Zarządzanie podatkami w przedsiębiorstwie

Zarządzanie podatkami w przedsiębiorstwie

Wykład 1 - 4.10.2013

Pojęcie – podatek

Wynika z ustawy podatkowej (art. 6 o.p.) zgodznie z art. 3 pkt 3 o.p. – podatek to publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy.

Pod pojęciem podatku rozumie się też zaliczki na podatek, raty podatków (jeżeli taka forma płatności jest przewidziana przepisami odpowiedniej ustawy np. w podatku rolnym czy też podatku od nieruchomości należnym od osób fizycznych) oraz opłaty i niepodatkowe należności budżetowe.

Funkcje podatku są utożsamiane z rolą podatku i określają miejsce, jakie zajmuje on w gospodarce:

- funkcja fiskalna (dochodowa), tzn. dostarczenie państwu dochodów

- funkcja regulacyjna - polega ona na kształtowaniu dochodu i majątku będących w dyspozycji podatników poprzez przesuwanie środków finansowych w odpowiednich proporcjach między podmiotami gospodarczymi a budżetem, następuje korekta dochodów. Podatek może służyć oddziaływaniu na gospodarkę jako całość lub działaniom o charakterze selektywnym.

- funkcja stymulacyjna - oznacza wykorzystywanie instrumentów podatkowych w celu wywarcia wpływu na warunki działania jednostek oraz na kierunki i tempo ich rozwoju. Funkcja stymulacyjna urzeczywistnia się poprzez zróżnicowanie obciążeń podatkowych, dzięki czemu podatek może wpłynąć zachęcająco lub zniechęcająco na decyzje w sprawie podejmowania lub likwidowania działalności oraz ustalania zakresu jej prowadzenia. Praktycznym wyrazem realizacji tej funkcji w sensie pozytywnym jest system zwolnień i ulg podatkowych. Dotychczas w systemie podatkowym istniał dość szeroki zakres ulg i zwolnień podatkowych.

Elementy konstrukcji podatku

- podmioty opodatkowania,

-przedmiot opodatkowania,

-podstawa opodatkowania,

- stawki i skale podatków.

Podmiotem czynnym jest z reguły państwo, z tym zastrzeżeniem, że wymiar i pobór może być dokonywany przez różne organy finansowe.

Organami podatkowymi są:

- naczelnik urzędu skarbowego,

- przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego – jako organy pierwszej instancji,

- dyrektorzy izby skarbowej – jako organy odwoławcze od decyzji urzędów

skarbowych,

- samorządowe kolegia odwoławcze – jako organy odwoławcze od decyzji przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych jest także organem podatkowym, ale w ograniczonym zakresie, tj. jest organem pierwszej i drugiej instancji w sprawach stwierdzenia nieważności decyzji, wznowienia postępowania, zmiany lub uchylenia decyzji lub stwierdzenia jej wygaśnięcia wszczynanych przez niego z urzędu. Ponadto minister właściwy jest organem właściwym w sprawach porozumień dotyczących ustalenia cen transakcyjnych, a także w sprawach interpretacji postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Podatnikiem jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Płatnikiem jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej obowiązana do obliczenia i pobrania podatku od podatnika i do wpłacenia go na właściwy rachunek.

Inkasentem jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej obowiązana do pobrania podatku i do wpłacenia go na właściwy rachunek organu podatkowego.

Przedmiotem podatku są rzeczy lub zdarzenia (określona sytuacja faktyczna lub prawna), z których wystąpieniem ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego, np. uzyskanie dochodu w podatku dochodowym.

Podstawę opodatkowania stanowi wartość przedmiotu opodatkowania z reguły wyrażona w pieniądzu. Podstawa opodatkowania jest ilościowa konkretyzacją przedmiotu opodatkowania, która stanowi podstawę wymiaru podatku.

Zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie takiego zobowiązania lub z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.

Podstawę opodatkowania ustala się bądź na podstawie rachunkowości podatnika lub innych dowodów stwierdzających rzeczywistą wartość przedmiotu opodatkowania, bądź też określa się ją szacunkowo, opierając się na z góry przyjętych normach.

