Dydaktyka i metodyki specjalne
Wincenty Okoń, Czesław Kupisiewicz, Krzysztof Konarzewski, Dorota Klus-Stańska, Grażyna Tkaczyk, Monografie.pl,

1.Wprowadzenie do dydaktyki i metodyki
Sieć zależności

III. Zasady Metody Formy

II. Nauczyciel Cele nauczania Uczeń
treści nauczania
I. Baza materialna ---------> Środki dydaktyczne

2. Metody nauczania
oparte na słowie (słowne):
-metody podające
-metody poszukujące : - heureza -metoda problemowa
oparte na działaniu( zajęć praktycznych):
oparte na obserwacji( oglądowe):
3. Metody nauczania- uczenia się
-metody asymilacji wiedzy, oparte głównie na aktywności poznawczej o charakterze reproduktywnym ( m. podające)
-metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy, zwane problemowymi, oparte na twórczej aktywności poznawczej, polegającej na rozwiązywaniu problemów.
-metody waloryzacyjne, zwane też eksponującymi, o dominującej aktywności emocjonalno- artystycznej (m. eksponujące)
-metody praktyczne, cechujące się przewagą aktywności praktyczno-technicznej, zmieniającej otoczenie lub stwarzającej nowe jego formy.
4. Formy metod
-metody asymilacji wiedzy
1. Pogadanka:
-wstępna
- przedstawiająca nowe wiadomości
-utrwalająca
2. Dyskusja
3. Wykład
4. Opis
5. Opowiadanie
6. Praca z książką
-metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy
1. Klasyczna metoda problemowa:
-wytwarzanie sytuacji problemowej
-formułowanie problemów i pomysłów ich rozwiązania
-porządkowanie i stosowanie uzyskanych wyników w nowych zadaniach o charakterze praktycznym lub teoretycznym
2. Metoda przypadków
3. Metoda Sytuacyjna
4. Giełda pomysłów
5. Mikronauczanie
6. Gry dydaktyczne:
- zabawy inscenizacyjne
-gry symulacyjne
-gry logiczne
-metody waloryzacyjne
1. Metody impresyjne
2. Metody ekspresyjne
-metody praktyczne
1. Metody ćwiczebne
2. Metody realizacji zadań wytwórczych.