Żylna choroba zakrzepowo- zatorowa, w skład której wchodzi zakrzepica żył głębokich i zator tętnicy płucnej stanowi poważny i ciągle niedoceniany problem na każdym oddziale szpitalnym. Występuje znacznie częściej niż się powszechnie uważa i tylko świadomość tego oraz odpowiednia profilaktyka mogą uchronić chorych przed groźnymi powikłaniami- zespołem pozakrzepowym (owrzodzenia, obrzękami), nadciśnieniem płucnym, a nawet zgonem (zator tętnicy płucnej)
Niektóre czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo- zatorowej:
- wiek powyżej 40 lat
- paraplegia lub tetraplegia
- udar mózgu
- przebyte epizody ż.ch.z.z.
- nowotwór złośliwy
- rozległe zabiegi chirurgiczne (jamy brzusznej, miednicy, kończyn dolnych)
- otyłość
- żylaki kończyn dolnych
- przewlekła niewydolność żylna
- zawał serca
- choroby zapalne jelita
- trombofilie
- palenie tytoniu
- ciąża, połóg
- długie podróże
- wprowadzenie cewników do żył itd.
U większości chorych leczonych na oddziałach zabiegowych (chirurgii, ortopedia, urologia, ginekologia) stwierdza się występowanie przynajmniej kilku z wymienionych czynników ryzyka. Tłumaczy to konieczność stosowania profilaktyki u każdego leczonego pacjenta.
Profilaktyka przeciwzakrzepowa to:
- maksymalne skracanie czasu operacji
- stosowanie znieczulenie przewodowego
- wczesne uruchomienie chorych po operacjach
- metody fizyczne
- metody farmakologiczne
Maksymalnie szybkie uruchomienia pacjentów po operacjach to najprostsza i najtańsza metoda profilaktyki ż.ch.z.z. pielęgniarka zachęca i pomaga choremu w częstych zmianach pozycji ciała, gimnastyce kończyn dolnych, siadaniu, wstawaniu i chodzeniu. Prowadzi to do uruchomienia krwi zalegającej w układach żylnych kończyn i miednicy, przyspiesza przepływ. Każdy oddział zabiegowy powinien na co dzień współpracować z doświadczonym rehabilitantem. Uruchomienie chorego zależy od rodzaju znieczulenia i czasu trwania operacji. Obecnie tam, gdzie to możliwe, zastępuje się znieczulenie ogólne znieczuleniem przewodowym, dokanałowym, dosplotowym i donerwowym, starając się jednocześnie maksymalnie skrócić czas operacji. Chory z zachowanym pełnym kontaktem znacznie lepiej współpracuje z lekarzem, pielęgniarką, rehabilitantem.
Metody fizyczne profilaktyki ż.ch.z.z. obejmują: elewację kończyn, stopniowany ucisk i przerywany ucisk pneumatyczny.
Na czas operacji i okres pooperacyjny stosowane są:
- opaski elastyczne
- podkolanówki lub pończochy elastyczne (zwane wyrobami uciskowymi)
- pneumatyczne pończochy sterowane komputerowo
Zasady stosowania opieki elastycznej polega na tym , iż kończyna bandażowana jest od stopy do górnej części uda ( razem ze stopą!!!). najsilniej uciskana jest w okolicy stawu skokowego, a w miarę przesuwania się w kierunku pachwiny ucisk staje się coraz mniejszy.
Wyroby uciskowe muszą być dobierane na wymiar kończyny, a stopień ucisku (od 1 do 4) zależy od rodzaju i zaawansowania choroby
Wszystkie wyroby uciskowe i opaski elastyczne stosuje się wyłącznie na zlecenie lekarza
Farmakoterapia:
Profilaktyka ż.ch.z.z. środkami farmakologicznymi polega na stosowaniu heparyny standardowej lub heparyn drobnocząsteczkowych (Clexan, Fraxciparyna, Fragmina)
Heparynę standardową należy podawać w ciągłym wlewie dożylnym przez 24 h w pompie dozującej. Podawanie tego leku wymaga codziennej kontroli czasu APTT
Heparyny drobnocząsteczkowe wypierają obecnie z profilaktyki heparynę standardową. Każda z firm produkujących lek stosuje dawki zalecane dla pacjentów w profilaktyce i leczeniu.
Heparyny drobnocząsteczkowe, pakowane w tzw. ampułkostrzykawkach, podawane są podskórnie w brzuch. Niezwykle istotne jest, aby przed podaniem leku z ampułkostrzykawki nie usuwać małej banieczki powietrza, nie aspirować do strzykawki i nie masować miejsca wkłucia. Zasady ich podawania odbiegają więc od typowego wkłucia podskórnego lub domięśniowego
Stosowanie innych leków: flebotropowych, maści, kremów ma znaczenie jedynie wspomagające
Pierwszą dawkę profilaktyczną heparyny drobnocząsteczkowej podajemy na 12 h przed planowaną operacją, a następnie 1 raz na dobę do pełnego uruchomienia lub ustąpienia czynników ryzyka ż.ch.z.z.