Zasada harmonizacji: tym lepsze wyniki im lepiej skoordynowane elementy oraz przebieg w czasie działań współbieżnych
Zasada równomierności i rytmiczności pracy: przy działaniach wykonywanych przez ludzi zaleca się równomierność wysiłku i rytmu pracy odpowiedni dla organizmu;
zmienność tempa powoduje zmęczenie -> mniejsza wydajność; maszyny rytmicznie.
Zasada stosowania rezerw: w celu zapewnienia zharmonizowanej, ciągłej, równomiernej i rytmicznej pracy, należy wyznaczyć i zabezpieczyć odpowiednie wielkości zapasów czasu dla poszczególnych procesów technologicznych i rezerw zasobów środków produkcji, które są niezbędne do prawidłowego jej wykonania.
Zasada zapobiegania: przeciwdziałanie możliwościom uszkodzeń, zagubień przedmiotów; które mogłyby stać się przyczyną zakłóceń procesu produkcji; planowe naprawy, awaryjne zasilania, zwiększone współczynniki bezpieczeństwa.
Zasada operatywności działania (elastyczności) - konieczność bezpośredniego dostosowania działań do zmieniających się warunków.
Zasada ładu materialnego: odpowiednie miejsce dla każdej rzeczy i każda rzecz na odpowiednim miejscu.
Wytyczne sprawności działań:
- aktywizacja - intensyfikowanie potencjału wykonawczego odpowiednio do skuteczności,
- minimalizacji interwencji (instrumentalizacji) - stosowanie ustalonych procedur postępowania i samokontroli realizacji procesów,
- kunktacja - (ograniczone) zwlekanie z działaniem przy braku pełnego rozpoznania warunków realizacji (opóźnienie nie zawsze umożliwia skuteczniejsze osiągnięcie celu),
- antycypacja - uprzedzenie działaniem okoliczności powodujących utrudnienia lub osiągnięcie celu (np. wykonanie drenażu przed rozpoczęciem wykopów),
- unikania zbędnej zwłoki - prawidłowo wczesne rozpoczęcie działań, eliminuje pośpiech, niższą jakość, wyższe koszty (po właściwym przygotowaniu i zapewnieniu potrzebnych zasobów),
-terminowość działań (narzuca konieczność rozpoczęcia, realizacji oraz zakończenia poszczególnych procesów w zaplanowanych terminach z bieżącą kontrolą),
Zasady organizacji wysiłków ludzkich:
Zasada oporu (inercji/bezwładności): działania zmieniające istniejący stan rzeczy natrafiają na opór ludzi (źle są przyjmowane zmiany technologii, projektu itp.); wprowadzenie zmian wymaga usunięcia oporów i uzyskanie pozytywnego nastawienia pracowników.
Zasada pewności działania - ponowne wykonanie działania upewnia o dobrej jego realizacji, nabyta wprawa daje przekonanie o łatwości wykonania zadania.
Zasada holownictwa (pilotowania) - działania naśladujące przykładowe fizyczne wykonanie przebiegają łatwiej niż bez korzystania z rozwiązań wzorcowych (uczeń - mistrz).
Kierowanie budową
Kierowanie - proces planowania i przewodzenia, organizowania i kontrolowania oraz wykorzystywania wszystkich zasobów organizacji dla osiągnięcia zamierzonych celów.
Zasady kierowania: podział pracy, autorytet kierującego, dyscyplina (regulamin, przepisy i zarządzenia), jednolitość (1 cel, 1 plan, 1 kierownik), zbiorowa korzyść, uposażenie adekwatne (sprawiedliwe traktowanie pracowników, stabilizacja), popieranie inicjatywy i prawo do błędu.
Obowiązki kierownika: powodowanie, aby zachowania i postępowanie podwładnych prowadziły do celu; zapewnienie możliwości zrealizowania zadań; pobudzenie podwładnych; wpływanie na dokładność wykonywania poleceń; przyczynianie się do rozwoju kwalifikacji podwładnych, awansu zawodowego i życiowego. Ważną rolę w stosunkach międzyludzkich odgrywa kierownik.
Typy kierowników:
Kierownik autokratyczny - nie słucha pracowników, nie liczy się z ich zdaniem, żąda bezwzględnego wykonania swoich poleceń, celowość wg pracowników nie zawsze jest uzasadniona.
Kierownik liberalny: często nie egzekwuje wykonania wydanych poleceń, stąd komórka może funkcjonować niesprawnie, gdyż w praktyce tylko część poleceń jest realizowana.
Kierownik demokratyczny: przed wydaniem polecenia zasięga opinii personelu u stara się, aby polecenie odpowiadało większości, albo wyjaśnia dlzcego musi podjąć inną decyzję; po wydaniu polecenia kontroluje jego wykonanie (skuteczność działania najlepsza).