Dokonaj analizy i interpretacji obrazu Hansa Memlinga. Uzasadnij, że tryptyk jest średniowiecznym ikonograficznym traktatem, alegorycznym wykładem prawd wiary Kościoła i teologiczną opowieścią o rzeczach ostatecznych.

Hans Memling był niderlandzkim malarzem, przedstawicielem wczesnego odrodzenia. Znany jest przede wszystkim jako twórca ołtarza pt. „ Sąd Ostateczny”, który znajduje się obecnie w zbiorach Narodowego Muzeum w Gdańsku. Dzieło zostało stworzone między 1467 a 1471 rokiem, na zlecenie brugijskiego banku Medyceuszy. Tryptyk ma 242cm wysokości, przy otwartych skrzydłach osiąga długość 360cm. Wzorowane jest na obrazie nauczyciela Memlinga Stefana Lochnera. Został namalowany w technice temperowo-olejnej. Jest kompozycją otwartą i dynamiczną.

Tematem dzieła jest biblijna scena sądu ostatecznego, czyli końca świata, końcowego rozliczenia się Boga z ludźmi. Ołtarz składa się z trzech części, gdzie ukazane zostały trzy miejsca: ziemia, gdzie Chrystus będzie sądzić ludzi na podstawie ich dobrych i złych uczynków, niebo, jako miejsce sprawiedliwych, którzy będą żyć wiecznie i piekło, gdzie grzesznicy zostaną strąceni za wyrządzone zło. Środkowa część przedstawia najprawdopodobniej Czyściec, gdzie Archanioł Michał waży dusze ludzkie, te dobre wędrują ku górze, a złe opadają, gdyż są puste, nic nie warte. Na swoją kolej czekają wszyscy, nie zależnie od płci, wieku, rasy, statusu majątkowego. W centralnym miejscu obrazu widzimy Jezusa, w czerwonej szacie przypominającej o tym, że to właśnie On oddał za nas swoje życie. Nauczyciel siedzi na tęczy. Jest to symbol przymierza ludzi z Bogiem. Stopy Chrystusa oparte są o złotą kulę – ziemię nad, którą panuje. Za nim roztaczają się aureole, oznaki boskości. Nad Jego głową znajdziemy czterech aniołów z atrybutami męki Pańskiej. Wokół centralnej postaci siedzą Apostołowie. Ujrzymy tutaj też częsty w średniowieczu motyw Deesis, czyli Pana- Sędziego namalowanego na środku, po prawej stronie Matę Boską, a po lewej Jana Chrzcielna. Oboje ukazani w pozach modlitewnych, jako pośrednicy między ziemią, a niebem. Po dwóch stronach Jezusem zawieszone są lilia, jako łaska i miłosierdzie oraz miecz alegoria kary dla grzeszników. Po między sferą sacrum i profanum malarz ukazał dmących w trąby aniołów. Według Apokalipsy takie zachowanie oznacza koniec świta. Na prawej części obrazu ukazana została scena wejścia prawych ludzi do nieba. Przechodzą oni przez bramę, alegorię Kościoła. Korowodu prowadzi ich papież. Przy samych schodach wita wszystkich Święty Piotr oraz aniołowie. Znajdujący się na szczycie tłum, raduje się z przybycia wiernych, zrzuca na nich kwiaty, symbol zesłania darów Ducha Świętego. Rosnące wokół rośliny i rozsypane kamienie, oznaczają dobre uczynki. Na lewym fragmencie tryptyku możemy ujrzeć moment wepchnięcia grzeszników do czeluści piekła. Cała część namalowana została w ciemnych, smutnych kolorach. Ludzie nie chcą zginąć, próbują uciekać, krzyczą, lecz bezwzględne diabły o twarzach zwierząt, nie pozwalają im na to.

Cały obraz jest to teologiczne przedstawienie Sądu Ostatecznego. Dzięki temu łatwiej nam wyobrazić sobie jak będzie wyglądać apokalipsa. Memling zawarł w dziele wszystkie prawdy wiary. Ukazał: jednego Pana, jego wyrzeźbioną postać można znaleźć na bramie Kościoła, sprawiedliwość Boską za pomocą wagi Archanioła Michała, Trzy Osoby Boskie: Jezusa, Boga oraz Ducha Świętego za pomocą kwiatów, mękę Pańską: śladami po gwoździach na ciele Sędziego, nieśmiertelność duszy ludzkiej – niebo, oraz łaskę potrzebną do zbawienia. Kiedy interpretujemy dzieło zauważamy, że artysta za pomocą symboli odnosi się do Pisma Świętego. Wszystko to intryguje nas i przypomina o rzeczach, o których na co dzień nie myślimy: śmierci, karze, zbawieniu. Zmusza nas to refleksji i zadumy.