Klasyfikacja narkotyków

Narkotyki naturalne:
- opium, pochodzące bezpośrednio z Papaver somniferum
- morfina, kodeina i tebaina, uzyskiwane z opium;
Narkotyki półsyntetyczne:
- heroina (Dimorfina)
- hydromorfon (Dimorfon)
- oksykodon (Dihydron)
- etorfina
Narkotyki syntetyczne o dużej sile:
- metadon (Dolaphine)
- meperydyna, petydyna (Demerol)

Narkotyki naturalne

Opium
Opium jest naturalnym produktem uzyskiwanym przez nacinanie niedojrzałych makówek. jednolita konwencja o środkach odurzających wraz z Protokołem uzupełniającym określa opium jako stężony sok z maku lekarskiego.

Morfina
Morfina jest narkotycznym środkiem przeciwbólowym i głównym alkaloidem opium. Przez ponad sto lat była uważana za jeden najlepszy środek uśmierzający ból. Do celów leczniczych morfina jest używana w postaci soli; jest to siarczan morfiny - bezzapachowy krystaliczny proszek podawany w tabletkach lub - jako roztwór - w zastrzykach. Dostępność morfiny jest ograniczona; osiągalna jest ona tylko dla lekarzy, pielęgniarek, farmakologów oraz innych wykwalifikowanych pracowników służby zdrowia, odpowiedzialnych za zaopatrzenie w leki. Uwzględniając proporcje wagowe, zastrzyki z morfiny są 10 do 20 razy silniejsze niż opium.

Kodeina
Kodeina, podobnie jak morfina, jest narkotycznym środkiem przeciwbólowym i występuje zarówno w maku, jak i i opium. Większość kodeiny uzyskuje się z morfiny. jest ona dostępna w postaci białego, krystalicznego proszku, pigułek i zastrzyków. Działanie przeciwbólowe tego narkotyku podobne jest do działania morfiny, ale jego siła jest znacznie mniejsza. nadużywanie kodeiny i uzależnienie się od niej jest stosunkowo rzadkie, ponieważ uzyskanie pożądanych efektów wymaga dużych ilości tego narkotyku. jest ona najpopularniejszym środkiem przeciw kaszlowym (tłumiącym kaszel); występuje w wielu preparatach farmaceutycznych, produkowanych na całym świecie, a zatem bardzo łatwo dostępna.

Narkotyki półsyntetyczne

Narkotyki półsyntetyczne: heroina. hydromorfon, oksykodon, etodorfina, są pochodnymi morfiny lub tebainy.

Heroina
Heroina (dwuacetylomorfina) występuje w nielegalnym obrocie w różnych postaciach i kolorach. Może być białym, beżowym lub czarnym proszkiem albo granulatem.

Heroina jest wysoce uzależniającą substancją, która oddziaływuje bezpośrednio na centralny system nerwowy. natychmiastowymi skutkami działania heroiny są: ogólna redukcja aktywności oddechowej i układu krążenia, osłabienie odruchu wykrztuśnego, lekkie osłabienie wzroku i zmniejszenie aktywności jelitowej. Konsekwencje przyjmowania heroiny w postaci zastrzyków dożylnych to: zapalenie płuc i inne infekcje, nie włączając AIDS, a także niedożywienie, utrata ciężaru ciała, przedawkowanie oraz zastój układu oddechowego, który powoduje śmierć.

Większość odmian heroiny jest wysyłana z rejonów produkcji we względnie czystej postaci, jednakże po dotarciu na rynek detaliczny bywa najczęściej znacznie sfałszowana lub rozcieńczona, najczęściej za pomocą laktozy (cukru mlekowego -produktu ubocznego w przetwórstwie mleczarskim), glukozy, chininy, skrobi kukurydzianej lub każdej innej substancji proszkowej, która rozpuszcza się w wodzie podczas podgrzewania. Heroina bywa przeważnie pakowana w celofanową lub aluminiową folię, chroniącą przed zawilgoceniem. Narkotyk ten najczęściej wdycha się po podgrzaniu lub rozpuszcza w wodzie i stosuje w formie zastrzyków albo też zażywa jak tabakę (wciąga się w nozdrza jednorazowym pociągnięciem nosa).

Narkotyki syntetyczne o dużej sile działania

Narkotyki syntetyczne - w przeciwieństwie do opium i jego pochodnych - są produkowane w laboratoriach. Pojawiły się one w wyniku bezustannych poszukiwań produktów o przeciwbólowym działaniu morfiny, lecz nie powodujących niebezpiecznych konsekwencji w postaci tolerancji i uzależnienia. narkotykami syntetycznymi o dużej sile działania, szczególnie nadużywanymi są metadon i meperydyna.

