mikroskopy

Mikroskop polaryzacyjny - mikroskop optyczny używany do badań obiektów anizotropowych w świetle spolaryzowanym.

Zasada działania

Działanie mikroskopu polaryzacyjnego jest oparte na zjawisku dwójłomności substancji, w których występuje dalekozasięgowe uporządkowanie cząsteczek. Mikroskop ten posiada między okularem i źródłem światła dwa filtry polaryzacyjne. Jeden z nich jest nazywany polaryzatorem i znajduje się między źródłem światła i analizowaną próbką, a drugi jest nazywany analizatorem i znajduje się między próbką a tubusem. Polaryzator i analizator przepuszczają tylko tę część światła, która ma ściśle określoną polaryzację. W trakcie obserwacji są one skręcone względem siebie o 90° (są skrzyżowane), co powoduje, że jeśli próbka nie skręca płaszczyzny polaryzacji światła, to nie może ono przejść przez cały układ. Jeśli próbka jest aktywna optycznie, to wówczas przynajmniej część światła przechodzi przez analizator i dociera do oka obserwatora. Płaszczyznę polaryzacji analizatora można zmieniać uzyskując wygaszanie jednych obszarów i rozjaśnienie innych. Towarzyszą temu zazwyczaj efekty barwne, ze względu na różnice w skręcalności właściwej substancji aktywnej optycznie, dla różnych długości światła. Możliwość regulacji analizatora umożliwia to uzyskanie ostrego i skontrastowanego obrazu badanej próbki.

Zastosowanie

Mikroskop polaryzacyjny stosowany jest m.in. do badania: kruszców, minerałów, preparatów biologicznych, struktury komórek i tkanek, w metalografii, w przemyśle szklarskim i włókienniczym. Zastosowanie znalazł również w badaniu ciekłych kryształów chiralnych. Umożliwia on obserwowanie zmian fazowych, wyznaczanie temperatur przejść fazowych i pozwala na precyzyjne określanie obszarów występowania danej fazy ciekłego kryształu.

Mikroskop fluorescencyjny to mikroskop świetlny używany w badaniach substancji organicznych i nieorganicznych, którego działanie oparte jest na zjawisku fluorescencji i fosforescencji, zamiast, lub razem ze zjawiskami odbicia i absorpcji światła (co jest wykorzystane w klasycznym mikroskopie optycznym). Fluoroscencja próbki może być pochodzenia naturalnego (np. fluoroscencja chlorofilu) lub być wynikiem dołączenia (kowalencyjnie lub poprzez jakikolwiek inny typ oddziaływań fizyko-chemicznych między substancjami) do elementów obserwowanej próbki fluoroforów, czyli substancji chemicznych, które fluoryzują po wzbudzeniu światłem o określonej długości. Drugi sposób jest najczęściej wykorzystywanym w biologii, a w szczególności w biologii molekularnej, gdyż pozwala, poprzez znajomość oddziaływań, na wyznakowanie interesujących elementów komórki (np. białek, czy organelli), fluoroforami o zadanych właściwościach (np. barwie emisji). Większość używanych mikroskopów fluorescencyjnych to mikroskopy epi-fluorescencyjne. Oznacza to, że wzbudzenie próbki falą świetlną, jak i jej obserwacja zachodzi znad niej (epi).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
TEST zalicz mikroskopia czescETI z odpowiedz
mikrostruktury
Technologia metali mikrostruktura
Grzyby mikroskopowe stosowane w procesach przemyslowych technologii żywności
MIKROSKOP POMIAR MALYCH ODLEGLOSCI
ZESTAWIENIE ELEMENTÓW POJEDYNCZEJ MIKROSTRUKTURY
temat 1, mikrostruktury
Technika mikroskopowania
PNOM sprawozdanie mikroskop
Sprawko mikroskop Arek
Budowa mikroskopu
Optyczna mikroskop
BADANIA MIKROSKOPOWE STOPÓW ŻELAZA żeliwa pw plock
Mikroskopy konspekt do prezentacji
Metody mikroskopowe w badaniach struktury produktów żywnościowych

więcej podobnych podstron