Podstawy fizjoterapii

Kolokwium z części teoretycznej i praktycznej, prezentacja, 1 nb, aktywność.

Rehabilitacja – wyćwiczenie lub przywrócenie jednostce możliwie najwyższej sprawności przez jednoczesne skoordynowane działania medyczne, socjalne, szkoleniowe oraz zawodowe. <Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) 1969 r.>

Założenie i geneza koncepcji rehabilitacji:

Dziedziny rehabilitacji:

  1. Choroby narządu ruchu (ortopedia z traumatologią, neurologia, chirurgia ogólna i neurochirurgia, reumatologia).

  2. Choroby układu krążenia.

  3. Choroby psychiczne.

  4. Choroby pulmonologiczne.

< 1967 r. Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej>

Fizjoterapia:

Rehabilitacja medyczna:


Cechy szczególne rehabilitacji medycznej:

Rehabilitacja medyczna powinna być wg Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej:

Uwarunkowania skuteczności rehabilitacji:

Infekcja:

  1. Obojętność

  2. Nadmierna reakcja – wykorzystujemy wszystkie znane sposoby leczenia razy 2

  3. Depresja – przedawkowane leki + osłabienie = poddane się

  4. Akceptacja – racjonalne planowanie.

Uraz kręgosłupa:

  1. Obojętność

  2. Nadmierna reakcja – ćwiczenie ponad swoje możliwości

  3. Depresja – może trwać bardzo długo

Depresja strukturalna – leczenie psychologiczne.

Uszkodzony odcinek szyjny kręgosłupa – najlepszy do rehabilitacji. Możliwość siedzenia.

Odcinek piersiowy – najtrudniejszy do rehabilitacji. Unerwia mięsnie brzucha – niemożliwa pozycja stojąca ani siedząca.

Udar mózgu – osoby starsze.

Proces akceptacji – szybszy. Mają 6 miesięcy na uzyskanie sprawności. Kolejne 6 miesięcy – stabilizacja efektów.

Definicje:

Odpoczynek – czas, w którym dochodzi do regeneracji sił utraconych w czasie wysiłku fizycznego bądź psychicznego.

Zmęczenie – przejściowe zmniejszenie zdolności do pracy spowodowane przez brak rezerw energetycznych, wyczerpanych w wyniku wysiłku fizycznego lub psychicznego.

Zmęczenie obwodowe - dotyczące poszczególnych grup mięśniowych. Odczuwamy tu: zakwas krótkoterminowy – związany z dużym stężeniem kwasu mlekowego i innych substancji przemiany materii.

Zakwas długoterminowy – utrzymujący się powyżej 2 dni, będący bardziej uszkodzeniem włókien mięśniowych i ścięgnistych. Wskazany odpoczynek czynny. W trakcie odpoczynku dochodzi do odbudowy zużytego materiału energetycznego.

Dochodzi do zjawiska hiperkompensacji zwanej także przyrostem siły mięśniowej i psychicznej. W trakcie odpoczynku do trenowania się organizmu.

Hiperkompensacja

Wysiłek (F, I, P), który narusza zapasy energetyczne i uszkadza struktury kolagenowe w trakcie odpoczynku zostaje uzupełniony w nadmiarze. Jest to reakcja obronna na naruszenie znacznym stopniu zapasów.

Dotyczy substancji energetycznych, mineralnych, witaminowych, hormonalnych.

Pozwala na przyrost siły mięśniowej jedynie w 30%.

Zdolność hiperkompensacji szybko się wyczerpuje, dalszy przyrost siły i wytrzymałości odbywa się na bazie rekrutacji nowych, nie używanych włókien mięśniowych neuronalnych. Do tego potrzeba czasu – około 3 miesięcy.

Odnowa biologiczna – czasookres powrotu do stanu równowagi zapasów energetycznych. Nauka opierająca się na efektywnym i krótkim w czasie powrocie do stanu równowagi energetyczno-mineralnej. Obejmuje czynniki wspomagające efektywny odpoczynek.

