Depresja – mechanizm rozwoju
(działanie na czakrach, podłożu energetycznym)
Depresja jest zaburzeniem psychicznym dotykającym wiele osób. Współczesna psychologia, wraz z medycyną, opisała mechanizmy jej powstawania w sposób bardzo wyczerpujący. W tym artykule chciałbym opisać mechanizm jej powstawania na poziomie ciał subtelnych i powiązać z pojawieniem się określonych objawów.
Skłonność do depresji
Teorie poznawczo-behawioralne i psychodynamiczne zwracają szczególną uwagę na poszukiwanie przyczyn depresji w okresie dzieciństwa. Różne szkoły skupiają się na różnych fazach rozwoju, w których mogło dojść do powstania i utrwalenia skłonności do depresji.
W okresie dzieciństwa rozwija się nie tylko ciało fizyczne dziecka, ale rozwijają się również ciała subtelne (zwłaszcza astralne i mentalne). Na poziomie ciała astralnego człowiek przeżywa emocje, zaś na poziomie ciała mentalnego kształtują się jego mechanizmy i zdolności myślenia logicznego, abstrakcyjnego i inne. Zaburzenia w tej fazie rozwoju powodują wytworzenie się trwałych, negatywnych, mechanizmów funkcjonowania tych ciał. Ciało astralne mocniej rozwija swoje niższe warstwy, odpowiedzialne za odczuwanie niskich emocji. Pojawia się również dysharmonia w rozwoju poszczególnych warst, jako mechanizm rekompensacji rozwija się mocno jedna, czasami dwie, warstwy wyższe tego ciała. Analogicznie rozwija się ciało mentalne, którego niższe warstwy są odpowiedzialne za negatywne myśli, zaś wyższe (odpowiedzialne za logiczne myślenie i inne wyższe funkcje umysłowe). Ta dysharmonia zakłóca również przepływ energii z ciała przyczynowego, która to ma możliwości leczenia tych zmian.
Myślokształty
Aby przejść do opisu poszczególnych faz rozwoju depresji, wpierw musimy zapoznać się z pojęciem Myślokształtu.
Myślokształt – jest stworzoną przez ciebie forma energetyczną zbudowaną z powracających myśli.
Jego aktywność i trwałość – jest wynikiem siły myśli, która go stworzyła.
Wytwarzanie ich odbywa się poprzez:
Jakość myśli, która określa ich barwę (wibrację).
Naturę myśli, która decyduje o kształcie.
Dokładność myśli, która decyduje o wyrazistości konturów.
Są one bardzo różne.
Najczęściej widoczne są w naszej aurze w postacji wirujących obłoków, kleksów, haczyków.
Siła twoich emocji i myśli określa rozmiary i czas życia myślokształtu.
Każdy człowiek tworzy trzy rodzaje myślokształtów – elementali:
Te, które nie są skierowane do nikogo i tworzą swoisty ogon ciągnący się za nim.
Te, które skupiają się wokół myślącej osoby i dotyczą jej samej, towarzyszą jej wszędzie – tworząc wir wokół jego samego.
Te, które skierowane są do określonego celu i kierują się do niego z szybkością kuli karabinowej.
Kiedy myślimy o konkretnym przedmiocie i/lub osobie, powstaje jego obraz na wysokości oczu, pozostaje tak długo jak długo trwa nasza na nim koncentracja.
Cechą charakterystyczna myślokształtu jest „wola życia”, tzn. raz powstały myślokształt dąży do jak najdłuższego trwania. Dla tego „przypomina o sobie”, czyli próbuje się w ślizgnąć w obszar czakry trzeciego oka, aby pojawić się przez chwilę (dla niego najlepiej jak najdłuższą) w twojej świadomości. Osiąga też ten cel poprzez przyciąganie myślokształtów o podobnych wibracjach i treści, i doładowaniu się ich energią, ewentualnie zasileniu ich swoją energią.
Faza Pierwsza
Wyszczególnione w tym artykule fazy rozwoju nie odnoszą się do ich psychologicznych odpowiedników. Odpowiadają one raczej temu jak ja postrzegam rozwój depresji.
Faza pierwsza – początkowa – składa się z trzech etapów:
Etap I – kumulacja negatywnych myśli – w ciałach subtelnych następuje, większy niż przeciętny, wzrost ilości negatywnych myśli o sobie, o świecie i o przyszłości, czasami również o przeszłości (chorobliwe rozpamiętywanie). Ciała te tracą jasność, a ich barwy stają się bardziej poszarzałe. Pojawia się też więcej koloru szarego w aurze.
Etap II – uformowanie pierścienia – myśli negatywnych jest już tak dużo, iż stworzyły zwartą strukturę przypominającą ciemne chmury, w okół czakry trzeciego oka. Dominują one nad innymi myślami, którym tylko czasem i przy dużym wysiłku udaje się prześlizgnąć i utrzymać w świadomości. Zaczyna obniżać się samoocena, pojawiają się samooskarżenia i negatywny obraz siebie oraz utrata radości z życia.
Etap III – odcięcie korony – Energie Boskie są w stanie bez większych trudności rozbić tą strukturę i rozmyć te myślokształty. Dlatego też, po utworzeniu pierścienia, chmura negatywnych myśli zaczyna rozwijać się w górę, tworząc kopułę nad czakrą korony, przez co skutecznie ograniczają dopływ Energii Boskich przez czakrę korony. Po utworzeniu, nazwijmy to „Czapy”, negatywne myśli mają już utorowaną drogę do dalszego, bezpiecznego rozwoju.
Faza Druga
Tą fazę cechuje narastająca apatia i tak jak poprzednia składa się również z trzech etapów:
Etap I – alienacja – czapa została utworzona, w tedy negatywne myśli rozpoczynają swój swobodny marsz w dół ciał subtelnych. Pierwszą, napotkaną czakrą jest czakra gardła, która w strukturze psychofizycznej człowieka odpowiada za komunikacje i nawiązywanie kontaktu z otoczeniem. Ograniczenie funkcji tej czakry objawia się chęcią izolowania od otoczenia, małomównością, czasami gadatliwością.
Etap II – nasilenie negatywnych emocji – kolejną, blokowaną czakrą jest czakra serca. Skutkiem tego jest nasilenie wyżej wymienionych objawów, ze szczególnym uwzględnieniem wzrostu negatywnych uczuć jednostki wobec samej siebie.
Etap III – apatia – gdy ten „kokon” negatywnych myśli dociera do czakry splotu słonecznego narasta apatia, gdyż czakra ta odpowiedzialna jest za ambicje społeczne i chęć rozwoju w materii. Powiązaną z czakrą splotu słonecznego jest czakra śledziony, która trawi wchłaniane przez system energetyczny człowieka energie paniczne, przyblokowanie jej pow0duje dodatkowe narastanie apatii, zmęczenie, obniżenie aktywności fizycznej. Większość sił człowieka skierowanych jest na dożywianie negatywnych myśli, a nie jego samego. Mogą pojawić się problemy z utrzymaniem prawidłowej masy ciała i apetytem.
Faza Trzecia
Ograniczenie funkcji dwóch niższych czakr zaczyna być już niebezpieczne dla życia i prawidłowego funkcjonowania jednostki w społeczeństwie. Wyróżniamy w niej dwa etapy:
Etap I – blokada czakry seksu skutkuje: zaniedbywaniem potrzeb fizjologicznych, utrata zainteresowania seksem, bóle fizyczne.
Etap II – blokada czakry podstawy – utrata woli życia i myśli samobójcze, a przy bardzo mocnym ściśnieniu tej czakry (średnica około 5cm) występują już próby samobójcze.