Mateusz Franckowiak |
Katedra Tworzyw Formierskich, Technologii Formy i Odlewnictwa Metali Nieżelaznych | Data ćwiczenia: 04.04.2013 |
---|---|---|
Rok: I magisterski Odlewnictwo 1 |
Technologia Form Odlewniczych Temat: Skurcz odlewniczy podczas wykonywania odlewów |
Ocena: |
Część teoretyczna
Pod pojęciem skurczu odlewniczego rozumie się zmniejszanie wymiarów odlewu w stosunku do odpowiednich wymiarów modelu. Wielkość ta jest związana ze skurczem swobodnym metalu, tj. ze zmianami wymiarów metalu we wnęce formy, zachodzącymi wraz z obniżaniem się jego temperatury. Wskaźnikiem liczbowym tego zjawiska jest liniowy (β) lub objętościowy (α) współczynnik rozszerzalności cieplnej metalu (w %/K)
$$\mathbf{\beta}\mathbf{=}\frac{\mathbf{100}}{\mathbf{l}_{\mathbf{0}}}\mathbf{*}\frac{\mathbf{}\mathbf{l}}{\mathbf{}\mathbf{T}}$$
gdzie:
l0- długość początkowa,
l- zmiana długości odpowiadająca zmianie temperatury T
Współczynniki α i β , związane przybliżoną zależnością
α≈3β
służą do określania zmiany wymiarów lub objętości substancji w określonym stanie skupienia (ciekłym lub stałym), bez uwzględnienia przemian fazowych w stanie stałym lub bez uwzględnienia czynników hamujących swobodną zmianę wymiarów. W rzeczywistych warunkach stygnięcia i krzepnięcia w formach odlewniczych zmiana wymiarów wraz ze zmianą temperatury ma bardziej złożony charakter.
Procesy fizykochemiczne wywołujące zmiany objętości właściwej i wymiarów żeliwa w formie odlewniczej rozpatruje się zazwyczaj w trzech podstawowych etapach: podczas stygnięcia w stanie ciekłym, podczas krzepnięcia i podczas stygnięcia w stanie stałym.
W odniesieniu do stanu ciekłego rozważa się wyłącznie pojęcie skurczu objętościowego ( w %),wyrażonego wzorem
εv,c=αc(Todl−Tl)
gdzie αc jest współczynnikiem objętościowej rozszerzalności cieplnej ciekłego żeliwa, %/K.
Na zmiany objętości żeliwa podczas krzepnięcia składa się skurcz wynikający ze zmiany stanu skupienia εv, k0 i z obniżania się temperatury w zakresie temperatury krzepnięcia (Tkr=Tl−Teut)εv,kr′ oraz z tzw. rozszerzenia przedskurczowego εv, kr′
εv,kr=εv,kr0+εv,kr′−εvr,kr ′[%]
lub rozważając zmiany wymiarów liniowych
εkr=εkr0+εkr′−εr,kr′ [%]
Skurcz żeliwa w stanie stałym określa J.A.Niechendzi
εs=βsTs∓εtechnol. [%]
w którym
Ts=Ts−Tm,s≈Teut−Tm,s [K]
Ts- temperatura solidus [oC]
Tm,s- średnia temperatura fazy stałej w odlewie w momencie zakończenia krzepnięcia lub temperatura pokojowa [oC]
εtechnol.- skurcz metalu zakrzepłego, powodowany czynnikami technologicznymi [%]
Skurcz objętościowy wynosi
εv,s≈3εs [%]
Przebieg ćwiczenia
Podczas zajęć laboratoryjnych wyznaczona skurcz odlewniczy swobodny i hamowany. Zastosowano model pręta o wymiarach ⌀30x355 mm. Ostro zakończone stożkowe nadlewy wyznaczały odległość L0. Z modelu wykonano formy w masie formierskiej oraz zalano badanym stopem (w tym przypadku żeliwem). Po ostygnięciu i oczyszczeniu, zmierzono odległość między ostępami odlewów i przy użyciu wzoru $\mathbf{\varepsilon}_{\mathbf{\text{odl}}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{L}_{\mathbf{0}}\mathbf{-}\mathbf{L}_{\mathbf{1}}}{\mathbf{L}_{\mathbf{0}}}\mathbf{*}\mathbf{100}\mathbf{\%}$ obliczono skurcz liniowy. Stosując model ze skrajnymi kołnierzami otrzymuje się wartość skurczu hamowanego. Wyniki pomiarów zestawiono w tabeli 1.
