Kategoria opieki

to określona dwuaspektowa specyficzna

postać opieki powstająca w wyniku

integralnego powiązania się jej w pełnym

wymiarze, z inną dziedziną życia i

działalności.



Opieka jako kategoria rodzinna



Opieka jako kategoria moralna



Opieka jako kategoria społeczna



Opieka jako kategoria prawna



Opieka jako kategoria wychowawcza

Opieka jako kategoria rodzinna



najbardziej pierwotna począwszy od czasów

prehistorycznych



integralnie powiązana z funkcją seksualną i prokreacyjną

rodziny



wspierana w swojej funkcji przez opiekę społeczną i

spontaniczną



najbardziej korzystna i najlepiej dostosowana do potrzeb

ponadpodmiotowych, zwłaszcza dzieci i młodzieży



stanowi złożony układ opieki pomiędzy poszczególnymi

członkami rodziny



ma naturalny i spontaniczny charakter, zdeterminowany

poprzedzającym ją rodzicielstwem oraz postawami

członków rodziny



jest allocentryczna i cechuje się altruizmem



jest determinowana społeczno-ekonomicznymi warunkami

życia, strukturą rodziny oraz stosunkami między

współmałżonkami.

Potrzeby zaspokajane w rodzinie



akceptacji



bezpieczeństwa



przynależności i miłości



pozytywnego oddźwięku psychicznego



uznania dla wszystkich konstruktywnych poczynań



wyłączności



ekspresji emocjonalnej



pomocy i oparcia w chorobie, szczególnych

trudnościach i niepowodzeniach



intymności i rozluźnienia



stabilizacji



dobrej perspektywy

Opieka jako kategoria moralna

Obejmuje nie tylko sam fakt podejmowania opieki

wobec potrzebujących, ale również pewne reguły i

zasady postępowania.

Opieka jako kategoria społeczna

Jest sprawowana przez społeczeństwo, jego siłami i

środkami, poprzez powoływane do tego celu

instytucje opiekuńcze.

Jeśli się staje faktem jest jednym z

fundamentalnych czynników poczucia

bezpieczeństwa.

Opieka jako kategoria prawna

Stanowi system zabezpieczeń i świadczeń prawnie
zagwarantowanych.

Opieka jako kategoria wychowawcza

Traktowanie podopiecznego równocześnie jako

wychowanka, oraz czynne występowanie opiekuna w

dwóch zintegrowanych rolach

opiekuna i wychowawcy.

Przeciwwskazania i ograniczenia w
stosowaniu normy opiekuńczości

Niezależnie od swego uniwersalizmu i rangi ogólny

postulat opiekuńczości nie ma bezwarunkowego,

bezwyjątkowego charakteru.

1. Ze względów moralnych i innych nie
zasługuje na opiekę bądź nie powinien z niej
korzystać ten, kto:



nie ma w danym zakresie rzeczywistych
potrzeb ponadpodmiotowych, a mimo to
nastawia się na pomoc i opiekę ze strony
innych;



spożytkowuje ją dla celów niezgodnych,
aspołecznych;



gdy pomoc i opieka prowadzi do zaspokajania
potrzeb nałogowych.

2. Ograniczenia opieki ze względów
społeczno-moralnych, prawnych i
humanitarnych:



z uwagi na konstytucyjny rozdział Kościoła i państwa,
neutralność światopoglądową, świecki charakter państwa
i społeczne poczucie sprawiedliwości – wierzącym nie
należy się opieka religijna ze strony państwa, w sensie
łożenia na nią środków materialnych;



z istotą opieki, jej wartościami i rzeczywistymi (nie
ortodoksyjnym, teocentrycznym) humanizmem pozostaje
w sprzeczności sprawowanie opieki nad jednostkami,
będącymi w stanie całkowicie beznadziejnym;



w stosunku do tych, którzy wbrew swym możliwościom i
dobrze pojętemu interesowi życiowemu marnotrawią i
niweczą wysiłek i trud opiekuńczy swych opiekunów.

Moralne aspekty

opieki nad dzieckiem