czynności - (DO)
• W tym etapie realizujemy uprzednio
zaplanowane działania, wykorzystując
dostępne zasoby.
• Podczas realizacji tych czynności gromadzone
są informacje o funkcjonowaniu procesu.
• Gromadzone informacje służą do późniejszego
sprawdzenia czy zaplanowane wyniki są
osiągane.
Sprawdzenie - (CHECK)
• Sprawdzamy czy osiągnięty wynik jest zgodny z uprzednio zaplanowanym.
• Do tego celu w danym procesie powinny być opracowane metody pomiaru
parametrów procesu (np. techniki statystyczne)
Podjęcie działań korygujących lub zapobiegawczych - (ACT)
• Zaplanowane cele są zrealizowane
• Zaplanowane cele nie są zrealizowane (plan nie został w pełni
zrealizowany)
Dokumentacja systemu
Polityka jakości
• Jest nadrzędnym dokumentem, w którym kierownictwo organizacji
określa swoje zasady i ramy dla całego systemu zarządzania jakością.
• Polityka jakości powinna:
1. Być spójna z celem istnienia organizacji (spójna z wizją i strategią
organizacji, ukierunkowana na spełnianie wymagań klienta dzięki
któremu organizacja istnieje, wspierająca rozwój pracowników itp.)
2. Zawierać zobowiązanie do zapewnienia zgodności z normą i
ciągłego doskonalenia systemu zarządzania jakością.
3. Zawierać takie deklaracje i zobowiązania, które będą podstawą do
opracowania celów dotyczących jakości.
• Politykę jakości należy przedstawić całemu personelowi (np. poprzez
umieszczenie jej w kilku miejscach, gdzie przebywają pracownicy,
poprzez intranet lub zamieszczenie w sieci komputerowej).
• Należy regularnie sprawdzać jej aktualność i przydatność dla
organizacji - podczas przeglądu zarządzania.
Cele dotyczące jakości
• Określane przez kierownictwo dla poszczególnych szczebli w
organizacji.
• Określają do czego ma dążyć organizacja.
• Podczas opracowania celów należy zwrócić uwagę na następujące
aspekty:
1. Polityka jakości stanowi "ramy" dla wyznaczania celów, więc cele
powinny być spójne z tą polityką ("wspierać" to co w niej
zadeklarowano).
2. Cele powinny być mierzalne - po to aby można było je skutecznie
przeglądać i oceniać w jakim stopni są spełniane.
3. Cele powinny prowadzić do doskonalenia organizacji (doskonalenie
jest jednym z wymaganych elementów polityki jakości).
• Cele dotyczące jakości powinny być jasno komunikowane na
odpowiednich szczeblach w organizacji.
• Cele dotyczące jakości (jak każdy inny dokument) podlegają
przeglądowi i jeżeli wymagane także aktualizacji (najlepiej to
realizować podczas przeglądu zarządzania). 41
Księga jakości
• Jest to dokument opisujący system zarządzania jakością zaimplementowany w danej
organizacji.
• Zgodnie z ISO 9001:2000 księga jakości musi zawierać minimum:
1. Zakres systemu zarządzania.
2. Ewentualne wyłączenia (wraz z uzasadnieniem).
3. Mapę procesów.
4. Udokumentowane procedury wymagane przez normę ISO 9001:2000 lub
odniesienie się do tych procedur jako zewnętrznych dokumentów.
• Z racji, że księga jakości jest dokumentem, który udostępnia się innym organizacjom
często w niej umieszcza się inne dodatkowe informacje, takie jak:
1. Historia organizacji.
2. Struktura organizacyjna (schemat organizacyjny).
3. Opis systemu zarządzania. Można tu zastosować strukturę normy lub kolejno
opisać poszczególne zidentyfikowane procesy (cele, metody monitorowania itp.).
4. Stosowane terminy i definicje.
5. Historia zmian (rejestr zmian wprowadzonych w księdze).
• Często zamieszcza się także politykę jakości i cele dotyczące jakości (cele
strategiczne).
Procedury i instrukcje
• Procedury wymagane przez normę ISO 9001:2000 (6 elementów systemu
zarządzania jakością):
1. Nadzorowanie dokumentacji
2. Nadzorowanie zapisów
3. Audit wewnętrzny
4. Nadzorowanie wyrobu niezgodnego z wymaganiami
5. Działania korygujące
6. Działania zapobiegawcze
• Procedury obowiązują w całej organizacji objętej systemem zarządzania i każdy
właściciel procesu musi znać te procedury i wedle nich postępować (np.
realizując działania korygujące w swoim procesie).
