DYNAMIKA POJAZDÓW
Wyznaczenie częstości drgań własnych samochodu Citroen C3
Tomasz Ciećwierz gr. 4.3 (nr albumu: 212534)
Michał Mroczek dr.4.3 (nr albumu: 212624)
Obiektem modelowania jest samochód osobowy Citroen C3 z roku 2002. Jest to samochód z pięciodrzwiowym nadwoziem typu hatchback silnikiem benzynowym o pojemności 1100cm3 umieszczonym z przodu.
Rys. 1. Citroen C3 – wymiary
Dane techniczne:
Masa pojazdu: m = 978kg
Dopuszczalna masa całkowita: mc = 1463kg
Szerokość pojazdu: s = 1667mm
Długość pojazdu: d = 3850mm
Rozstaw osi: l12 = 2460mm
Rozstaw kół przednich: bp = 1435mm
Rozstaw kół tylnych: bt = 1439mm
Kąt pochylenia kolumny McPhersona: α = 20o
Długość wahacza przedniego: lwp = 320mm
Długość wahacza tylnego: lwt = 400mm
Odległość sprężyny od środka koła (tył): a = 50mm
Rozkład masy:
Przód: 57%
Tył: 43%
Obliczenia pozostałych parametrów:
Obciążenie osi przedniej:
mp = 57%·1463 = 834kg
Obciążenie osi tylnej:
mt = 43%·1463 = 629kg
Położenie środka masy:
W samochodzie Citroen C3 zastosowano niezależne zawieszenie kół kierowanych na kolumnach McPhersona. Elementy prowadzące stanowią: zespolony w jednej kolumnie amortyzator i sprężyna śrubowa oraz pojedynczy wahacz poprzeczny. Podstawowe części układu zawieszenia koła przedniego przedstawiono na rysunku 2.
Rys. 2. Zawieszenie przednie z kolumnami McPhersona
Zawieszenie tylne opiera się na dwóch wahaczach wleczonych połączonych belka, tworząc ramę pomocniczą.
Rys. 3. Schemat zawieszenia tylnego samochodu Citroen C3; 1 – wahacz wzdłużny,
2 - belka podatna, 3 – sprężyna, 4 – amortyzator, 5 – stabilizator
Jako model obliczeniowy przyjęto płytę prostokątną o masie m i pomijalnie małej grubości (rys. 4). Zawieszono ją w narożach na czterech sprężynach. Model jest obdarzony trzema stopniami swobody – przemieszczeniem wzdłuż osi z oraz obrotami wokół osi x i y.
Rys. 4. Model pojazdu o trzech stopniach swobody
Sztywność sprężyn rzeczywistych oblicza się na podstawie porównania ich energii potencjalnej z energią potencjalną sprężyn teoretycznych. W tym celu wprowadzono w miejsce koła teoretyczną sprężynę, której sztywność wyliczono z założonej wstępnie częstości drgań własnych nadwozia f = 1 [Hz] (częstość taka zapewnienia komfort pasażerom podczas jazdy).
Częstość drgań własnych wyraża się wzorem:
$$f = \frac{1}{2\pi}\sqrt{\frac{k}{m}}\ \lbrack\text{Hz}\rbrack$$
k = 4 • π2 • f2 • m
gdzie:
m – masa pojazdu przypadająca na koło osi przedniej/tylnej
Otrzymano:
dla zawieszenia przedniego:
kkp = 16.462 kN/m
dla zawieszenia tylnego:
kkt = 12.415kN/m
kp – sztywność przedniej sprężyny
kkp – sztywność przedniej sprężyny teoretycznej
zsp – ugięcie przedniej sprężyny
zkp – ugięcie przedniej sprężyny teoretycznej
Rys. 5. Zależności geometryczne przy ugięciu zawieszenia przedniego
Z warunków i zależności geometrycznych zawieszenia kół przednich wynika, iż rzeczywista sztywność zawieszeń jest inna niż obliczona sztywność teoretyczna.
Aby obliczyć sztywność sprężyny należy założyć, że energia potencjalna modelu zawieszenia jest równa energii potencjalnej sprężyny rzeczywistego układu:
gdzie:
- energia potencjalna dla sprężyny przedniej
- energia potencjalna dla teoretycznej sprężyny przedniej
Stąd sztywność sprężyny rzeczywistej przedniego zawieszenia określa wzór:
Uwzględniając geometrię zawieszenia:
zsp = zkpcosα
Ostatecznie:
kp = 18.643 kN/m
Tak jak w przypadku zawieszenia kół przednich, aby obliczyć rzeczywistą sztywność sprężyn należy uwzględnić zależności geometryczne zawieszenia kół tylnych.
