Natężenie – jest to stosunek ładunku (q) przepływającego przez przekrój poprzeczny przewodnika w czasie t, do tego czasu. I=q/t [A]. jeżeli natężenie jest funkcją czasu I=f(t), to: I = delta q/delta t. Natężenie to wielkość skalarna, wartość zależy m.in. od gęstości prądu i prędkości nośników uzyskiwanych w polu elektrycznym.

Wraz ze wzrostem temperatury rośnie liczba nośników prądu zatem maleje opór właściwy, który jest równy odwrotności przewodnictwa, zatem przewodnictwo rośnie.

Ruchliwość jonu, ruchliwość elektrolityczna jonu, U, współczynnik proporcjonalności pomiędzy szybkością przemieszczania się jonu w roztworze (v) a natężeniem pola elektrycznego (E) powodującego ruch tego jonu: v=UE.
Jednostką ruchliwości jonu w układzie SI jest [m2V-1s-1]. Dużą ruchliwością odznaczają się jony w roztworach nieskończenie rozcieńczonych, stopionych solach i tlenkach.Ruchliwość jonu decyduje o przewodnictwie molowym roztworów.

Z= pierwiastek z R^2 + X^2

Faraday:
1. Masa substancji wydzielonej podczas elektrolizy jest proporcjonalna do ładunku, który przepłynął przez elektrolit. m = Q·k = I·t·k gdzie: k – równoważnik elektrochemiczny, Q – ładunek elektryczny, I – natężenie prądu elektrycznego, t – czas

2. Ładunek Q potrzebny do wydzielenia lub wchłonięcia masy m jest dany zależnością QM= Fmz, gdzie: F – stała Faradaya (w kulombach/mol), z – ładunek jonu (bezwymiarowe), M – masa molowa jonu (w gram/mol).

1 prawo Kirchoffa – suma natężeń prądów wpływających do danego punktu rozgałęzienia równa się sumie natężeń prądów zeń wypływających. Dla węzła

2 prawo Kirchoffa - suma algebraiczna napotkanych przy obchodzie odwodu elektrycznego omowych zmian potencjału jest równa sumie algebraicznej napotkanych sił elektromotorycznych. Dla opornika.

Galwanizacja-jest zbiegiem elektroleczniczcym z wykorzystaniem pradu stałego. W trkacie zabiegu jony wewnątrz organizmu zaczynają się przemiszczac pod wpływem pradu w skutek tego dochodzi do przekrwienia tkanek. Katoda działą zasadowo, drazni zakończenia nerwowe i pobuddza ukrwienia wiec gleboko oczyszcza skore. Anoda(+) działa kwaśnie wiec jest bakteriobojcza i uspokaja zakończenia nerwowe zmniejsza przeplwy krwi i ujędrnia tkanek wiec poprawia kontur twarzy i ozywia cere.

Jonoforeza-zabieg elektroleczniczy polegający na wprowadzaniu do ciala pacjenta przy pomocy pradu stałego lekow występujących w postaci jonowej. Uzyte mogą być związki które ulegaja dysocjacji elektrolitycznej. Jeżeli do rztowru wprowadzimy dwie elektordy polaczone ze zrodlem pradu stałego to czesc jonow będzie podazac ku katodzie (-) a czesc ku anodzie w zaleznosci od posiadanego ladunku. Dzialanie: znieczulajce, bakteriostatyczne, przeciwzapalne.

Elektrostymulacja- zabieg w którym wykorzystuje się prady impulsowe o roznym przebiegu i czestotliwosci które można dowolnie regulować i dowolna ilość razy powtórzyć. Prady stosowane: prostokątny, trojkatny, neofaradyczny, diadynamiczny.

Prądy: prostokątne, trójkątne, neofaradycze, diadynamiczne.

Gęstość prądu – intuicyjnie jest to wielkość fizyczna określająca natężenie prądu elektrycznego przypadającego na jednostkę powierzchni przekroju poprzecznego przewodnika. A/m^2 j=I/S

Potencjał – w danym punkcie pola jest równy pracy wykonywanej przez siły pola do przesunięcia ładunku do nieskończoności. Jednostka Volt.

Napięcie- to różnica potencjałów między dwoma punktami przewodnika, która wywułuje przepływ prądu elektrycznego. U=I x R [V]

Opór- wielkość stała, wyraża ją stosunek napięcia między dwoma punktami przewodnika do natężenia prądu płynącego przez niego. R= U/I [OM] Opór przewodnika zależy od jego rodzaju i wymiarów, temperatury. Opór przewodników metalicznych wzrasta jak temp wzrasta.