• Inne dokumenty
• Dodatkowe procedury i instrukcje postępowania niezbędne do właściwego
funkcjonowania firmy np.: specyfikacje techniczne; instrukcje pracy / testów;
schematy organizacyjne; plany testów i inspekcji; plany jakości lub produkcy4j3ne
Zapisy
• Specyficzny rodzaj dokumentu, który stwierdza osiągnięty
rezultat (np. wynik testu / osiągów wyrobu) lub dostarcza
dowodu na przeprowadzenie danego działania (np. raport z
auditu, raport z przeglądu zarządzania itp.).
• Zapisy w systemie zarządzania są wynikiem funkcjonowania
tegoż systemu i są jednocześnie dowodem
potwierdzającym jego zgodność z wymaganiami (prawa,
klienta, normy i innych specyfikacji).
ISO 9001 - Odpowiedzialność
kierownictwa
• Kierownictwo odpowiada za funkcjonowanie
organizacji a więc to kierownictwo odpowiada za
system zarządzania jakością.
• Wymogi jakie stawia ISO 9001:2000 kierownictwu:
1. Zaangażowanie kierownictwa
2. Orientacja na klienta
3. Polityka Jakości
4. Planowanie
5. Odpowiedzialność, uprawnienia i komunikacja
6. Przegląd zarządzania
Zaangażowanie kierownictwa
• Zaangażowanie kierownictwo demonstruje poprzez:
1. Zakomunikowania pracownikom znaczenia jakim jest
spełnianie wymogów klienta oraz wymogów prawa.
2. Opracowanie i wdrożenie polityki jakości.
3. Ustanowienie celów dotyczących jakości.
4. Przeprowadzanie regularnych przeglądów zarządzania
(przeglądu funkcjonowania systemu).
5. Zapewnienie odpowiednich zasobów (do
funkcjonowania organizacji i osiągania zaplanowanych
celów).
Orientacja na klienta
• Aby klienci byli zadowoleni, kierownictwo organizacji powinno tak
zarządzać, aby:
1. Obecne wymagania klientów były zrozumiane i zaspokojone.
Oferowane wyroby lub usługi powinny spełniać wymogi klienta co
do jakości oraz powinny też spełniać wymogi prawne oraz być
zgodne ze standardami.
2. Przyszłe wymagania klientów były zrozumiane i były
podejmowane działania w celu ich spełnienia. Przykładowo wiele
znanych firm opracowuje produkty i usługi, które nie są obecnie
oczekiwane przez klientów (np. nowe technologie), ale po
odpowiedniej promocji klienci chętnie ten wyrób lub usługę
zakupią.
• Należy także uwzględniać potrzeby i oczekiwania innych stron
zainteresowanych (np. wspieranie i ochrona lokalnej społeczności,
działalność charytatywna, ochrona środowiska) co pozytywnie
wpływa na wizerunek firmy i budzi przez to większe zaufanie
klientów.
Polityka jakości
• Nadrzędny dokument, w którym kierownictwo
organizacji określa swoje zasady i ramy dla całego
systemu zarządzania jakością.
• Polityka jakości powinna:
1. Być spójna z celem istnienia organizacji (spójna z wizją
i strategią organizacji, ukierunkowana na spełnianie
wymagań klienta dzięki któremu organizacja istnieje,
wspierająca rozwój pracowników itp.)
2. Zawierać zobowiązanie do zapewnienia zgodności z
normą i ciągłego doskonalenia systemu zarządzania
jakością.
3. Zawierać takie deklaracje i zobowiązania, które będą
podstawą do opracowania celów dotyczących jakości.
Planowanie
• Kierownictwo powinno planować rozwój organizacji
poprzez określenie odpowiednich mierzalnych celów dla
całej organizacji a potem na ich podstawie opracować cele
cząstkowe dla poszczególnych procesów biznesowych. Cele
te określają do czego ma dążyć organizacja.
• Osiągnięcie zaplanowanych celów często wymaga zmian w
systemie, takich jak reorganizacje, zakupy kolejnych maszyn
i narzędzi, zwiększenie zatrudnienia itp. Wiele z tych zmian
istotnie wpływa na system zarządzania jakością (zmiany
organizacyjne, zmiany celów w poszczególnych procesach,
zmiany technologii, itp.).
• Dlatego właśnie kierownictwo odpowiada za utrzymanie
integralności systemu, czyli wprowadzenie odpowiednich
zmian w systemie tak aby zapewnić poprawną identyfikacje
i zarządzanie zmienionymi / nowymi procesami.
Odpowiedzialność, uprawnienia i komunikacja
• Właściwe funkcjonowanie organizacji wymaga, aby każda
osoba w niej pracująca wiedziała co jest jej obowiązkiem i
jakie ma uprawnienia.
• Kierownictwo powinno ustalić jasne zasady
odpowiedzialności za poszczególne procesy i przydzielone
cele.
