2.Sheldonian Theatre (slajd 24,25)
Sheldonian Theatre (lata budowy 1664 - 1668) - teatr w Oksfordzie przeznaczony dla celów tamtejszego uniwersytetu.
Wren w planie nawiązał wprost do rekonstrukcji Serlia teatru Marcellusa Zamiast velarium, osłony chroniącej rzymską publiczność przed słońcem, Wren zastosował pomysłowy system podzielonych na trójkąty, drewnianych kratownic ukrytych za malowanym niebem z alegorycznymi postaciami przedstawiającymi Triumf Prawdy i Nauk.
3.Królewskie Obserwatorium Astronomiczne w Greenwich (slajd 26)
Obserwatorium astronomiczne zbudowane przez króla Karola II 10 sierpnia 1675 roku. Służyło wówczas do pomiarów astrometrycznych, przydatnych do nawigacji w żegludze dalekomorskiej.Obecnie nie prowadzi obserwacji z powodu londyńskiego zanieczyszczenia światłem.
Obserwatorium wyznacza przebieg południka zerowego.
4.Pałac Hampton Court (slajd 27)
Architektura i styl zabudowań zmieniał się w miarę przechodzenia kompleksu do innych właścicieli. W okolicach 1525 roku, arcybiskup doprowadził do przeprowadzenia rekonstrukcji zamku i cześć z tych zmian została zachowana do dnia dzisiejszego. Wchodząc trafiamy do przedsionka (Base Court), w którym znajdują się 44 pokoje dla gości lub sądowniczych z Clock Court, za którymi znajduje się monumentalne wejście do wieży zegarowej, w której znajdują się apartamenty pałacowe zarezerwowane dla rodziny królewskiej. W pierwszym etapie modernizacji starano się połączyć włoski renesans z symetrycznymi liniami, które miały być podstawą do zabudowania dziedzińca z elementami klasycznymi.
Dzięki zróżnicowaniu architektonicznemu w pałacu można zauważyć przejście architektury Sifri za czasów panowania dynastii Tudorów, która w Anglii odpowiadała czasom gotyku i renesansu włoskiego. Gdy Hampton Court znalazł sie we władaniu Henryka VIII postanowił on przebudować go bardziej na styl gotyku i renesansu włoskiego. W latach 1532-1535 do budowli został dodany Great Hall oraz korty tenisowe. Dodatkowo na rozkaz króla zostały dodane wejście główne (znane, jako Brama Anne Boleyn) oraz zegar astronomiczny, który dziś odmierza czas, fazy księżyca, pozycję gwiazd a nawet poziom wody w Tamizie.
Po śmierci Henryka VIII, Hampton Court Palace stracił na znaczeniu szczególnie, gdy nadeszła epoka dynastii Stuartów. W tym czasie podjęto decyzję o zburzeniu pałacu i zbudowaniu na jego fundamentach nowej budowli idącej bardziej z biegiem czasu. Architekt królewski, Sir Christopher Wren wraz z Williamem Tallmanem postanowili zostawić pałac, a dołączyć do niego barokowe zabudowania wokół dziedzińca na wzór sztandarowych pałaców, np. Wersal w Paryżu. Dzięki ówczesnej decyzji, możemy obserwować połączenie budowli z cegły, w której zastosowano styl za czasów panowania dynastii Tudorów wraz z barokowymi zabudowaniami z kamienia, wokół dużych dziedzińców i ogrodów zaprojektowanych przez George'a London'a
5.Pałac Kensington (slajd 28)
Pałac jest siedzibą królewską od XVII wieku i do dzisiaj gości kilku członków rodziny królewskiej w luksusowych apartamentach. Wewnątrz pałacu znajduje sie stała ekspozycja fotograficzna przedstawiająca życie księżnej. Pałac znajduje się na terenie Ogrodów Kensington, których powierzchnia wynosi blisko 111 hektarów. Kensigton Palace jest zaliczany do architektury barokowej. Jednak został on przebudowany i rozbudowany przez Sir Christophera Wren'a. W tych czasach król i królowa mieszkali w Pałacu Whitehall, ale z powodów zdrowotnych król musiał zmienić miejsce zamieszkania na położone dalej od Tazmizy. Dlatego architekt przekształcił pałac w Kensington na rezydencję mieszkalną. W późniejszych stuleciach pałac był jeszcze kilka krotnie przebudowywany.
Ogrody zostały zaprojektowane również przez Christophera Wren'a przy pomocy architekta ogrodów George'a London'a.
6. Szpital Greenwich (slajd 29,30)
Aktualnie jest to szkoła morska (dawniej szpital, miejsce urodzin Henryka VIII, Marii I i Elżbiety I) rok 1676
Królewski szpital dla marynarzy przekształcony następnie w Królewską Szkołę Morską, a obecnie Uniwersytet Greenwich. Część kompleksu zajmuje Muzeum Morskie. Tę budowlę zaprojektował Christopher Wren.
Olbrzymia kopuła
7. St. Stephen's Walbrook (slajd 31,32)
Kościół św. Stefana Walbrook jest niezwykłym osiągnięciem architektonicznym, daje poczucie lekkości i przestrzeni, geometria jest tu najważniejszym elementem dekoracyjnym, bowiem symbolizuje ona doskonałość wyrażoną w prostocie, która jest jednak tajemnicza i pełna magii.
Główne założenie jest takie, kopuła osadzona na pendentywach wspartych na 8 kolumnach . Kopuła tutaj to drewniana konstrukcja pokryta tynkiem i ornamentem dekoracyjnym, jest ona oparta na ośmioboku wyznaczonym przez kolumny pięciu naw tego budynku. Perfekcja wyznaczona przez geometryczne założenia musiała zrobić wrażenie na architekcie i postanowił on pójść tym tropem pracując nad dziełem swojego życia, jakim była Katedra św. Pawła.