Istota kultury:
kultura jest wyuczona w procesie wychowania i socjalizacji, nabywamy ja w toku życia, gdyż nie jest nam dana.
kultura obejmuje różnorodne zjawiska i przedmioty będące wytworami i obiektami ludzkiej działalności, oraz same działania i stany psychiczne człowieka.
Atrybutywne podejście do kultury - kultura to stała cecha typowo ludzka, to atrybut życia ludzi. Jest znamienna dla ludzi jako całości, jednocześnie znamienna dla człowieka jako członka wspólnoty. Może występować w tym znaczeniu tylko w liczbie pojedynczej, jako jednostkowa cecha człowieka.
Dystrybutywne podejście do kultury - kultur może być więcej, to kultura w liczbie pojedynczej i mnogiej, to cecha i zjawiska występujące w określonych zbiorowościach.
Kultura w antropologii - to zjawisko społeczne i ponad jednostkowe, nieistniejące poza grupą społeczną. Jednocześnie kultura każdego społeczeństwa jest bardzo zróżnicowana. Jest zjawiskiem symbolicznym tzn. jest wyuczoną dziedziną ludzkiego zachowania, jest przekazywana z pokolenia na pokolenia drogą tradycji poprzez różne formy symboliczne, których najważniejszą forma jest język. Prawie wszystkie wytwory ludzkie maja charakter znakowy, ułatwiają komunikację, wyznaczają zasady i normy przyjęte w danej grupie. Kultura jest zawsze związana z człowiekiem, jako istotą prowadzącą społeczny tryb życia zbiorowego. Jest rzeczywistością historyczną ? historycznie przekształca się w rzeczywistość. Ma charakter instrumentalny tzn. jest wtórnym ( sztucznym ) środowiskiem wytworzonym przez człowieka w celu zaspokojenia jego potrzeb. Jest powiązana całością, w której każdy element pełni określoną funkcję i jednostkowo rozpatrywany nie ma znaczenia.
Kultury można się uczyć w sposób świadomy i celowy, a także nieświadomy, czyli nie intencjonalny. Jest zjawiskiem psychologicznym tzn. w stosunku do jednostki jednostkowym, w stosunku do zbiorowości zbiorowym.
Cechy zjawisk kulturowych:
kultura ma wymiar czasowy tzn. rozciąga się w czasie. W sensie atrybutywnym, jako cecha ludzkości zmienia i rozwija się w miarę upływu czasu ( kultura cywilizacji ludzkiej), w sensie dystrybutywnym jest zbiorem cech określonej zbiorowości, która się rozwija i upada.
kultura ma wymiar przestrzenny, zarówno sensie atrybutywnym, jak też dystrybutywnym.
kultura jest systemem tzn. tworzy pewna całość i jest zjawiskiem złożonym z elementów, pomiędzy którymi zachodzi proces integracji.
kultura jest prawidłowa ( regularna ) - trwa i zmienia się wg pewnych praw i regularności, więc możemy szukać określonych zasad jej działania.
kultura to aparat adaptacji człowieka - jest pośrednikiem pomiędzy człowiekiem i środowiskiem przyrodniczym w którym żyjemy.