Vilayanur Ramachandran jest jednym z ważniejszych badaczy mózgu na świecie. Urodził się w Indiach w 1591 roku. Dziś, jego zainteresowanie dziwnymi neurologicznymi przypadkami pomaga mu zmagać się z jednym z najważniejszy wyzwań nauki – tajemnicą działania ludzkiego mózgu.
Skąd się wzięła nazwa ewolucyjna neuropsychiatria? Ramachandran wiele objawów i zaburzeń określał mianem „dziwacznych”. Dążył jednak do zrozumienia tych objawów i określenia ich „mniej dziwacznymi” patrząc na nie z ewolucyjnego punktu widzenia, czyli z perspektywy darwinowskiej.
SLAJD 5
W przeciwieństwie do normalnych ludzi, schizofrenicy nie widzą różnicy między własnymi obrazami generowanymi wewnętrznie ,a spostrzeżeniami i myślami, które są wywołane przez zjawiska z zewnątrz. Nie można wskazać różnicy między fantazją a rzeczywistością.
U schizofrenika to chwilowa myśl staje się pełnowymiarowym urojeniem zamiast zawetowania tego przez rzeczywistość.
Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu z pacjentem a także na podstawie zaobserwowanego zachowania.
Przypuszcza się, że syndrom Capgrasa może wynikać z uszkodzenia transmisji informacji nerwowych między układem limbicznym a korą mózgową. Inni wiążą zaburzenie z powikłaniami po udarach mózgu i pęknięciach tętniaków. Na zespół Capgrasa cierpi wielu schizofreników. Istnieje grupa badaczy, która rozważa powstawanie urojeń wskutek uszkodzeń płata skroniowego, a dokładniej zakrętu wrzecionowatego, który odpowiada za rozpoznawanie twarzy i wyrazów mimicznych. Uszkodzenie tej małej struktury mózgu skutkuje prozopagnozją – niezdolnością rozpoznawania twarzy znajomych lub widzianych osób.
Leczenie zespołu Capgrasa opiera się na farmakoterapii – podawaniu leków przeciwpsychotycznych oraz psychoterapii.
Ciekawym aspektem jest syndrom Capgrasa u osób niewidomych... Wówczas zgłaszają oni znajome głosy jako "podstawione". Trzeba pamiętać, że syndrom ten dotyczy tylko jednego zmysłu, analizatora bodźców.