Pedagogika rodziny
Rodzina w ujęciu socjologicznym
(wg Szczepańskiego):
Grupa złożona z osób które łączy stosunek
małżeński
i rodzicielski w szerokim społecznym i prawnym
znaczeniu ( prawny - rodzice, społeczny -
małżeństwo)
Członkowie rodzin żyją zazwyczaj pod jednym
dachem, tworzą jedno gospodarstwo domowe
obejmujące 2 lub 3 pokolenia (mała lub wielka
rodzina)
Rodzina w ujęciu psychologicznym
(wg Przetacznikowej):
Rodzinę tworzą osoby które wiążą związki
małżeństwa, pokrewieństwa lub adopcji;
Członkowie rodziny nie tylko zamieszkują
razem ale współdziałają ze sobą zgodnie z
wewnętrznym podziałem ról;
Rodzina ma „swój świat”, stanowi zarazem
grupę otwartą na wpływy zewnętrzne,
kształtuje system wartości
i norm zachowania społecznego;
Rodzina w ujęciu pedagogicznym
(wg Kawuli):
Rodzina jest grupą społeczną, w której
następuje:
poznanie pierwszych form etyczno-moralnych,
rozróżnianie dobra i zła,
klasyfikowanie osób, przedmiotów i zjawisk;
Teorie funkcjonowania rodziny:
(wg Kawuli):
Ujęcie interakcyjne
. Rodzina to całość złożona z
osób wywierających na siebie wzajemny wpływ.
Dokonuje się to przez realizację ról bazujących na
normach jednostki, które identyfikuje ona ze swoimi
grupami odniesienia, w tym
z rodziną.
Ujęcie strukturalno – funkcjonalne
.
Rodzina
to system społeczny podporządkowany systemowi
całościowemu. Społeczeństwo oczekuje od rodziny
reprodukcji oraz konformizmu wobec norm społecznych,
tj. socjalizacji zgodnej z systemem norm i wartości oraz
pracy. Rodzina daje swoim członkom formowanie
osobowości, zdobycie statusu, wsparcie emocjonalne.
Teorie funkcjonowania rodziny, cd:
Ujęcie sytuacyjne.
Rodzinę traktuje się jako pewną
sytuację społeczną wyznaczającą zachowanie jej członków
w odniesieniu do środowiska i warunków zewnętrznych.
Ujęcie instytucjonalne.
Rodzina jako instytucja
historyczna, kształtująca określony system wartości i
potrzeb ludzkich, spełniająca określone zadania:
ekonomiczne
i ciągłości biologicznej narodu.
Ujęcie rozwojowe.
Rodzina to pole interakcji, która
przybiera określone formy, zależnie od cykli życia jej
członków. Pełnione przez poszczególnych członków role
ulegają zmianie razem ze zmianą wieku i składem rodziny,
ich strukturą
i zmiennością ról w rodzinie pochodzenia i prokreacji.
Cykle życia małżeńsko- rodzinnego
:
1.
Narzeczeństwo,
2.
Małżeństwo bezdzietne,
3.
Małżeństwo z dziećmi,
4.
Rodzina z odchodzącymi dziećmi,
5.
Małżeństwo odłączone od dzieci.
Typologia rodzin
I wg liczebności członków:
monogamiczna (♂+♀);
poliandryczna (kilku ♂+ 1♀);
poligamiczna (1♂+kika♀);
II wg zbiorowości spośród której wybierany jest małżonek:
e
ndoga
miczne (elitarna- to samo środowisko);
egzogamiczne (egalitarna – różne środowiska);
III wg sprawującego władze:
matriarchalne;
patriarchalne;
egalitarne (całkowita równość praw);
Typologia rodzin cd.
IV wg miejsca zamieszkania:
matrylokalne;
patrylokalne;
neolokalne;
V wg tego po kim dziedziczymy
nazwisko:
matrylinearne;
patrylinearne;
Struktura rodziny ze względu na liczbę
/kompletność jej członków
1.
