Schizofrenia

Schizofrenia obejmuje swym zasięgiem sposób myślenia, postrzegania i nastrój. Aspekt myślowy dotyczy trudności z koncentracją, abstrakcyjnego myślenia i podstawowych zadań logicznych. Do oznak zaburzeń postrzegania zalicza się słyszenie lub widzenie obiektów, które fizycznie nie istnieją.

(nadmierne pobudzenie lub brak jakichkolwiek emocji, zdziwienie rzeczywistością, która dla innych jest pewnikiem).

Schizofrenia jest uważana nie jako pojedyncze a zespół zaburzeń.

Objaw psychotyczny występuje u wszystkich chorych

Psychotyczny (występuje u wszystkich chorych): zaburzenie na poziomie myślenia lub spostrzegania, które utrudnia pozostawanie w kontakcie z rzeczywistością.

Błędy w postrzeganiu schizofrenii:

- rzekome rozdwojenie osobowości mylone z podziałem funkcji psychicznych

- twierdzenie o nieprzewidywalności i braku kontroli nad chorobą, które odnosi się do samych lęków i ignorancji ludzi. Osoby chore są często nieśmiałe, wycofane i zaabsorbowane własnymi problemami

- raz zdiagnozowany pacjent ma cierpieć na chorobę całe życie, gdy w rzeczywistości schizofrenia ma charakter epizodyczny. Między epizodami mogą występować wieloletnie, bezobjawowe przerwy.

Kryteria DSM-IV

1. Charakterystyczne objawy:

muszą wystąpić przynajmniej 2 (przy czym każdy jest obecny przez większość czasu w okresie 1 miesiąca): urojenia, halucynacje, zaburzenia mowy, zachowanie znacznie zdezorganizowane lub katatoniczne, objawy negatywne (spłycenie stanów afektywnych, alogia (niezdolność mówienia), awolia (niezdolność do podejmowania decyzji)).

2. Dysfunkcja społeczna/zawodowa:

Od czasu pojawienia się zaburzenia jeden lub więcej obszarów głównych funkcjonowania (praca, relacje międzyludzkie, higiena) pozostaje na niższym poziomie niż poprzednio.

3. Czas Trwania:

Objawy utrzymują się nieprzerwanie przez sześć miesięcy, ten okres musi obejmować przynajmniej jeden miesiąc objawów spełniających kryterium A (tj. fazy aktywnej) i może obejmować okresy objawów prodromalnych (poprzedzających) lub rezydualnych

4. Wykluczenie zaburzeń schizoafektywnych i zaburzeń nastroju:

Ponieważ: (1) jednocześnie z fazą objawów aktywnych nie pojawił się epizod depresyjny, ani maniakalny, ani mieszany. (2) jeśli w trakcie fazy objawów aktywnych pojawiły się epizody zaburzenia nastroju, czas przez jaki się utrzymywały był krótki w porównaniu z okresem aktywnym i rezydualnym.

5. Wykluczenie działania substancji i ogólnego stanu medycznego

6. Związek z uogólnionym zaburzeniem rozwojowym:

Jeżeli w przeszłości doszło do zaburzenia autystycznego lub innego uogólnionego zaburzenia to diagnozować schizofrenie można tylko wtedy, gdy jednocześnie w okresie przynajmniej miesiąca występują silne objawy urojeniowe lub halucynacyjne.

Psychoza: poważne upośledzenie postrzegania rzeczywistośći

Dodatkowe objawy schizofrenii

- zaburzenie wpływa na więcej niż jeden proces psychiczny

- rażące upośledzenie odbioru rzeczywistości

Urojenia stanowią fałszywe przekonania, które opierają się wszelkiej argumentacji i utrzymują się mimo dowodów w normalnych przypadkach wystarczających do ich obalenia.

Urojenia schizofreniczne wyróżniają się od innych tym, że są nieadekwatne do nastroju pacjenta.

5 rodzajów urojeń:

- wielkościowe: przekonanie, że jest się szczególnie ważną osobą

- oddziaływania: przekonanie, że własne myśli i zachowania kontrolowane są z zewnątrz

- prześladowcze: przekonanie, że niektóre osoby lub grupy mają nieczyste zamiary

- ksobne (odniesienia): przekonanie, że pewne wydarzenie lub ludzie mają specjalne znaczenie dla osoby

- hipochondryczne: nieuzasadnione przekonanie, że coś bardzo złego dzieje się z własnym ciałem.

Halucynacje obejmują błędne spostrzeżenia zmysłowe mające charakter realnych doznań, nawet wobec braku bodźców zewnętrznych. Najczęstszy typ halucynacji w schizofrenii to halucynacje słuchowe.

Zaburzenia mowy:

- wykolejenie: przeskakiwanie z jednego tematu na inny, zupełnie z nim niezwiązany.

- „sałatka słowna”: całkowity brak sensu i zrozumienia w wypowiadanych zdaniach.

- luźne skojarzenia: subtelne nieprawidłowości powiązań dokonywanych w wypowiedziach.

Zachowanie katatoniczne - spadek ruchliwości (czasem nawet do stanu całkowitego bezruchu)

Osłabienie woli - widoczna utrata energii

Anosognozja - nieświadomość obecności symptomów.

Typy schizofrenii:

Typ	Myśli	Emocje
Paranoidalny	Urojenia prześladowcze, złożone i spójne	Intensywne emocje lub bardzo formalne zachowanie
Zdezorganizowany	Mniej spójne urojenia, często koncentrujące się na własnym ciele	Niewłaściwe i potoczne
Katatoniczny	Urojenia często koncentrujące się na śmierci i zniszczeniu	Bardzo niewłaściwe, silna ekscytacja lub zamieranie w bezruchu
Rezydualny	Brak urojeń	Spłycenie emocji; może wystąpić upośledzenie podstawowych czynności higienicznych lub szczególne zachowania

Schizofrenia niezróżnicowana - gdy jednostka nie spełnia kryteriów diagnostycznych innych typów schizofrenii jednak wykazuje symptomy psychotyczne i słabe przystosowanie interpersonalne.

Schizofrenia ostra - charakteryzuje się nagłym wystąpieniem ostrych i w pełni rozwiniętych objawów (często specyficzny poprzedzający incydent).

Schizofrenia przewlekła - dłuższy i bardziej stopniowy okres pogarszania się stanu zdrowia

Schizofrenia Typu I/II - przewaga w występowaniu objawów pozytywnych/negatywnych.

Jednostce bardzo trudno jest pominąć myśli i wrażenia percepcyjne nieistotne dla danej sytuacji. Upośledzenie pamięci jawnej.

Filtrowanie uwagi zaburzone.

Schizofrenia to zaburzenie poligeniczne

Komplikacje podczas ciąży i porodu mają wpływ na pojawienie się schizofrenii.

W poszukiwaniu rozwojowych zwiastunów schizofrenii korzysta się z trzech strategii:

- metoda grup wysokiego ryzyka (dzieci ludzi cierpiących na schizofrenie)

- metoda retrospektywna (wspomnienia z lat wczesnego dzieciństwa pacjentów)

- metoda wstecznego śledzenia (identyfikacja chorej osoby a następnie sięganie do wstecz do dokumentów z jego dzieciństwa w poszukiwaniu oznak choroby)

---