Tabela 1.
Skurcz swobodny |
---|
Lp. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
Skurcz hamowany |
1 |
Następnie dla żeliwa o następującym składzie chemicznym: 4,44%C , 0,01%Cr, 0,013%S, 0.05%P, 0,97%Si, 0,05%Mn wyznaczono krzywą kinetyki skurczu przy pomocy urządzenia (rys.1.).
Rys.1. Schemat aparatu do określania swobodnej zmiany wymiarów krzepnących i stygnących próbek żeliwa; 1-formaodlewnicza, 2-badana próbka,3- pręt stalowy, 4-oprawa mocująca, 5-złącze pręta z przetwornikiem fotoelektrycznym,6-przetwornik fotoelektryczny,7-kompensator
Urządzenie składa się z czujnika fotoelektrycznego (przetwarzającego zmiany liniowe próbki na impulsy elektryczne), który jest połączony z próbką zaformowaną i sprzężony równocześnie z kompensatorem. Urządzenie charakteryzuje się prostą obsługą i jednocześnie dużą czułością, co umożliwia badanie rozszerzalności przedskurczowej żeliwa. Próbka ma wymiary ⌀30x350mm.
Pomiar temperatury został zarejestrowany przy użyciu termoelementów typu K (NiCr-Ni), umieszczone w środku formy, oraz w pobliżu zbiornika wlewowego.
Pomiar skurczu żeliwa przeprowadzono w następujący sposób:
Wykonanie formy (wilgotność masy:4,01%)
Zamontowanie formy (oraz termoelementów w formie) w urządzeniu
Zalanie formy ciekłym żeliwem :
Tzal=1420 [oC]
τzal = 5[s]
Wykonano próbę klinową wg PN do oceny stopnia zabielenia oraz zalano kubek do analizy termicznej.
Wynik próby klinowej: Zabielenie 2mm (Klin nr 9).
Wyniki pomiarów przedstawiono w postaci wykresów:
Rys.2. Krzywa kinetyki skurczu żeliwa
Rys.3. Wykres skurczu liniowego w funkcji temperatury
Rys.4. Wykres temperatury w funkcji czasu
Rys.5. Wykres temperatury w funkcji czasu (wykres powiększony)
Rys.6. Krzywe stygnięcia
Analiza wyników i wnioski
Jak widać na rysunku 2 krzywa kinetyczna skurczu żeliwa jest zbliżona do opisanej w literaturze. Możliwe jest zaobserwowanie rozszerzalności przedskurczowej ( εr, kr − od τ0 do τ1), jak również drugi etap powiększania się wymiarów odlewu (εr, p−od τ3 do τ4 ), który jest wartością bardzo małą. Wartość εp określa skurcz przedperlityczny. W zakresie czasu od τ4 do τ5 obserwuje się normalne zmniejszenie wymiarów próbki, które związane jest z rozszerzalnością cieplną żeliwa. Rzeczywistą wartość pełnego skurczu liniowego określa odcinek ε0 (od τ2do τ5).
Rozszerzenie przedskurczowe jest ważnym elementem technologicznym przy otrzymywaniu odlewów żeliwnych bez wad, o dokładnych wymiarach. Występowanie tego zjawiska zmniejsza skurcz odlewniczy w czasie krzepnięcia, tym samym zmniejsza na ogół skłonność żeliwa do powstawania pęknięć na gorąco w odlewach. Występowanie rozszerzalności przedskurczowej związane jest z działaniem różnych czynników, z których najważniejszym jest proces grafityzacji. Im więcej wydzieli się grafitu podczas krystalizacji eutektyki tym objętość właściwa żeliwa jest większa. Dzięki temu skurcz żeliwa szarego podczas krzepnięcia jest znacznie mniejszy od żeliwa białego (w którym nie występuje zjawisko rozszerzalności przedskurczowej). Do innych czynników powodujących występowanie rozszerzenia przedskurczowego można zaliczyć m.in.: dyfuzję pierwiastków w czasie krystalizacji, wydzielanie gazów i faz o dużej objętości właściwej, ciśnienie wywierane przez rosnące kryształy fazy stałej na cząstki obce wchodzące w strefę wzrostu tych kryształów.