Struktura pełna (rodzic+ dzieci):
Rodzina naturalna
Rodzina zrekonstruowana (powtórny związek
jednego z rodziców)
Rodzina przysposobiona ( małżeństwo prawnie
przysposabia, adoptuje na stałe obce dziecko,
które staje się ich dzieckiem))
Rodzina zastępcza (rodzina, w której wychowuje
się dziecko, nie będące jej własnym dzieckiem;
koszty utrzymania dziecka pokrywa państwo)
Rodzina kontraktowa (podejmuje czasowo pieczę
nad dzieckiem, odpłatnie, głównie z inicjatyw
terenowych ośrodków pomocy społecznej)
Struktura rodziny ze względu na liczbę
/kompletność jej członków - cd
2.
Struktura niepełna
Rodzina sieroca (brak rodziców, dzieci pod opieką
krewnych, dziadków, obcych ale nie w domu dziecka)
Rodzina półsieroca (dzieci pod opieką jednego rodzica,
drugi rodzic nie żyje)
Rodzina rozbita ( brak jednego rodzica na skutek rozwodu
lub porzucenia rodziny, dzieci pod opieką jednego rodzica,
chociaż możliwe są kontakty i pomoc ze strony drugiego)
Rodzina samotnych, niezamężnych matek z dziećmi
(przypadki losowe, świadome decyzje, przypadki
szczególne: niezamężne matki nieletnie)
3.
Rodzina grupowa
(grupa par i/lub osób samotnych
zakłada „spółdzielnię życiową”. Wspólne mieszkanie,
gospodarka, wyżywienie, wychowanie dzieci – własna
stołówka, „żłobek”. Obowiązuje system dyżurów, równe
prawa.
Funkcje rodziny
(wg Tyszki)
Biopsychiczne
:
prokreacyjna – zaspokajanie potrzeb w kwestii
posiadania potomstwa;
seksualna – zaspokajanie potrzeb seksualnych
współmałżonków, nie musi być związana z
prokreacja;
Ekonomiczne:
materialno-ekonomiczna – zaspokajanie potrzeb
materialnych;
opiekuńczo- zabezpieczająca – troska nad
dziećmi i osobami starszymi i chorymi;
Funkcje rodziny
(wg Tyszki)
Społeczno - wyznaczajaca:
klasowa- utrzymanie dziecka w klasie rodziny;
legalizacyjno-kontrolna – rodzice legalizują pewne
zachowania(np. przyzwyczajenie do nagości) ;
Socjopsychologiczna:
socjalizacyjna – dostosowanie zachowania do norm
obowiązujących
w społeczeństwie;
kulturalna- zapoznawanie z dziedzictwem kultury,
inkulturacja;
rekreacyjno-towarzyska – umiejętności zachowania się w
towarzystwie, spędzania czasu wolnego, spontaniczne
kontakty towarzyskie;
emocjonalno-ekspresyjna – poparcie, bezpieczeństwo,
miłość, kształtowanie wspólnoty rodzinnej, emocjonalnej
i intelektualnej;
Funkcje rodziny
(wg Kawuli)
Biologiczno – opiekuńcza
Kulturalno – towarzyska
Ekonomiczna
Wychowawcza
Potrzeby jakie rodzina powinna zaspokajać:
bezpieczeństwa
poznania
akceptacji
kontaktu emocjonalnego
samodzielności
posiadania
Style wychowawcze:
autokratyczny – zdecydowane przewodnictwo
rodziców;
liberalny-bezstresowe wychowanie;
demokratyczny;
niekonsekwentny- wszystkie razem;
Poziom wychowania w rodzinie
1.
Czynniki ekonomiczno – społeczne:
Wielkość i struktura rodziny
Źródła utrzymania rodziny (zawód ojca,
dochodowość rodziny)
Sprawowanie opieki materialnej nad dziećmi(
warunki mieszkaniowe, odżywianie, ubiór,
majątek trwały itp.)
Podział pracy i ról w rodzinie ( praca
zawodowa matki poza domem, praca
produkcyjna dzieci)
Poziom wychowania w rodzinie - cd
2.
Czynniki kulturalne:
Wykształcenie rodziców, dokształcanie się i
zdobywanie kwalifikacji przez rodziców i innych
członków rodziny
Kultura językowa rodziny, majątek kulturalny
rodziny (biblioteka, telewizor, dvd itp.)
