KONWENCJE NOWOJORSKIE
Konwencja o sprawie zapobiegania i karania przestępstw przeciwko osobom korzystającym z ochrony międzynarodowej, w tym przeciwko dyplomatom.
Przyjęta w 1973 roku w Nowym Jorku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ.
Zobowiązuje ona państwa do uznania za przestępstwa umyślne następujących czynów:
Zabójstwa, uprowadzenia lub napaści na osobę lub wolność osoby korzystającej z ochrony międzynarodowej
Gwałtowne napaści na osobę mieszkanie lub środki transportu osoby korzystającej z ochrony międzynarodowej mogącej zagrażać osobie lub jej wolności
Groźby popełnienia takiej napaści
Czynu stanowiącego współuczestnictwo w popełnianiu takiej napaści
Za osobę korzystającą z ochrony międzynarodowej uznaje się: głowę państwa i każdego członka ciała kolegialnego; każdego funkcjonariusza lub osobistość oficjalną państwa.
W 1979 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło Międzynarodową Konwencję o walce z przestępstwem wzięcia zakładników.
Konwencja stanowi, że popełnia przestępstwo każdy kto:
Dokona porwania i zatrzymania innej osoby, zagrozi jej śmiercią lub poważnym obrażeniem ciała
Lub gdy porwanie wykorzystuje w celu wymuszenia na osobie trzeciej, państwu, organizacji działania lub zaniechania jako warunek zwolnienia zakładników
Karane jest usiłowanie i współuczestnictwo
Przepisy te nie mają zastosowania, gdy akt porwania zakładnika nastąpi w czasie konfliktów zbrojnych ( określonych przez Konwencję Genewską).
TERRORYZM LOTNICZY
KONWENCJA TOKIJSKA
o przestępstwach i niektórych innych czynach popełnionych na pokładzie statku powietrznego
z 14 września 1963r.
Ma zastosowanie do przestępstw przewidzianych w prawie karnym:
- czynów, które mają narażać lub narażają na niebezpieczeństwo statek powietrzny, osoby i mienie znajdujące się na pokładzie, lub porządek i dyscyplinę na pokładzie.
Np. Bezprawne zakłócenie przemocą lub groźbą przemocy eksploatacji statku powietrznego znajdującego się w locie, zawładnięcie lub objęcie nad nim kontroli.
- statek powietrzny jest w locie
a) ogólnie: „od chwili użycia siły napędowej w celu wystartowania, aż do chwili zakończenia lądowania”;
b) rozszerzenie (dot. uprawnień dowódcy) – gdy „załadowanie zostało zakończone i wszystkie drzwi zostały zamknięte, aż do chwili, gdy jedne z tych drzwi zostały otwarte w celu wyładowania”.
KONWENCJA HASKA
o zwalczaniu bezprawnego zawładnięcia statkiem powietrznym z 16 grudnia 1970r.
- określa znamoiona przestępstwa zawładnięcia statkiem powietrznym;
- zawiera definicję tzw. przestępstwa konwencyjnego, czynu bezprawnego zawładnięcia statkiem powietrznym, przejęcia go przemocą, lub poprzez groźbę użycia przemocy;
- statek powietrzny będący w locie – jak w KONWENCJI TOKIJSKIEJ (PKT. B)
- przymus lądowania.
KOWENCJA MONTREALSKA
o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego
z 23 września 1971r.
Określa osobę, która popełnia przestępstwo na pokładzie statku powietrznego:
- dokonuje aktu przemocy wobec osoby znajdującej się na jego pokładzie;
- niszczy urządzenia statku powietrznego, które czynią go niezdolnym do lotu;
- umieszcza urządzenia lub substancje, które mogą go zniszczyć;
- uszkadza urządzenia nawigacyjne;
- przekazuje fałszywe informacje zagrażające bezpieczeństwu statku powietrznego.
Cele ONZ:
Wzmacnianie współpracy w celu zwalczania terroryzmu
Poprawa spójności i skuteczności dostarczania pomocy technicznej
Dobrowolna pomoc dla ofiar terroryzmu
Wzmocniona współpraca w przeciwdziałaniu zagrożenia bio-terroryzmu
Angażowanie społeczeństwa w walkę z terroryzmem
Współpraca instytucji w celu zabezpieczenia wyników biotechnologicznych osiągnięć
Opracowanie działania zapobiegania użycie Internetu w celu terroryzmu
Zwalczanie procesu prania brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu
Konwencja o zwalczaniu terrorystycznych ataków bombowych
zatwierdzona 15 grudnia 1997 roku
ma na celu zapobieganie ataków bombowych na miejsca użyteczności publicznej oraz systemu transportu publicznego
jeśli nie uda się zapobiec danego atakowi wiele zapisów konwencji
każda osoba popełniająca to przestępstwo, usiłująca popełnić to przestępstwo czyli współdziała, organizuje, organizuje lub w jakikolwiek inny sposób przyczynia się do tego jest traktowany jako przestępca i zamachowiec bombowy
konwencja ta nie ma zastosowania jeśli zamach zostanie popełniony na terenie jednego państwa, ofiarami są obywatele tego państwa jak i sprawca. Państwa trzecie które nie są dotknięte tym zamachem nie mają żadnych praw na podstawie tej konwencji aby "mieszać się" w daną sprawę
Konwencja ta nakłada na państwa obowiązek szerokiej współpracy w celach prewencyjnych, obejmującej między innymi zapobieganie działalności grup, które już w przeszłości dokonywały przestępstw w świetle tej konwencji, badania i rozwój metod wykrywania oraz znakowania ładunków wybuchowych, a także transfer technologii, sprzętu itp.
wymiana informacji, doświadczeń itp.