Metadon
Metadon różni się od morfiny i heroiny pod względem chemicznym, lecz podobne są następstwa jego działania. W ostatnich dziesięcioleciach metadon - z uwagi na swoje unikatowe właściwości narkotyczne - był powszechnie stosowany w programach leczenia osób uzależnionych od heroiny (w procesie odtruwania).

Metadon, jak wszystkie narkotyki, jest uzależniający krzyżowo z heroiną. To substytut narkotyku, który chroni przed symptomami abstynencyjnymi. Jednakże, co jest jeszcze ważniejsze, może być stosowany doustnie, a więc istnieje możliwość zrezygnowania z zastrzyków dożylnych. Jest środkiem o przedłużonym - w stosunku do heroiny - działaniu. Jedna jego dawka przyjęta doustnie działa przez 24 godziny. Te cechy metadonu uczyniły go przydatnym w postępowaniu z długotrwałym uzależnieniem narkotykowym.

Produkty otrzymywane z konopi indyjskich

Konopie indyskie (Cannabis sativa) są rośliną jednoroczną, kwitnącą w większości ciepłych, umiarkowanych i tropikalnych stref klimatycznych. Osiągają one wysokość od 90 do 300 cm. Ich liście są długie, wąskie i ząbkowane, ułożone jak ramiona wiatraka. Są błyszczące i lepkie, a ich górna powierzchnia jest pokryta krótkimi włoskami.

Owocujące i kwitnące stożki wzrostu oraz liście konopi indyjskich zawierają dużo składników psychoaktywnych (takich, jak tetrahydrocannabinole). Części zawierające narkotyk zrywa się jednocześnie ze wzrostem rośliny (i sprzedaje na nielegalnym rynku). Centralne i boczne łodygi rośliny są ubogie w składniki psychoaktywne i zwykle dostarczają cannabios podrzędnej jakości.

Z konopi pochodzą następujące produkty psychoaktywne.

Cannabis (marihuana)
Składa się z pokruszonych i wysuszonych gałązek, liści i kwiatów rośliny. Wygląd materiału zielarskiego na nielegalnym rynku zależy od kraju i regionu, z którego pochodzi.

Żywica (silniejsza postać cannabis)
Jej ekstrakt uzyskuje się , gotując w rozpuszczalniku żywiczne łodygi rośliny lub zdrapując żywicę z rośliny za pomocą różnych metod. Ekstrakt żywiczny jest zazwyczaj kondesowany

Olej haszyszowy
To ciemny kleisty płyn otrzymywany w procesie powtarzalnych ekstrakcji - filtracji materiału pochodzącego z konopi indyjskich.
Aktywną substancją w konopiach indyjskich jest delta-9-tetrahydro-cannabiol (THC). Zawartość THC w konopiach wynosi najczęściej od 1% do 5%, w żywicy - od 15% do 20%, a w oleju haszyszowym może być dwukrotnie wyższa niż w żywicy.

Barbituany i inne środki uspokajająco nasenne

Barbituany
Barbituany są grupą narkotyków wywodzących się z kwasu barbiturowego, syntetycznej kondensacji kwasu malonowego i mocznika. Stosuje się je w terapii jako środki uspokajające, nasenne, znieczulające i przeciwkonwulsyjne. Są one klasyfikowane według czasu ich klinicznego oddziaływania, a zatem są środkami o długim, średnim, krótkim i bardzo krótkim okresie działania.

W wyniku syntezy uzyskano ponad 2500 barbituanów. Ponad 50 spośród nich sprzedaje się obecnie na całym świecie do celów leczniczych. Dwanaście z nich to środki podlegające międzynarodowej kontroli na podstawie konwencji o substancjach psychotropowych.

Środki będące pochodnymi barbituanów maja głównie postać kapsułek i tabletek, jednak niektóre z nich są sprzedawane też jako eliksiry lub roztwory i sterylne proszki do zastrzyków. Pentobarbital sodu jest natomiast w niektórych państwach osiągalny w postaci czopków doodbytniczych, a barbital sodu - w postaci proszku jako odczynnik buforowy. Barbituany często pojawiają się w formie mieszanek; są łączone z innymi barbituranami (amobarbitanem i sekobarbitanem), lekami (kofeiną, aspiryną, efedryną, teofiną, kodeiną) lub farmaceutycznymi środkami rozcieńczającymi.

Barbituany wywołuja ogólne spowolnienie reakcji nerwowej i ruchowej. Są środkami o dużej sile uzależniania. W wyniku ich częstego zażywania bardzo łatwo pojawia sie tolerancja i fizyczne uzależnienie. Syndrom abstynencyjny, będący następstwem uzależnienia od barbituanów, jest uważany za groźniejszy dla życia niż wywołany nadużywaniem innych narkotyków. Objawia się on konwulsjami, delirium i psychozą. Toksyczne przedawkowanie barbituanów charakteryzuje się śpiączką i szokiem; może spowodować śmierć.

