Ekologia a ochrona przyrody.

Do zadań ochrony przyrody można zaliczyć:

-zachowanie poszczególnych tworów przyrody;

-ochrona gatunków;

-ochrona biocenozy;

Układ ekologiczne pozwalają na analizę warunkową w siedliskach zjawisk związanych z ochroną przyrody.

Metody ekologiczne są precyzyjnie przy opisywaniu zjawisk i rzędów zmian w środowisku, wynika to z ilościowego charakteru badań ekologicznych.

Industroklimaks końcowe stadium przemian sukcesji ekologicznej biocenozy zainicjowane silnym oddziaływaniem przemysłu na ekosystem. Prowadzi to do zniszczenia naturalnego ekosystemu i powstania w jego miejscu nowego ekosystemu.

Ekologia będzie potrzebna przy wyjaśnianiu i rejestracji uszkodzeń antropogenicznych.

Ochrona procesów sukcesyjnych stadiów sukcesji wymaga wiedzy ekologicznej a wiedza to podstawa do istnienia ekologii.

Murawy kserotermiczne w dolinie dolnej odry i Wisły.

Ksenobiotyk - związek chemiczny występujący w organizmie, który ani go nie produkuje ani też w normalnych warunkach nie przyjmuje z pożywieniem. Inaczej mówiąc, jest to substancja chemiczna niebędąca naturalnym składnikiem żywego organizmu. Inne nazwy to: substancja obca bądź egzogenna, materiał antropogenny (o ile powstaje w wyniku działalności człowieka).

Definicja ta obejmuje substancje obce dla organizmu docelowego. Określa się nią większość trucizn i leków. Ważną grupę ksenobiotyków stanowią związki chemiczne otrzymane przez człowieka, o strukturze chemicznej niewystępującej w przyrodzie, do których organizmy nie przystosowały się na drodze wcześniejszej ewolucji.

Gatunek zwornikowy - to taki gatunek, którego wpływ na strukturę i funkcjonowanie ekosystemu jest nieproporcjonalnie duży w stosunku do stopnia jego liczebności lub biomasy.

Gatunki mogą być zwornikami, ponieważ stanowią pożywienie dla wielu różnych gatunków lub są drapieżnikami, które nie dopuszczają, by jakiś inny gatunek stał się zbyt liczny.

Megaform jest obszarem zainteresowania paleontologów zajmujących się plejstocenem ze względu na zmorzone wymieranie w tym okresie zwierząt o dużych rozmiarach, o wygniecie Megaform plejstoceńskiej często obarcza się człowieka.

-Niszczenie siedlisk;

-wyginięcie gatunku;

-fragmentacja siedlisk;

-zniszczenie stref krawędziowych;

Istotny wpływ na różnorodność gatunkową mają:

-fragmentacja siedlisk;

-naruszanie struktury siedlisk czy też środowisk monokulturowych, wycinanie starych dziuplastych drzew;

-niszczenie siedlisk(osuszanie bagien);

-wprowadzanie obcych gatunków;

Rezerwaty biosfery

SLOSS(single large or several small).

Ocean różnorodności gatunkowej:

-im bardziej wyrównana struktura dominacji tym większa różnorodność;

- zbyt duża dominacja gatunku względem reszty zgrupowania zmniejsza różnorodność;

Pomoc przy ocenianiu różnorodności biotycznej:

Metoda koszyka na zakupy polega ona na wykorzystaniu do oceny różnorodności biotycznej wielu taksonów.

Skala krajobrazowa

Zmniejszenie się ogólnej powierzchni terenów biologicznie czynnych:

-podział obszaru na strefy zróżnicowanym typie użytkowania ziemi;

-fragmentacja ekosystemów;

-przeprowadzanie sieci komunikacyjnych w sąsiedztwie struktury ekologicznej krajobrazu;

-wzrost podatności ekosystemu na degradacje;

-zmniejszenie stabilności struktury i głównych funkcji ogniw systemu ekologicznego;

Skala lokalna

-ubożenie składu gatunkowego ekosystemów;

-prawa ochrony miejsc szczególnie cennych ekosystemów, rekonstrukcja gatunków;

-rozwój stref ekosystemowych;

-czynna ochrona gatunków specjalnej troski;

-ekspansja gatunków obcych do naturalnych biocenoz ;

-zakaz wprowadzania gatunków obcych do naturalnych biocenoz;

Strefa otwarta

zakładanie agrobiznesu

Miejsce prowadzenia badań

Miejsce o największej ochronie

---