Sposoby spędzania wolnego czasu przez członków
rodziny (środki kultury masowej i inne)
Stosunek rodziców do nauki szkolnej dzieci i ich
przyszłego zawodu ( stwarzanie warunków do nauki
w domu i szkole, problem planu życiowego dzieci)
Stosunek członków rodziny do tradycji i
nowoczesności
Pielęgnowanie obyczaju i podatności na zmiany
Poziom wychowania w rodzinie - cd
3.
Czynniki psychospołeczne:
Rodzaj i siła więzi społecznych i emocjonalnych
Uznawane i realizowane zasady życia rodzinnego
Stosunek członków rodziny do zjawisk patogennych w
domu
i środowisku
Układ i rodzaj postaw oraz środków oddziaływań
wychowawczych (głównie nagrody i kary)
Ogólna atmosfera panująca w śr. rodzinnym (plany
życiowe, zaburzenia, więzi uczuciowe)
Opinia o rodzinie w miejscu zamieszkania lub także w
miejscu pracy
Charakter kontroli rodziców nad dziećmi
(autokratyczny, partnerski, opiekuńczy , despotyczny)
Przemiany rodzin współczesnych
zmiana rodzin patriarchalnych na
matriarchalne;
zmniejszeni ilości dzieci;
możliwość regulacji urodzin;
podział obowiązków na wszystkich;
rozwój placówek opiekuńczo
-wychowawczych.;
spadek więzi między rodzinnych;
ograniczone stosunki z sąsiadami;
spędzanie wolnego czasu;
wynalazki techniczne;
kult dobrego wizerunku;
Rodzina funkcjonalna - spełnia wszystkie funkcje
i zaspokaja potrzeby dziecka. W miarę jak dziecko
rośnie – uczy je jak ma te potrzeby zaspokajać
samodzielnie
Rodzina dysfunkcjonalna – nie spełnia swoich
funkcji, jest źródłem przykrości, podłożem napięć
i frustracji
o
dysfunkcja całkowita: urata więzi, totalny chaos;
o
dysfunkcja częściowa: alkoholizm, narkomania, długotrwała
choroba jednego z członków, ubóstwo , bezrobocie)
Cechy
dziecka
R. funkcjonalna
R. dysfunkcjonalna
Wartość –
cenne
dziecko
Dziecko jest cenne przez sam
fakt, że się urodziło
Nie uświadamia się dziecku
jego wartości, podkreśla się
jego mniejszą wartość niż
pozostałych.
Bezbronnoś
ć
Rodzice chronią dzieci :
rozpoznają, uznają , szanują
prawa dziecka do wł. ciała, myśli,
zachowań, uczuć. Dbają by
rozwinęło własny system
ochrony.
Jest nadużywana. Rodzice nie
chronią dziecka i nie uczą jak
unikać wykorzystywania i
poniżania.
Niedoskonało
ść
Rodzice akceptują błędy
wynikające z niedoskonałości
dziecka, która jest częścią natury.
Nie jest szanowana i uznawana.
Dzieci są za nią atakowane i
wierzą że ich niedoskonałość
jest czymś nienormalnym.
Zależność
Dziecko może polegać na rodzinie
w zaspakajaniu swoich potrzeb i
pragnień: jedzenia, ubrania,
schronienia, opieki lekarskiej,
czułości i emocjonalnych
związków.
Rodzice albo nieustannie
troszczą się
o wszystko i nie pozwalają na
samodzielność dziecka albo
atakują dziecko za
posiadanie/wyrażanie pragnień
lub ignorują te pragnienia
Niedojrzało
ść
Rodzina uznaje niedojrzałość
dziecka za naturalną cechę i wie
czego spodziewać się po dziecku
na każdym poziomie jego
rozwoju.
Rodzice wymagają od dzieci
zachowań bardziej dojrzałych
albo pozwalają im zachowywać
się mniej dojrzale niż na ich
wiek przystało.