Kumulacja podatkowa –jej istota wyraża się w łączeniu różnych podstaw opodatkowania w całość, z reguły w celu zwiększenia ciężaru podatkowego. Zasada kumulacji wszelkich dochodów polega ona na włączaniu do podstawy wymiaru podatku wszystkich dochodów tego samego podatnika uzyskanych w ciągu roku podatkowego. Nie kumuluje się jedynie dochodów podlegających odrębnemu opodatkowaniu w formie zryczałtowanej. Są to m. in. dochody ze sprzedaży nieruchomości, z odsetek od pożyczek (z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności przedsiębiorcy), z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Wykład 2 – 11.10.2013

Stawki podatkowe są współczynnikami określającymi wysokość podatku w stosunku do podstawy opodatkowania. Stawka podatkowa ustalona jako pewna kwota jest stawką kwotową, a ustalona jako część podstawy opodatkowania jest stawką procentową.

Skala podatkowa jest to zbiór stawek podatkowych, zestawienie tabelaryczne, w którym ujmuje się poszczególne zakresy skal podatkowych wraz z odpowiadającymi im stawkami

podatkowymi.

Przy skali proporcjonalnej, tj. liniowej, należność podatkowa rośnie w takim stopniu, w jakim rośnie podstawa opodatkowania. Proporcjonalną skalę podatkową najczęściej stosuje się w podatkach przychodowych i konsumpcyjnych.

Skala progresywna sprawia, że należność podatkowa rośnie szybciej niż podstawa opodatkowania. Jest to rodzaj skali najczęściej stosowany w praktyce. Progresywna skala podatkowa zwykle jest stosowana przy podatkach dochodowych i majątkowych.

Zwolnienie podatkowe polegają na całkowitym lub częściowym pominięciu dochodów uzyskiwanych z niektórych źródeł przy ustalaniu podstawy opodatkowania.

Ulgi podatkowe polegają na zmniejszeniu wielkości podatku już po dokonaniu wymiaru.

Zasady podatkowe – formalne

- nakładanie podatku wyłącznie w drodze ustawowej

- nakaz formułowania prawno-podatkowego stanu faktycznego, z którym prawno wiąże obowiązek podatkowy w sposób jasny , zupełny i kompletny

- zakaz wypełniania luk w prawie i stosowania analogii na niekorzyść podatnika

- pewności prawa i zaufania obywateli do organów podatkowych

- niedziałanie prawa podatkowego wstecz

- niezmienienie obciążeń podatkowych w trakcie roku podatkowego w odniesieniu do podatków rozliczanych w skali rocznej

-odpowiednie vacatio legis (okres pomiędzy uchwaleniem, opublikowaniem a wejściem w życie ustawy)

Materialne zasady podatkowe

- sprawiedliwości podatkowej

- powszechności opodatkowania

- równe traktowanie podatników

Wykład 4 – 25.10.2013

Kontrola podatkowa (Dział 6 o.p.)

Do przeprowadzania kontroli rozliczeń podatkowych przez podatników są wyznaczeni:

- dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej

- urzędy skarbowe.

Kontrola podatkowa prowadzona jest według norm Ordynacji podatkowej (art. 281-292 o.p.) przez urzędy skarbowe. Po jej zakończeniu kontrolujący sporządzają protokół kontroli, do którego kontrolowany może

wnieść zastrzeżenia lub wyjaśnienia.

Kontroli podlegają:

- podatnicy,

- płatnicy i

- inkasenci oraz

- następcy prawni tych podmiotów.

- zawsze podejmowana jest z urzędu.

Kontrola podatkowa jest przeprowadzana na podstawie imiennego upoważnienia. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli podatkowej zawiera:

1) oznaczenie organu, datę i miejsce wystawienia;

1a) wskazanie podstawy prawnej;

2) imię i nazwisko kontrolującego (kontrolujących);

3) numer legitymacji służbowej kontrolującego (kontrolujących);

4) oznaczenie kontrolowanego;

5) określenie zakresu kontroli;

6) datę rozpoczęcia i przewidywany termin zakończenia kontroli;

7) podpis osoby udzielającej upoważnienia, z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;

8) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego wynikających z przepisów niniejszego działu.

Wszczęcie kontroli podatkowej następuje, generalnie, przez doręczenie kontrolowanemu upoważnienia do jej przeprowadzenia oraz okazanie legitymacji służbowej lub dowodu osobistego, jeżeli kontrolujący nie ma obowiązku posiadania legitymacji.

Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego wskazanej. Jeżeli kontrolowanym jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, czynności kontrolnych dokonuje się w obecności osób upoważnionych.

Czynności kontrolne dotyczące przeprowadzenia dowodu z ksiąg, ewidencji, zapisków lub innych dokumentów nie wymagają obecności świadka.

