Okoń	Kupisiewicz
Metody nauczania
Metody asymilacji wiedzy (pogadanka, dyskusja, wykład, praca z książką) Metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy ( klasyczna metoda problemowa, metoda przypadków, mikronauczanie, metoda sytuacyjna, gry dydaktyczne, giełda pomysłów) Metody waloryzacyjne (impresywne, ekspresywne) Metody praktyczne (ćwiczebne, realizacji zadań wytwórczych)	Metody oparte na obserwacji (obserwacja, pokaz, pomiar) Metody oparte na słowie (opowiadanie, wykład, pogadanka, dyskusja, praca z książką) Metody oparte na działalności praktycznej ucznia (metoda zajęć praktycznych, metoda ćwiczeniowa, laboratoryjna, problemowo-laboratoryjna, problemowa) Gry dydaktyczne (np. burza mózgów)
Zasady nauczania
Systemowości Poglądowości Związku teorii z praktyką Efektywności Przystępności Indywidualizacji i uspołecznienia	Poglądowości Przystępności w nauce Świadomego i aktywnego udziału uczniów w procesie nauczania-uczenia się Systematyczności Trwałości wiedzy uczniów Operatywności wiedzy uczniów Wiązania teorii z praktyką

Różnice

• Okoń: słowne, oglądowe, praktyczne; Kupisiewicz: obserwacja, słowne, działalności praktycznej aż po gry dydaktyczne

• Okoń kładzie większy nacisk na działalność nauczyciela, Kupisiewicz na ucznia

• Kupisiewicz zwraca uwagę na obraz sytuacji i przedmiotu, zwraca uwagę na dostosowanie wiedzy do ucznia, należy stopniować trudność, ważne według niego są wszelkie pomoce naukowe, szczególnie ważne dla niego jest powiązanie wiedzy z praktyką, natomiast Okoń całość nauczania kładzie na nauczyciela, od niego zależy jak się uczy i czego, to on tworzy program nauczania, uczeń jest podporządkowany nauczycielowi, mniejszą wagę przywiązuje do urządzeń multimedialny, a większą do słowa.

Metody nauczania (wg Kupisiewicza):

1. Podająca:

• Wykład

• Opis

• Opowiadanie

• Pokaz

1. Aktywizująca:

• Pogadanka

• Dyskusja

• Opowiadanie

• Praca z książką

• Obserwacja

• Wszystkie metody praktyczne