Przemoc wobec dziecka w rodzinie
•Przemoc fizyczna
•Przemoc psychiczna
•Nadużycie seksualne
•Zaniedbywanie
źródło: Fundacja „Dzieci Niczyje”
80 % rodziców stosuje kary fizyczne
80 % Polaków było karanych w dzieciństwie
47 % Polaków akceptuje kary fizyczne
27 % dwunastolatków jest poniżanych przez
rodziców
14% dorosłych było wykorzystywanych seksualnie
w dzieciństwie
10% dorosłych było bitych często lub bardzo często
5% rodziców przyznaje, że dotkliwie pobili swoje
dziecko.
źródło: Fundacja „Dzieci Niczyje” 2003 r.
Przemoc fizyczna
Przemoc fizyczna
Źródło: „Postawy wobec stosowania kar fizycznych wobec dzieci w krajach Europy
Wschodniej”, badanie z 2005 roku, próba losowa, reprezentatywna.
Przemoc psychiczna
Rozmyślne niszczenie lub znaczące obniżanie
możliwości
prawidłowego rozwoju dziecka poprzez:
wyzwiska
emocjonalne odrzucenie
nadmierne wymagania
nieliczenie się z możliwościami rozwojowymi dziecka
Ofiary przemocy psychicznej cierpią na depresje,
nerwice,
izolują się od otoczenia bądź odstraszają je swoim
perfekcjonizmem lub negatywnymi oczekiwaniami
w stosunku do innych.
Nadużycia seksualne
Wciąganie
dziecka
w
sferę
aktywności
seksualnej
nieadekwatnej do jego etapu rozwojowego, w sferę działań,
których dziecko nie rozumie i nie jest w stanie zaakceptować, i
które naruszają jednocześnie normy prawne i społeczne.
Dziecko jest w takich przypadkach traktowane jako obiekt
seksualny, którym dorosły posługuje się w celu zaspokojenia
własnych potrzeb.
Wyróżnia się trzy rodzaje zachowań w zakresie form
seksualnego
wykorzystywania dzieci przez dorosłych:
akty pozbawione fizycznego kontaktu, czyli ekshibicjonizm,
podglądactwo, fetyszyzm, obsceniczne telefony oraz
eksponowanie ciała dziecka osobom dorosłym w celu
zaspokojenia ich seksualnych pragnień.
czyny skupione na fizycznym kontakcie osoby dorosłej z
dzieckiem, do którego zalicza się petting bądź praktyki
masturbacyjne.
akty noszące znamiona gwałtu, czyli zmuszanie dziecka do
stosunków seksualnych.
Zaniedbywanie dziecka
Fizyczne
Emocjonalne lub psychiczne
Zaniedbanie pasywne – związane z zaniedbaniem działania, np.
niepodanie dziecku leków
Zaniedbanie aktywne – np. podanie dziecku niewłaściwego leku,
pozostawienie dziecka w zamknięciu.
Powszechne formy zaniedbywania dziecka w rodzinie:
Brak kontroli
Porzucenie
Głodzenie dziecka
Niewłaściwy, zniszczony ubiór dziecka ( nieadekwatny do pogody)
Zaniedbanie stanu zdrowia
Zaniedbania wychowawcze
Wykorzystywanie w pracy ( żebractwo)
Prowadzenie w obecności dziecka awantur, libacji
Brak dbałości o higienę dziecka
Symptomy fizyczne zaniedbywania
dziecka:
bardzo niska higiena osobista - dziecko jest zawsze brudne,
cuchnące, ma stale brudne paznokcie i ubranie itp.
zbyt niska wobec wieku waga i wzrost lub wręcz wychudzenie,
wymizerowanie
dziecko jest zawsze głodne
ciągle zmęczenie, apatia
często brudne ubranie w złym stanie (niereperowane)
nieleczone choroby, urazy
oznaki odmrożeń
zapalenia skóry na pośladkach, ropne zapalenia skóry
ślady licznych ukąszeń (pchły, pluskwy)
świerzb
dziecko szybko przybiera na wadze, poprawia się jego ogólna
kondycja podczas krótkich pobytów poza domem rodzinnym,
a jego wygląd marnieje po powrocie
Ćwiczenie