Kontrolowany ma prawo rezygnacji z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych. Oświadczenie o rezygnacji z prawa uczestniczenia w czynnościach kontrolnych powinien złożyć na piśmie.

Czynności kontrolne mogą być prowadzone:

- w siedzibie kontrolowanego,

- w innym miejscu przechowywania dokumentacji lub

- w miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością.

Czynności kontrolne mogą być wykonywane wyłącznie w godzinach prowadzenia działalności przez kontrolowanego.

Prawa kontrolującego

Przepis art. 286 o.p. wymienia niektóre z czynności kontrolnych, jakie mogą być wykonywane w czasie kontroli.

Kontrolujący są uprawnieni do:

- wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń kontrolowanego,

- wstępu do lokali mieszkalnych, jeżeli jest to niezbędne do zweryfikowania zgodności stanu faktycznego z danymi wynikającymi ze złożonej przez podatnika deklaracji oraz z innych dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków na cele mieszkaniowe,

- żądania okazania majątku podlegającego kontroli oraz do dokonania jego oględzin,

- żądania do udostępnienia akt, ksiąg i wszelkiego rodzaju dokumentów związanych z przedmiotem kontroli oraz do sporządzania z nich odpisów, kopii, wyciągów i notatek, - zbierania innych niezbędnych materiałów w zakresie objętym kontrolą,

- zabezpieczania zebranych dowodów,

- legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli,

- żądania przeprowadzenia spisu z natury,

- przesłuchiwania świadków, kontrolowanego oraz osób upoważnionych do reprezentowania kontrolowanego lub prowadzenia jego spraw, pracowników i osób współdziałających z kontrolowanym (do osób współdziałających nie można zaliczyć kontrahentów podatnika, współdziałanie dotyczy tutaj działania wewnątrz przedsiębiorstwa),

- zasięgania opinii biegłych.

Ponadto kontrolujący może zażądać wydania, na czas trwania kontroli, za pokwitowaniem:

- próbek towarów,

- akt, ksiąg i dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że są one nierzetelne lub gdy podatnik nie zapewnia kontrolującym warunków umożliwiających wykonywanie czynności kontrolnych związanych z badaniem tej dokumentacji, a w szczególności nie udostępnienia kontrolującym samodzielnego pomieszczenia i miejsca do przechowywania dokumentów.

Kontrolujący może w razie uzasadnionej potrzeby zażądać pomocy organu Policji, Straży Granicznej lub Straży Miejskiej, jeżeli trafi na opór uniemożliwiający lub utrudniający przeprowadzenie czynności kontrolnych, albo zwrócić się o ich asystę, gdy zachodzi uzasadnione przypuszczenie, Że na taki opór natrafi.

Do uprawnień kontrolowanego można zaliczyć m. in.:

- kontrolujący ma obowiązek okazać upoważnienie do kontroli i legitymację służbową,

- kontrolujący ma obowiązek informowania o każdym przypadku niezakończenia kontroli w terminie,

- czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osób przez niego wskazanych (nie dotyczy dowodu z ksiąg, ewidencji, zapisków, innych dokumentów),

- czynności kontrolne prowadzone są w siedzibie kontrolowanego – w godzinach prowadzenia działalności,

- czynność oględzin lokalu jest możliwa tylko za zgodą kontrolowanego (jeśli jej nie ma, wymagana jest zgoda prokuratora),

- kontrolowanego zawiadamia się o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, opinii biegłych lub oględzin nie później niż bezpośrednio przed przeprowadzeniem czynności,

- jeśli kontrolowany nie zgadza się z ustaleniami protokołu, może w terminie 14 dni od jego doręczenia przedstawić zastrzeżenia lub wyjaśnienia wskazując wnioski dowodowe,

- organy podatkowe obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania,

- w każdym stadium postępowania organ podatkowy obowiązany jest umożliwić stronie przeglądanie akt sprawy oraz sporządzani z nich notatek, kopii lub odpisów – w lokalu organu podatkowego w obecności pracownika tego organu.

Cały przebieg kontroli kontrolujący dokumentuje w protokole. Protokół kontroli zawiera w szczególności:

- wskazanie kontrolowanego,

- wskazanie osób kontrolujących,

- określenie przedmiotu i zakresu kontroli,

- określenie miejsca i czasu przeprowadzenia kontroli,

- opis dokonanych ustaleń faktycznych,

- dokumentację dotyczącą przeprowadzonych dowodów,

- pouczenie o prawie złożenia zastrzeżeń lub wyjaśnień.

