10 XI 2006 |
Metrologia 2 - Laboratorium
|
|
Gr. 10 B
|
Ćwiczenie nr 4:
MOSTKI POMIAROWE
|
Syrek Paweł Wołoszyn Jerzy Nikodemowicz Paweł Pasionek Waldemar Rataj Maciej |
1. Opis ćwiczenia:
Pomiary i badanie właściwości mostków tensometrycznych niezrównoważonych prądu zmiennego na przykładzie pomiaru masy za pomocą wzmacniacza tensometrycznego, oraz mostka tensometrycznego w zestawie laboratoryjnym służącym do pomiarów tensometrycznych.
rys.1 Schemat zestawu.
TA - tensometr czynny rozciągany, m0 - masa obciążająca
TB - tensometr czynny ściskany l,b,h - wymiary belki
TC - tensometr bierny f - strzałka ugięcia
Dane:
Wzory:
,
[kg] ,
[m]
Obliczenia masy i strzałki ugięcia dla pomiarów w dwóch układach.
a.) Obliczenia i pomiary dla układu pół mostka (z dwoma tensometrami czynnymi TA i TB, r=0,5) z masą zawieszoną na końcu belki.
masa rzeczywista m0 |
strzałka ugięcia rzeczywista |
wartość odczytana α |
stała Cp |
wydłużenie względne ε |
wyliczona masa |
strzałka ugięcia f |
błąd względny masy |
błąd względny ugięcia |
[kg] |
[m] |
[°/oo] |
|
[°/oo] |
[kg] |
[m] |
[%] |
[%] |
0,135 |
0,004912 |
0,95 |
0,3 |
0,0001326 |
0,14306 |
0,005206 |
6,0 |
6,0 |
0,155 |
0,005640 |
1 |
0,3 |
0,0001395 |
0,15059 |
0,005480 |
-2,8 |
-2,8 |
0,175 |
0,006368 |
1,2 |
0,3 |
0,0001674 |
0,18071 |
0,006576 |
3,3 |
3,3 |
0,195 |
0,007096 |
1,3 |
0,3 |
0,0001814 |
0,19577 |
0,007124 |
0,4 |
0,4 |
0,215 |
0,007824 |
1,4 |
0,3 |
0,0001953 |
0,21083 |
0,007672 |
-1,9 |
-1,9 |
0,235 |
0,008551 |
1,6 |
0,3 |
0,0002233 |
0,24095 |
0,008768 |
2,5 |
2,5 |
0,255 |
0,009279 |
1,8 |
0,3 |
0,0002512 |
0,27107 |
0,009864 |
6,3 |
6,3 |
b.) Obliczenia i pomiary dla układu ćwierć mostka (jeden tensometry czynny TB oraz jeden bierny TC , r=0,25) z masą zawieszoną na końcu belki.
masa rzeczywista m0 |
strzałka ugięcia rzeczywista |
wartość odczytana α |
stała Cp |
wydłużenie względne ε |
wyliczona masa |
strzałka ugięcia f |
błąd względny masy |
błąd względny ugięcia |
[kg] |
[m] |
[°/oo] |
|
[°/oo] |
[kg] |
[m] |
[%] |
[%] |
0,135 |
0,004912 |
0,4 |
0,1 |
0,0000930 |
0,10040 |
0,003653 |
-25,6 |
-25,6 |
0,155 |
0,005640 |
0,5 |
0,1 |
0,0001163 |
0,12549 |
0,004567 |
-19,0 |
-19,0 |
0,175 |
0,006368 |
0,55 |
0,1 |
0,0001279 |
0,13804 |
0,005023 |
-21,1 |
-21,1 |
0,195 |
0,007096 |
0,6 |
0,1 |
0,0001395 |
0,15059 |
0,005480 |
-22,8 |
-22,8 |
0,215 |
0,007824 |
0,7 |
0,1 |
0,0001628 |
0,17569 |
0,006393 |
-18,3 |
-18,3 |
0,235 |
0,008551 |
0,75 |
0,1 |
0,0001744 |
0,18824 |
0,006850 |
-19,9 |
-19,9 |
0,255 |
0,009279 |
0,85 |
0,1 |
0,0001977 |
0,21334 |
0,007763 |
-16,3 |
-16,3 |
Wnioski.
Analizując wyniki zarówno dla pół mostka jak i ćwierć mostka zauważamy, iż wyniki dla ćwierć mostka różnią się w dużym stopniu od wartości rzeczywistych mierzonych mas odważników natomiast wyniki dla pół mostka dają już dobre odwzorowanie wartości rzeczywistych. Uzyskaliśmy bardzo duże wartości błędu względnego dla ćwierć mostka co daje nam bardzo małą dokładność pomiaru pozwalającą tylko na zgrubne określenie rzędu wielkości masy oraz dość niskie wartości błędu względnego dla pół mostka. Główną przyczyną wydaje się być niedokładność odczytu i niedokładne wyzerowanie mostka. Mostki tensometryczne są jednak elementami czułymi na zmiany temperatury oraz na warunki pracy. Możemy temu zapobiegać stosując tensometry kompensacyjne umieszczone blisko roboczych i w tych samych warunkach. Zmierzone wartości α w przypadku pół mostka są dwukrotnie większe niż w przypadku ćwierć mostka . Na podstawie tych obserwacji możemy wnioskować, że największą dokładność pomiaru otrzymamy w przypadku użycia pełnego mostka.