Kategoria opieki

 

to określona dwuaspektowa specyficzna 

postać opieki powstająca w wyniku 

integralnego powiązania się jej w pełnym 

wymiarze, z inną dziedziną życia i 

działalności.

 

 



Opieka jako kategoria rodzinna



Opieka jako kategoria moralna



Opieka jako kategoria społeczna



Opieka jako kategoria prawna



Opieka jako kategoria wychowawcza

 

 

Opieka jako kategoria rodzinna



najbardziej pierwotna począwszy od czasów 

prehistorycznych



integralnie powiązana z funkcją seksualną i prokreacyjną 

rodziny



wspierana w swojej funkcji przez opiekę społeczną i 

spontaniczną



najbardziej korzystna i najlepiej dostosowana do potrzeb 

ponadpodmiotowych, zwłaszcza dzieci i młodzieży



stanowi złożony układ opieki pomiędzy poszczególnymi 

członkami rodziny



ma naturalny i spontaniczny charakter, zdeterminowany 

poprzedzającym ją rodzicielstwem oraz postawami 

członków rodziny



jest allocentryczna i cechuje się altruizmem



jest determinowana społeczno-ekonomicznymi warunkami 

życia, strukturą rodziny oraz stosunkami między 

współmałżonkami.

 

 

Potrzeby zaspokajane w rodzinie



akceptacji



bezpieczeństwa



przynależności i miłości



pozytywnego oddźwięku psychicznego



uznania dla wszystkich konstruktywnych poczynań



wyłączności



ekspresji emocjonalnej



pomocy i oparcia w chorobie, szczególnych 

trudnościach i niepowodzeniach



intymności i rozluźnienia



stabilizacji



dobrej perspektywy

 

 

Opieka jako kategoria moralna

Obejmuje nie tylko sam fakt podejmowania opieki 

wobec potrzebujących, ale również pewne reguły i 

zasady postępowania.

 

 

Opieka jako kategoria społeczna

Jest sprawowana przez społeczeństwo, jego siłami i 

środkami, poprzez powoływane do tego celu 

instytucje opiekuńcze. 

Jeśli się staje faktem jest jednym z 

fundamentalnych czynników poczucia 

bezpieczeństwa. 

 

 

Opieka jako kategoria prawna

Stanowi system zabezpieczeń i świadczeń prawnie 
zagwarantowanych.

 

 

Opieka jako kategoria wychowawcza

Traktowanie podopiecznego równocześnie jako 

wychowanka, oraz czynne występowanie opiekuna w 

dwóch zintegrowanych rolach 

opiekuna i wychowawcy.

 

 

Przeciwwskazania i ograniczenia w 
stosowaniu normy opiekuńczości

Niezależnie od swego uniwersalizmu i rangi ogólny 

postulat opiekuńczości nie ma bezwarunkowego, 

bezwyjątkowego charakteru.

 

 

1. Ze względów moralnych i innych nie 
zasługuje na opiekę bądź nie powinien z niej 
korzystać ten, kto:



nie ma w danym zakresie rzeczywistych 
potrzeb ponadpodmiotowych, a mimo to 
nastawia się na pomoc i opiekę ze strony 
innych;



spożytkowuje ją dla celów niezgodnych, 
aspołecznych;



gdy pomoc i opieka prowadzi do zaspokajania 
potrzeb nałogowych.

 

 

2. Ograniczenia opieki ze względów 
społeczno-moralnych, prawnych i 
humanitarnych:



z uwagi na konstytucyjny rozdział Kościoła i państwa, 
neutralność światopoglądową, świecki charakter państwa 
i społeczne poczucie sprawiedliwości – wierzącym nie 
należy się opieka religijna ze strony państwa, w sensie 
łożenia na nią środków materialnych;



z istotą opieki, jej wartościami i rzeczywistymi (nie 
ortodoksyjnym, teocentrycznym) humanizmem pozostaje 
w sprzeczności sprawowanie opieki nad jednostkami, 
będącymi w stanie całkowicie beznadziejnym;



w stosunku do tych, którzy wbrew swym możliwościom i 
dobrze pojętemu interesowi życiowemu marnotrawią i 
niweczą wysiłek i trud opiekuńczy swych opiekunów.

 

 

Moralne aspekty 

opieki nad dzieckiem