Rys. 6. Zależności geometryczne przy ugięciu zawieszenia tylnego
kt – sztywność tylnej sprężyny
kkt – sztywność tylnej sprężyny teoretycznej
zst – ugięcie tylnej sprężyny
zkt – ugięcie tylnej sprężyny teoretycznej
Obliczenia rzeczywistej sztywności sprężyny dokonujemy tak jak w przypadku zawieszenia przedniego z warunku równości energii. Ugięcie zawieszenia zst nie jest równe ugięciu sprężyny zkt.
gdzie:
- energia potencjalna dla sprężyny przedniej
- energia potencjalna dla teoretycznej sprężyny przedniej
Stąd sztywność sprężyny rzeczywistej tylnego zawieszenia określa wzór:
Uwzględniając geometrię zawieszenia:
Ostatecznie:
kt = 14.188 kN/m
Wyznaczenie rzeczywistego ugięcia sprężyny zawieszenia kół tylnych w modelu o trzech stopniach swobody.
Odkształcenie sprężyn równe jest różnicy przemieszczeń nadwozia (punkt A na rys.6) i przemieszczenia wahacza w punkcie mocowania sprężyny (punkt B na rys.6).
zt = zA − ZB
zA = z + ϕxb + ϕy(l2−a)
Przemieszczenie punktu B wyznaczamy z twierdzenia Talesa znając przemieszczenie punktu C.
zC = z + ϕxb + ϕy(l2−lw)
$$\frac{z_{C}}{l_{w}} = \frac{z_{B}}{a}$$
Stąd:
$$z_{B} = z_{C}\frac{a}{l_{w}}$$
Ostatecznie otrzymujemy:
$$z_{t} = z\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right) \pm \Phi_{x}b\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right) - \Phi_{y}\left( {(l}_{2} - a) - \frac{l_{2} -}{l_{w}}a \right)$$
W celu wyznaczenia momentu bezwładności pojazdu względem osi x, samochód potraktowano jak ciało obrotowe mające promień bezwładności. Ponieważ nie ma możliwości dokładnego określenia promienia bezwładności przyjęto jego wartość równą 1/3 przedniego rozstawu kół:
$$\rho_{x} = \frac{b_{p}}{3} = 0.478m$$
Moment bezwładności względem osi x wynosi:
Ix = mc • ρx2
Środek masy pojazdu nie pokrywa się ze środkiem geometrycznym bryły nadwozia. Promień bezwładności oszacowano przyjmując założenie rozsprzęgalności przedniego i tylnego zawieszenia. Stąd warunek:
$$\rho_{y} = \sqrt{l_{1} \bullet l_{2}} = 1,217\ \lbrack m\rbrack$$
Moment bezwładności względem osi y wynosi:
Iy = mc • ρy2
Model jest obdarzony trzema stopniami swobody – przemieszczeniem wzdłuż osi z oraz obrotami: wokół osi x – Φx i wokół osi y - Φy (patrz: punkt 2).
Energia potencjalna:
$$E_{p} = \frac{1}{2}k_{p}\left\lbrack \left( z + \Phi_{x}b + \Phi_{y}l_{1\ } \right)^{2}{\cos\alpha}^{2} + \left( z - \Phi_{x}b + \Phi_{y}l_{1\ } \right)^{2}{\cos\alpha}^{2} \right\rbrack + \frac{1}{2}k_{\text{t\ }}\left\lbrack \left( z\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right) + \Phi_{x}b\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right) - \Phi_{y}\left( {(l}_{2} - a) - \frac{l_{2} -}{l_{w}}a \right) \right)^{2}\ \ + \left( z\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right) - \Phi_{x}b\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right) - \Phi_{y}\left( {(l}_{2} - a) - \frac{l_{2} -}{l_{w}}a \right) \right)^{2} \right\rbrack$$
Energia kinetyczna:
$$E_{k} = \frac{1}{2}m{\dot{z}}^{2} + \frac{1}{2}I_{x}{\dot{\Phi_{x}}}^{2} + \frac{1}{2}I_{y}{\dot{\Phi_{y}}}^{2}$$
$$\frac{d}{\text{dt}}\left( \frac{\partial E_{k}(\dot{X)}}{\partial{\dot{X}}_{i}} \right) + \ \frac{\partial E_{p}\left( X \right)}{\partial X_{i}} = 0$$