• Kierownictwo musi przydzielić odpowiednie uprawnienia i
zasoby do właściwego realizowania zadań.
• Kierownictwo powinno określić metody komunikacji
pomiędzy poszczególnymi procesami (a co za tym idzie
personelem). W szczególności chodzi o komunikowanie
polityki jakości, celów oraz wyników z realizacji tych celów.
Przegląd zarządzania
• Przegląd zarządzania to cykliczne sprawdzenie jak
funkcjonuje system zarządzania jakością (czy jest
przydatny, adekwatny i skuteczny).
• Przegląd powinien być realizowany w zaplanowanych
odstępach czasu. Typowo jest to raz lub dwa razy w
roku, aczkolwiek zależy to od samej organizacji, jej
rozmiarów, skomplikowania procesów i ilości zmian
organizacyjnych.
ISO 9001 - Zarządzanie zasobami
• Funkcjonowanie każdego procesu wymaga zasobów.
Zarówno zasobów ludzkich jak i niezbędnej
infrastruktury.
• Właściwe zarządzanie zasobami jest istotnym
elementem systemu zarządzania jakością.
• Zasobach w normie ISO 9001:
1. Zasoby ludzkie (pracownicy i kierownictwo).
2. Infrastruktura (narzędzia, maszyny i urządzenia,
instalacje i budynki).
3. Środowisko pracy (warunki pracy - oświetlenie, hałas
drgania itp.)
Zasoby ludzkie
• Personel w organizacji, którego praca ma wpływ na
jakość (zazwyczaj to prawie wszyscy pracownicy)
oferowanego wyrobu lub usługi musi być kompetentny.
• Kompetencje personelu określa się na podstawie
wykształcenia, umiejętności oraz doświadczenia.
• Organizacja musi określić niezbędne kompetencje
personelu.
• Jeżeli obecne kompetencje są niewystarczające to
należy zapewnić niezbędne szkolenia (w różnej formie)
lub inne działania (np. zatrudnienie nowych osób).
Infrastruktura
• Zabudowania i niezbędne instalacje (media, instalacja elektryczna
itp.)
• Narzędzia, maszyny i niezbędne oprogramowanie.
• Usługi pomocnicze (transport, łączność itp.)
• Infrastruktura ta powinna zostać określona i następnie odpowiednio
utrzymywana.
• W zależności od branży, ilości nadzorowanego sprzętu i
oprogramowania oraz rodzaju stosowanych maszyn stosuje się
bardziej lub mniej zaawansowane metody nadzoru nad
infrastrukturą - od prostego rejestru przeglądów okresowych i
awarii aż po zautomatyzowane systemy nadzoru lub TPM.
• Nadzór może też być zlecany innej firmie (outsourcing), jako proces
zlecany na zewnątrz - co jest coraz bardziej popularną metodą
ograniczenia kosztów.
Środowisko pracy
• Organizacja powinna określić i zapewnić takie warunki
pracy jakie są niezbędne do zachowania zgodności wyrobu
z wymaganiami (temperatura, wilgotność, poziom hałasu,
poziom drgań, ochrona przed zanieczyszczeniami, ochrona
przed elektrycznością statyczną itp.)
• Praktycznie każdy przemysł ma swoje specyficzne
wymagania, które muszą być spełnione aby było możliwe
właściwe i bezpieczne realizowanie wyrobu lub usługi.
• Specyfika danej działalności może wymagać opracowania i
wdrożenia procesu, którego celem jest zarządzanie
środowiskiem pracy (okresowe monitorowanie warunków
pracy i podejmowanie odpowiednich działań korygujących
lub zapobiegawczych itd.)
• Kwestie BHP / ochrony środowiska należy także brać pod
uwagę.
WYKŁAD 5
Źródła finansowe-jednostki org, instytucji i podmioty realizujące zadania inwestycyjne w zakresie ochrony środ, i przyrody oraz zadania w zakresie edukacji ekologicznej, mogące uzyskać pomoc finansową ze środków funduszy strukturalnych, fundacji i banków.