Rodzaje odpoczynku:

Bierny – odpoczynkiem biernym nazywamy taki, podczas którego nie wykonujemy wysiłku fizycznego. Możemy czytać książkę, oglądać telewizję, słuchać radia, czy rozmawiać ze znajomymi siedząc z laptopem na kolanach.

Odpoczynek czynny – to ruch dla relaksu tj. długotrwały wysiłek fizyczny o niskiej częstotliwości, angażujący duże grupy mięśniowe. Zaliczamy tu: spacery, jogging, jazda na rowerze i inne – oczywiście bez przemęczania się i dla relaksu.

Regeneracja fizyczna

Odbudowa zmagazynowanego w komórkach mięśniowych ATP.

Odbudowa stężenia glukozy we krwi – odczucie głodu.

Odbudowanie substancji przemiany materii.

Odbudowa struktury mięśniowej: wzrost aktyny i miozyny w komórkach mięśniowych, wzmocnienie szkieletu kolagenowego i ścięgien.

Regeneracja neurologiczna

Wzrost ilości połączeń neurosomalnych w mózgu podczas nauki – więcej skojarzeń neuronowych przez co więcej zapamiętujemy.

Wyrównywanie i zwiększanie poziomu hormonów, zwłaszcza adrenaliny i noradrenaliny (neuroprzekaźników) – szybkość myślenia.

Zdolność skupienia.

Wzrost glukozy we krwi i płynie mózgowordzeniowym.

Regeneracja psychiczna

Obniżenie pobudzenia układu współczulnego.

Podwyższenia działania układu przywspółczulnego.

Nauka odpowiedniego reagowania na bodźce stresowe pod kątem ich siły i/lub czasu trwania.

Poziom odczuwani lęku i radzenia sobie z sytuacjami stresowymi.

Czynniki odnowy biologicznej:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kliniczne podstawy fizjoterapii w reumatologii
ZAGADNIENIA NA KOLOKWIUM Z NEUROLOGII(2), Fizjoterapia CM UMK, Podstawy fizjoterapii klinicznej, Neu
PODSTAWY FIZJOTERAPII KLINICZNEJ W KARDIOLOGII
PODSTAWY FIZJOTERAPII KLINICZNEJ W KARDIOLOGII IV
chirurgia, Fizjoterapia CM UMK, Podstawy fizjoterapii klinicznej, Chirurgia
Fizjologiczne podstawy stymulacji mięśni1, Fizjoterapia CM UMK, Podstawy fizjoterapii instrumentalne
elektolecznictwo, Fizjoterapia CM UMK, Podstawy fizjoterapii instrumentalnej
Wykład 02.10.2010 (sobota) A. Bandyra, UJK.Fizjoterapia, - Notatki - Rok I -, Kliniczne podstawy fiz
Podstawy fizjoterapii klinicznej w chirurgii dr J Krzewicki
Elektrostymulacja mięśni spastycznych, Fizjoterapia CM UMK, Podstawy fizjoterapii instrumentalnej
Minimum z psychopatologii, SEMESTR III, Podstawy fizjoterapii klinicznej w psychiatrii
wyklady, KLINICZNE PODSTAWY FIZJOTERAPII-wykład4, KLINICZNE PODSTAWY FIZJOTERAPII - wykład 4
wyklady, KLINICZNE PODSTAWY FIZJOTERAPII-wykład4, KLINICZNE PODSTAWY FIZJOTERAPII - wykład 4
Podstawy Fizjoterapii Szpitalnej,
PODSTAWY FIZJOTERAPII W CHIRURGII URAZOWEJ
Anatomiczne podstawy fizjoterapii
Reumatologia - zaliczenie, UJK.Fizjoterapia, - Notatki - Rok I -, Kliniczne podstawy fizjoterapii w
PODSTAWY FIZJOTERAPII KLINICZNEJ, PODSTAWY FIZJOTERAPII KLINICZNEJ

więcej podobnych podstron