Gdzie: $X = \begin{bmatrix} z \\ \Phi_{x} \\ \Phi_{y} \\ \end{bmatrix}$ - wektor współrzędnych uogólnionych
Różniczki po współrzędnych uogólnionych:
$$\frac{\partial E_{k}\dot{\left( z \right)}}{\partial\dot{z}} = m\ddot{z}$$
$$\frac{\partial E_{k}\dot{\left( \Phi_{x} \right)}}{\partial\dot{\Phi_{x}}} = I_{x}\ddot{\Phi_{x}}$$
$$\frac{\partial E_{k}\dot{\left( \Phi_{y} \right)}}{\partial\dot{\Phi_{y}}} = I_{y}\ddot{\Phi_{y}}$$
$$\frac{\partial E_{p}\left( z \right)}{\partial z} = \left\lbrack 2k_{p}{\cos\alpha}^{2} + 2k_{t}\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right)^{2} \right\rbrack z + \left\lbrack 2k_{p}l_{1}{\cos\alpha}^{2} - 2k_{t}\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right)\left( {(l}_{2} - a) - \frac{l_{2} -}{l_{w}}a \right) \right\rbrack\Phi_{y}$$
$$\frac{\partial E_{p}(\Phi_{x})}{\partial\Phi_{x}} = \lbrack 2k_{p}b^{2}{\cos\alpha}^{2} + 2k_{t}b^{2}\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right)^{2}\rbrack\Phi_{x}$$
$$\frac{\partial E_{p}(\Phi_{y})}{\partial\Phi_{y}} = \left\lbrack 2k_{p}l_{1}{\cos\alpha}^{2} - 2k_{t}\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right)\left( {(l}_{2} - a) - \frac{l_{2} -}{l_{w}}a \right) \right\rbrack z + \left\lbrack 2k_{p}l_{1}{\cos\alpha}^{2} - 2k_{t}\left( {(l}_{2} - a) - \frac{l_{2} -}{l_{w}}a \right)^{2} \right\rbrack\Phi_{y}$$
Po podstawieniu wzorów na Ep i Ek do równań Lagrange’a otrzymano równania ruchu względem trzech współrzędnych uogólnionych:
$$m\ddot{z} + \left\lbrack 2k_{p}{\cos\alpha}^{2} + 2k_{t}\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right)^{2} \right\rbrack z + \left\lbrack 2k_{p}l_{1}{\cos\alpha}^{2} - 2k_{t}\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right)\left( {(l}_{2} - a) - \frac{l_{2} -}{l_{w}}a \right) \right\rbrack\Phi_{y} = 0$$
$$I_{x}\ddot{\Phi_{x}} + = \lbrack 2k_{p}b^{2}{\cos\alpha}^{2} + 2k_{t}b^{2}\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right)^{2}\rbrack\Phi_{x} = 0$$
$$I_{y}\ddot{\Phi_{y}} + \left\lbrack 2k_{p}l_{1}{\cos\alpha}^{2} - 2k_{t}\left( 1 - \frac{a}{l_{w}} \right)\left( {(l}_{2} - a) - \frac{l_{2} -}{l_{w}}a \right) \right\rbrack z + \left\lbrack 2k_{p}l_{1}{\cos\alpha}^{2} - 2k_{t}\left( {(l}_{2} - a) - \frac{l_{2} -}{l_{w}}a \right)^{2} \right\rbrack\Phi_{y} = 0$$
Macierzowy zapis równań:
$$M\ddot{X} + \text{KX} = 0$$
Macierz bezwładności:
$$M = \begin{bmatrix}
m & 0 & 0 \\
0 & I_{x} & 0 \\
0 & 0 & I_{y} \\
\end{bmatrix}$$
Macierz sztywności:
Częstotliwości drgań własnych obliczono z wykorzystaniem programu MathCAD. Zdefiniowano macierze: bezwładności i sztywności:
Utworzono macierz A:
Wyznaczono wartości własne macierzy A:
Ich wartości odpowiadają kwadratowi częstości drgań własnych:
$\left( \frac{\text{rad}}{s} \right)^{2}$
Częstości drgań własnych wynoszą:
$$\omega = \begin{bmatrix}
6,375 \\
6,135 \\
7,675 \\
\end{bmatrix} \bullet \frac{\text{rad}}{s}$$
Częstotliwości drgań własnych:
$$f = \frac{\omega}{2\pi} = \begin{bmatrix}
1,015 \\
0,976 \\
1,222 \\
\end{bmatrix} \bullet \text{Hz}$$
Wykresy przemieszczenia, prędkości i przyspieszenia wyznaczono dla przedniej lewej lampy samochodu - punkt A o przybliżonych współrzędnych (1,8; 0,8; 0) [m]. Warunki początkowe:
z0 = 0, 01 [m]
Φx0 = 0, 01 []
Φy0 = 0, 01 []
Granice całkowania: t = 10 [s]