Choroby

Nieżyt nosa -katar– pojęcie dotyczące objawów zapalenia błony śluzowej nosa (niekiedy także zatok przynosowych).

Do objawów należą: kichanie, "drapanie" w nosie i gardle, kaszel, pieczenie spojówek, wyciek płynnej wydzieliny z nosa, zatkany nos, ogólne osłabienie, ból głowy, stan podgorączkowy.

Przyczyny nieżytu nosa

Alergiczne- podłoże alergiczne o przebiegu sezonowym lub przewlekłym. Do czynników alergizujących zaleczają się pyłki roślinne, roztocze kurzu domowego, zarodniki pleśni, sierść i naskórek zwierząt.

Infekcyjne-Najczęstszą przyczyną wystąpienia kataru są zakażenia wirusowe, szerzące się drogą kropelkową. Z tego względu należy unikać kontaktów z chorymi, ograniczyć przebywanie w większych skupiskach ludzi w okresach nasilania zachorowań (wiosna, jesień).

Inne przyczyny-Możliwe są również inne przyczyny nieżytu nosa: idiopatyczne, niealergiczne zapalenie błony śluzowej nosa , zawodowe, hormonalne, polekowe, emocjonalne Leczenie:zależy od przyczyny wywołującej, najczęściej jest objawowe. Przy ostrym nieżycie stosuje się krople, które zmniejszają obrzęk błony śluzowej nosa poprzez obkurczanie drobnych naczyń krwionośnych: ksylometazolina, oksymetazolina, nafazolina. Przy nieżycie nosa pomocne są środki powszechnie stosowane w leczeniu przeziębienia, które podwyższają odporność organizmu: w szczególności witamina C oraz cynk.

Polipy nosa – powstają w wyniku zmian zapalnych lub alergicznych błony śluzowej nosa. Najczęściej wychodzą ze środkowego przewodu nosowego, zatok szczękowych lub sitowych. Tworzenie polipa rozpoczyna się od obrzęku błony śluzowej, rozrostu tkanki podśluzowej, gromadzenia się płynu i tworzeniem się szypuły poprzez grawitacyjne opadanie naciągniętego zdwojenia błony śluzowej wypełnionego płynem. Objawy: zaburzenia drożności nosa, zaburzenia węchu, bóle głowy, zmiany w głosie, przewlekły, śluzowo-ropny nieżyt nosa. Leczenie:chirurgiczne usunięcie zmian,w przypadku polipów alergicznych wskazane jest typowe leczenie przeciwalergiczne,w celu uniknięcia nawrotów polipów przez krótki czas stosuje się steroidy

Zapalenie zatok W zależności od zajęcia danych zatok, rozróżniamy:zapalenie zatok czołowych,zapalenia zatok szczękowych, zapalenie zatok sitowych,zapalenie zatoki klinowej. Objawy :Przebiega jako infekcja błony śluzowej światła którejś z zatok (najczęściej szczękowej) i zwykle towarzyszą jej objawy zapalenia błony śluzowej nosa, towarzyszy temu gorączka (w przypadkach ostrych) oraz ból o zmiennej lokalizacji:czoła ,szczęki, okolicy nasady nosa w przypadku zapalenia zatok sitowych (dodatkowo zwykle towarzyszy temu obrzęk powiek),szczytu głowy lub ucha , uczucie "nabrzmienia" twarzy, niedrożność nosa, ropna wydzielina w nosie lub jej ściekanie po tylnej ścianie gardła, zaburzenia węchu.Leczenie: leki z grupy antybiotyków, płukanie (zabieg Proetza) lub drenaż zatok (punkcja zatoki),leki miejscowe w postaci kropli przez kilka dni, leki przeciwhistaminowe w postaci tabletek (cetyryzyna, loratydyna)leki mukolityczne i leki mukokinetyczne takie jak ambroksol, objawowe leczenie przeciwbólowe (leki z grupy niesterydowych leków przeciwzapalnych), kortykosteroidy donosowe w przypadku infekcji o podłożu alergicznym, leczenie chirurgiczne

Ostre zapalenie gardła – stan zapalny gardła o etiologii wirusowej, bakteryjnej lub grzybiczej. Zazwyczaj obejmuje on głównie błonę śluzową, oszczędzając pierścień tkanki chłonnej gardła (migdałki podniebienne, migdałek gardłowy, migdałki trąbkowe i migdałek językowy). Ostre zapalenie gardła towarzyszy zazwyczaj chorobom zakaźnym takim jak grypa, odra, różyczka, ospa wietrzna. Poprzedza je zwykle ostry nieżyt nosa i przeziębienie.

Objawy: Głównymi objawami ostrego zapalenia gardła są obrzęk i zaczerwienienie błony śluzowej, którym towarzyszy silny ból gardła. Przybiera on najczęściej postać uczucia kłucia, drapania, pieczenia; występują także trudności podczas przełykania płynów i pokarmów. W przebiegu infekcji na tle wirusowym temperatura chorego jest nieznacznie podniesiona.

W zapaleniu gardła spowodowanym nadkażeniem bakteryjnym objawy są silniejsze. Pojawia się wysoka gorączka, dreszcze oraz spływająca po tylnej ścianie gardła treść ropna, która może przenosić zakażenie do oskrzeli.

Leczenie: ostrego zapalenia gardła uzależnione jest od czynnika etiologicznego. W przypadku infekcji wirusowej leczenie zazwyczaj sprowadza się do łagodzenia objawów. W tym celu stosuje się leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne (zawierające paracetamol lub kwas acetylosalicylowy) oraz leki łagodzące ból gardła (syropy, tabletki do ssania, mieszanki ziołowe do płukania, aerozole). Stosuje się również leki zawierające witaminę C, laktoferynę oraz wspomagająco - preparat wapnia. Istotne jest regularne nawilżanie gardła i nawadnianie organizmu, dlatego choremu podaje się duże ilości płynów. W zapaleniach bakteryjnych poza leczeniem objawowym niezbędne jest zastosowanie antybiotykoterapii (głównie z udziałem penicylin i cefalosporyny II generacji).