Prawo Ohma-stosunek napięcia między dwoma punktami przewodnika liniowego do natężenia prądu płynącego przez ten przewodnik jest wielkością stałą. U/I=const=R

Opór w metalu zależy od temperatury, rodzaju przewodnika, wymiarów przewodnika. Przewodnictwo od temperatury.

Opór w elektrolitach maleje wraz ze wzrostem temperatury. Przewodnictwo jest proporcjonlane do liczby jonów zawartych w jednoscte objętości.

Gęstość prądu – intuicyjnie jest to wielkość fizyczna określająca natężenie prądu elektrycznego przypadającego na jednostkę powierzchni przekroju poprzecznego przewodnika. A/m^2

Dysocjacja elektrolityczna – jest to rozpad obojętnych cząsteczek rozpuszczalnych substancji na jony pod wpływem polarnego rozpuszczalnika (wysokiej temp, promieniowania jonizującego). Procesowi dysocjacji przeciwdziała rekombinacja jonów przeciwnych znaków. Ustala się równowaga dynamiczna zalezna od stężenia roztowru,temp,rodzaju subst rozpuszczonej.

Stopień dysocjacji- stosunek ilości moli cząsteczek zdysocjowanych do ilości moli cząsteczek substancji wprowadzonych do rozpusczalnika. Zalezy od natury rozpuszczalnika, temperatury (^C,rosnie), stężenia substancji rozpuszczonej( ^C, spada), obecności innych substancji.

Elektroliza- polega na uporządkowanym ruchu jonów w polu elektrycznym wraz z przemianami zachodzącymi na elektrodach. W czasie elektorlizy w polu elektrycznym miedzy elektrodami wedruja kationy w kierunku katody i aniony w kierunku anody. Katoda-polaczona z ujemnym biegunem zrodla pradu stałego. Anoda-polaczona z dodatnim biegunem zrodla pradu stałego. Kationy pobierają się z powierzchni katody i ulegaja redukcji, aniony oddaja anodzie elektrony i ulegaja utlenieniu. Przebieg tych procesow zależy od: własności chemicznych skladnikow roztworu elektrolitu, stężeń jonów, rodzaju elektrod, roznicy potencjalow miedzy elektrodami.

Polaryzacja – zjawisko zmiany składu chemicznego elektrod podczas przepływu pradu w elektrodzie. Zapobieganie: stosuje się depolaryzatory w postaci np. warstwy materialu utleniającego wodor, najczescie dwutlenku manganu otaczającego elektrodę.

Elektroda-elektrolit – Na granicy faz zachodzą procesy elektrochemiczne które powodują powstawanie podwojnej warstwy elektrycznej. W metalach nośnikami ladunkow sa elektorny w roztworach jony a w polprzewodnikach elektory i „dziury” (dodatnie miesjca pozbawione elektronu). Przyczyny powstania podwojnej warstwy elektrycznej: samorzuten przejście elektornow lub jonow z jednej do drugiej fazy w wyniu czego jedna z faz wykonuje nadmiar druga niedomiar ladunku; selektywna adsorpcja jonow 1 rodzaju powodujaca nagromadzenia się tego ladunku jednego znaku w sąsiedztwie granicy faz; adsorpcja polarnych cząsteczek rozpuszczalnikow lub substancji rozpuszczanej w taki sposób ze dipole orientują się na granicy faz

Pojemnosci elektryczna przeodnika-charakteryzuje stosunek wprowadzonego ladunku (deltaQ) do wywołanej w ten sposób zmiany potencjalu (deltaV). Nie jest stala cecha przewodnika bowiem zależy od obecności w pobliżu innych cial zwłaszcza przewodnikow uziemionych. Zalezy od rozmiarow ciala, kształtu ciala, względnej przenikalności dielektrycznej, otaczającego środowiska. Jednostka Farad.

Kondensator-układ dwóch przeowdnikow z których każdy jest naladowany ladunkiem o tej samej wartości bezwzględnej i przeciwnym znaku

Pojemnosc elektryczna kondensatora – stosunek ładunku zgromadzonego na jednej z płyt do różnicy potencjałow czyli napięcia miedzy nimi. C=q/U. Kondensatory można łączyć szeregowo 1/C=1/C1+1/C2 lub równolegle C=C1+C2+C3.

W obwodzie stałego łądowanie i rozładowanie. Kondensator płaski-jest to układ dwóch płaskich plyt równoległych. W kondensatorze naładowanym do napięcia U jest zgromadzona energia pola eketrostatycznego.

W obwodzie pradu zmiennego napiecie na kondensatorze jest rowne stosunkowi chwilowej wartości ladunku zgromadzonego w kondensatorze do jego pojmnosci.

Napiecie maleje dwukrotnie – opor jest ten sam, natężenie maleje protoliniowo