Podstawy Fizjoterapii Szpitalnej,

Ambulatoryjnej oraz Domowej.

Rehabilitacja Sanatoryjna

Marta Sawicka gr. VI

Fizjoterapia

Jest to postępowanie lecznicze polegające na
poddaniu ustroju lub jego narządów działaniu
różnych form energii fizycznej występujących w
środowisku człowieka (bodźce termiczne,
kinetyczne, mechaniczne, elektryczne,
fotoaktyniczne, chemiczne), które wywołują w
organizmie dające się zmierzyć reakcje
fizjologicznych mechanizmów samoregulacji.

Cele Fizjoterapii

 zwalczanie bólu
 zwalczanie stanów zapalnych
 zwiększanie odporności
 przeciwdziałanie skutkom hipokinezji
 poprawa i utrzymanie wydolności fizycznej
 usprawnianie czynności regulacyjnych układu krążenia,

oddychania, przemiany materii, termoregulacji,

ukrwienia skóry

 usprawnianie czynności poszczególnych narządów i

całego organizmu

Fizjoterapia

MASAŻ

FIZYKOTERAPIA

KINEZYTERAPIA

Leczenie za pomocą ruchu

Leczenie za pomocą zabiegów fizykalnych

Leczenie za pomocą technik manualnych

Rodzaje Rehabilitacji

DOMOWA

AMBULATORYJNA

SZPITALNA

Rehabilitacja Szpitalna

1.

Jest to całodobowe świadczenia udzielane pacjentom wymagającym kompleksowych
czynności rehabilitacyjnych oraz co najmniej całodobowego nadzoru pielęgniarskiego

2.

To świadczenie jest przeznaczone dla osób po urazach, zabiegach operacyjnych,
zaostrzeniach chorób przewlekłych

3. Pierwszy etap obejmuje rehabilitację szpitalną na oddziale intensywnej opieki medycznej,

oddziale pooperacyjnym.

4. Rehabilitacja szpitalna jest prowadzona do uzyskania stanu klinicznego, który umożliwia

wypisanie do domu lub przeniesienie na inny oddział w celu realizacji II etapu rehabilitacji
szpitalnej.

5. Celem jej jest jak najszybsze osiągnięcie przez chorego samodzielności i wystarczalności w

zakresie czynności codziennych oraz przeciwdziałanie skutkom unieruchomienia.

Rehabilitacja Ambulatoryjna

1.

Jest to specjalistyczne świadczenie zdrowotne lub zbiór świadczeń udzielanych
przez lekarza o specjalności rehabilitacja medyczna, medycyna fizykalna.

2.

Prowadzą poradnie świadczące usługi z zakresu rehabilitacji ambulatoryjnej, które
mają obowiązek świadczenia tych usług w warunkach domowych. W tym
poradnie wad postawy gdzie lekarz ortopedii dziecięcej lub specjalista
rehabilitacji medycznej kieruje na zabiegi.

3.

W zależności od stanu pacjenta wyróżniamy wczesną i późną rehabilitację
ambulatoryjną.

4.

Pacjentom przysługuje średnio 3-5 zabiegów leczniczych, średnio w 10-cio
dniowym cyklu

Rehabilitacja Domowa

1.

Jest to świadczenie zdrowotne w warunkach domowych prowadzone przez fizjoterapeutę
lub masażystę

2.

Obejmuje swoim zakresem porady i zabiegi fizjoterapeutyczne w domu pacjenta, który nie
może korzystać z rehabilitacji ambulatoryjnej. Rehabilitacja domowa ma na celu również
wspomaganie leczenia poszpitalnego.

3.

Podczas rehabilitacji domowej każdy pacjent ma swój indywidualnym programem
rehabilitacyjny, prowadzona jest również edukacja zdrowotna pacjenta i jego opiekunów
obejmująca naukę wykonywania

4.

Program leczenia w warunkach domowych obejmuje od 4 tygodni do 12 miesięcy w
zależności od rodzaju i wielkości uszkodzeń. Czas ten przedzielony jest kontrolami na wizyty
lekarskie gdzie decyzje o kontynuacji leczenia podejmuje lekarz.

Rehabilitacja Domowa realizowana jest:

1. U Pacjentów z ogniskowymi uszkodzeniami mózgu,

ciężkimi uszkodzeniami centralnego i obwodowego

układu nerwowego, uszkodzeniem rdzenia

kręgowego. Osobom które znajdują się w stanie

wegetatywnym/apalicznym

2. Dotyczy też osób po wypadkach komunikacyjnych z

rozległymi złamaniami

3. Ludzi po amputacjach kończyn górnych oraz kończyn

dolnych

4. U ludzi z chorobami przewlekłymi i postępującymi

(Parkinson, SM, SLA),

5. Pacjenci po zabiegach endoplastycznych

 Sanatoria są przeznaczone dla osób chorych sprawnych

ruchowo i zdolnych do samoobsługi, wymagających jednak
obserwacji lekarskiej.