Jest obowiązek zawiadomienia przez organy podatkowe kontrolowanego o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej. Organ podatkowy jest uprawniony do wszczęcia kontroli podatkowej nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż po upływie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli.

Wyjątki od obowiązku uprzedniego doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej. Należą do nich, m. in. sytuacje, w których kontrola dotyczy zasadności zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, niezgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej, czy ma charakter doraźny dotyczący ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Wykład 5 – 8.11.2013

Zmiany w podatku VAT od 01.01.2013 r. „ulga na złe długi”

Zmiany w uldze na złe długi

Art. 90

1. W przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Od 1 stycznia 2013 wraz z nowelizacją ustawy o VAT, wprowadzone zostały nowe regulacje odnośnie ulgi na złe długi w stosunku do należności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Są one bezpośrednio związane z nowymi zasadami określającymi utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego przez dłużnika.

Ulga na złe długi – uregulowania dotyczące dłużnika

Art. 89b.W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przykład 1

Art. 89b.2. W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Art. 89b.1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

2. W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Poniższa ilustracja wskazuje jak taka korekta powinna zostać wykazana w deklaracji VAT-7 (poz. 51 oraz 52)

Art. 89b4. W przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Art. 89b6. W przypadku stwierdzenia, że podatnik naruszył obowiązek określony w ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30% kwoty podatku wynikającego z nieuregulowanych faktur, który nie został skorygowany zgodnie z ust. 1. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Ulga na złe długi – zmiany dotyczące wierzyciela

Warunki uprawniające do skorzystania z ulgi:

Art. 89a1a. Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Nowy warunek – weryfikacja statusu dłużnika na dzień poprzedzający złożenie korekty

Ulga na złe długi – zmiany dotyczące wierzyciela

Zrezygnowanie z konieczności zawiadamiania dłużnika o zamiarze skorzystania z ulgi

Niewątpliwie jest to najbardziej korzystna zmiana w instytucji ulgi na złe długi. W stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2012, wierzyciel posiadał obowiązek poinformowania dłużnika o zamiarze korekty. Ponadto wierzyciel musiał otrzymać potwierdzenie, iż zawiadomienie o zamiarze złożenia korekty zostało przez dłużnika odebrane, z kolei po złożeniu korekty deklaracji przez wierzyciela, posiadał on również obowiązek zawiadomienia dłużnika o tym fakcie. W nowych przepisach zrezygnowano z tego rozwiązania i wierzyciel nie posiada już obowiązku zawiadamiania dłużnika na żadnym etapie postępowania, a cała procedura odbywa się na linii wierzyciel – urząd skarbowy

Nowy formularz VAT-ZD

Podsumowanie


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wyklad 1 Wprowadzenie zarządzanie podatkami w przedsiębiorstwie [tryb zgodności]
Podatki, zarzadzanie podatkami w przedsiebiorstwie skrypt
Case study Zarządzanie podatkami w przedsiębiorstwie
Zarządzanie finansami przedsiębiorstw
OBOWIĄZKOWE OBCIĄŻENIA PODATKOWE PRZEDSIĘBIORSTWA WYKŁADY
Zioło Nowoczesne technologie przetwarzania informacji w zarządzaniu logistyką w przedsiębiorstwie(2)
ZARZĄDZANIE MAŁYM PRZEDSIĘBIORSTWEM, Szkoła-Przedmioty, Zarzadzanie
pytania finanse przeds, FiR UMK Toruń 2010-2013, III FIR, Zarządzanie finansami przedsiębiorstw
Wykład 3 Zarządzanie finansami Rachunek zysków, Notatki UTP - Zarządzanie, Semestr IV, Zarządzanie f
Relacje z klientami, WZR UG ZARZĄDZANIE - ZMP I STOPIEŃ, IV SEMESTR (letni) 2013-2014, ZARZĄDZANIE W
08 Miedzynarodowe aspekty zarzadzania finansami przedsiebiorstwa wyklad
zarządzanie, finanse przedsiębiorstw
Zarządzanie transportem w przedsiębiorstwie, Logistyka
Wskażniki, ekonomia, zarządzanie finansami przedsiębiorstwa
zarządznie finansami przedsiębiorstwa
notatek pl dr P Wrbel,zarzadznie wartoscia przedsi biorstwa,MIERNIKI ZARZ DZANIA WARTO CI

więcej podobnych podstron