Wsparcie ze środ. UE-1.Program operacyjny”infrastruktura środ.”(min wartość projektów 10-20mlnzł kwoty wsparcia 20-85%)-infrastruktura energetyczna przyjazna środ i efektywności energetycznej,2.Regionalne programy regulacyjne(min wartość projektów 0,1-20mlnzł kwoty wsparcia 20-85%)-turystyka, kultura, regionalna infrastruktura przyjazna środ., 3.Program operacyjny inwestycja gospodarczych
Wymagania dla wnioskodawców: spełnienie wymagań formalnych, opracowanie strumienia wykonalności, uzgodnienia środ., pozwolenia na budowę, dopełnienie finansowania, przetargi, promocje, rozliczenia dotacji, monitoring rezultatów
Inne źródła finansowania: program operacyjny innowacyjna gospodarka, regionalne programy operacyjne, pomoc w transferze technologii, system finansowania ochrony środ, specjalne linie kredytowe
Efektywność inwestycji: realizacja przedsięwzięcia usprawniającego użytkowanie renergii najczęściej wymaga poniesienia nakładów finansowych na zakup materiałów, urządzeń i sfinansowanie odpowiednich prac. Inwestor oczekuje, że osiądnięcie w wyniku modernizacji oszczędności wystarczy na pokrycie poniesionych nakładów. Analiza opłacalności przedsięwzięcia=relacja między nakładami i zyskami. Analiza ekonomiczna jest podstawą di podjęcia decyzji: czy warto przeprowadzić modernizację i wybory pomiędzy alternatywnymi wariantami inwestycji.
Kryterium opłacalności(UNIDO)-1. Wycena nakładów oraz określenie efektów zostały wykonane wg stałych cen rynkowych obowiązujących w roku bazowym. 2.przedsięwzięcie rozpoczyna funkcjonowanie w pierwszym roku eksploatacji i przynosi założony efekt, istnieje doskonały rynek finansowy. 3.koszty i efekty przedsięwzięcia określone zostały w sposób pewny.
Kryteria opłacalności statyczne: nie uwzględniają zdyskontowanej wartości oieniądza, co oznacza, że kwota wpłacona czy otrzymana w przyszłości ma taką samą wartość nominalną jak kwota wpłacona czy otrzymana obecnie, z tego powodu statyczn kryteria dcyzyjne mogą być stosowane jedynie do oceny przedsięwzięć krótkoterminowych. SPBT-porsty czas zwrotu, SPBT=nakłady/efekty=l/0(l-nakład inwestycyjny, 0-efekt ekonomiczny będący sumą zysków)
Kryterium opłacalności dynamiczne: uwzględnia zmianę w czasie, czyli odpowiednio dyskontowaną wartość pieniądza. Nie jest możliwe proste sumowanie przepływów gotówkowych w poszczególnych latach, aby otrzymać wartość końcową lub bieżącą. PBT-czas zwrotu nakładów, PBT=T<->suma0=sumal. NPV-wartość bierząca netto NPV=suma(efekty-nakłady)/(l+i)^n gdzie:n-rok funkcjonwania inwestycji, i-zew. Stopa dyskonta,N-ekonomiczny czas życia inwestycji)
NPV(kryterium opłacalności): NPV>0-war opłacalność. Jeśli jest to możliwe opracowanie kilku wariantów przedsięwzięcia modernizacyjnego, charakteryzującego się identycznymi co do wartości i rozłożenia w czasie nakładami inestycyjnymi to proponujemy realizację takiego dla którego NPV=max. Wartość bieżąca netto NPV jest najlepszym wskaźnikiem umożliwiającym ocenę opłacalności przedsięwzięcia inwestycji w czasie całego okresu ich eksploatacji. Niekorzystne cechy wskaźnika to:-wymaga określenia okresu eksploatacji inwestycji, -wymaga prognozy ewentualnych zmian cen energii w przyszłości
IRR(wew stopa zwrotu): Wewnętrza stopa zwrotu IRR oznacza taką wartość stopy syskontowej przy której wartość bieżąca efektów jest równa wartości bieżącej nakładów. Inaczej, wewnętrzna stopa zwrotu to taka stopa dyskontowa (IRR=i) przy której NPV=0. IRR=i<->NPV(i, N,CFn)=0 gdzie:i-stopa dyskonta, N-okres życia inwestycji, CFn-różnica między efektami i nakładami w ciągu życia inwestycji
PI-wskażnik rentowności: wskaźnik ten wyraża stosunek przychodów z danej inwestycji w wartościach bieżących do nakładów poniesionych na tą inwestycję w wartościach bieżących. Inwestycja będzie opłacalna jeśli wskaźnik PI będzie>1. Porównując kilka inwestycji dających takie same efekty należy wybrać tę, która da największy wskaźnik rentowności.
PB-dynamiczny czas zwrotu: to czas po którym nastąpi zwrot poniesienia nakładów. PB=k dla którego suma zdyskantowanych nakładów wyniesie 0. Kryterium opłacalności jest w tym przypadku warunek PB<N.
BEP-próg rentowności: próg rentowności nie jest wskaźnikiem efektywności inwestycji. Wyznacza on wielkości przy której przychody ze sprzedaży pokryją ogólną sumę kosztów. W punkcie tym inwestycja nie przynosi ani zysków ani strat. BEPi=P=K/(c-kz)(ujęcie ilościowe, BEPw=K/(c-kz)*c(ujęcie wartościowe)