Rehabilitacja Sanatoryjna

Wyróżnia się trzy podstawowe zadania

1. Ochronę organizmu przed obciążającymi

czynnikami chorobotwórczymi przez czynny
wypoczynek

2. Zwiększenie zdolności adaptacyjnych ustroju

do zmian środowiska

3. Pobudzanie ustroju do regenerowania

zaburzonych funkcji przez ćwiczenia i
odpowiednio dobrane zabiegi

W

leczeniu

sanatoryjnym wyróżniamy

 Leczenie balneologiczne (w postaci kąpieli ,okładów ,wziewań)
 Leczenie klimatyczne (opiera się na bodzcowym i ochronnym wpływie

klimatu)

 Leczenie fizykalne( wykorzystanie zabiegów fizykalnych)
 Leczenie ruchem (kinezyterapia)
 Leczenie dietetyczne( dobór składników pokarmowych osobniczo do

potrzeb pacjenta

)

 Metody specjalne(psychoterapia)
 Leczenie farmakologiczne

Kto może korzystać z leczenia ?

Z leczenia uzdrowiskowego może korzystać
każda osoba, której stan zdrowotny wymaga
takiego leczenia, co powinno być stwierdzone w
formie wniosku wystawionego przez lekarza
leczącego i zakwalifikowane przez lekarza
konsultanta.

Przeciwwskazania do leczenia sanatoryjnego:

 Zaburzenia psychiczne
 Choroba nowotworowa
 Ciężki stan ogólny
 Żółtaczka
 Choroby zakaźne
 Niewydolność krążenia, wątroby, oddechowa
 Niekontrolowana padaczka
 Alkoholizm, narkomania
 Ciąża i okres karmienia
 Niestabilna choroba wieńcowa
 Zaburzenia zakrzepowo – zatorowe
 Tętniak serca lub aorty

W systemie organizacyjnym lecznictwa

sanatoryjnego wyróżnia się:

 Sanatoria uzdrowiskowe – są przeznaczone dla chorych sprawnych

ruchowo i zdolnych do samoobsługi, wymagających jednak kontroli i opieki
lekarskiej. Zapewniaj leczenie chorób przewlekłych, rehabilitacje,
utrwalenie wyników i zapobieganie nawrota choroby.

 Szpitale uzdrowiskowe – przeznaczone dla chorych bezpośrednio po

leczeniu szpitalnym, na oddziale specjalistycznym bądź w przychodni
specjalistycznej

 Sanatoria kliniczno- usprawniające – oparte są na domach

wypoczynkowych w miejscowościach uzdrowiskowych z możliwością
korzystania z zabiegów fizjoterapeutycznych, klimatycznych i
psychoterapeutycznych, Chorzy nie wymagają intensywnych zabiegów i
stałej opieki lekarskiej.

Obozy i turnusy rehabilitacyjne

 Turnus rehabilitacyjny jest formą aktywnej rehabilitacji, połączoną z

elementami wypoczynku, mającą na celu przede wszystkim ogólną
poprawę sprawności psychofizycznej , wyrobienie zaradności, pobudzanie i
rozwijanie zainteresowań.

 Program turnusu powinien zawierać elementy rehabilitacji zgodnej z

rodzajem schorzenia osoby niepełnosprawnej oraz obejmować zajęcia
kulturalno-oświatowe, sportowo-rekreacyjne oraz inne wynikające ze
specjalistycznego rodzaju turnusu, z uwzględnieniem zajęć indywidualnych
i grupowych.

 Celem turnusu rehabilitacyjnego jest ogólna poprawa sprawności psychofizycznej

oraz rozwijanie umiejętności społecznych uczestników, między innymi poprzez
nawiązywanie i rozwijanie kontaktów społecznych, realizację i rozwijanie
zainteresowań, a także przez udział w innych zajęciach przewidzianych programem
turnusu.

 Turnusy rehabilitacyjne organizowane są przy udziale środków Państwowego

Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Turnus odbywa się w
zorganizowanej grupie, liczącej nie mniej niż 20 uczestników i trwa nie krócej niż 14
dni, organizowane są wyłącznie na terenie kraju, w formie stacjonarnej lub
niestacjonarnej.

Obozy i turnusy rehabilitacyjne

 Turnusy rehabilitacyjne dofinansowują powiatowe centra pomocy

rodzinie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób

Niepełnosprawnych. O dofinansowanie może wystąpić osoba

niepełnosprawna zamieszkała w miejscowości znajdującej się na

obszarze działania danego powiatowego centrum pomocy rodzinie,

a także bezdomna osoba niepełnosprawna przebywająca na terenie

tego powiatu.

 Z dofinansowania do turnusów rehabilitacyjnych mogą korzystać

wszystkie osoby niepełnosprawne, tj. te, które posiadają ważne

orzeczenie:

 o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech

stopni niepełnosprawności lub

 o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy na podstawie

odrębnych przepisów lub

 o niepełnosprawności, wydane przed ukończeniem 16 roku życia.

Obozy i turnusy rehabilitacyjne