Zażywanie barbituanów jest bardzo rozpowszechnione w świecie, a międzynarodowy charakter nielegalnego rynku powoduje, że w laboratoriach kryminalistycznych ma się do czynienia z wieloma ich związkami. W rzeczywistości wszystkie barbituany znajdujące się na nielegalnym rynku pochodzą z przerzutów ze źródeł legalnych; nie ma dowodów na istnienie nielegalnych fabryk.

Osoby zażywające barbituany cierpią zwykle na wyczerpanie emocjonalne. Stosują je ze względu na ich uspokajająco-nasenne właściwości. Wraz z wytworzeniem się dostatecznej tolerancji barbituanowej ich stosowanie przynosi rezultaty bardziej pobudzające niż depresyjne.. Zatem celem osoby przyjmującej te środki jest poprawa humoru. Często barbituany są przyjmowane przez narkomanów, którzy za pomocą środków uspokajających próbują uzyskać efekty podobne do "haju" heroinowego. Gdy brakuje im heroiny, stosują zastępczo barbituany, aby uwolnić się od symptomów abstynencyjnych.

Amfetaminy i pochodne środki pobudzające

Amfetaminy i pochodzące od nich związki są stosowane w klinicznym leczeniu depresji, w odchudzaniu i w wypadku chronicznego wyczerpania. Można je wówczas przyjmować doustnie, jednak bardzie skuteczne wydaje się być stosowanie dożylne. Stałe dożylne przyjmowanie tych środków prowadzi do typowych reakcji psychotycznych.

Produkty amfetaminowe pochodzące z legalnej produkcji zawierają narkotyk w postaci różnych soli. Sprzedaje się je jako tabletki, kapsułki, syropy i eliksiry.

Duża gama amfetaminopodobnych produktów farmaceutycznych, znajdujących się na nielegalnym rynku, może pochodzić ze źródeł legalnych. Wszystkie wykazują podobne oddziaływanie farmakologiczne (pobudzające), a ich zażywanie nieuchronnie prowadzi do uzależnienia. Produktami, z którymi najczęściej spotykali się funkcjonariusze porządku prawnego w latach osiemdziesiątych, były fenmetrazyna, fendimetrazyna, fenetylina i pemolina. Amfetaminy są często pierwszymi lekami nadużywanymi przez młodych ludzi sięga po narkotyk w celu wzmożenia czujności, przezwyciężenia senności i nabrania pewności siebie. Pod ich wpływem człowiek staje się rozmowny, popada w stan uniesienia, jest wrażliwy, podniecony i niespokojny. Mogą one również powodować drżenie rąk, powiększenie potliwości, a także wywoływać wrażenia prześladowcze. Ich używanie wysusza nos i usta.

Metamfetamina jako chlorowodorek jest dostępna w tabletkach i w postaci sterylnego roztworu do iniekcji. Funkcjonariusze porządku prawnego prowadzący sprawy o narkotyki powinni, korzystając z różnych kompediów wiedzy farmaceutycznej, zapoznać się z opisem wyglądu i innymi informacjami na temat poszczególnych narkotyków znajdujących się na legalnym rynku w ich państwach.

LSD i inne halucynogeny

Halucynogeny są środkami oddziałującymi na centralny system nerwowy, wywołujący zmiany nastroju i postrzegania, mogące się zaczynać od złudzeń czuciowych, a kończyć na halucynacjach. Mają one zdolność zapoczątkowywania reakcji psychotycznych - utraty kontaktu z rzeczywistością, halucynacji i schizofrenii.

LSD
LSD (dwuetyloamid kwasu lizergowego) jest narkotykiem półsysntetycznym o właściwościach halucynogennych, prototypem środków psychodeliczno-halucynogennych.

LSD jest jedną z najmocniejszych znanych substancji halucynogennych. Jego właściwości zostały odkryte w latach trzydziestych; przez długi okres był on stosowany eksperymentalnie - bez pełnego przekonania - w leczeniu zaburzeń mających źródło psychologiczne. Właściwie od około 1970 roku, zgodnie z prawem, nie stosuje się LSD. Od tego czasu produkty pojawiają się na nielegalnym rynku i pochodzą z nielegalnych laboratoriów..

LSD ma zwykle postać płynu bezbarwnego, bezsmakowego i bezzapachowego.. Jednakże może to być też niezupełnie czysto biały proszek lub małe pigułki albo tabletki o różnych kształtach bądź kapsułki. Niewielkie ilości roztworu LSD spożywano też wraz z tzw. materiałem wchłaniającym, np. kostka cukru. Narkotyk ten umieszczano na kawałkach bibuły, znaczkach pocztowych i nalepkach.